Περίπου 160 τόνοι χρυσού, 2.000 τόνοι αργύρου, σχεδόν 1,5 εκατομμύριο τόνοι μολύβδου και ψευδαργύρου και πάνω από 1 εκατομμύριο τόνοι χαλκού. Αυτός υπολογίζεται πως είναι ο ανεκμετάλλευτος θησαυρός της ΒΑ Χαλκιδικής, όπου βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού και άλλων ορυκτών υλών στην Ευρώπη.

Τη διαπίστωση έκανε, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρόεδρος του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ, καθηγητής Μιχάλης Βαβελίδης στο περιθώριο ημερίδας που διοργανώθηκε σήμερα, με θέμα “Αναζήτηση και εκμετάλλευση ορυκτών πρώτων υλών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα”, από το Τμήμα Γεωλογίας του ΑΠΘ και το Aristotle University of Thessaloniki Student Chapter της Society of Economic Geologists.

«Στο Στρατώνι, τις Σκουριές και την Ολυμπιάδα, βρίσκονται από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα στον ευρωπαϊκό χώρο. Βέβαια, η εξόρυξη γενικότερα είναι εξαιρετικά δαπανηρή διαδικασία- υπολογίζεται ότι από τον εντοπισμό μέχρι την εξόρυξη ενός κοιτάσματος, στοιχίζει 400 εκατομμύρια δολάρια- και θα πρέπει οπωσδήποτε να δοθεί μεγάλη προσοχή στην προστασία του περιβάλλοντος, με την τήρηση της νομοθεσίας», ανέφερε ο κ.Βαβελίδης προσθέτοντας ότι, ο χρυσός της Χαλκιδικής χρησιμοποιήθηκε από την προϊστορική εποχή, ενώ από την περιοχή προέρχονται ο χρυσός και ο άργυρος που βρίσκονται στην φαρέτρα του Φιλίππου του Β’ και στην ασπίδα του.

Στα 2,4 τρισ. ευρώ η αξία του ελληνικού ορυκτού πλούτου

Σε 2,4 τρισεκατομμύρια ευρώ εκτιμάται η ακαθάριστη αξία, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, του ελληνικού ορυκτού πλούτου, όπως ανέφερε, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού – Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9FM», ο καθηγητής του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ, Ανέστης Φιλιππίδης, ο οποίος στην ημερίδα έκανε μία συνοπτική αποτίμηση των ορυκτών πόρων της Ελλάδας, σχετικά με τα αποθέματα και την αξία τους.

«Από το σύνολο του ορυκτού πλούτου, εμείς δυστυχώς εκμεταλλευόμαστε μόλις το 0,15%. Έχουμε γύρω στα 24 πολύ σημαντικά βιομηχανικά ορυκτά που είναι καταπληκτικός αριθμός αν σκεφτούμε την έκταση της Ελλάδας», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Φιλιππίδης, τονίζοντας την ανάγκη να δοθεί σημασία στον ορυκτό πλούτο, «διότι πέρα από το οικονομικό σκέλος, είναι και μια πολιτική, γεωπολιτική δύναμη, αφού αρκετοί πόλεμοι έχουν γίνει και αρκετά σύνορα δεν έχουν κλείσει μεταξύ κρατών μελών γιατί δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν για μία μικρή λωρίδα εδάφους, η οποία είχε σοβαρό ορυκτό πλούτο».

Δείτε εδώ βίντεο από την ημερίδα με δηλώσεις των καθηγητών Φιλιππίδη και Βαβελίδη, από την ΕΡΤ3.

[ΠΗΓΗ: http://www.reporter.gr, 25/4/2017]

Επειδή υπάρχουν και πάρα πολλοί αληθινοί επιστήμονες, απλά κάνουν πολύ λιγότερο θόρυβο από τους λίγους «πολιτικοποιημένους», διαβάστε ένα τεκμηριωμένο άρθρο του Δρ. γεωλογίας κου Νικόλαου Αρβανιτίδη από το Blog  http://nikolaosarvanitidis.eu/ . Αναρωτηθείτε μαζί του και μαζί μας για μια σειρά ερωτήματα που έχουμε κατά καιρούς θίξει και εμείς.

