Tag Archives: εξορυξη

ΟΠΥ: ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΟ ΜΕΛΛΟΝ

Ο Ιωάννης Πασπαλιάρης, Ομότιμος Καθηγητής ΕΜΠ, εκ μέρους του EIT RawMaterials Hub – Regional Center Greece, αναλύει τα θέματα που θα συζητηθούν στον 8ο Ελληνικό Κοινοτικό Διάλογο για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες (8th Greek Raw Materials Community Dialogue) ο οποίος διοργανώνεται από το EIT Raw Materials-Regional Center Greece και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στις 9 Νοεμβρίου 2023, στην Αθήνα.

Η διαθεσιμότητα, εξόρυξη και βιώσιμη διαχείριση των κρίσιμων πρώτων υλών και πρώτων υλών στρατηγικής σημασίας στην Ανατολική και ΝΑ Ευρώπη, το δυναμικό επενδύσεων στην Ευρωπαϊκή βιομηχανία ορυκτών πόρων, καθώς και η σημασία της απανθρακοποίησης του κλάδου των πρώτων υλών, μέσω της υιοθέτησης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και εξηλεκτρισμού των μεταλλείων και ορυχείων, θα συζητηθούν διεξοδικά στον 8ο Ελληνικό Κοινοτικό Διάλογο για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες, που διοργανώνεται από το EIT Raw Materials-Regional Center Greece και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στις 9 Νοεμβρίου 2023, στην Αθήνα.

Ειδικοί εμπειρογνώμονες στον τομέα των Ορυκτών Πρώτων Υλών, σημαντικοί εκπρόσωποι της επιστημονικής κοινότητας των Ορυκτών Πόρων, ρυθμιστικές αρχές, υψηλόβαθμα στελέχη Ελληνικών επιχειρήσεων του κλάδου, υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής για τον κλάδο, Έλληνες και Ευρωπαίοι επενδυτές, σύμβουλοι επενδύσεων και επαγγελματίες ανθρώπινου δυναμικού θα παρευρεθούν στην εκδήλωση και θα παρουσιάσουν τα επιτεύγματα, τις καινοτομίες, καθώς επίσης τις ανάγκες και τις επενδυτικές ευκαιρίες που χαρακτηρίζουν τη βιομηχανία των Ορυκτών Πρώτων Υλών, με έμφαση στη νέα αναπτυξιακή στρατηγική της Ευρώπης που εστιάζει στην κυκλική οικονομία και την αυτονομία της εφοδιαστικής αλυσίδας, την πράσινη τεχνολογία και την κλιματική ουδετερότητα της ΕΕ μέχρι το 2050.

Λαμβάνοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Δράση για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες (European Critical Raw Materials Act) και το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει στην ανάπτυξη και εφαρμογή πρωτοποριακών τεχνολογιών στους τομείς των πρώτων υλών στρατηγικής σημασίας και της πράσινης ενέργειας, η εκδήλωση θα περιλαμβάνει τρεις θεματικές ενότητες.

Ενότητα 1η: Πρώτες ύλες στρατηγικής σημασίας και κρίσιμες πρώτες ύλες στην Ανατολική και και Νοτιοανατολική Ευρώπη

Στην Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπη, η διαθεσιμότητα, εξόρυξη, επεξεργασία και διαχείριση των πρώτων υλών στρατηγικής σημασίας και κρίσιμων πρώτων υλών διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη βιώσιμη ανάπτυξη και ασφάλεια της περιοχής. Η σταθερότητα της εφοδιαστικής αλυσίδας πρώτων υλών αποτελεί ζωτικής σημασίας προϋπόθεση για τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας και την περιορισμένη εξάρτηση από εξωτερικές πηγές.

Οι πλούσιοι ορυκτοί πόροι και οι ποικίλοι γεωλογικοί σχηματισμοί της συγκεκριμένης περιοχής και ιδιαίτερα, της Ελλάδας, παρέχουν ευκαιρίες για την παραγωγή υλικών στρατηγικής σημασίας, με αποτέλεσμα η δυναμική της περιοχής να είναι πολύπλευρη και διαρκώς αυξανόμενη. Ωστόσο, η αποτελεσματική εξόρυξη και επεξεργασία, καθώς και οι πρακτικές βιώσιμης διαχείρισης είναι απαραίτητες για τη βέλτιστη αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της συγκεκριμένης περιοχής.

Στόχος της 1ης Ενότητας του Διαλόγου είναι η κατανόηση των προκλήσεων, ευκαιριών, βέλτιστων πρακτικών και προσέλκυσης επενδύσεων που σχετίζονται με τους κρίσιμους πόρους και η διενέργεια συζητήσεων σχετικά με τη βιώσιμη εξόρυξη, επεξεργασία και διαχείριση τους.

