Monthly Archives: September 2019

ΚΟΖΑΝΗ: ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Γ.ΘΩΜΑΣ-ΕΚΠΟΝΗΣΗ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΛΙΓΝΙΤΩΝ

Η επομένη ημέρα για την Δυτική Μακεδονία μετά το κλείσιμο των μονάδων της ΔΕΗ θα πρέπει να βασίζεται σε εφικτές επιλογές που μπορεί να πραγματοποιηθούν άμεσα, ώστε  να αξιοποιούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής, το ανθρώπινο δυναμικό με τις δεξιότητες του είναι περιζήτητες στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και να ενισχυθεί οικονομικά η περιφέρεια, τόνισε από την Κοζάνη ο υφυπουργός Ενέργειας και φυσικών πόρων Γεράσιμος Θωμάς.Ο Υφυπουργός Ενέργειας κατά την διάρκεια των συναντήσεων του στην τριήμερη περιοδεία του,  στο λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας, υπερτόνισε την αναγκαιότητα της δημιουργία ενός νέου Ενεργειακού σχεδίου της χώρας στην κατεύθυνση των μετά της δηλώσεις του Έλληνα Πρωθυπουργού στην σύνοδο του ΟΗΕ για το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων έως το 2028.

Εκδήλωσε την επιθυμία στο σχεδιασμό της κυβέρνησης  ξεκινήσει να συμμετέχουν όλοι οι φορείς της περιφέρειας, οι εκπρόσωποί των εργαζομένων , «ώστε να φτιάξουμε», όπως τόνισε,  «ένα καλό σχέδιο για τα επόμενα δέκα χρόνια».

Υποσχέθηκε μάλιστα ότι το επόμενο διάστημα θα γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες ώστε να αποδοθούν στην τοπική κοινωνία οι οφειλές της ΔΕΗ από τον τοπικό πόρο ανάπτυξης. Τα ποσά που οφείλονται από την ΔΕΗ στους ενεργειακούς δήμους της δυτικής Μακεδονίας από το 2014, αγγίζουν τα 130 εκ ευρώ.

Ο κ. Θωμάς  συναντήθηκε το βράδυ της Παρασκευής με το πολιτικό προσωπικό της περιοχής, τον Περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας και Δημάρχους ενεργειακών και μη Δήμων των 4 περιφερειακών ενοτήτων, όπου και εξέφρασαν την ανησυχία αλλά και τους προβληματισμούς τους, ομόθυμα  για τα ισοδύναμα που θα πρέπει να βρεθούν ώστε να μην ερημώσει η περιοχή, με το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων.

Την επόμενη μέρα  επισκέφτηκε ορυχεία και μονάδες της ΔΕΗ, το εργοτάξιο της νέας υπερσύγχρονης μονάδας στη Πτολεμαΐδα ενώ είχε συναντήσεις με στελέχη, εργαζόμενους της εταιρίας και συνδικαλιστές στον ΑΗΣ Καρδιάς, όπου μέλη του ΠΑΜΕ διατράνωσαν την αντίθεση τους για την απόφαση της κυβέρνησης για το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων, χαρακτηρίζοντας την ανεπιθύμητη.

«Για εμμονή να κλείσουν οι λιγνιτικές μονάδες στην χώρα μας δέκα χρόνια νωρίτερα απ ότι στην Γερμανία έκανε λόγο ο Πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ Γιώργος Αδαμίδης, σε δηλώσεις του κατά την διάρκεια επίσκεψης του Υφυπουργού Ενέργειας Γεράσιμου Θωμά, που όπως τόνισε που κλείνει το μάτι στα ιδιωτικά συμφέροντα του φυσικού αερίου, ενώ σε ότι αφορά στην μονάδα 5, ο κ. Αδαμίδης  υπογράμμισε ότι όποιος την κλείσει ανοίγει τον δρόμο για εξεταστικές επιτροπές.

