Για φορο-υπερβολές που οδηγούν σε ζημίες του κράτους και για αδυναμία προστασίας των επενδυτών, κάνει λόγο ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ), ενώ ταυτόχρονα επισημαίνει τις δυσμενείς επιπτώσεις εξαιτίας της υπερφορολόγησης στην επιχειρηματικότητα, την απασχόληση, αλλά και τελικά στα ίδια τα έσοδα του Δημοσίου.

Ειδικότερα, στο εβδομαδιαίο δελτίο οικονομικών εξελίξεων ο ΣΕΒ ιονίζει πως η αθέτηση συμβάσεων και η αδυναμία προστασίας όσων πίστεψαν και επένδυσαν στην Ελλάδα προκαλούν τεράστια ζημιά σε μια χώρα με ελλειμματική αξιοπιστία. Εν συνεχεία δίνονται συγκεκριμένα παραδείγματα:

Η ξαφνική επιβολή επιπλέον φόρων στα τυχερά παιχνίδια του ΟΠΑΠ αποτελεί όχι μόνο αθέτηση σύμβασης, αλλά επιπλέον θα αποτύχει παταγωδώς να εξασφαλίσει στο κράτος τα έσοδα που προσδοκά, όπως απέτυχαν και άλλες φορο-υπερβολές των τελευταίων ετών. Επιπρόσθετα, γίνεται αναφορά στη ζημιά που υπέστη η χώρα από την κατάληψη της σιδηροδρομικής γραμμής στην Ειδομένη, η οποία υπερβαίνει κατά πολύ τη ζημιά που υπέστησαν όσες επιχειρήσεις εμπιστεύτηκαν το λιμάνι του Πειραιά και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και προστίθεται σε περιστατικά όπως της εταιρείας “Ελληνικός Χρυσός” .

Όπως υπογραμμίζει ο ΣΕΒ, πάνω από όλα και πέραν της αναπόφευκτης ζημιάς που θα υποστεί το Δημόσιο, η χώρα χάνει ξανά την ευκαιρία να ανταμείψει όσους επένδυσαν κόντρα σε όσους τους έλεγαν «μην πλησιάζεις την Ελλάδα, θα χάσεις» και να διαψεύσει όσους αμφισβητούν την αξιοπιστία της ελληνικής οικονομίας .

Οι αναλυτές του ΣΕΒ επισημαίνουν την επιδείνωση της πρόσβασης των επιχειρήσεων και ειδικά των μικρομεσαίων στη χρηματοδότηση, όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία της εξαμηνιαίας έκθεσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Οι εξαγωγές χάνουν σταδιακά τη δυναμική τους, καθώς εμφανίζουν πλέον ρυθμούς μείωσης. Στοιχεία αποδυνάμωσης παρουσιάζει και η πορεία των εσόδων της γενικής κυβέρνησης τον Οκτώβριο, αν εξαιρεθούν οι συγκυριακοί παράγοντες. Η μείωση αυτή ισοσκελίζεται σταθερά από τη μείωση δαπανών, κυρίως προμήθειας υλικών νοσοκομείου και πληρωμών για κοινωνικές παροχές, εκτός συντάξεων.

Η ανακοίνωση του ΣΕΒ καταλήγει: Δυστυχώς, δεν μαθαίνουμε! Κι όμως, είναι αυτονόητο: προηγείται η διαμόρφωση συνθηκών δημιουργίας πλούτου πριν επιβληθεί μια (λογική) φορολόγησή του! .

[ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, 11/12/2015]

Η νέα κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει αμέσως σε τομές στο πολιτικό σύστημα, ξεκινώντας από την τροποποίηση του εκλογικού νόμου. Η κατάτμηση των εκλογικών περιφερειών θα επιτρέψει την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού, μειώνοντας τις εστίες πελατειακών σχέσεων. Επιβάλλεται επίσης η κατάργηση του bonus των 50 εδρών, που στρεβλώνει τον κομματικό ανταγωνισμό και δυσχεραίνει τις κυβερνητικές συνεργασίες

Η αστόχαστη προκήρυξη του δημοψηφίσματος προκάλεσε την εικοσαήμερη τραπεζική αργία και έλεγχο κεφαλαίων, με καταστροφικές συνέπειες για την κεφαλαιακή επάρκεια και τη φερεγγυότητα των τραπεζών, για την πραγματική οικονομία και την απασχόληση. Οι κίνδυνοι για χιλιάδες απολύσεις στον τραπεζικό κλάδο και άλλους κλάδους της οικονομίας είναι τεράστιοι.

Η σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος είναι το απαιτητικότερο έργο της νέας κυβέρνησης και προϋπόθεση για την ανάκαμψη της οικονομίας

Η νέα κυβέρνηση πρέπει να ενισχύσει την επιχειρηματικότητα, τις επενδύσεις και την απασχόληση χωρίς ιδεοληψίες, εγκαταλείποντας πρακτικές όπως αυτές που ακολούθησε στις Σκουριές. Παραβιάζοντας τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, που έχει επιδείξει για δεκαετίες βαθιά μέριμνα για την προστασία του περιβάλλοντος, η προηγούμενη κυβέρνηση μπλόκαρε το έργο αφήνοντας χωρίς δουλειά εκατοντάδες μεταλλωρύχους, Ανάπτυξη, απασχόληση και περιβαλλοντική προστασία είναι οι τρεις αλληλένδετες όψεις της αειφορίας. Οι λανθασμένοι κυβερνητικοί χειρισμοί στις Σκουριές συμβολίζουν τη στρέβλωση της αρχής της αειφορίας εις βάρος της εργασίας και της ανάπτυξης.