Γίνεται κάποια αναφορά τελευταία για την κοινή παρουσία και εκδήλωση «κινημάτων» για τις Σκουριές, για τα ”χημικά” της Συρίας, και διαφόρων άλλων ”κινημάτων” για τον ένα ή τον άλλο λόγο. Και βέβαια η έννοια της λέξης Κίνημα συνδέθηκε και συνδέεται πάντοτε με παναθρώπινους αγώνες για σκοπούς και στόχους υπέρτατης αξίας, όπως είναι τα απελευθερωτικά Κινήματα, τα αντιρατσιστικά Κινήματα, τα ειρηνικά Κινήματα. Στις συγκεκριμένες περιπτώσεις το «κίνημα» περί Σκουριών, αλλά και όλα τα παρόμοια του, αποτελούνται στην ουσία από κάποιες ομάδες και πρόσωπα που ενδιαφέρονται περισσότερο για ατομικά ή/και συλλογικά συμφέροντα και προβολή, και λιγότερο για ιδεολογικές αξίες. Βασικό τους χαρακτηριστικό η προσπάθεια να επηρεάσουν και να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη με βάση τη δική τους ατζέντα. Η κινδυνολογία, η καταστροφολογία, η απειλή, το τρομακτικό μέλλον, βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη της φρασεολογίας τους. Άλλωστε δεν κοστίζει τίποτα και πουλάει εύκολα. Ποιες είναι όμως οι αιτίες εμφάνισης τους και ποια η τυχόν ουσιαστική προσφορά τους;

•             Είναι μήπως οικολογικές και στοχεύουν στην προστασία του περιβάλλοντος; Σε καμία περίπτωση, το αντίθετο μάλλον. Δεν έχουν ούτε το ενδιαφέρον, ούτε την δυνατότητα να το κάνουν. Άλλωστε στις περισσότερες περιπτώσεις οι εξελίξεις και τα γεγονότα τους έχουν χρονικά ξεπεράσει στη βάση συγκεκριμένων ενεργειών και δράσεων. Όλα γίνονται συνεπώς για το περιτύλιγμα. Άλλωστε η οργανωμένη κοινωνία, με τις διαδικαστικές λειτουργίες που η ίδια ανέδειξε και διαχειρίζεται, έχει και θα έχει την ευθύνη των όποιων επιλογών συνολικά. Στις Σκουριές οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι απόλυτα ελεγχόμενες και οι λύσεις τους συγκεκριμένες και εφικτές. Στην περίπτωση των ”χημικών” της Συρίας , πέρα από την χαοτική κατάσταση που επικρατεί ως προς την εκτίμηση της πραγματικής διάστασης του προβλήματος, φαίνεται ότι υπάρχουν ορισμένοι που βιάζονται να κάνουν την πολιτική τους επιλογή και να διαλέξουν πλευρά.

•             Είναι μήπως εθνικές αιτίες; Μπορεί φυσικά να είναι, όπως όμως σε κάθε περίπτωση είναι, για όλους τους Έλληνες, αλλά και τους πολίτες κάθε άλλης χώρας. Είναι όμως μόνο αυτό; Γιατί σε πολλές περιστάσεις είναι απόλυτα φανερό ότι πρόκειται για την προφύλαξη κεκτημένων τοπικών και ατομικών συμφερόντων, αλλά και την επίτευξη πολιτικών σκοπιμοτήτων.

•             Είναι μήπως οι αιτίες αναπτυξιακές; Ούτε λόγος να γίνεται. Έτσι και αλλιώς δεν θα χρειασθεί ποτέ να βρεθούν στη θέση να πάρουν αποφάσεις για το μέλλον του τόπου. Τα «κινήματα», τα μέλη και οι υποστηρικτές τους μένουν δυστυχώς με την «ικανοποίηση» ότι εμποδίζουν την αναπτυξιακή εξέλιξη σε βάρος του δημοκρατικού δικαιώματος των πολιτών για κοινωνική πρόοδο και ευημερία.

