Η συγκρατημένη αισιοδοξία και το δεδομένο ενδιαφέρον μας μετά τη θεαματική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στις 25 Ιανουαρίου δυστυχώς δεν κράτησαν πολύ. Αυτό θα πρέπει να θεωρηθεί κατόρθωμα της νέας πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΠΕΝ, αν αναλογιστούμε ότι οι προκάτοχοι τους είχαν επιδοθεί σε μία τόσο πρωτοφανή επίθεση στην περιβαλλοντική νομοθεσία, που ο πήχης των προσδοκιών είχε τεθεί πλέον πολύ χαμηλά.

Το πλέον ανησυχητικό με τη στάση του νέου υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Λαφαζάνη, δεν είναι τόσο οι αρνητικές θέσεις που έχει εκφράσει για μείζονα περιβαλλοντικά και ενεργειακά θέματα (ο κ. Λαφαζάνης έγινε ο πρώτος υπουργός που απαξίωσε δημόσια την εξοικονόμηση ενέργειας και μάλιστα σε ευρωπαϊκό συμβούλιο ενέργειας). Είναι η παντελής του άρνηση να συζητήσει και να ακούσει όλο το φάσμα των απόψεων και όχι μόνο αυτό που εξυπηρετεί το αφήγημά του ή επιβεβαιώνει τη θεωρία του. Λίγες εβδομάδες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, οι 13 περιβαλλοντικές οργανώσεις απέστειλαν επιστολή με την οποία ζητούσαν ενημερωτική συνάντηση με τον νέο υπουργό, με θέμα μεταξύ άλλων και τα ενεργειακά. Ο υπουργός όχι μόνο αρνήθηκε τη συνάντηση και παρέπεμψε στον αναπληρωτή του, κ. Τσιρώνη, αλλά αφαίρεσε και τα ενεργειακά από την ατζέντα.

Μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα ο κ. Λαφαζάνης συναντήθηκε πολλάκις με τους εκπροσώπους των συνδικάτων της ΔΕΗ (πολιτικά άστεγοι και κάτι παραπάνω από πρόθυμοι να ανασυντάξουν έναν κομματικό στρατό για λίγο παραπάνω λιγνίτη), με εκπροσώπους της βιομηχανίας που μοναδικό στόχο έχουν να μειώσουν το ενεργειακό τους κόστος (και ας ακριβύνει για όλους τους υπόλοιπους), με τον επικεφαλής της Gazprom και πρέσβεις κρατών, όπου η έννοια ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής.

Αν και για διαφορετικούς λόγους, όλοι οι παραπάνω έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: το συμφέρον τους βρίσκεται στην αύξηση της παραγωγής ορυκτών καυσίμων. Για να το θέσω διαφορετικά: προκειμένου οι παραπάνω ομάδες συμφερόντων να έχουν κέρδος από τα ορυκτά καύσιμα, θα πρέπει να φτάσουμε σε ένα καταστροφικό σενάριο αύξησης της θερμοκρασίας κατά 4⁰C.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέκαθεν θεωρούσε προνομιακό πεδίο την προστασία του περιβάλλοντος, την αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων και την ενίσχυση των πλέον αδύναμων. Ως κυβέρνηση θα πρέπει να αποδείξει έμπρακτα ότι το εννοούσε και θα είναι δύσκολο να το καταφέρει με περισσότερο λιγνίτη, αέριο και μαζούτ.

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ, 04/06/2015, Του Δημήτρη Ιμπραήμ, συντονιστή εκστρατειών της Greenpeace για τις κλιματικές αλλαγές και την ενέργεια

Χθες, 15/1, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας παρουσίασε τις προτεραιότητες της ελληνικής Προεδρίας στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στη συνέχεια  ο Αντ. Σαμαράς, απάντησε σε ερωτήσεις που του τέθηκαν από τους ευρωβουλευτές δηλώνοντας ότι «Είμαι εδώ για να εργαστώ υπέρ της Ευρώπης και όχι εναντίον της».

Ο βρετανός ευρωβουλευτής Νάιτζελ Φάρατζ, αρχηγός του κόμματος Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου (UK Independence Party -UKIP), αλλά και γνωστός πολέμιος του ευρώ και συντηρητικός, επιτέθηκε στον Πρωθυπουργό λέγοντάς του ότι δεν ελέγχει τη χώρα, λόγω των δανειστών και ότι θα πρέπει να μετονομάσει το κόμμα του από ‘Νέα Δημοκρατία’, σε ‘Μη Δημοκρατία’. Να σημειώσουμε ότι κύριο χαρακτηριστικό τόσο του Φάρατζ όσο και της ομάδας των ευρωβουλευτών που αντιπροσωπεύει, είναι ο σκεπτικισμός και η εναντίωση στην νομισματική ένωση της Ευρώπης. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κος Σαμαράς απάντησε στο ίδιο δηκτικό ύφος: «Ευχαριστώ τον κ. Φάρατζ για τα μαθήματα δημοκρατίας που έδωσε. Θα εκτιμούσα, όμως, αν έδειχνε και αλληλεγγύη κάτι που δεν έκανε. Ίσως κάποιοι δεν νιώσουν ικανοποίηση που η Ελλάδα τα κατάφερε και μένει στο ευρώ».

Ακολούθησαν κι άλλες ερωτήσεις, και μεταξύ αυτών τέθηκε και το θέμα της επένδυσης στις Σκουριές από την γνωστή Ρεβέκκα… την Χαρμς που είχε πλασαριστεί σύριζα στις σκουριές και τους αντίχρυσους, όταν πέρασε από τα μέρη μας  . Ο Πρωθυπουργός απήντησε ότι είναι απόλυτα νόμιμη και συμβατή με την περιβαλλοντική νομοθεσία, ότι πέφτει θύμα εξτρεμιστικών ενεργειών και ότι θα προστατευθεί. Αυτό το σαφέστατο μήνυμα ίσως θα έπρεπε να το απεύθυνε όχι σε ακροατήριο ευρωβουλευτών, αλλά σε ακροατήριο αμετανόητων μπαχαλάκηδων που εδρεύουν κατά Χαλκιδική μεριά…