Ενότητα 2η: Δυναμικό επενδύσεων στην Ευρωπαϊκή βιομηχανία πρώτων υλών

Το δυναμικό επενδύσεων στη βιομηχανία πρώτων υλών της ΕΕ αποτελεί μια ελκυστική ευκαιρία για επενδυτές που αποσκοπούν να αξιοποιήσουν μελλοντικά, βιώσιμα εγχειρήματα. Ως ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς και καταναλωτές πρώτων υλών παγκοσμίως, η ΕΕ κατέχει στρατηγική θέση στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού, προσφέροντας ένα ευρύ φάσμα επενδυτικών προοπτικών σε διάφορους τομείς.

Οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν και να παρουσιάσουν παραδείγματα που σχετίζονται με τις τρέχουσες και μελλοντικές επενδυτικές ανάγκες του κλάδου πρώτων υλών της ΕΕ, τα οποία μπορούν να συμβάλλουν στη διασφάλιση των πόρων, την ανθεκτικότητα της αλυσίδας εφοδιασμού, τη βιώσιμη ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα του κλάδου.

Σε αυτή τη θεματική ενότητα, θα διερευνηθούν οι δυνατότητες επενδύσεων στον κλάδο πρώτων υλών της ΕΕ, εστιάζοντας σε τομείς όπως είναι οι πράσινες τεχνολογίες εξόρυξης, η ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση των πόρων, η πρωτοπόρος έρευνα και καινοτομία. Δίνοντας έμφαση στην υφιστάμενη κατάσταση και στις μελλοντικές προοπτικές του κλάδου, στόχος είναι να διαμοιραστούν πολύτιμες πληροφορίες για τους επενδυτές που επιθυμούν να επωφεληθούν από τις ευκαιρίες που η ΕΕ έχει δεσμευτεί να προσφέρει για τη βιώσιμη ανάπτυξη του τομέα των πρώτων υλών.

Ενότητα 3η: Απανθρακοποίηση της βιομηχανίας των πρώτων υλών

Ο τομέας των πρώτων υλών υφίσταται σημαντικό μετασχηματισμό που αποδίδεται στην ενσωμάτωση πρακτικών πράσινης ενέργειας. Οι ΑΠΕ, όπως η ηλιακή και η αιολική ενέργεια, υιοθετούνται ολοένα και περισσότερο για την τροφοδοσία των εξορυκτικών δραστηριοτήτων, με σκοπό τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Ο εξηλεκτρισμός των μεταλλείων και ορυχείων γίνεται όλο και πιο ελκυστικός, με την υιοθέτηση ηλεκτρικών μηχανημάτων και οχημάτων που τροφοδοτούνται από καθαρές πηγές ενέργειας, συμπεριλαμβανομένου και του εξηλεκτρισμού βαρέων φορτηγών που αποσκοπεί στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα. Οι πρωτοβουλίες αυτές καταδεικνύουν τη δέσμευση για βιωσιμότητα και ένα πιο πράσινο μέλλον.

Στόχος της συγκεκριμένης ενότητας είναι να διερευνηθεί ο ρόλος των ΑΠΕ και των καινοτόμων πρακτικών μείωσης της ενέργειας στη βιομηχανία πρώτων υλών, καθώς και η σημασία της ανακύκλωσης και της υιοθέτησης συστημάτων δέσμευσης άνθρακα. Επιπρόσθετα, αναμένεται να συζητηθούν και παρουσιαστούν καινοτόμες λύσεις και στρατηγικές που να προωθούν την απανθρακοποίηση του κλάδου των πρώτων υλών.

Στον 8ο Ελληνικό Κοινοτικό Διάλογο για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες, ο Κωνσταντίνος Γιαζιτζόγλου, Πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, θα παρουσιάσει τη δυναμική της Ελληνικής βιομηχανίας Ορυκτών Πρώτων Υλών, ενώ σημαντικοί εκπρόσωποι από τις μεγαλύτερες Ελληνικές βιομηχανίες του κλάδου, μεταξύ των οποίων MYTILINEOS, Imerys, ElvalHalcor, TITAN, Sunlight, Hellas Gold θα συμμετάσχουν στην εκδήλωση και θα επισημάνουν τις προοπτικές και τις ανάγκες που χαρακτηρίζουν τις επενδύσεις στον κλάδο των Ορυκτών Πρώτων Υλών.

Η δυνατότητα εγγραφής για τη συμμετοχή στον 8ο Ελληνικό Κοινοτικό Διάλογο για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες είναι διαθέσιμη στο σύνδεσμο: https://rcgreece.labmet.ntua.gr/community-dialogues/8th-greek-raw-materials-community-dialogue/ 

Δείτε εδώ «Αφιέρωμα – Κρίσιμες Ορυκτές Πρώτες Ύλες ένα στοίχημα για την Ευρώπη»

[ΠΗΓΗ: https://rawmathub.gr/, με πληροφορίες από Newsletter ΣΜΕ, 13/10/2023]

ΕΞΟΡΥΞΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ: ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ

Ο ευρωπαϊκός εξορυκτικός κλάδος και η αυτοκινητοβιομηχανία αντιμέτωποι με τις προκλήσεις της νέας πραγματικότητας

Ένας από τους μεγαλύτερους και σημαντικότερους Ευρωπαϊκούς Μεταλλευτικούς Συνδέσμους, η Euromines διοργάνωσε την Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου μια υβριδική (δια ζώσης και διαδικτυακή) συζήτηση με θέμα «Αλλαγή ταχυτήτων: απελευθέρωση των βιώσιμων δυνατοτήτων στις βιομηχανίες πρώτων υλών και στις αυτοκινητοβιομηχανίες» (“Shifting gears: unleashing Sustainable potential in Raw Materials and Automotive Industries”).