Ο Πρόεδρος του Σπάρτακου Μόσχος Μόσχου από την πλευρά του εξέφρασε την ανησυχία του  και ανέφερε ότι θα συγκροτηθεί επιτροπή από την Δυτική Μακεδονία η οποία θα επισκεφθεί τον Πρωθυπουργό για να του εκφράσει την δυσαρέσκειά

Ο γραμματέας του Σπάρτακου Αθανάσιος Μάστορας  από την πλευρά του υπογράμμισε ότι δεν μπορούν να κλείσουν οι μονάδες το 2028, δεν μπορεί να αποκατασταθεί το ΑΕΠ της Δυτικής Μακεδονίας και αν βρεθεί κάποιος τρόπος θα το χειροκροτήσουμε.

[ΠΗΓΗ: https://www.ert.gr/, της Δέσποινα Αμαραντίδου από ΕΡΤ ΚΟΖΑΝΗΣ, 29/9/2019]

ΣΕΒ: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΜΕ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Οι προοπτικές της χώρας μας για ισχυρή ανάπτυξη έχουν βελτιωθεί σημαντικά. Το επιχειρηματικό κλίμα έχει επανέλθει σε προ κρίσης επίπεδα ενώ οι προσδοκίες των

νοικοκυριών ξαναβρίσκονται στο 2000, όταν η Ελλάδα έμπαινε στο ευρώ. Μεγάλη, επίσης, είναι και η εμπιστοσύνη των αγορών στην οικονομική πολιτική που ασκείται και στις συνακόλουθες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, όπως αντανακλάται στη σημαντική μείωση των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων και τη συσσώρευση πληθώρας επενδύσεων προς αδειοδότηση, ή της κατάθεσης νέων επενδυτικών προτάσεων προς αξιολόγηση. Η μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης των επιχειρήσεων και η ταχεία επίλυση του χρονίζοντος προβλήματος των δανείων σε καθυστέρηση στις τράπεζες, όλα δημιουργούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για τη σημαντική βελτίωση του επενδυτικού κλίματος στο άμεσο μέλλον. Η πολιτεία δίνει πλέον μεγάλη σημασία στην ιδιωτική επενδυτική δραστηριότητα, με έργα και όχι λόγια, και με πολιτικές διευκόλυνσης και προσέλκυσης επενδύσεων, σε ένα αναβαθμισμένο θεσμικό περιβάλλον. Δίνει έμφαση σε μειώσεις του φορολογικού βάρους των επιχειρήσεων και της εργασίας, καθώς και σε μια πιο ευέλικτη αγορά εργασίας. Στις προτεραιότητες περιλαμβάνεται και ένα πιο αποτελεσματικό σύστημα επαγγελματικής κατάρτισης και διασύνδεσης της αγοράς εργασίας με το εκπαιδευτικό σύστημα για την ανάπτυξη δεξιοτήτων σε υψηλή ζήτηση, ή δεξιοτήτων των τεχνολογιών του μέλλοντος.

Παρά την έμφαση, όμως, που δίνεται στην ισχυρή ανάπτυξη, με πληθώρα φορολογικών και λειτουργικών ρυθμίσεων, που δημιουργούν ένα φιλικό προς την επιχειρηματικότητα περιβάλλον, δεν λαμβάνεται επαρκώς υπόψη ότι οι επενδύσεις στην Ελλάδα είναι σήμερα, ποσοτικά και ποιοτικά, κατώτερες των περιστάσεων (διαγράμματα στην 1η και 2η σελίδα). Δυστυχώς γίνονται λίγες επενδύσεις και με χαμηλή επίπτωση στο ρυθμό μεγέθυνσης της οικονομίας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γίνουν όχι μόνο περισσότερες επενδύσεις, αλλά και επενδύσεις με ισχυρότερο αποτύπωμα στην παραγωγικότητα της οικονομίας.

