Monthly Archives: August 2013

ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ

gold_128052338

Τα ελληνικά αποθέματα των μη ενεργειακών ορυκτών είναι σημαντικά και γνώση επί του θέματος έχουν από τον καιρό της κατοχής και γερμανικοί βιομηχανικοί κύκλοι. Σύμφωνα με παλαιές, αλλά ενδελεχείς και μη αμφισβητήσιμες έρευνες του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, η αξία των βεβαιωμένων αποθεμάτων βασικών μετάλλων αγγίζει σε τρέχουσες τιμές τα 36,3 δισ. δολάρια και η έρευνα συνεχίζεται. Πρόκειται για πολύτιμα μέταλλα και βιομηχανικά ορυκτά. Σε αντίθεση με τους υδρογονάνθρακες, τα ορυκτά αυτά έχουν σε μεγάλο βαθμό βεβαιωθεί και το μόνο που απομένει είναι η αξιοποίησή τους. Τα αναξιοποίητα κοιτάσματα αφορούν κυρίως τα πολύτιμα μέταλλα (χρυσό και άργυρο), καθώς και τον χαλκό.

images

Εκτιμάται πως αυτή τη στιγμή η οικονομική αξία των μετάλλων σε κοιτάσματα της Βόρειας Ελλάδας, που είναι μετρημένα και μπορούν να έχουν μια άμεση οικονομική αξιοποίηση, είναι για τον χρυσό γύρω στα 15,7 δισ. δολάρια, για το ασήμι 2,43 δισ. δολάρια και για τον χαλκό γύρω στα 9,2 δισ. δολ. Υπάρχουν όμως κι άλλοι θησαυροί στα έγκατα της ελληνικής γης: Λανθάνιο, νεοδύμιο, γαδολίνιο, τέρβιο, αλλά και ένας θησαυρός ουρανίου βρίσκονται στα έγκατα της γης της Βόρειας Ελλάδας.

img

Πρόκειται για στρατηγικής σημασίας μέταλλα, οι λεγόμενες σπάνιες γαίες, τα οποία διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στους περισσότερους τομείς της υψηλής τεχνολογίας. Επεξεργαστές ηλεκτρονικών υπολογιστών, σκληροί δίσκοι, κινητά τηλέφωνα, νανομαγνήτες, συσκευές λέιζερ, κυψέλες καυσίμων, εξαρτήματα υβριδικών αυτοκινήτων, κινητήρες αεροπλάνων και ανεμογεννήτριες είναι μερικές μόνο από τις σύγχρονες εφαρμογές που τις αξιοποιούν ή εξαρτώνται από αυτές, ενώ τεράστιες είναι οι προοπτικές περαιτέρω αξιοποίησής τους. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εντοπίζεται στην περιοχή από την Καβάλα μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Εκεί υπάρχουν όλες οι γεωλογικές και γεωμορφικές ενδείξεις για την ύπαρξη κοιτασμάτων σπάνιων γαιών. Εκεί εκβάλλουν ο Στρυμόνας, ο Νέστος και ο Έβρος. Τα ποτάμια αυτά μεταφέρουν τέτοια βαριά μέταλλα και τα εναποθέτουν στη θάλασσα, διευκρινίζουν οι ειδικοί. Η υποθαλάσσια έρευνα μπορεί να επικεντρωθεί στην υφαλοκρηπίδα και σε μικρή απόσταση από την ακτή, διότι τα ορυκτά αυτά έχουν μεγάλο ειδικό βάρος και δεν μπορούν να προχωρήσουν πολύ μακριά μέσα στη θάλασσα. Καταβυθίζονται και μέσα στον γεωλογικό χρόνο δημιουργούν σιγά σιγά μεγάλες συγκεντρώσεις. Είπατε τίποτα Ουράνιο στη Δράμα Αν δεν σας φτάνουν τα παραπάνω, τότε να σας πληροφορήσω ότι στη Θράκη έχει εντοπιστεί ουράνιο από τη δεκαετία του ’90. Τα βεβαιωμένα κοιτάσματα ανέρχονται σε 1.100 τόνους μετάλλου, αναφέρουν στοιχεία του ΙΓΜΕ, και εντοπίζονται στην περιοχή του Παρανεστίου Δράμας. Η αξία του ελληνικού ουρανίου εκτιμάται ότι ανέρχεται σήμερα σε περίπου 100 εκατ. δολάρια, αλλά η ποσότητα αυτή δεν είναι, προς το παρόν, απολήψιμη. Αυτή τη στιγμή σε διεθνές επίπεδο τα κοιτάσματα ουρανίου είναι τεράστια. Επιπλέον, η κάμψη της ζήτησης μετά το δυστύχημα στη Φουκουσίμα έχει βάλει πλαφόν στις τιμές. Είναι, βέβαια, θετικό να ξέρουμε ότι έχουμε αυτό το απόθεμα, υπό την προοπτική ότι κάποια στιγμή μπορεί να αναπτυχθούν στη χώρα και σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με βάση την ατομική ενέργεια. Γάλλοι, Γερμανοί, Αμερικανοί και Ρώσοι είναι πολύ δυνατοί σε αυτές τις επενδύσεις.

[ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 31-08-2013]

ΖΗΤΗΣΗ ΕΞΟΧΙΚΩΝ ΣΕ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΑΠΟ ΞΕΝΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ

eksochiki_katikia

Χρήσιμο εργαλείο που μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα, κυρίως στην αγορά της εξοχικής κατοικίας, αλλά και να τονώσει την οικοδομική δραστηριότητα, αποτελεί η πρόσφατη θεσμοθέτηση της άμεσης χορήγησης βίζας σε ξένους επενδυτές εκτός Ε.Ε. Σύμφωνα με στελέχη της αγοράς ακινήτων, το συγκεκριμένο μέτρο, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να δώσει ώθηση στην αγορά ακινήτων, αφού εν μέσω κρίσης μόνο σι ξένοι έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν σε κατασκευές κατοικιών. Σκοπός του συγκεκριμένου εγχειρήματος, δεν είναι άλλος από την προσέλκυση για επενδύσεις στη χώρα μας Ρώσων, Κινέζων, Αράβων, αλλά και άλλων εθνικοτήτων. Το ενδιαφέρον αναμένεται να είναι πολύ έντονο από τη μεριά της Ρωσίας, με τις περιοχές που θα έχουν τη μεγαλύτερη ζήτηση να είναι η Χαλκιδική, η Πελοπόννησος και νησιά του Αιγαίου για εξοχικές κατοικίες. Σημειώνεται ότι βάσει της σχετικής εφαρμοστικής εγκυκλίου του υπουργείου Εσωτερικών θα υπάρχει άμεση έκδοση βίζας σε ξένους υπηκόους εκτός Ε.Ε. που θα αγοράζουν στην Ελλάδα κάποια επιχείρηση ή ακίνητο αξίας άνω των 250.000 ευρώ ή θα προχωρούν σε χρονομίσθωση ανάλογης αξίας. Στην περίπτωση των στρατηγικών επενδυτών η διάρκεια της βίζας μπορεί να φτάσει τα δέκα χρόνια.

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ 29-08-2013]

ΟΙ ΚΑΠΗΛΟΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

mademo

Στα πλαίσια της τακτικής «χρησιμοποιώ κάθε μέσο κατά της επένδυσης», οι «αγωνιστές» τολμούν να καπηλευτούν τους ιστορικούς αγώνες των μεταλλωρύχων για καλύτερες συνθήκες δουλειάς και να τους παρουσιάσουν ως αγώνες κατά της εξόρυξης. Το θράσος κάποιων δεν έχει όρια, αλλά το μόνο που θα τους συμβούλευα είναι να σκέφτονται πριν δημοσιεύουν κατάπτυστα κείμενα όπως αυτό στο http://sillent-footsteps.blogspot.gr/ διότι εκτός από τον κοινό νου υπάρχει και η ιστορική μνήμη.

Με αφορμή το βιβλίο της κας Αθηνάς Σταυροπούλου σχετικά με την μεγάλη απεργία στα μεταλλεία το 1977, επιχειρήθηκε να συνδεθεί η ιστορικής σημασίας για το εργατικό κίνημα κινητοποίηση με το σημερινό «κίνημα» κατά της επένδυσης. Στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: Οι μεταλλωρύχοι πάλευαν για καλύτερες και ασφαλέστερες συνθήκες εργασίες –τις οποίες σήμερα απολαμβάνουν– και όχι για να κλείσουν τα ορυχεία… Τότε εργοδοσία και κράτος χτύπαγαν το συνδικαλιστικό κίνημα… Δεν έιχε να κάνει με τους μεταλλωρύχους… Και ναυτεργάτες να ήταν, τα ίδια θα συνέβαιναν.