Η συζήτηση διεξήχθη στις Βρυξέλες, στην αίθουσα συνεδρίων του ξενοδοχείου Thon, στα πλαίσια της πρωτοβουλίας της Euromines «Πρωτοβουλία Βιώσιμης Εξόρυξης» (Sustainable Mining Initiative), στην οποία συμμετέχει η Ελληνικός Χρυσός, αφού η μητρική Eldorado Gold είναι μέλος της Euromines.

Την εκδήλωση χαιρέτησε ο κ. Maroš Šefcovic, αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ακολούθησε μια δυναμική συζήτηση με πάνελ εκπροσώπων από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και από τους κλάδους των ορυκτών πρώτων υλών και της αυτοκινητοβιομηχανίας. Στο πάνελ συμμετείχαν η κα Nicola Beer, Ευρωβουλευτής και Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο κος Dimitri Lorenzani, συνεργάτης του κ. Maroš Šefcovic, ο κος Benjamin Gallezot, Διυπουργικός εκπρόσωπος που συντονίζει τη γαλλική στρατηγική για την εξασφάλιση προμήθειας κρίσιμων μετάλλων, Υπηρεσίες του Πρωθυπουργού, ο κ. Jean-André Barbosa, Αντιπρόεδρος Ευρωπαϊκών Υποθέσεων & Κανονισμών του Ομίλου Renault, η κα Nour Amrani, Επικεφαλής Δημοσίων Σχέσεων FLSmidth, και ο κος Jan Moström, Διευθύνων Σύμβουλος LKAB, Πρόεδρος Euromines. Συντονιστής ήταν ο κος David Rose, Σύμβουλος επικοινωνίας.

Τι συζητήθηκε

Στο ιδιαίτερα ενδιαφέρον πάνελ, καθορίστηκε από την αρχή πως η Πράσινη και η Ψηφιακή Μετάβαση και η Στρατηγική Αυτονομία είναι καθοριστικής σημασίας για την ανάπτυξη. Η εξόρυξη και η αυτοκινητοβιομηχανία αποτελούν δύο άκρα ενός διασυνδεδεμένου οικοσυστήματος, όπου το κάθε άκρο βασίζεται στο άλλο. Οι βιώσιμες πρακτικές εξόρυξης παρέχουν καθαρές πρώτες ύλες απαραίτητες για τη μετάβαση της αυτοκινητοβιομηχανίας, ενώ η ζήτηση για αυτά τα υλικά προωθεί την ανάπτυξη βιώσιμων πρακτικών στον τομέα της εξόρυξης.

Η συζήτηση στο πάνελ ουσιαστικά διερεύνησε πώς αυτή η συμβιωτική σχέση μπορεί να αποφέρει βέλτιστα αποτελέσματα και για τους δύο κλάδους. Οι συμμετέχοντες στο πάνελ εξέτασαν θεμελιώδεις πυλώνες και πτυχές για να καθορίσουν πώς η βιώσιμη εξόρυξη, ο καθαρισμός και η διαδικασία παραγωγής μπορούν να είναι ανταγωνιστικές ανεξάρτητα από τις εκτιμήσεις των τιμών. Συζητήθηκε επίσης ο τρόπος για να απομακρυνθούμε από ένα μοντέλο που επικεντρώνεται αποκλειστικά στην έγκαιρη παράδοση και στο χαμηλότερο κόστος. Αντ’ αυτού πρέπει να κατανοήσουν όλα τα μέρη την ανάγκη για σταθερές και συνεχείς αλυσίδες εφοδιασμού που δίνουν προτεραιότητα στην υψηλή απόδοση και διαφάνεια στα θέματα του ESG. Τονίστηκε επίσης η σημασία της εσωτερίκευσης παραγόντων που εκτείνονται πέρα από το κόστος στις αλυσίδες αξίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλειας του εφοδιασμού.

Ο αντίκτυπος του κλάδου της αυτοκινητοβιομηχανίας στις καθημερινές μας συνήθειες και καταναλωτικά πρότυπα αποτελεί καθοριστική δύναμη για την προώθηση της βιωσιμότητας της μετάβασης στις κοινωνίες και την οικονομία της ΕΕ. Καθώς ξεκινάμε ένα βαθύ και ευρύ ταξίδι απεξάρτησης από τον άνθρακα, τα φώτα της δημοσιότητας μετατοπίζονται από τους υδρογονάνθρακες στα μέταλλα και τα ορυκτά, πυροδοτώντας μια νέα εποχή ζήτησης πρώτων υλών.