Το Κίνημα της πραγματικής ζωής και της αλήθειας είναι αυτό της αξιοποίησης των προκλήσεων, της δημιουργικής απασχόλησης και της βιώσιμης ανάπτυξης, όπου μέλη είναι όλοι οι καθημερινοί άνθρωποι που δουλεύουν και παράγουν για το κοινό καλό. Είναι το Αναπτυξιακό Κίνημα που επιλέγει να στηρίξει την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων και άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος και του λαού. Να συνεισφέρει στην βελτίωση της ποιότητας ζωής και ενός καλύτερου αύριο. Η Ελλάδα δεν μπορεί, ούτε πρέπει να αρνηθεί τις ευκαιρίες που προσφέρονται από το πλούσιο σε ορυκτά και μέταλλα υπέδαφος της, αλλά ούτε να αφήσει και τα άλλα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει να πάνε χαμένα.

Το «χρυσό» σκαληνό τρίγωνο που περικλείει το δημιουργικό της παρόν και το δυναμικό της αύριο, έχει μεταλλοφόρες γωνίες όπου βρίσκονται,

•             η Χαλκιδική με τις Σκουριές και την Ολυμπιάδα, που κάνουν το χαλκό, το μόλυβδο και τον ψευδάργυρο να λάμπουν σαν άργυρος, πλατίνα, αλλά πάνω από όλα σαν χρυσός,

•             η Θράκη, με τις Σάππες, το Πέραμα, την Κίρκη, το Καλιντήρη να δικαιώνουν ολοένα και περισσότερο την φήμη τους, ότι ο χρυσός κρύβει χαλκό, αντιμόνιο και άλλα μέταλλα,

•             το Άγκιστρο, που με επικεφαλής τα Μαύρα Λιθάρια, αποτελεί τη νέα «χρυσή» ευκαιρία για δυναμικά αποθέματα μεταλλικών κοιτασμάτων.

Είναι λοιπόν ποτέ δυνατόν μια χώρα και μια γεωγραφική ενότητα ή περιοχή να αγνοήσουν τις αναπτυξιακές δυνατότητες που διαθέτουν; Να εξαρτήσουν το υπαρξιακό τους παρόν και την μελλοντική τους εξέλιξη από ομάδες και πρόσωπα που απλά ικανοποιούνται και έχουν κάνει μόδα τη συμμετοχή τους σε δήθεν «κινήματα»; Δεν είναι καιρός να μάθουν όλοι οι πολίτες ότι ο ελληνικός ορυκτός πλούτος είναι εδώ για να δώσει λύσεις σε αρκετά από τα σημερινά προβλήματα; Να καταλάβουν δηλαδή ότι οι Σκουριές, μαζί με το άλλο κοιτασματολογικό δυναμικό στις τρεις γωνίες και το εσωτερικό του «τριγώνου», να κάνουν το «μεταλλευτικό» μέλλον στην Ελλάδα να λάμπει σαν ”χρυσός”.

Τα ελληνικά αποθέματα των μη ενεργειακών ορυκτών είναι σημαντικά και γνώση επί του θέματος έχουν από τον καιρό της κατοχής και γερμανικοί βιομηχανικοί κύκλοι. Σύμφωνα με παλαιές, αλλά ενδελεχείς και μη αμφισβητήσιμες έρευνες του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, η αξία των βεβαιωμένων αποθεμάτων βασικών μετάλλων αγγίζει σε τρέχουσες τιμές τα 36,3 δισ. δολάρια και η έρευνα συνεχίζεται. Πρόκειται για πολύτιμα μέταλλα και βιομηχανικά ορυκτά. Σε αντίθεση με τους υδρογονάνθρακες, τα ορυκτά αυτά έχουν σε μεγάλο βαθμό βεβαιωθεί και το μόνο που απομένει είναι η αξιοποίησή τους. Τα αναξιοποίητα κοιτάσματα αφορούν κυρίως τα πολύτιμα μέταλλα (χρυσό και άργυρο), καθώς και τον χαλκό.