layrio-metalloryxoi

Βέβαια, που έγινε αυτή η συζήτηση; Που αλλού; Κάπου που να είμαστε «εμείς, μεταξύ μας…» μην ακουστούν και παραέξω οι μπαρούφες… Απορώ πως τόλμησαν να δημοσιεύσουν στο διαδίκτυο αποσπάσματα από τη συζήτηση! Έτσι λοιπόν, στα πλαίσια του 14ου camping «αγωνιστικών κινήσεων και μαθητικής αντίστασης», την Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013, στο χώρο του camping στην Κομίτσα , διοργανώθηκε συζήτηση με θέμα : «Η ιστορία του κινήματος των μεταλλωρύχων της Χαλκιδικής, η μεγάλη απεργία του ’77».

Στην συζήτηση, παλιοί μεταλλωρύχοι εξιστόρησαν τις μεθόδους καταστολής – αρκετές φορές βίαιες- που χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν οι εργοδότες για το σταμάτημα των απεργιών, το ρόλο των κρατικών μηχανισμών, το ρόλο των απεργοσπαστών και όλα αυτά τα οποία φυσικά δεν συνέβαιναν μόνο στα μεταλλεία. Με τέτοια παραδείγματα αγώνων είναι γεμάτη η ιστορία του εργατικού κινήματος.

Serifos-miners-1895b

Τώρα θα παρακαλούσα κάποιος να μου εξηγήσει πως συνδέεται αυτό με τα σημερινά ορυχεία… Είναι ακριβώς το ίδιο σαν να χρησιμοποιούν το επιχείρημα ότι στα αρχαία χρόνια δούλευαν οι σκλάβοι στα ορυχεία χωρίς καμία ανταμοιβή και δικαίωμα, άρα να κλείσουμε τα ορυχεία σήμερα. Αυτός ο παραλληλισμός που επιχειρείται με τους προ τριακονταετίας εργοδότες και το μεταχουντικό πολιτικό καθεστώς με την σημερινή ιδιοκτήτρια εταιρεία και τη σημερινή πολιτική κατάσταση είναι τουλάχιστον ατυχής. Διαβάστε προσεκτικά πως επιχειρείται η σύνδεση:

«Ιδιαίτερα όταν κάποιοι βάλθηκαν στις μέρες μας να το παίξουν μικροί θεοί στέλνοντας τους εργαζόμενους να δουλέψουν σε έργα φαραωνικών διαστάσεων σε σύγκριση με τα υπάρχοντα, σχεδιάζοντας το άνοιγμα στοών ακριβώς πάνω ή σχεδόν δίπλα στην καλύτερη περίπτωση, σε ένα από τα μεγαλύτερα ενεργά σεισμικά ρήγματα στη Βόρεια Ελλάδα, αγνοώντας τόσο την σχετικά πρόσφατη σεισμική ιστορία όσο και τις προειδοποιήσεις αρκετών επιστημόνων. Το σύνθημα που δονούσε το μακρινό 1977 τους δρόμους της Θεσσαλονίκης και του Πολυγύρου όπου διεξαγάγονταν οι δίκες κατά των εργαζομένων στα μεταλλεία , παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ και εμπνέει στους σημερινούς αγώνες κατά της καταστροφικής Καναδικής εταιρείας χρυσού και των ντόπιων υποτακτικών.»

Σιγά… Σε λίγο θα μας πείτε πως και οι μεταλλωρύχοι είναι κατά της εξόρυξης! Και πως η δουλειά στα ορυχεία είναι υποχρεωτική και οι εργαζόμενοι πάνε οπουδήποτε τους πουν… Δεν υπάρχουν σωματεία, κανόνες ασφαλείας… τίποτα… πρόβατα επί σφαγήν οι εργαζόμενοι…

Στο «άρθρο» τίθεται και ένα ερώτημα: Το μεταφέρω κατά λέξη:

«Ας απαντήσουν ο σημερινός δήμαρχος και η εταιρεία , τι ήταν οι αγωνιστές μεταλλωρύχοι; «Τρομοκράτες», «τραμπούκοι», «αναρχικοί», «Ιερισσιώτες», τι; To 1977 είχαμε «κοινοβουλευτική δημοκρατία»… όπως σήμερα… και τότε τον «νόμο και την τάξη» επικαλούνταν η εταιρεία και οι υπάλληλοί της για να στέλνουν σε δίκες τους αγωνιστές μεταλλωρύχους και τους υποστηρικτές τους.»