Στο σημερινό δελτίο επιχειρείται μια χαρτογράφηση του θέματος «επενδύσεις», στοιχειοθετώντας τη σχετική ανεπάρκεια των επενδύσεων κατά είδος και κατά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας, και ως εκ τούτου, την ανάγκη διαρθρωτικών παρεμβάσεων που θα αυξάνουν την κερδοφορία των επενδύσεων και λήψης εξειδικευμένων μέτρων που να αντιμετωπίζουν το έλλειμμα επενδύσεων σε συγκεκριμένους τομείς. Οι επενδύσεις στην Ελλάδα, γύρω στα €21 δισ., δεν επαρκούν για την αναπλήρωση του κεφαλαιακού εξοπλισμού που φθείρεται (αποσβέσεις €30 δισ. περίπου, εκ των οποίων €9 δισ. σε κατοικίες). Ακόμη και χωρίς τις κατοικίες, οι επενδύσεις οριακά αντισταθμίζουν τις αποσβέσεις, με αποτέλεσμα οι καθαρές επενδύσεις να είναι μηδενικές. Συνεπώς, την επενδυτική άπνοια που επικρατεί σήμερα πρέπει να διαδεχθεί γρήγορα ένα κύμα επενδύσεων για να αρχίσει να αυξάνει το καθαρό απόθεμα κεφαλαίου, και να βελτιωθεί έτσι το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού, που εξαρτάται από την αύξηση του κεφαλαιακού εξοπλισμού με τον οποίο δουλεύουν οι εργαζόμενοι. Σημειώνεται ότι η αύξηση των καθαρών επενδύσεων συσχετίζεται με την εισαγωγή τεχνολογικών νεωτερισμών και βελτιώσεων, που επηρεάζουν καθοριστικά το πόσο αποτελεσματικά και πόσο εντατικά συνδυάζονται οι κλασικοί συντελεστές της παραγωγής, το κεφάλαιο και η εργασία.

Μπορεί οι καθαρές επενδύσεις στο σύνολο της οικονομίας χωρίς τις κατοικίες να είναι μηδενικές, αλλά υπάρχουν κλάδοι, κυρίως η μεταποίηση, όπου οι καθαρές επενδύσεις είναι θετικές. Αυτό σημαίνει ότι οι επενδύσεις στη μεταποίηση θα φέρουν γρηγορότερα αύξηση της παραγωγικότητας και των εισοδημάτων, και ως εκ τούτου θα πρέπει η ενίσχυση τους να αποτελέσει προτεραιότητα για την οικονομική πολιτική. Αντιθέτως, αρνητικές είναι οι καθαρές επενδύσεις στους σημαντικούς κλάδους των μεταφορών, του τουρισμού (και στα ξενοδοχεία και στην εστίαση), του εμπορίου, της ενημέρωσης και επικοινωνίας, και της εκπαίδευσης, ενώ οριακά θετικές είναι στην υγεία. Οι ακαθάριστες επενδύσεις σε μηχανολογικό εξοπλισμό και τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών (hardware Η/Υ, τηλεπικοινωνίες, κεραίες, κλπ.) ήδη αυξάνουν με ταχύτερους ρυθμούς απ’ ότι οι κατασκευές, ο μεταφορικός εξοπλισμός και τα προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας (software Η/Υ, έρευνα και ανάπτυξη, δικαιώματα χρήσης τεχνολογιών, κλπ.). Αυτό αντανακλά την ταχύτερη επέκταση της μεταποίησης που επωφελείται και από την αύξηση των εξαγωγών. Διαφαίνεται, επίσης, μια τάση οι ελληνικές επιχειρήσεις να επενδύουν σε έτοιμες λύσεις πληροφορικής και όχι να αναπτύσσουν κατά κανόνα λύσεις in-house, και να επενδύουν σε hardware και όχι σε software. Τέλος, οι επενδύσεις σε κατοικίες ανέρχονται σήμερα σε €1,3 δισ. ή 0,7% του ΑΕΠ, ή 6% του συνόλου των επενδύσεων, όταν ο μέσος όρος στην ΕΕ-28 είναι 5% του ΑΕΠ ή 25% του συνόλου των επενδύσεων (με 30% στη Γερμανία, όσο ήταν δηλαδή και στην Ελλάδα προ κρίσης)! Συνεπώς, η έμφαση που δίδει η οικονομική πολιτική και στην ανάκαμψη της οικοδομής είναι μάλλον προς τη σωστή κατεύθυνση.

