Το μήνυμα Μητσοτάκη για Σαββίδη από αμερικανικό έδαφος και το παρασκήνιο των επαφών με επενδυτές και funds. –  «We mean business», είπε ενώπιον ομογενών, επενδυτών και funds στις ΗΠΑ ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης

«Ρωτάτε τον λάθος άνθρωπο. Να ρωτήσετε τον κ. Τσίπρα. Αυτός είναι αγκαλιά με τον κ. Σαββίδη». Η απάντηση και μάλιστα ενώπιον ενός απαιτητικού αμερικανικού κοινού ήταν σχεδόν επιθετική. Εξίσου επιθετική ήταν η ερώτηση της αντιπροέδρου του CSIS της Ουάσιγκτον προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τη ρωσική οικονομική επιρροή στη Βόρεια Ελλάδα, την εικόνα του οπλοφόρου Ιβάν Σαββίδη στο ποδοσφαιρικό γήπεδο και τη δημόσια δήλωση του επιχειρηματία ότι ο πρόεδρος της Ν.Δ. δεν θα γίνει πρωθυπουργός. Η γλώσσα που επέλεξε ο κ. Μητσοτάκης, διαμηνύοντας ότι δεν θα υποκύψει σε εκβιασμούς ούτε σε εκφοβισμούς και ότι οι κανόνες θα ισχύουν για όλους, στόχευε να περάσει το μήνυμα τόσο εκτός όσο και εντός συνόρων Και είναι ότι εννοεί αυτό που λέει – «we mean business», όπως είπε ενώπιον ομογενών, επενδυτών και funds στις ΗΠΑ

Πίσω από τις γραμμές το μήνυμα είναι ότι ο ίδιος δεν έχει να «ξεπληρώσει γραμμάτια» σε κανέναν και ότι το επιχειρείν θα συμμορφώνεται με τους κανόνες. Και, κυρίως, ότι σκοπεύει να αλλάξει το σύστημα και να επιβάλει απόλυτη νομιμότητα, ασφάλεια δικαίου, επιτάχυνση της Δικαιοσύνης και εντέλει… καθαρές business. Το μέτωπο, εξάλλου, του προέδρου της Ν.Δ. με τον κ. Σαββίδη άνοιξε εδώ και ένα χρόνο με αφορμή τη διαγραφή τού προστίμου της ΣΕΚΑΠ. Τότε ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε τη μετωπική και δημόσια σύγκρουση, παρά τις αντίθετες φωνές εντός της Ν.Δ.

Ο πρόεδρος της Ν.Δ. δεν δίστασε μάλιστα να θέση το ζήτημα Σαββίδη -και των σχέσεών του με τον Πάνο Καμμένο- στις επαφές του στην Ουάσιγκτον. Σύμφωνα με πληροφορίες, μάλιστα, μίλησε χωρίς περιστροφές για τις εκλεκτικές συγγένειες της κυβέρνησης με τον επιχειρηματία και στο τετ α τετ που είχε με την ειδική σύμβουλο του Ντόναλντ Τραμπ και διευθύντρια του τομέα ευρωπαϊκών και ρωσικών σχέσεων του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΠΑ, Φιόνα Χιλ. Η Ουάσιγκτον είναι ενημερωμένη και παρακολουθεί το θέμα.

Έτερο θέμα που συζητήθηκε στο τετ α τετ του κ. Μητσοτάκη με την κ. Χιλ ήταν, βέβαια, η Τουρκία, για την απρόβλεπτη συμπεριφορά της οποίας οι Αμερικανοί δεν κρύβουν την ανησυχία τους. Μάλιστα, ο πρόεδρος της Ν.Δ. έθεσε το ζήτημα της παράδοσης των F-35 στην Τουρκία, ζήτημα για το οποίο υπάρχει μεγάλος προβληματισμός στην Ουάσιγκτον. Για την ακρίβεια, επιχειρηματολόγησε εναντίον της παράδοσης, σημειώνοντας ότι «δεν μπορείς να δίνεις σε μια νατοϊκή χώρα το υπερόπλο σου και την ίδια ώρα να έχει το ρωσικό υπερόπλο (S400), το οποίο στην πραγματικότητα, αν λειτουργήσει παράλληλα, θα ακυρώσει το πλεονέκτημα των F-35».