Να απαντήσω αμέσως: Πρώτον οι αγωνιστές μεταλλωρύχοι ήταν ακριβώς ότι είναι και οι σημερινοί. Αγωνιστές. Οι παλιοί αγωνίζονταν για τα εργατικά τους δικαιώματα, οι σημερινοί αγωνίζονται για ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο και την ανάπτυξη της περιοχής τους.

Δεύτερον καμιά εταιρεία δεν στέλνει σήμερα σε δίκες κανέναν (και πολύ περισσότερο μεταλλωρύχους), οι σημερινοί προφυλακισμένοι κατηγορούμενοι συνελήφθηκαν μετά από έρευνες των διωκτικών αρχών.

Και είναι ΝΤΡΟΠΗ να συγκρίνεις τους μεταλλωρύχους που κατηγορούνταν και φυλακίζονταν τότε για τα φρονήματά τους –μην κρυβόμαστε, ο φόβος των κομμουνιστών τότε είχε καλλιεργηθεί πολλά χρόνια από την δικτατορία– με τα άτομα που έχουν προφυλακιστεί σήμερα για πλημμελήματα και άλλες ενέργειες…

Όσο για τον ομιλητή κο Παυλίδη Δημήτρη, συγγραφέα και αρθρογράφο στην «Προλεταριακή Σημαία», εφημερίδα του ΚΚΕ(μ-λ), σεβαστή η γνώμη του, αλλά σήμερα το θέμα δεν είναι ταξικό αγαπητέ μου όπως επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί, αλλά καθαρά πολιτικό. Και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν όλοι τόσο πιο γρήγορα θα βρεθεί λύση.

ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

pano iper tis ependisis 2
Συνεχίζεται η αντιπαράθεση ανάμεσα στον τέως νομάρχη και βουλευτή Χαλκιδικής Αργύρη Λαφαζάνη και τη νυν βουλευτή Χαλκιδικής Κατερίνα Ιγγλέζη με αφορμή τα όσα θέματα έμειναν ανοιχτά ανάμεσα τους κατά την πρόσφατη κοινή τηλεοπτική παρουσία στην εκπομπή “Βαβέλ”της Super tv.
Διαβάστε την ανακοίνωση του κ. Λαφαζάνη.
 “Τρεις διαφορετικές απόψεις διατυπώνονται από τους αντιδρώντες στα μεταλλεία, όσον αφορά την προοπτική συνέχισης των εργασιών:
   Οι πρώτοι απαιτούν να κλείσουν τα μεταλλεία πλήρως και άμεσα. Με αυτούς δεν μπορούμε να κάνουμε  καμμία συζήτηση. Αυτοί θα συνεχίσουν να συζητούν με την μονή Εμμαούς και την μονή Βατοπεδίου για την “ανάπτυξη” της περιοχής. Το άσχημο είναι ότι αυτοί είναι πολύ λίγοι και δεν φθάνουν για να υιοθετήσει ο καθένας  μιά από τις 2000 οικογένειες ανέργων.

 Οι δεύτεροι “προγραμματίζουν” να συνεχίσουν να λειτουργούν τα μεταλλεία,για ένα διάστημα, με την σημερινή παραγωγική διαδικασία και να κλείσουν όταν δεν θα είναι βιώσιμα. “Όταν δεν θα έχουν κέρδος” λέει η κ. Ιγγλέζη. 

 Οι τρίτοι συμφωνούν με την επ’ αόριστον λειτουργία, αλλά ακριβώς όπως λειτουργούν σήμερα και αποκλείουν την επέκτασή τους και την ανάπτυξη της μεταλλουργίας χρυσού.

 Η δεύτερη και η τρίτη άποψη πρακτικά ταυτίζονται αφού φυσικά θα κλείσουν, έτσι και αλλιώς, τα μεταλλεία όταν πάψουν να είναι βιώσιμα.  

Να συζητήσουμε, λοιπόν, με αυτούς που συμφωνούν με την σημερινή λειτουργία. Τί γίνεται σήμερα; Σήμερα (δηλαδή εδώ και σαράντα χρόνια) κυανιούχο νάτριο χρησιμοποιείται  όπου εφαρμόζεται η διαδικασία της διαφορικής επίπλευσης, δηλαδή χρησιμοποιείται στο εργοστάσιο εμπλουτισμού του Στρατωνίου. 