Όλα αυτά αναδεικνύουν την αξία των διαρθρωτικών αλλαγών που ενισχύουν τον μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας και βιομηχανίας προς εξωστρεφείς δραστηριότητες υψηλής παραγωγικότητας. Πέραν, όμως, των επιμέρους μέτρων, που βελτιώνουν το επίπεδο ανταγωνιστικής επιχειρηματικής λειτουργίας στην Ελλάδα, απαιτούνται και πολιτικές για την μεγέθυνση των ελληνικών επιχειρήσεων. Επιχειρήσεις που λειτουργούν με χαμηλή παραγωγικότητα, διαθέτοντας χαμηλό τεχνολογικό αποτύπωμα, κ.ο.κ. καταφεύγουν, συνήθως, στη φοροδιαφυγή και σε πρακτικές αδήλωτης, και πολλές φορές υποαμοιβόμενης εργασίας, για να επιβιώσουν. Αυτό, όμως, προκαλεί αθέμιτο ανταγωνισμό στις νόμιμες επιχειρήσεις, που εμποδίζονται να αυξήσουν τα μερίδια αγοράς τους, παραμένοντας μικρές. Περιορίζεται, έτσι, και η επενδυτική τους δραστηριότητα, σε έναν φαύλο κύκλο που καθηλώνει την οικονομία σε χαμηλά επίπεδα παραγωγικότητας και εξαγωγών. Απαιτούνται, συνεπώς, πολιτικές και για την αύξηση του μέσου μεγέθους των επιχειρήσεων (πάταξη φοροδιαφυγής, εξαγορές και συγχωνεύσεις, πτωχευτικό δίκαιο, κ.ο.κ.). Επίσης, κορυφαία προτεραιότητα της οικονομικής πολιτικής πρέπει να παραμείνει η προσέλκυση ξένων επενδύσεων στη χώρα, όχι μόνο για εξαγορές υφιστάμενων επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν προβλήματα υπερχρέωσης ή τεχνολογική υστέρηση, ή που δραστηριοποιούνται μόνο στον τουρισμό ή στον χρηματοοικονομικό τομέα, αλλά και για την εγκατάσταση νέων παραγωγικών δραστηριοτήτων, εκ μέρους μεγάλων διεθνώς ανταγωνιστικών επιχειρήσεων στην παγκόσμια οικονομία. Οι τελευταίες μπορούν να συμβάλουν στην υγιή ανάπτυξη των μικρών ελληνικών επιχειρήσεων, καθώς έτσι εντάσσονται σε διεθνείς αλυσίδες αξίας μέσω των διασυνδέσεων των μεγάλων αυτών παικτών στις διεθνείς αγορές, και αρχίζουν να βελτιώνουν τη λειτουργία τους.

Ανάκαμψη σημείωσε ο κύκλος εργασιών στη μεταποίηση πλην πετρελαιοειδών τον Ιούλιο του 2019 (+3,5%), έπειτα από οριακή κάμψη τον προηγούμενο μήνα (-0,6%), ενώ κατά το διάστημα Ιαν – Ιουλ 2019 καταγράφεται άνοδος +4,3% (επιπλέον αύξησης +4,6%). Οι πωλήσεις στην εγχώρια αγορά, όσο και οι εξαγωγές, αν και εξακολουθούν να κινούνται σε θετικό έδαφος, παρουσιάζουν μικρή επιβράδυνση από τις αρχές του 2019, ακολουθώντας τη σχετική κάμψη των προσδοκιών στη βιομηχανία, ωστόσο οι εκτιμήσεις των επιχειρήσεων για τον ρυθμό αύξησης της παραγωγής και των νέων παραγγελιών βελτιώνονται, δημιουργώντας προσδοκίες για ανάκτηση της δυναμικής της μεταποιητικής παραγωγής και των πωλήσεων το επόμενο διάστημα. Παράλληλα, ο τουρισμός συνεχίζει να επιδεικνύει αξιοσημείωτες επιδόσεις το 2019, με τις εισπράξεις να εμφανίζουν άνοδο +13,6% κατά το διάστημα Ιαν – Ιουλ 2019, αντισταθμίζοντας την αύξηση του ελλείμματος στο εμπορικό ισοζύγιο (+€1,05 δισ. κατά το διάστημα Ιαν – Ιουλ 2019). Ταυτόχρονα, το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε σε 16,9% το 2ο τρίμηνο του 2019, ενώ υπολογίζεται ότι σε κάθε κενή θέση εργασίας αντιστοιχούν 56 περίπου άνεργοι.