Οι δύο στρατιωτικοί

Σε ό,τι αφορά το θέμα των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, το οποίο έθεσε σε όλες του τις επαφές ο κ. Μητσοτάκης, διαπιστώθηκε κατανόηση για την ελληνική ανησυχία. Εξάλλου, η Ουάσιγκτον φαίνεται να αντιμετωπίζει πλέον ως διεθνές πρόβλημα το ζήτημα της κράτησης από τις τουρκικές αρχές και σε μία από τις επαφές αναφέρθηκε αντίστοιχο ζήτημα με Αμερικανό πάστορα που κρατείται. Η Τουρκία και μάλιστα η πτυχή ενδεχόμενων κυρώσεων και της μη παράδοσης στην Άγκυρα των F-35 συζητήθηκε και στη συνάντηση του κ. Μητσοτάκη με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ Ντέιβιντ Μάλπας. Κι αυτό διότι αν αποφασιστούν κυρώσεις, θα είναι το αμερικανικό Treasury αυτό που έχει την ευθύνη να εκκινήσει τη διαδικασία. Το τετ α τετ του κ. Μητσοτάκη με τον κ. Μάλπας επικεντρώθηκε, πάντως, στον οδικό χάρτη του προέδρου της Ν.Δ. για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα.

Σε αυτόν, εξάλλου, ο κ. Μητσοτάκης περιέγραψε το σχέδιό του για καθαρούς κανόνες για όλους στο επιχειρείν, μεταρρυθμίσεις, μείωση των φόρων, μια Παιδεία εξωστρεφή με ανοικτούς ορίζοντες, πιο ευέλικτο κράτος και συνολική αλλαγή νοοτροπίας και παραγωγικού μοντέλου που θα προσελκύσει επενδυτές και θα στήσει τη χώρα στα πόδια της ώστε να μην εξαρτάται από την καλοσύνη των ξένων. Υπογράμμισε, μάλιστα, την ανάγκη για μια οικονομία που θα εστιάζει στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, όπως π.χ. ο τουρισμός, σημειώνοντας για παράδειγμα ότι δεν είναι δυνατόν στην Ελλάδα να μην υπάρχει πανεπιστημιακή σχόλη Τουρισμού σε δημόσιο είτε σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο.

Επενδύσεις και funds

«Είμαστε ανοικτοί για επενδύσεις και το εννοούμε, η Ελλάδα θα αλλάξει», ήταν το μήνυμα του κ. Μητσοτάκη σε όλες του τις επαφές στις ΗΠΑ. Σε συνάντηση, μάλιστα, με σειρά funds που δραστηριοποιούνται στους τομείς του real estate, της ενέργειας, των αναδυόμενων αγορών, του banking που είχε στη Νέα Υόρκη -ανάμεσά τους εκπρόσωποι των Citi Global penaion investments, Gramercy, Bienville Capital, Paulaon & Co.inc, Waterheel capital management- εκδηλώθηκε έντονο ενδιαφέρον για την επόμενη μέρα στην Ελλάδα. «Πότε θα γίνουν εκλογές;», ήταν το επίμονο ερώτημα όσων ενδιαφέρονται να επενδύσουν στη χώρα, και, όπως προέκυψε από τη συνάντηση, περιμένουν αλλαγή κυβέρνησης. Στη συνάντηση μετείχαν και ελληνικά funds που φέρονται έτοιμα να ρίξουν κεφάλαια στην ελληνική οικονομία, αλλά όχι πριν από τις εκλογές.