Σημαντικά σημεία

Από τη συζήτηση, η οποία διήρκεσε περίπου μιάμιση ώρα, θα μπορούσαμε να κρατήσουμε τα εξής σημαντικά σημεία:

  • Η σημερινή βιομηχανία της Ε.Ε. έχει να αντιμετωπίσει ένα δυσβάστακτο φορτίο: Γεωπολιτική κρίση, οικονομική κρίση, αύξηση κόστους ενέργειας, μετα-Covid εποχή, έλλειψη πρώτων υλών. Η σύμπνοια και η συνεργασία των εμπλεκομένων στις εφοδιαστικές αλυσίδες μερών προβάλλει αναγκαία, ενώ η Ε.Ε. καλείται να χαράξει τον δρόμο και να δείξει την κατεύθυνση προς μια βιώσιμη ομαλοποίηση.
  • Μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν όλοι ήσυχοι πως οι πρώτες ύλες έρχονται από αλλού (π.χ. Κίνα, Ρωσία) και –επιδεικνύοντας ένα βολικό στρουθοκαμηλισμό–, κανείς δεν ενδιαφερόταν κάτω από ποιες συνθήκες εξορύσσονταν ή κατεργάζονταν. Σήμερα, οι γεωπολιτικές και οικονομικές συνθήκες έχουν διαφοροποιηθεί και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αποδείξει την ικανότητά της να καταστεί αυτάρκης σε πρώτες ύλες. Εδώ όμως υπεισέρχεται το θέμα της βιωσιμότητας, το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί.
  • Για να επιτευχθεί πραγματική βιωσιμότητα, αυτές οι πρώτες ύλες πρέπει όχι μόνο να εγγυώνται την ασφάλεια του εφοδιασμού αλλά και να επιδεικνύουν υψηλό βαθμό περιβαλλοντικής απόδοσης. Ωστόσο, αυτό παρουσιάζει ένα σύνθετο δίλημμα. Τα υλικά βιώσιμης εξόρυξης, απαραίτητα για τις τεχνολογίες της αυτοκινητοβιομηχανίας, συνοδεύονται από υψηλό κόστος. Εν τω μεταξύ, το τελικό προϊόν, όπως τα ηλεκτρικά οχήματα (EVs), πρέπει να παραμείνει ανταγωνιστικό ως προς τις τιμές για να ενθαρρύνει την ευρεία υιοθέτησή τους. Αυτό απαιτεί μια ολιστική λύση που αντιμετωπίζει τις προκλήσεις και στα δύο άκρα της αλυσίδας αξίας.
  • Επί του παρόντος, η βιομηχανία πρώτων υλών βρίσκεται σε μια κατάσταση «η κότα και το αυγό…». Οι αποδέκτες, οι κρίσιμοι παίκτες στη διαδικασία προμηθειών, χρειάζονται επιχειρηματική λογική για να πληρώσουν παραπάνω για πρώτες ύλες με υψηλή απόδοση βιωσιμότητας και ασφάλεια εφοδιασμού. Ταυτόχρονα, οι καταναλωτές εκφράζουν έντονη επιθυμία για βιώσιμες πρώτες ύλες, αλλά αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το πρόσθετο κόστος παραγωγής που συνδέεται με αυτές. Ένα πρόβλημα που απαιτεί λύση…
  • Το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο για τον κύκλο εξόρυξη, επεξεργασία, ανακύκλωση χρήζει αναθεώρησης ώστε, και με τη χρήση των νέων τεχνολογιών που μειώνουν το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, η εξόρυξη να αποδαιμονοποιηθεί. Παράλληλα να γίνει κατανοητό στους πολίτες της Ε.Ε. πως η τεχνολογική εξέλιξη προχωράει χέρι -χέρι με την εξόρυξη, διότι όλες οι νέες τεχνολογίες απαιτούν μεγάλες ποσότητες ορυκτών, όπως μέταλλα, σπάνιες γαίες κ.λπ.

*Η Euromines είναι ο αναγνωρισμένος αντιπρόσωπος της ευρωπαϊκής βιομηχανίας εξόρυξης μετάλλων και ορυκτών. Κύριος στόχος της ένωσης είναι η προώθηση της βιομηχανίας και η διατήρηση των σχέσεών της με τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα σε όλα τα επίπεδα. Η Euromines παρέχει υπηρεσίες στα μέλη της όσον αφορά την πολιτική της Ε.Ε. και χρησιμεύει ως δίκτυο συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών σε ολόκληρο τον τομέα εντός της Ευρώπης. Η ένωση προωθεί επίσης επαφές με την εξορυκτική κοινότητα σε όλο τον κόσμο. Η Euromines αντιπροσωπεύει μεγάλες και μικρές εταιρείες και θυγατρικές στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου που παρέχουν θέσεις εργασίας σε περισσότερους από 350.000 ανθρώπους. Μέσα από τις δραστηριότητες και τις λειτουργίες αυτών των μελών παράγονται περισσότερα από 42 διαφορετικά μέταλλα και ορυκτά. Για ορισμένα μέταλλα και ορυκτά, η Ευρώπη είναι ο πρώτος παραγωγός παγκοσμίως. Η Euromines παρέχει μια επίσημη πλατφόρμα στην οποία τα μέλη αξιολογούν τον αντίκτυπο των ευρωπαϊκών και διεθνών πολιτικών και νομοθεσίας στον κλάδο και καθορίζουν κοινές θέσεις και δράσεις.