Αφού συμφωνούμε στη σημερινή χρήση, δεν μπορεί να διαφωνήσουμε στην μεταφορά του εργοστασίου εμπλουτισμού στο Μαντέμ Λάκκο, δηλαδή σε πιό ασφαλή θέση, και στη συνέχιση της σημερινής χρήσης του κυανιούχου νατρίου και μάλιστα σε μικρότερες ποσότητες, λόγω εκσυγχρονισμού των εγκαταστάσεων. Αν συμφωνούμε μέχρι εδώ, δεν θα διαφωνήσουμε πουθενά, όσον αφορά την χρήση του κυανιούχου νατρίου.Δεν θα διαφωνήσουμε, γιατί η χρήση  του κυανιούχου νατρίου καί απαγορεύεται καί αποκλείεται στην πράξη από τις εγκεκριμένες μεθόδους. 

Για να καταλαβαίνει ο κόσμος, αλλά και η ίδια η κυρία Ιγγλέζη τι λέει:

Κυανιούχο νάτριο ΔΕΝ χρησιμοποιείται και ΔΕΝ πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ποτέ, όπου από την διαδικασία εμπλουτισμού προκύπτει ένα και μόνο προϊόν και άρα δεν εφαρμόζεται διαφορική επίπλευση. Επομένως κυανιούχο νάτριο ΔΕΝ χρησιμοποιείται στο εργοστάσιο εμπλουτισμού της Ολυμπιάδας και ΔΕΝ πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ούτε στο εργοστάσιο εμπλουτισμού των Σκουριών. 

Όσον αφορά την μεταλλουργία χρυσού.

Στην εγκεκριμένη από τα αρμόδια όργανα της Ελληνικής Πολιτείας μεταλλουργική μέθοδο flash smelting δεν προβλέπεται και δεν μπορεί να προκύψει χρήση κυανιούχου νατρίου, γιατί πρόκειται για καθαρά πυρομεταλλουργική μέθοδο, ενώ το κυανιούχο νάτριο χρησιμοποιείται σε υδρομεταλλουργικές μεθόδους.

Αυτό το δεδομένο πιστοποιείται και από το Συμβούλιο της Επικρατείας και την πρόσφατη απόφαση 1492 του Απριλίου του 2013. Άρθ. 13 της απόφασης 1492 , σελ. 26-29:«Για την πρόκριση της τελικώς επιλεγείσης μεθόδου της ακαριαίας τήξης «flash smelting» ελήφθησαν μεταξύ άλλων υπ’ όψιν ότι η μέθοδος αυτή δεν απαιτεί χρήση κυανίου ή άλλων ενώσεών του και θεωρείται από τεχνολογικής απόψεως η “state of the art” μέθοδος και από περιβαλλοντικής απόψεως η καθαρότερη πυρομεταλλουργική. ……Η τυχόν εφαρμογή άλλης μεθόδου ή η ουσιώδης ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις τροποποίησή της σε οποιοδήποτε στάδιο θα πρέπει να στηρίζεται σε νέα έγκριση περιβαλλοντικών όρων.» Δηλαδή νέα αδειοδότηση.

Ακόμη πιό απλά:Η σημερινή χρήση του κυανιούχου νατρίου μεταφέρεται από το Στρατώνι στο Μαντέμ Λάκκο. Τα εργοστάσια του Στρατωνίου και της Ολυμπιάδας κλείνουν. Στο εργοστάσιο εμπλουτισμού των Σκουριών και στη Μεταλλουργία Χρυσού ΔΕΝ θα χρησιμοποιηθεί ούτε γραμμάριο κυανιούχου νατρίου. Δηλαδή το κυάνιο δεν θα χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή χρυσού. Αν υπάρχει, λοιπόν, κάποιος που φοβάται τόσο πολύ το κυάνιο και γνωρίζει ότι κάποιος βλάφτηκε από αυτό τα τελευταία σαράντα χρόνια, θα πρέπει να είναι αντίθετος με την σημερινή λειτουργία και να επιμένει μόνο στην παραγωγή χρυσού.