Ο πρόεδρος της Ν.Δ. είχε χωριστές συναντήσεις και με ομογενείς επενδυτές. Μεταξύ αυτών, σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν οι Μερκούριος (Μάικ) Αγγελιάδης (Αφάντου) και Ευστάθιος Βαλιώτης (εργοστάσιο Sparta Gourmet). Εξάλλου, μιλώντας ενώπιον της ομογένειας, υποσχέθηκε ότι ιδιωτικοποιήσεις και επενδυτικά σχέδια, όπως το Ελληνικό, η επένδυση στις Σκουριές και η Αφάντου στη Ρόδο θα προχωρήσουν άμεσα με μια δική του κυβέρνηση.

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, της Αριστοτελίας Πελώνη, 18/03/2018]

Το τρίτο πρόγραμμα στήριξης ως εγγυητής για τη “βιωσιμότητα” της ελληνικής οικονομίας (χρέος) λήγει στις 20 Αυγούστου.

Και ο επόμενος “εγγυητής” δεν έχει ακόμα βρεθεί…

Στους Δελφούς οι κοινοτικοί αξιωματούχοι που -σε πρωτοφανή έκταση-παραβρέθηκαν και μίλησαν άφησαν να διαφανεί ότι δεν υπάρχει ακόμα -και ούτε θα υπάρξει- πρόθυμος “εγγυητής” για την επιστροφή της ελληνικής οικονομίας στις διεθνείς αγορές.

Οι λόγοι, όπως έγινε σαφές είναι δύο.

Ο πρώτος είναι ότι κανείς στην Ευρωζώνη πολιτικά και οικονομικά δεν είναι διατεθειμένος να προσθέσει “εθνικές” υποχρεώσεις στον εαυτό του, σε μία έντονα προεκλογική περίοδο ενόψει των ευρωεκλογών του 2019. Πολύ περισσότερο μάλιστα που τα αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών -όπως άλλωστε αναμενόταν- οδηγούν σε μεγαλύτερη αβεβαιότητα το ευρωπαϊκό πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον. Με άλλα λόγια “κανείς δεν είναι διατεθειμένος να επιτρέψει με δικό του πολιτικό και οικονομικό κόστος” να εξασφαλισθεί η επόμενη ημέρα για την Ελλάδα…

Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία, αυτός ο “σπασμένος κρίκος” στην αλυσίδα της Ευρωζώνης, δεν θεωρείται ότι έχει αποκατασταθεί. Το βάρος της ευθύνης για την συνέχεια σύμφωνα τόσο με τον κ. Κοστέλο, όσο και με το πιο ελεύθερο πλέον να εκφράζεται κ. Βίζερ (τέως επικεφαλής του EWG), δεν μπορεί παρά να πέσει στην Ελλάδα. Εξ ού και η ασφυκτική πίεση για την ανάληψη από την πλευρά της κυβέρνησης της ευθύνης (της “ιδιοκτησίας”) του προγράμματος με το οποίο θα δεσμευθεί να κινηθεί η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια.

Βασικό στοιχείο αυτού του μοντέλου, όπως εξήγησε σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις που είχε στους Δελφούς ο κ. Βίζερ, είναι η διασφάλιση ότι η χώρα θα συνεχίσει να κινείται με ασφυκτικά πειθαρχημένα δημόσια οικονομικά και αυτό θα πρέπει να εξασφαλισθεί με την επίτευξη των δεσμεύσεων για τα μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα (3,5% του ΑΕΠ) μεσοπρόθεσμα.

Πρόκειται για ένα επιπλέον ρεκόρ δημοσιονομικής προσαρμογής το οποίο καλείται να πετύχει η εγχώρια οικονομία, πρωτοφανές για τα χρονικά μίας χώρας με απώλεια του 25% του ΑΕΠ μέσα σε επτά χρόνια, όπως φέρεται να παραδέχθηκε σε συνομιλητές του.  

Στόχος αυτής της πίεσης είναι ο δραστικός περιορισμός εξωτερικού δανεισμού στο ίδιο διάστημα.

Το πλαφόν του εξωτερικού δανεισμού είναι και θα παραμείνει εξαιρετικά μικρό μέχρι να αρχίσει να αποκλιμακώνεται το χρέος.