Εκτιμάται πως αυτή τη στιγμή η οικονομική αξία των μετάλλων σε κοιτάσματα της Βόρειας Ελλάδας, που είναι μετρημένα και μπορούν να έχουν μια άμεση οικονομική αξιοποίηση, είναι για τον χρυσό γύρω στα 15,7 δισ. δολάρια, για το ασήμι 2,43 δισ. δολάρια και για τον χαλκό γύρω στα 9,2 δισ. δολ. Υπάρχουν όμως κι άλλοι θησαυροί στα έγκατα της ελληνικής γης: Λανθάνιο, νεοδύμιο, γαδολίνιο, τέρβιο, αλλά και ένας θησαυρός ουρανίου βρίσκονται στα έγκατα της γης της Βόρειας Ελλάδας.

Πρόκειται για στρατηγικής σημασίας μέταλλα, οι λεγόμενες σπάνιες γαίες, τα οποία διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στους περισσότερους τομείς της υψηλής τεχνολογίας. Επεξεργαστές ηλεκτρονικών υπολογιστών, σκληροί δίσκοι, κινητά τηλέφωνα, νανομαγνήτες, συσκευές λέιζερ, κυψέλες καυσίμων, εξαρτήματα υβριδικών αυτοκινήτων, κινητήρες αεροπλάνων και ανεμογεννήτριες είναι μερικές μόνο από τις σύγχρονες εφαρμογές που τις αξιοποιούν ή εξαρτώνται από αυτές, ενώ τεράστιες είναι οι προοπτικές περαιτέρω αξιοποίησής τους. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εντοπίζεται στην περιοχή από την Καβάλα μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Εκεί υπάρχουν όλες οι γεωλογικές και γεωμορφικές ενδείξεις για την ύπαρξη κοιτασμάτων σπάνιων γαιών. Εκεί εκβάλλουν ο Στρυμόνας, ο Νέστος και ο Έβρος. Τα ποτάμια αυτά μεταφέρουν τέτοια βαριά μέταλλα και τα εναποθέτουν στη θάλασσα, διευκρινίζουν οι ειδικοί. Η υποθαλάσσια έρευνα μπορεί να επικεντρωθεί στην υφαλοκρηπίδα και σε μικρή απόσταση από την ακτή, διότι τα ορυκτά αυτά έχουν μεγάλο ειδικό βάρος και δεν μπορούν να προχωρήσουν πολύ μακριά μέσα στη θάλασσα. Καταβυθίζονται και μέσα στον γεωλογικό χρόνο δημιουργούν σιγά σιγά μεγάλες συγκεντρώσεις. Είπατε τίποτα Ουράνιο στη Δράμα Αν δεν σας φτάνουν τα παραπάνω, τότε να σας πληροφορήσω ότι στη Θράκη έχει εντοπιστεί ουράνιο από τη δεκαετία του ’90. Τα βεβαιωμένα κοιτάσματα ανέρχονται σε 1.100 τόνους μετάλλου, αναφέρουν στοιχεία του ΙΓΜΕ, και εντοπίζονται στην περιοχή του Παρανεστίου Δράμας. Η αξία του ελληνικού ουρανίου εκτιμάται ότι ανέρχεται σήμερα σε περίπου 100 εκατ. δολάρια, αλλά η ποσότητα αυτή δεν είναι, προς το παρόν, απολήψιμη. Αυτή τη στιγμή σε διεθνές επίπεδο τα κοιτάσματα ουρανίου είναι τεράστια. Επιπλέον, η κάμψη της ζήτησης μετά το δυστύχημα στη Φουκουσίμα έχει βάλει πλαφόν στις τιμές. Είναι, βέβαια, θετικό να ξέρουμε ότι έχουμε αυτό το απόθεμα, υπό την προοπτική ότι κάποια στιγμή μπορεί να αναπτυχθούν στη χώρα και σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με βάση την ατομική ενέργεια. Γάλλοι, Γερμανοί, Αμερικανοί και Ρώσοι είναι πολύ δυνατοί σε αυτές τις επενδύσεις.

[ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 31-08-2013]