Διαβάστε εδώ το Δελτίο για την Ελληνική οικονομία – Οικονομία & Επιχειρήσεις: Εθνικό προσκλητήριο για επενδύσεις! – 26 Σεπτεμβρίου 2019

 

[ΠΗΓΗ: http://ergoliptesxalkidikis.blogspot.com, 30/9/2019]

ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΞΟΡΥΚΤΙΚΟ ΚΛΑΔΟ

Η ελληνική εξορυκτική βιομηχανία αντεπεξήλθε αποτελεσματικά στην παρατεταμένη οικονομική κρίση της χώρας μας και αποτελεί παράδειγμα του παραγωγικού υποδείγματος που έχει ανάγκη η εθνική οικονομία χάρη στις σωστές πρακτικές διαχείρισης της επικινδυνότητας την έντονη εξωστρέφειά της την οικονομική αξιοπιστία των περισσότερων επιχειρήσεών της και τις υπεύθυνες πρακτικές λειτουργίας των παραγωγικών βάσεών της.

Η βιομηχανική παραγωγή στην Ελλάδα έχει υποχωρήσει στο 8% του ΑΕΠ, όμως ο εξορυκτικός κλάδος εξακολουθεί να συμβάλλει με 3% στο ΑΕΠ της χώρας δημιουργεί αξίες που υπερβαίνουν τα 2 δις. ευρώ το έτος πραγματοποιεί εξαγωγές 1,3 δις. ευρώ ετησίως καταλαμβάνοντας το 5% των ελληνικών εξαγωγών.

Η Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία που παράγεται από τις επιχειρήσεις του κλάδου μας και των δύο μεταλλουργιών που καθετοποιούν εγχώριες ορυκτές πρώτες ύλες ,τοποθετούν τη χώρα μας στην 7η θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ό,τι αφορά το μερίδιο της στο σύνολο της βιομηχανίας και στην 11η σε ό,τι αφορά το σύνολο της οικονομίας.

Αποτελεί κορυφαίο εργοδότη της χώρας υποστηρίζοντας περίπου 100.000 ποιοτικές θέσεις εργασίας κατά κύριο λόγο πλήρους απασχόλησης σε μια περίοδο έξαρσης της μερικής απασχόλησης και ιδιαίτερα στην ελληνική περιφέρεια όπου απασχολεί το 4% του ενεργού πληθυσμού. 

Με τον τρόπο αυτόν συμβάλλει στη συγκράτηση του πληθυσμού στην ελληνική επαρχία και αξιόλογου τμήματος του επιστημονικού προσωπικού στη χώρα μας, αποτρέποντας τη μετανάστευσή του.

Στο διάστημα 2015-2018, αναιμικής επενδυτικής περιόδου για την οικονομίας μας, η εξορυκτική βιομηχανία επένδυε 350 εκατ ευρώ/έτος και ήταν μαγνήτης ξένων άμεσων επενδύσεων σε περιουσιακά στοιχεία του κλάδου. Ήδη με την αναμενόμενη ικανοποίηση του πάγιου αιτήματος του Συνδέσμου μας για την ένταξη του κλάδου στις προβλέψεις του αναπτυξιακού νόμου αναμένονται και νέες υψηλές επενδύσεις στην κατεύθυνση της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας και της εγκατάστασης νέου δυναμικού.

Η εξορυκτική βιομηχανία παράγει 70 εκατ τόνους εμπορεύσιμων προϊόντων από 30 διαφορετικά ορυκτά δέκα εκ των οποίων η παραγωγή υπερβαίνει τους 300.000 τόνους ετησίως. Οι παραγωγές σε περλίτη,, μπεντονίτη μάρμαρα, κίσσηρη, βωξίτη βρίσκονται πολύ υψηλά στην παγκόσμια κατάταξη.

Η αξιοποίηση των ορυκτών πόρων της χώρας και ο σεβασμός προς το περιβάλλον είναι έννοιες συμβατές. Οι εταιρείες μέλη του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το κοινωνικό σύνολο μέσα στο οποίο δραστηριοποιούνται. Αναγνωρίζουν την ευθύνη που τους αναλογεί απέναντι στην κοινωνία και το περιβάλλον και συμμορφώνονται με τις αρχές της Βιώσιμης Ανάπτυξης που έχει υιοθετήσει ο Σύνδεσμος μας από το 2006.