Με άλλα λόγια, όπως διευκρινίζεται από συνομιλητές των κοινοτικών αξιωματούχων στους Δελφούς, ο μόνος τρόπος για να μπορέσει η Ελλάδα να αντικαταστήσει τον “εγγυητή” του τρίτου προγράμματος, είναι να περιορίσει στο ελάχιστο την ανάγκη εγγυητή, ελαχιστοποιώντας τις ανάγκες αναχρηματοδότησης του χρέους, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα την απομείωσή του (με ιδιωτικοποιήσεις και αύξηση του ΑΕΠ).

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο γεν. Γραμ του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους κ. Κουτεντάκης παρουσίασε μία εικόνα σύμφωνα με την οποία η εξυπηρέτηση του χρέους για τα επόμενα δύο χρόνια είναι ήδη διασφαλισμένη από το άθροισμα των πρωτογενών πλεονασμάτων και των προβλεπόμενων εκταμιεύσεων από τον ESM. Σε μία εκτός πάνελ συζήτηση μάλιστα, όπως αναφέρθηκε από αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος “ήδη έχουμε στην άκρη περί τα 10 δισ. ευρώ…” χωρίς όμως να δώσει περαιτέρω διευκρινίσεις.

Οι βοήθειες από την Ευρωζώνη όπως όλοι παραδέχθηκαν θα είναι σχετικά περιορισμένες.

Το πακέτο θα περιλαμβάνει μία περαιτέρω επιμήκυνση του δανείου από το δεύτερο πρόγραμμα (δάνειο EFSF) κατά δεκαπέντε έτη, επιστροφή με ρήτρες εφαρμογής του προγράμματος των “κερδών” από τις κεντρικές τράπεζες (Anfas και Smps) και συγκέντρωση ενός αποθεματικού 18 – 20 δισ. ευρώ που θα παραμένει διαθέσιμο για κάθε ανάγκη που θα αφορά το χρέος μεσοπρόθεσμα.

Στο σημείο αυτό τέθηκε σε κάποια συζήτηση το ερώτημα γιατί η Ελλάδα δεν επιδιώκει την καθ’ ολοκληρία εκταμίευση του τρίτου δανείου από τον ESM, καθώς κάτι τέτοιο θα της επέτρεπε να έχει ένα μεγάλο εγγυητικό απόθεμα με επιτοκιακό κόστος 0,6% (!), που αποκλείεται να εξασφαλίσει τα επόμενα χρόνια υπό οποιεσδήποτε συνθήκες με άλλο τρόπο. Απάντηση δεν υπήρξε.   

Το ενδιαφέρον πάντως είναι ότι τόσο στα επίσημα πάνελ όσο και στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις που έγιναν στους Δελφούς υπήρξε έντονη η ανησυχία για το πως και πόσο θα επηρεάσει την έξοδο από το τρίτο πρόγραμμα το διεθνές οικονομικό περιβάλλον.

Η προοπτική της αύξησης του κόστους του χρήματος από τις κεντρικές τράπεζες τα επόμενα χρόνια και η διαφαινόμενη νομισματική αναταραχή αλλάζουν άρδην τις συνθήκες δανεισμού, ιδιαίτερα μάλιστα αν η ΕΚΤ υλοποιήσει την απόφασή της να βάλει τέλος στην νομισματική πολιτική ποσοτικής χαλάρωσης που ακολουθούσε μέχρι σήμερα.

Πώς θα αντιδράσουν τότε οι αγορές απέναντι στην Ελλάδα; Τι θα μπορεί τότε να εγγυηθεί την σχέσης της με τις αγορές και την έστω και μικρή αναχρηματοδότηση του χρέους της;

Τα ερωτήματα τέθηκαν στους Δελφούς. Αλλά δεν απαντήθηκαν.

