Τη γοητεία των ορυχείων ανακαλύπτει εκ νέου η Ε.Ε., καθώς εν μέσω της οικονομικής κρίσης αναζωπυρώνεται το ενδιαφέρον για τη μεταλλευτική ανίχνευση. Αφού αγνοήθηκε για μεγάλο διάστημα, ο ορυκτός πλούτος της γηραιάς ηπείρου προκαλεί το ενδιαφέρον μικρών επιχειρήσεων ορυκτών, οι οποίες είναι πεπεισμένες ότι το υπέδαφος της Ευρώπης εμπεριέχει αφθονία πρώτων υλών. Χαρακτηριστική είναι n περίπτωση της Ρουμανίας, όπου παρά τις ογκώδεις διαδηλώσεις, έχουν επιταχυνθεί οι διαδικασίες εκμετάλλευσης του μεγαλύτερου ορυχείου χρυσού της Ευρώπης.

Με αφορμή την κρίση πολλές χώρες άρχισαν και πάλι να ανιχνεύουν το υπέδαφος τους, με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα την Ισπανία, την Πορτογαλία αλλά και την Ελλάδα. Και αυτό όχι μόνο για να βρουν χρυσό, που αξίζει πλέον 1.350 δολάρια η ουγκιά χάνοντας λίγο από την ελκυστικότητά του. Ωστόσο, αξίζει ακόμη τέσσερις φορές παραπάνω από ό,τι το 2003. Με 7.000 δολάρια ανά τόνο, (αντί 1.700 πριν από 10 χρόνια) τα κοιτάσματα ευρωπαϊκού χαλκού ενδιαφέρουν κατά προτεραιότητα σειρά ομίλων στον τομέα της εξόρυξης. Στην Ισπανία ένα από τα μεγαλύτερα ορυχεία της χώρας θα τεθεί ξανά σε λειτουργία, στην Ανδαλουσία, παρά το γεγονός ότι είχε σταματήσει τη λειτουργία του πριν από 20 χρόνια. Στη γνωστή περίπτωση της Χαλκιδικής, η Ελληνικός Χρυσός Α.Ε., που έχει αναλάβει την εκμετάλλευση των χρυσωρυχείων της περιοχής, υπολογίζει ότι, με τον προσδοκώμενο ρυθμό παραγωγής 12 τόνων τον χρόνο, η Ελλάδα θα γίνει, από το 2016, πρώτος ευρωπαίος παραγωγός χρυσού, με δεύτερη τη Φινλανδία. Ο πυρετός της εκμετάλλευσης των ορυχείων κέρδισε και τη Γαλλία, όπου εδώ και 10 χρόνια, δεν είχε πραγματοποιηθεί η παραμικρή επιχείρηση εξόρυξης. Φυσικά, το ζητούμενο είναι αυτή η αύξηση των δραστηριοτήτων γύρω από τη μεταλλευτική ανίχνευση στην Ευρώπη να γίνει με προστασία του περιβάλλοντος και να στοχεύει στην τόνωση της ανάπτυξης, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας.

[ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 19/09/2013]

Τα ελληνικά αποθέματα των μη ενεργειακών ορυκτών είναι σημαντικά και γνώση επί του θέματος έχουν από τον καιρό της κατοχής και γερμανικοί βιομηχανικοί κύκλοι. Σύμφωνα με παλαιές, αλλά ενδελεχείς και μη αμφισβητήσιμες έρευνες του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, η αξία των βεβαιωμένων αποθεμάτων βασικών μετάλλων αγγίζει σε τρέχουσες τιμές τα 36,3 δισ. δολάρια και η έρευνα συνεχίζεται. Πρόκειται για πολύτιμα μέταλλα και βιομηχανικά ορυκτά. Σε αντίθεση με τους υδρογονάνθρακες, τα ορυκτά αυτά έχουν σε μεγάλο βαθμό βεβαιωθεί και το μόνο που απομένει είναι η αξιοποίησή τους. Τα αναξιοποίητα κοιτάσματα αφορούν κυρίως τα πολύτιμα μέταλλα (χρυσό και άργυρο), καθώς και τον χαλκό.

Εκτιμάται πως αυτή τη στιγμή η οικονομική αξία των μετάλλων σε κοιτάσματα της Βόρειας Ελλάδας, που είναι μετρημένα και μπορούν να έχουν μια άμεση οικονομική αξιοποίηση, είναι για τον χρυσό γύρω στα 15,7 δισ. δολάρια, για το ασήμι 2,43 δισ. δολάρια και για τον χαλκό γύρω στα 9,2 δισ. δολ. Υπάρχουν όμως κι άλλοι θησαυροί στα έγκατα της ελληνικής γης: Λανθάνιο, νεοδύμιο, γαδολίνιο, τέρβιο, αλλά και ένας θησαυρός ουρανίου βρίσκονται στα έγκατα της γης της Βόρειας Ελλάδας.