Σημαντική προτεραιότητα για τα μέλη μας είναι η φροντίδα για την Υγεία και την Ασφάλεια των εργαζομένων που οδηγεί συγκριτικά με άλλους βιομηχανικούς κλάδους σε ενθαρρυντικές επιδόσεις και με τις μισές επιχειρήσεις να ήταν ελεύθερες ατυχημάτων στο 2018. 

Η εξορυκτική δραστηριότητα αποτελεί προσωρινή φάση στην εξέλιξη των χρήσεων γης σε μια περιοχή και απασχολεί το 1% της ελληνικής χερσαίας επικράτειας με σημαντικά υψηλότερη στρεμματική απόδοση από πολλές άλλες παραδοσιακές χρήσεις.

Σημειώνεται ότι από το 1977 που ξεκίνησε η υποχρέωση αποκατάστασης περιβάλλοντος από τον εκμεταλλευτή έχουν αποκατασταθεί 72.000 στρέμματα που αποτελούν το 40% της συνολικής επιφάνειας που έχει επηρεαστεί από την εξόρυξη.

Τα έργα αποκατάστασης που έχουν ολοκληρωθεί έχουν δώσει νέες δασικές και γεωργικές εκτάσεις, τεχνητές λίμνες, νέους υδροβιότοπους, μουσεία, χώρους για πολιτιστικές εκδηλώσεις και ψυχαγωγία, και πολλές άλλες μετα-μεταλλευτικές χρήσεις γης.

Σημαντικές είναι οι προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει η εξορυκτική βιομηχανία στην Ελλάδα και αφορούν τόσο την ενδυνάμωση της ανταγωνιστικής θέσης της στις διεθνείς αγορές όσο και την αξιοποίηση νέων ευκαιριών με την ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων και λύσεων.

Η ψηφιακή επανάσταση και τα εργαλεία που θέτει στη διάθεση της εξόρυξης μπορούν να επιφέρουν ασφαλέστερες συνθήκες εργασίας και να γίνουν μοχλός συστηματικής βελτίωσης της παραγωγικότητάς της. Η γρήγορη ολοκλήρωση του εκπονούμενου Ειδικού Χωροταξικού Σχεδίου για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες, η θέσπιση και εφαρμογή αποτελεσματικών αδειοδοτικών διαδικασιών και η ασφάλεια δικαίου, αποτελούν μερικά από τα προαπαιτούμενα ώστε ο εξορυκτικός κλάδος να ενδυναμώσει περισσότερο τη συμβολή του στο ΑΕΠ της χώρας και να στηρίξει την προσπάθεια να ανέλθει η βιομηχανική παραγωγή στο 12% του ΑΕΠ.

[ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ_ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ, του Αθανάσιου Κεφάλα, προέδρου του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, 29/9/2019]

ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ ΤΩΝ ΔΑΣΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ανακοινώνει την παράταση, έως τις 31 Μαρτίου 2020, της προθεσμίας προσαρμογής των Δασικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων στις διατάξεις του άρθρου 47, παρ. 1 και 2 του ν. 4423/2016.

Ειδικότερα, η παράταση της προθεσμίας αφορά στις διαδικασίες των Δασικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων (α) για την απόκτηση της ιδιότητας δασεργάτη, (β) τη συμπλήρωση του αριθμού των μελών τους έως τουλάχιστον 21, (γ) την προσαρμογή των καταστατικών τους στις διατάξεις του Ν.4423/2016, με έγκριση αυτών από το αρμόδιο Ειρηνοδικείο, (δ) την εκλογή Διοικητικών Συμβουλίων και (ε) την εγγραφή τους στο Μητρώο Δασικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων και Δασεργατών.

Οι παραπάνω διαδικασίες βρίσκονται σε εξέλιξη και η προθεσμία για την ολοκλήρωσή τους ήταν η 27η Σεπτεμβρίου 2019. Η παράταση της προθεσμίας έχει στόχο την ολοκλήρωση των παραπάνω διαδικασιών για την απρόσκοπτη λειτουργία των Δασικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων.

[ΠΗΓΗ: http://ergoliptesxalkidikis.blogspot.com, 28/9/2019]