Αυτά ακριβώς λένε οι σελίδες 5.7-7, 5.5-4, 5.8-8, 5.2-24, 5.8-2, 5.7-3, 5.5-3 και 5.2-23 που επικαλείται η κ. Βουλευτής για όποιον ξέρει να διαβάζει Ελληνικά. Αυτά καταλαβαίνουμε και όσοι ασχολούμαστε εδώ και περισσότερα από 20 χρόνια με το ζήτημα.

Βέβαια η κ. Ιγγλέζη δικαιολογημένα δεν τα γνωρίζει, αφού μόλις πριν ένα χρόνο άλλη ήταν η δουλειά της, αλλά και σήμερα δεν τα χρειάζεται αφού έχει τα σκονάκια των “καθηγητών”.

Να πούμε τώρα για το νέο παραμυθάκι της σκόνης.Μετά το μύθο του κυανίου, εφευρέθηκε το παραμυθι της σκόνης στις Σκουριές.

Κάποιοι, ή δεν καταλαβαίνουν τι διαβάζουν, ή σκοπίμως τα παραποιούν. Χρησιμοποιούν τους γενικούς πίνακες  για το μοντέλο υπολογισμού των πραγματικών αέριων εκπομπών στις Σκουριές και τους παρουσιάζουν ως δεδομένα. Δε χρησιμοποιούν τον πίνακα με τις πραγματικές τιμές αερίων εκπομπών , που προκύπτει από τους παραπάνω πίνακες και παρουσιάζεται στη ΜΠΕ. Από τον πίνακα των εκπομπών πάσης φύσεως στην ατμόσφαιρα των Σκουριών, για όποιον καταλαβαίνει τι διαβάζει, προκύπτει ότι:

το σύνολο των αέριων εκπομπών είναι 0,10 τόνοι την ώρα ή 100 κιλά την ώρα. Η σκόνη που σηκώνει η κυρία Ιγγλέζη και οι μεγάλοι “καθηγητές” που διακινούν το ίδιο παραμύθι, είναι 2162 τόνοι την ώρα!  Δηλαδή 21.620 φορές περισσότερη!!! Σε λίγα χρόνια θα έχουν εξαερώσει σε σκόνη ολο τον Κάκαβο μαζί με τις εγκαταστάσεις των μεταλλείων!!! Ένα μικρό αυτοκίνητο που κινείται επί μία ώρα σε χωματόδρομο, παράγει περισσότερα από 100 κιλά σκόνη. Εδώ προκύπτει ένα παράδειγμα της ζημιάς που προκαλεί η παραπληροφόρηση. Ασχολούμενοι με το παραμύθι της σκόνης από την εξόρυξη, παραβλέπουμε το πραγματικό πρόβλημα της σκόνης από την κίνηση των βαριών οχημάτων μεταφοράς. Όλα τα σχετικά νοικοκυρεμένα μεταλλεία, όπως το μεταλλείο Γερακινής, καταβρέχουν συνεχώς τους χωματόδρομους, αλλά δεν είναι φυσικά η άριστη λύση. Όσο με αφορά, θα αφήσω την κ. Ιγγλέση να κυνηγάει το φάντασμα της σκόνης από την εξόρυξη και θα   επιμένω να ασφαλτοστρωθούν οι βασικοί δρόμοι επιφανειακής μεταφοράς.

Για το παραγόμενο θειϊκό οξύ δέν χρειάζεται να πούμε τίποτε.  Αυτό δεν πετιέται αλλά πουλιέται.

Ως Νομαρχιακή Παράταξη, ψηφίζοντας θετικά, θέσαμε αυστηρούς όρους για την λειτουργία των μεταλλείων.  Περιμένοντας τους στρατοδίκες, τύπου Αποστολίδη, που θα μας στείλουν εξορία στα ξερονήσια, είμαστε έτοιμοι να θέσουμε και άλλους όρους. Μπορούμε να το κάνουμε γιατί δεν διαβάσαμε απλά την Μ.Π.Ε. αλλά την ξετινάξαμε. Προσωπικά είχα την ευτυχία να ξενυχτήσω πολλά βράδυα παρέα με αυτήν την χαριτωμένη κυρία, την ΜΠΕ.  Από τα πράγματα, δεν έστεκε φυσικά, να κάνει το ίδιο η κ. Ιγγλέση.

   Πολύγυρος  22 / 8 / 2013                                                  Αργύρης  Λαφαζάνης