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΖΙΤΖΟΓΛΟΥ: ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΞΟΡΥΚΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων μιλά στη HuffPost Greece. – Για μεγάλες ελλείψεις προσωπικού στον κλάδο της ελληνικής εξορυκτικής βιομηχανίας κάνει λόγο ο Κωνσταντίνος Γιαζιτζόγλου, πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, μιλώντας στη HuffPost Greece, αποδίδοντάς τες στην ανεπαρκή προσφορά εκπαιδευτικών επιλογών με τις κατάλληλες υποδομές και στην κατάργηση της «ανώτερης τεχνολογικής εκπαίδευσης».

Όσον αφορά στην ανάπτυξη του κλάδου, ο κ. Γιαζιτζόγλου επισημαίνει ως εμπόδια την εκτόξευση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος και το μη μισθολογικό κόστος, ενώ τονίζει το θέμα της ασάφειας στη χωροθέτηση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων και τη μεγάλη διάρκεια των διαδικασιών αδειοδότησης.

Ως προς το θέμα της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος, που αποτελεί αναπόφευκτα λόγο προβληματισμού σε κάθε συζήτηση σχετικά με την εξορυκτική βιομηχανία, ο πρόεδρος του ΣΜΕ αναφέρει χαρακτηριστικά πως «δυστυχώς σε μερικούς έχει καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι μπορούμε να έχουμε προϊόντα χωρίς πρώτες ύλες, ή ότι κάποιοι άλλοι λαοί θα αποδέχονται εσαεί την όχληση για να απολαμβάνουμε εμείς τα προϊόντα»– ενώ επισημαίνει παράλληλα πως η ΕΕ έχει το αυστηρότερο νομικό πλαίσιο για την προστασία του περιβάλλοντος κατά την εξόρυξη και ότι η εξόρυξη στη χώρα μας γίνεται με τους «καλύτερους δυνατούς όρους για το περιβάλλον», με εκατοντάδες Έλληνες επιστήμονες να διασφαλίζουν την εφαρμογή των σχετικών κανόνων.

HuffPost Greece: Ποιο είναι το μέγεθος της ελληνικής εξορυκτικής βιομηχανίας σε νούμερα; Πόσες θέσεις εργασίας περιλαμβάνει;

Κων/νος Γιαζιτζόγλου: Η ελληνική εξορυκτική βιομηχανία παράγει σε ετήσια βάση πάνω από 70 εκατομμύρια τόνους εμπορεύσιμων προϊόντων, με άμεσο τζίρο λίγο κάτω από 2 δισ. ευρώ. Περίπου το 50% (σε αξία) αποτελεί εξαγωγές. Ο κλάδος απασχολεί άμεσα και έμμεσα (μέσω υπεργολάβων), πάνω από 70.000 εργαζόμενους.

Για πόσες εταιρείες μιλάμε;

Δυστυχώς δεν υπάρχει επίσημη καταμέτρηση του συνόλου των εταιρειών του κλάδου και η ανάλυση των κωδικών δραστηριότητας δεν δίνει σαφή στοιχεία. Ο Σύνδεσμος έχει 30 εταιρείες μέλη που αντιπροσωπεύουν πάνω από το 70% του όγκου που παράγεται.

Σε εκδηλώσεις του ΣΜΕ έχει αναφερθεί επανειλημμένα η έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού στον κλάδο. Σε ποιες ειδικότητες εντοπίζεται περισσότερο; Πού την αποδίδετε;

Οι μεγάλες ελλείψεις στον κλάδο εντοπίζονται στο εξειδικευμένο μη επιστημονικό προσωπικό, όπως για παράδειγμα οι χειριστές μηχανημάτων, οι τεχνίτες μηχανικοί ή ηλεκτρολόγοι, οι συντηρητές κοκ. Πρόκειται για ειδικότητες που απαιτούν τεχνική / τεχνολογική μεταλυκειακή εκπαίδευση, με έμφαση σε πρακτικές δεξιότητες. Η εκπαίδευση αυτή στο παρελθόν αποτελούσε αντικείμενο των μέσων «τεχνικών» σχολών. Δυστυχώς στην χώρα μας δεν υπάρχει επαρκής προσφορά εκπαιδευτικών επιλογών με τις κατάλληλες υποδομές.

Από την άλλη πλευρά, η κατάργηση της «ανώτερης τεχνολογικής εκπαίδευσης», δηλαδή ενός μεταλυκειακού τίτλου 3 ετών σπουδών με έμφαση στην πρακτική, στερεί την αγορά από μια βαθμίδα μέσων στελεχών με επαρκή γενική κατάρτιση και τεχνολογικές- τεχνικές δεξιότητες.