Ορισμένοι ομιλητές επισήμαναν ότι αυτό το κλίμα αβεβαιότητας είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε αναβολή των αποφάσεων του ΔΝΤ στην Εαρινή Σύνοδο του Απριλίου. Υποστηρίχθηκε μάλιστα ότι δεν αναμένεται ότι θα υπάρξουν αποφάσεις ή έστω κάποιες ενδείξεις για τις προθέσεις του πριν από τον Ιούνιο, όταν και αναμένεται να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες στην Ευρωζώνη για την μετά το τρίτο πρόγραμμα περίοδο στην Ελλάδα.  

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, του Γ. Αγγέλη, 5/3/2018]

Αντιμέτωπη με τον υπαρκτό κίνδυνο να μην έχει ολοκληρωθεί η 4η αξιολόγηση έως τις 21 Ιουνίου, που λήγει η σχετική προθεσμία, βρίσκεται η κυβέρνηση. Τουλάχιστον 5 ακανθώδη μέτωπα απειλούν αυτήν τη στιγμή να φράξουν τον δρόμο της τελευταίας αυτής αξιολόγησης.

Αν δεν αντιμετωπιστούν εγκαίρως και υπάρξουν καθυστερήσεις, έστω ανάλογες με αυτές που επιλύθηκαν μόλις χθες με την (μεταχρονολογημένη) ολοκλήρωση της 3ης αξιολόγησης, τότε οι επιπτώσεις θα είναι πολλαπλές και μεγάλες. Θα θέσουν σε κίνδυνο τον μεγάλο στόχο ολοκλήρωσης με ομαλότητα του 3ου Μνημονίου.

Δηλαδή, θα θέσουν σε κίνδυνο τον στόχο εξόδου της χώρας από τα Μνημόνια –ύστερα από 8 χρόνια περιδίνησης–, έχοντας εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις της. Ο λόγος για υποχρεώσεις που θα της δώσουν το δικαίωμα να λάβει όλα τα ταμειακά διαθέσιμα που θα καταφέρει να διεκδικήσει από τον ESM, τις παρεμβάσεις στο χρέος και μια ήπια (σχετικά) εποπτεία. Η ομαλή ολοκλήρωση  διασφαλίζει επιπλέον και τον ανοιχτό δρόμο πρόσβασης στις αγορές, αλλά και την ανάκτηση της επενδυτικής εμπιστοσύνης.

Η υψηλή επικινδυνότητα της 4ης αξιολόγησης αποτελεί, άλλωστε, και την αιτία καθόδου των “θεσμών” στην Αθήνα, έναν μήνα νωρίτερα από τον αρχικό σχεδιασμό. Και κατά την αναχώρησή τους έγινε σαφές από τους ίδιους η μεγάλη σημασία που έχει για την ομαλή ολοκλήρωση του Μνημονίου. Αλλά και το ΥΠΟΙΚ έκανε ξεκάθαρη την αγωνία του για καθυστέρηση στην εκπλήρωση των προαπαιτούμενων.

Τα μεγάλα μέτωπα

Οι νέες αντικειμενικές αξίες, η στελέχωση του Δημοσίου, οι νέες παρεμβάσεις στα επιδόματα, οι αλλαγές στο εργασιακό, αλλά και οι αποφάσεις (που θα ληφθούν με υπερεπόπτη το ΔΝΤ) για τις τελικές περικοπές στο αφορολόγητο και στις συντάξεις συνιστούν τις 5 πιο μεγάλες “απειλές” της τελευταίας αυτής αξιολόγησης. Είναι τα μέτωπα που προς το παρόν έχουν “εντοπιστεί” από την κυβέρνηση και τους δανειστές ως τα πλέον επικίνδυνα και επιχειρείται να αντιμετωπισθούν για να αποφευχθεί ένα “ατύχημα”.