Πρόκειται για στρατηγικής σημασίας μέταλλα, οι λεγόμενες σπάνιες γαίες, τα οποία διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στους περισσότερους τομείς της υψηλής τεχνολογίας. Επεξεργαστές ηλεκτρονικών υπολογιστών, σκληροί δίσκοι, κινητά τηλέφωνα, νανομαγνήτες, συσκευές λέιζερ, κυψέλες καυσίμων, εξαρτήματα υβριδικών αυτοκινήτων, κινητήρες αεροπλάνων και ανεμογεννήτριες είναι μερικές μόνο από τις σύγχρονες εφαρμογές που τις αξιοποιούν ή εξαρτώνται από αυτές, ενώ τεράστιες είναι οι προοπτικές περαιτέρω αξιοποίησής τους. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εντοπίζεται στην περιοχή από την Καβάλα μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Εκεί υπάρχουν όλες οι γεωλογικές και γεωμορφικές ενδείξεις για την ύπαρξη κοιτασμάτων σπάνιων γαιών. Εκεί εκβάλλουν ο Στρυμόνας, ο Νέστος και ο Έβρος. Τα ποτάμια αυτά μεταφέρουν τέτοια βαριά μέταλλα και τα εναποθέτουν στη θάλασσα, διευκρινίζουν οι ειδικοί. Η υποθαλάσσια έρευνα μπορεί να επικεντρωθεί στην υφαλοκρηπίδα και σε μικρή απόσταση από την ακτή, διότι τα ορυκτά αυτά έχουν μεγάλο ειδικό βάρος και δεν μπορούν να προχωρήσουν πολύ μακριά μέσα στη θάλασσα. Καταβυθίζονται και μέσα στον γεωλογικό χρόνο δημιουργούν σιγά σιγά μεγάλες συγκεντρώσεις. Είπατε τίποτα Ουράνιο στη Δράμα Αν δεν σας φτάνουν τα παραπάνω, τότε να σας πληροφορήσω ότι στη Θράκη έχει εντοπιστεί ουράνιο από τη δεκαετία του ’90. Τα βεβαιωμένα κοιτάσματα ανέρχονται σε 1.100 τόνους μετάλλου, αναφέρουν στοιχεία του ΙΓΜΕ, και εντοπίζονται στην περιοχή του Παρανεστίου Δράμας. Η αξία του ελληνικού ουρανίου εκτιμάται ότι ανέρχεται σήμερα σε περίπου 100 εκατ. δολάρια, αλλά η ποσότητα αυτή δεν είναι, προς το παρόν, απολήψιμη. Αυτή τη στιγμή σε διεθνές επίπεδο τα κοιτάσματα ουρανίου είναι τεράστια. Επιπλέον, η κάμψη της ζήτησης μετά το δυστύχημα στη Φουκουσίμα έχει βάλει πλαφόν στις τιμές. Είναι, βέβαια, θετικό να ξέρουμε ότι έχουμε αυτό το απόθεμα, υπό την προοπτική ότι κάποια στιγμή μπορεί να αναπτυχθούν στη χώρα και σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με βάση την ατομική ενέργεια. Γάλλοι, Γερμανοί, Αμερικανοί και Ρώσοι είναι πολύ δυνατοί σε αυτές τις επενδύσεις.

[ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 31-08-2013]

Το Εργατικό Κέντρο Μήλου, έδωσε στη δημοσιότητα τις θέσεις του για την πιθανότητα ερευνών για εξόρυξη χρυσού στο νησί και μπαίνει σε βάθος αναλύοντας περιπτώσεις από το …Περού μέχρι της Αιθιοπία. Χαρακτηριστικά από τις 1700 λέξεις της ανακοίνωσης, οι 1500 είναι αφιερωμένες στο… «Ας δούμε τι έγινε σε άλλα μέρη του κόσμου…», όπου βέβαια επιχειρείται μια σύγκριση που βρίσκεται μόνο μέσα στο μυαλό αυτών που έγραψαν την ανακοίνωση! Έτσι έχουμε αναφορές για πρώην λίμνη Yanacocha στο Περού, RosiaMontana στη Ρουμανία, κοιλάδα SiriaValley στην Ονδούρα, Kainuu στην Λαπωνία, Carltonville της Νοτίου Αφρικής, Rakkuri της Σουηδίας, Kisladag στη Μικρά Ασία, Balesa στα νότια υψίπεδα των Αιθιοπικών βουνών!!!. Αφού λοιπόν μας ενημερώσει η ανακοίνωση για τις καταστροφές που έχουν συμβεί σε όλη την υφήλιο, καταλήγει: «Συμπερασματικά, αρκεί να γυρίσει κάποιος το βλέμμα του στον υπόλοιπο κόσμο και αμέσως θα κατανοήσει το μέγεθος του εγκλήματος που θα διαπραχθεί στη Μήλο, εάν γίνουν αποδεκτά τα σχέδια για τη δημιουργία του χρυσωρυχείου. Ένα τόπο που θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται στη Λατινική Αμερική, την Αφρική ή σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του πλανήτη μας…».

Μήλος.. όπως Αφρική…. Όπως Λατινική Αμερική… Ακριβώς το ίδιο….

Έλεος!!! Όχι άλλη παραπληροφόρηση και κιτρινισμός.

Το επάγγελμα του μεταλλωρύχου έχει αποτυπωθεί μέχρι και σε γραμματόσημα, σημάδι ότι πολλές χώρες αναγνωρίζουν την συνεισφορά αυτού του επίπονου και επικίνδυνου επαγγέλματος στην οικονομία τους.

Ακόμα και το χιουμοριστικό γραμματόσημο της Αυστραλίας με την καρικατούρα του χρυσοθήρα, επισημαίνει την εποχή της αποίκησης της ηπείρου από τους λευκούς και την αποκάλυψη του τεράστιου ορυκτού πλούτου της αυστραλιανής γης.

Χαρακτηριστικά είναι και τα γραμματόσημα από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ με τα στυλιζαρισμένα μοτίβα και φιγούρες.

Σε όλο τον κόσμο το επάγγελμα του μεταλλωρύχου το σέβονται και το τιμούν. Σκεφτείτε το ξανά.