Για τι εύρος μισθών μιλάμε στον εξορυκτικό κλάδο; Πόσο εύκολο είναι να εισέλθει ένας νέος σε αυτόν, και από τι μισθούς θα άρχιζε;

Με βάση την τελευταία ισχύουσα ΣΣΕ ο κατώτερος μισθός για του εξειδικευμένους τεχνίτες πλησιάζει τα 1.000 ευρώ. Σε πρόσφατη συλλογή στοιχείων του Συνδέσμου ελάχιστοι εργαζόμενοι έπαιρναν τον κατώτερο μισθό. Για να εισέλθει ένας νέος στον κλάδο θα πρέπει είτε να έχει την σχετική ακαδημαϊκή ή πρακτική γνώση είτε να ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα εκπαίδευσης από αυτά που προσφέρουν κατά καιρούς οι εταιρείες μέλη μας. Συνήθως για τους μη εκπαιδευμένους η πρόσληψη γίνεται με την ειδικότητα του βοηθού και μετά την κατάλληλη εκπαίδευση και τις σχετικές εξετάσεις αποκτάται ο τίτλος του χειριστή.

Σε ποιες γεωγραφικές περιοχές της χώρας δραστηριοποιούνται κυρίως;

Η εξορυκτική δραστηριότητα εντοπίζεται στην Στερεά Ελλάδα (Φωκίδα, Φθιώτιδα, Εύβοια), στην Μακεδονία (Κοζάνη, Γρεβενά, Φλώρινα, Χαλκιδική, Καβάλα, Δράμα), στις Κυκλάδες και στην Αρκαδία. Διάσπαρτες μονάδες αδρανών υλικών υπάρχουν σε ολόκληρη τη χώρα.

Τι εξορύσσεται στη χώρα μας στο πλαίσιο της δραστηριότητας των μελών του ΣΜΕ; Μπορείτε να δώσετε κάποιους αριθμούς;

  • Μεταλλευτικά ορυκτά (Βωξίτης, Αλουμίνα & αλουμίνιο, Σιδηρονικελιούχα, Λευκόλιθοι κλπ) – 5,5 εκατομμύρια τόνοι
  • Ενεργειακά ορυκτά (Λιγνίτης, πετρέλαιο) – 14 εκατομμύρια τόνοι
  • Βιομηχανικά ορυκτά (Άργιλοι, γύψος μπεντονίτης περλίτης) – 6,2 εκατομμύρια τόνοι
  • Μάρμαρα – 1,2 εκατομμύρια κυβικά μέτρα
  • Αδρανή υλικά – 41 εκατομμύρια τόνοι

Πού διοχετεύεται η παραγωγή;

Τα ενεργειακά και τα αδρανή στην συντριπτική τους πλειοψηφία αναλώνονται εντός Ελλάδος. Αντίθετα, μάρμαρα βιομηχανικά ορυκτά και μεταλλευτικά ορυκτά κυρίως εξάγονται.

Όσον αφορά στο περιβαλλοντικό κομμάτι: Τι έχετε να πείτε ως προς τους προβληματισμούς για την (εκ των πραγμάτων) επιβάρυνση του περιβάλλοντος και των τοπικών κοινωνιών;

Η ΕΕ και κατ επέκταση η χώρα μας έχουν το αυστηρότερο νομικό πλαίσιο για την προστασία του περιβάλλοντος κατά την εξόρυξη. Τα μέλη του ΣΜΕ εφαρμόζουν την αρχή της χρησιμοποίησης των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών. Συνεπώς μπορούμε να πούμε με απόλυτη βεβαιότητα ότι η εξόρυξη στην Ελλάδα γίνεται με τους καλύτερους δυνατούς όρους για το περιβάλλον. Η εφαρμογή των κανόνων αυτών γίνεται από μερικές εκατοντάδες Έλληνες επιστήμονες που σε καθημερινή βάση βεβαιώνουν στις επιχειρήσεις μας την τήρηση των όρων των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων τους.

Από την άλλη πλευρά, όπως σωστά επισημαίνετε, η εξόρυξη, όπως και κάθε άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα, έχει περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Το ζήτημα είναι αν κανείς κρίνει ως απαραίτητο το προϊόν της δραστηριότητας, ώστε να αποδεχθεί την όχληση. Δυστυχώς σε μερικούς έχει καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι μπορούμε να έχουμε προϊόντα χωρίς πρώτες ύλες, ή ότι κάποιοι άλλοι λαοί θα αποδέχονται εσαεί την όχληση για να απολαμβάνουμε εμείς τα προϊόντα.

Στην πράξη, τις περισσότερες φορές όταν «ωθούμε» μια εξορυκτική δραστηριότητα εκτός ΕΕ, προκαλούμε σημαντικά μεγαλύτερη περιβαλλοντική επίπτωση. Απλά δεν την βλέπουμε άμεσα…

Ποια είναι τα εμπόδια στην ανάπτυξη της ελληνικής εξορυκτικής βιομηχανίας;

Σημαντικό εμπόδιο που προέκυψε πρόσφατα είναι η εκτόξευση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, μια και οι περισσότερες δραστηριότητες μας είναι ενεργοβόρες. Στην ίδια κατεύθυνση πρόβλημα αποτελεί και το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος».