Υπάρχουν και άλλα πεδία που προκαλούν ισχυρούς πονοκεφάλους. Μεταξύ αυτών οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί (σ.σ.: που θα πρέπει να επεκταθούν και για χρέη προς στο Δημόσιο από την 1η Μαΐου), οι ιδιωτικοποιήσεις, οι αλλαγές στον νόμο Κατσέλη-Σταθάκη, ο εξωδικαστικός συμβιβασμός αλλά και το πωλητήριο στη ΔΕΗ.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ

Στόχος έως την Πέμπτη είναι να ξέρουμε ποια από τα 88 προαπαιτούμενα αντιμετωπίζουν δυνητικά προβλήματα ώστε να μπορέσουμε να τα επιλύσουμε, ανέφερε κορυφαίο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών μετά την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου επαφών της 4ης αξιολόγησης με τους επικεφαλής των κλιμακίων των Θεσμών στην Αθήνα.

Έφερε ως παράδειγμα τέτοιων προαπαιτούμενων αυτό του δημοσίου και της τοποθέτησης γενικών γραμματέων και διευθυντών, κάνοντας λόγο για ένα θέμα πάρα πολύ σύνθετο και χρονοβόρο.

Εξήγησε ότι γενικότερα αυτό που επιχειρείται είναι να καταγραφούν όλα τα αντίστοιχα δύσκολα θέματα έως την Πέμπτη που αναχωρούν οι Θεσμοί ούτως ώστε να διασφαλιστεί ότι θα υπάρξει τεχνική συμφωνία για την τέταρτη αξιολόγηση έως τον Μάιο.

Αντίστοιχα, ο τελικός στόχος της συνολικής συμφωνίας (μαζί με το χρέος) είναι να καταστεί εφικτή μέσα στον Ιούνιο, ανέφερε η ίδια πηγή.

Το ίδιο κορυφαίο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών διευκρίνισε ότι δεν έχει συζητηθεί ακόμα το θέμα των αντικειμενικών αξιών ούτε έχει τεθεί επί τάπητος σε επίπεδο επικεφαλής το δημοσιονομικό ζήτημα.

Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, διαπραγματεύσεις υπάρχουν σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων, τόσο για το δημοσιονομικό πεδίο όσο και για άλλα θέματα.

Επικεφαλής της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας ήταν ο ΥΠΟΙΚ, Ευκλείδης Τσακαλώτος, ενώ μετείχαν ο υπουργός Ενέργειας, Γιώργος Σταθάκης, ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Δημήτρης Λιάκος και ο αναπληρωτής ΥΠΟΙΚ, Γιώργος Χουλιαράκης.

Το Μάρτιο η δόση

Για τη δόση των 5,7 δισ. ευρώ που εκκρεμεί από την τρίτη αξιολόγηση το ίδιο  κορυφαίο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών ανέφερε ότι το ζήτημα έχει τελειώσει και το ποσό θα πληρωθεί μέσα στο Μάρτιο. Ωστόσο, όπως είπε, δεν έχει οριστεί ακόμη ημερομηνία εκταμίευσης.

Αναχωρούν την Πέμπτη

Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου η διαπραγμάτευση μεταξύ της ελληνικής πλευράς και των εκπροσώπων των Θεσμών αναμένεται να ολοκληρωθεί την Πέμπτη. Θα λάβει χώρα ένας συνολικός γύρος ανασκόπησης των μετώπων και οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν από απόσταση.

Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης θα αναχωρήσει το πρωί της Πέμπτης για το Εuroworking Group που διενεργείται στις Βρυξέλλες το απόγευμα της ίδιας ημέρας.

Aύριο αναμένονται περισσότερο τεχνικές συναντήσεις αναφέρουν πηγές του Υπουργείου Οικονομικών, ενώ ο κύριος όγκος των διαπραγματεύσεων έχει προγραμματιστεί για τη Τετάρτη.

Αμηχανία για Αντωνοπούλου

Αμηχανία, πάντως, επικράτησε μεταξύ των υπουργών που μετείχαν στη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς  όταν τους ζητήθηκε να τοποθετηθούν για το θέμα Αντωνοπούλου (σ.σ. η οποία εκ των υστέρων παραιτήθηκε).

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, της Δήμητρας Καδδά, 26/2/2018]