Από εκεί και πέρα υπάρχει μια ασάφεια στην χωροθέτηση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων. Δυστυχώς η εξόρυξη δεν μπορεί να χωροθετηθεί με διοικητική απόφαση αφού πρέπει να γίνει εκεί που η φύση τοποθέτησε το κοίτασμα. Η έλλειψη σαφών προνοιών στα Περιφερειακά Χωροταξικά Σχέδια εμποδίζει πολλές φορές την αξιοποίηση αξιόλογων κοιτασμάτων.

Τέλος, μείζον πρόβλημα είναι η διαδικασία αδειοδότησης η οποία διαρκεί σε πολλές περιπτώσεις αρκετά χρόνια. Αυτό οφείλεται στην κακή ποιότητα και τις ασάφειες του κανονιστικού πλαισίου, στους πολλούς εμπλεκόμενους φορείς αλλά και στην σημαντική έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού στις ανάλογες θέσεις τις Δημόσιας Διοίκησης.

Τι κινήσεις περιμένετε από την πολιτεία ως προς α) την κάλυψη των αναγκών του κλάδου σε ανθρώπινο δυναμικό β) την άρση των εμποδίων στην ανάπτυξή της;

Σε ότι αφορά τις ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό, είμαστε σε επαφή με την πολιτεία, αφ’ ενός μεν για να βρούμε τρόπους παροχής της απαραίτητης εκπαίδευσης στις ειδικότητες που λείπουν και αφ’ ετέρου για να ανασχεδιάσουμε το σύστημα αδειοδότησης των ειδικευμένων τεχνιτών – χειριστών ώστε να μπορούν να υπάρχουν αρκετοί αδειούχοι.

Σε ότι αφορά τα εμπόδια στην ανάπτυξη του κλάδου, είμαστε σε γόνιμο διάλογο με το αρμόδιο Υπουργείο και τις Υπηρεσίες ώστε να βελτιώσουμε τα ζητήματα των καθυστερήσεων και των ασαφειών στις αδειδοτήσεις, καθώς και ορισμένα θεσμικά ζητήματα που αφορούν τον «Μεταλλευτικό Κώδικα»

Σε ότι αφορά τα ζητήματα του κόστους ενέργειας, το πρόβλημα οφείλεται σε κεφαλαιώδεις επιλογές σε επίπεδο ΕΕ και ελπίζουμε σύντομα οι Βρυξέλλες να αντιληφθούν τα λάθη τους και στο βαθμό που είναι εφικτό να τα διορθώσουν.

[ΠΗΓΗ: https://www.huffingtonpost.gr/, του Κώστα Μαυραγάνη, 27/9/2023]

ΤΟ ΠΙΝΑΤΟΥΜΠΟ, ΟΙ ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΤΗΣ ΜΠΟΥΡΔΑΣ…

bullshitΕπανέρχεται λάβρος ο Τόλης…. Του αναγνωρίζω το ότι είναι ανεξάντλητος όσον αφορά την ανακάλυψη νέας μπουρδολογίας… Τελευταίο κατόρθωμα, ήταν να παρομοιάσει τις Σκουριές με …ηφαίστειο!!! Για την ακρίβεια, μας λέει σε πρόσφατη ανάρτηση στο περίπτερο του «Παρατηρητηρίου»:

«2.162 τόνοι σκόνης την ώρα θα παράγονται στους χώρους του επιφανειακού μεταλλείου Σκουριών της Ελληνικός Χρυσός όταν αυτό ξεκινήσει να λειτουργεί (ΜΠΕ Πιν. 5.3.9-3). Όμως το πρόβλημα δεν είναι μόνον η τρομακτική ποσότητα της σκόνης αλλά και η σύσταση της, όπως προκύπτει μέσα από την ίδια τη ΜΠΕ της εταιρείας και τις αναλύσεις που πραγματοποίησε το ΙΓΜΕ. Οι κάτοικοι, οι επαγγελματίες και οι επισκέπτες της ευρύτερης περιοχής της Χαλκιδικής πρέπει να γνωρίζουν την αλήθεια και το τι πρόκειται να ακολουθήσει την πρώτη έκρηξη του «ηφαιστείου των Σκουριών».Κατά τη ΜΠΕ, το μετάλλευμα και τα στείρα των Σκουριών περιέχουν ένα ορυκτό του αμιάντου σε ποσοστό 3% και 8% αντίστοιχα, δηλαδή κατά μέσο όρο 5% σε όλα τα προϊόντα της εξόρυξης. Το ότι το ορυκτό αυτό είναι αμίαντος το επιβεβαίωσαν οι αναλύσεις του ΙΓΜΕ. Δηλαδή το μεταλλείο θα «παράγει» 108 τόνους σκόνης αμιάντου την ώρα».

Ωραία τα παιχνίδια με τις λέξεις του Τόλη… Το αμιαντόμορφο έγινε αμίαντος, όπως αμίαντος έγινε και ο τρεμολίτης… Όσο για τα απίθανα μαθηματικά, τύφλα νάχει ο Πυθαγόρας… Τα έχουμε αναλύσει παλαιότερα, αλλά αφού επανήλθε ο Τόλης, ας επανέλθουμε κι εμείς…

Λέει λοιπόν ο Τόλης: «Σύμφωνα με τη ΜΠΕ, Πιν. 5.3.9-3 (σελ. 5.3-105) η παραγωγή σκόνης στους χώρους του μεταλλείου θα φτάνει τους 2.162 τόνους την ώρα και ο χρόνος λειτουργίας της εξόρυξης θα είναι 8.280 ώρες κατ’έτος ήτοι 24 ώρες το 24ωρο επί 345 μέρες το χρόνο. Η μέση περιεκτικότητα ακτινόλιθου/αμίαντου κατά τη ΜΠΕ είναι 3% για το μετάλλευμα και 8% για τα στείρα και συνακόλουθα η εκπομπή αμιάντου στον αέρα θα φτάνει τους 108 τόνοι ανά ώρα, επί 345 μέρες το χρόνο!»

Όντως, οι αριθμοί και οι πίνακες ισχύουν… Με την ερμηνεία υπάρχει θέμα… Κάνω τις πράξεις και βλέπω πως 2.162 τόνοι σκόνης την ώρα, επί 8.280 ώρες ετησίως, κάνουν 17.901.360 τόνους «σκόνης» ετησίως! Με 3% τρεμολίτη, μας κάνουν 573.040,80 τόνους τρεμολίτη στον αέρα ετησίως… Έτσι Τόλη; ….Έτσι Σαράντη; Εκεί τελειώνει και το κεφάλαιο στην Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων; Παρακάτω δεν διάβασε κανείς; Να σας τα θυμίσω εγώ λοιπόν…

Οι 2.162 τόνοι ωριαίως, είναι προφανώς ο όγκος του ορυκτού που θα κονιορτοποιείται… Σε καμία περίπτωση «σκόνη» που θα σηκώνεται στον αέρα… Εξάλλου στον ίδιο πίνακα λέει από κάτω πως υπάρχει συντελεστής μείωσης των εκπομπών σωματιδίων PM10 (αυτά δηλαδή με διάμετρο 10μm) τουλάχιστον 40% λόγω διαβροχής… Αλλά συνεχίζει το κείμενο και λέει ξεκάθαρα πως έχουν υπολογιστεί με βάση τη μεθοδολογία που περιγράφεται στην παράγραφο 7.11.3 οι πραγματικές εκπομπές που αναμένονται κατά τη διάρκεια των εργασιών και λειτουργίας του έργου που παρουσιάζονται σε πίνακες που ακολουθούν. Θα πάρω την δυσμενέστερη περίπτωση, τον πίνακα 5.3.9 -5, σελίδα 5.3.-106, που είναι η φάση λειτουργίας και θα αθροίσω τις αναμενόμενες εκπομπές σωματιδίων ΡΜ10 που έχουν υπολογιστεί, δηλαδή εκπομπές από τα μηχανήµατα / φορτηγά (Κg/y), εκπομπές από διαχείριση υλικών (Kg/y), εκπομπές στο ∆ρόμο Σκουριές Στρατώνι (Kg/y), και εκπομπές από τη χρήση εκρηκτικών (Kg/y). Όλα αυτά κάνουν 183,79 τόνους το χρόνο… Αν υποθέσω ότι παντού υπάρχει τρεμολίτης, ακόμα και στη σκόνη του δρόμου Σκουριών-Στρατωνίου (!), μου βγαίνει ο τρεμολίτης 5,5 τόνοι το χρόνο…. Μεγάλη η διαφορά από τους 573.040 τόνους τρεμολίτη που υπαινίσσεται ο Τόλης έτσι; Μας λείπουν κάπου 573.034,5 τόνοι…

Κι αυτά χωρίς να εξετάσουμε το πόσο βλάπτει ο συγκεκριμένος τρεμολίτης, αν είναι ακτινόμορφος, κ.λπ, κλ.π… Και δεν θα συνυπολογίσω πως κατά την χρήση εκρηκτικών απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα κυρίως NOx και PM10, αλλά στην πράξη ένα μέρος κυρίως των σωματιδίων εγκλωβίζεται στις στοές και τελικά πέφτει στο έδαφος. Η ποσότητα αυτή είναι αδιευκρίνιστη και εξαρτάται κυρίως από τον τρόπο που έχει διαμορφωθεί το μεταλλείο, το μήκος των στοών κλπ και συνεπώς είναι διαφορετικό για κάθε μεταλλείο.

Αλλά η μέθοδος «προβάλλουμε ότι μας συμφέρει», είναι προσφιλής στο antigold παρεάκι… Έχουμε ξαναγράψει πως μόνο τα μαθηματικά Κατρούγκαλου, ο οποίος εξοικονόμησε, όπως ισχυρίζεται, κάποια δις από τις συντάξεις, αλλά χωρίς να τις περικόψει (!!!),  συγκρίνονται με τα μαθηματικά του Τόλη…