Η μόνη θετική μεταρρύθμιση που θεσμοθετήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο νόμος για την ιθαγένεια, που ψηφίστηκε χάρη στη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, επειδή τα υπόλοιπα κόμματα αντιτάχθηκαν σθεναρά.

Όμως η εφαρμογή του σκόνταψε στην κυβερνητική ανεπάρκεια. Η νέα κυβέρνηση πρέπει να αξιοποιήσει το πρωτοποριακό αυτό νομοθέτημα.

Τη σημαντικότερη υποχρέωση της επόμενης κυβέρνησης στο πεδίο των δικαιωμάτων αποτελεί η αναγνώριση της ισότητας των ομόφυλων ζευγαριών στον γάμο και στα παρελκόμενα δικαιώματα. Η παραβίαση των δικαιωμάτων των ομόφυλων ζευγαριών από όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και οι ομοφοβικές δηλώσεις από πολιτειακούς παράγοντες αποτελούν όνειδος για τη χώρα μας.

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ, 22/09/2015, στήλη «Επωνύμως», του Ξενοφώντα Κοντιάδη, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, προέδρου Ιδρύματος Τσάτσου

Το άρθρο της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου με τίτλο «Μαρίνες …γιοκ, ενοχλούνται οι γλάροι!», που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο http://www.karfitsa.gr/ στις 17 Αυγούστου, λες και ήταν γραμμένο για την περίπτωση των Σκουριών… Περιγράφει με γλαφυρότητα το πώς χρησιμοποιείται η οικολογία σαν πρόσχημα κατά της επιχειρηματικότητας και δημιουργικότητας και για την εξυπηρέτηση του «αγώνα κατά του καπιταλισμού»… Απολαύστε το!

«Έχω πεισθεί, εδώ και καιρό,  ότι υπάρχουν  πολλοί που μισούν το σύστημα της ελεύθερης αγοράς και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Μάλιστα, κάθε φορά που μια επιχείρηση έχει κερδοφορία και προοδεύει, προσφέροντας πολλαπλασιαστικά οφέλη στην κοινωνία και θέσεις εργασίας, νιώθουν μία …μαχαιριά στη ψυχή τους!

Μάλλον θα ήθελαν απροκάλυπτα να «εφορμούν» ενάντια στην επιχειρηματικότητα με… πλακάτ και σημαίες. Αυτό όμως δεν γίνεται. Τουλάχιστον στη δική μας δημοκρατία. Έπρεπε λοιπόν να βρεθεί μία δικαιολογία, ένα πρόσχημα, ένας… «φερετζές», μία μάσκα. Και βρέθηκε η… οικολογία. Η αριστερά την υιοθέτησε αμέσως διότι είναι βολικό και αποτελεσματικό εργαλείο στον αγώνα κατά του καπιταλισμού.

-Ξενοδοχείο σε αυτή την πανέμορφη παραλία;

-Δεν θα σας αφήσουμε υποβαθμίζεται το περιβάλλον.

-Μα πήραμε άδεια από οχτώ υπουργεία, 45 υπηρεσίες, πολεοδομίες, δασαρχεία κτλ, με μελέτες βιολογικών καθαρισμών που εκπόνησαν μηχανικοί βιολόγοι και περιβαλλοντολόγοι.

-Άσε, ξέρουμε εμείς με ποιο τρόπο εσείς οι κακοί… καπιταλιστές παίρνετε τις άδειες. Άλλωστε νόμος είναι το δίκιο του… «επαγγελματία»… προστάτη του περιβάλλοντος

Και κλείνουν τους δρόμους με διαδηλώσεις, μοιράζουν φυλλάδια διαμαρτυρόμενοι «για αυτήν την επένδυση που θα καταστρέψει τον τόπο μας», ασκούν πιέσεις στον τοπικό πληθυσμό και τις περισσότερες φορές τα καταφέρνουν και ακυρώνουν προσπάθειες και επενδύσεις!

Σας θυμίζω οτι πολέμησαν με λύσσα την επένδυση του Costa Navarino στην Μεσσηνία. Κατάφεραν να τη φρενάρουν αρκετά χρόνια. Σήμερα όμως είναι μία πανέμορφη ξενοδοχειακή μονάδα και παγκόσμιο πρότυπο αρμονίας με την φύση. Αναβάθμισε τον  τόπο και προσέφερε δουλειά σε χιλιάδες ανθρώπους και εκατοντάδες επιχειρήσεις δορυφόρους.

Την ίδια ώρα, στη δυτική Πελοπόννησο (μεταξύ Ζαχάρως- Κατακόλου) σε μέτωπο χιλίων στρεμμάτων κτίστηκαν μπροστά στη θάλασσα χιλιάδες αυθαίρετα σπίτια απο πολίτες που καταπάτησαν δημόσια έκταση! Είναι η μεγαλύτερη αυθαιρεσία σε παγκόσμια κλίμακα, ξεπερνώντας ακόμη και την αυθαίρετη οικοδόμηση στη Βραζιλία (φαβέλες). Όμως σ αυτή την περίπτωση δεν έβγαλαν κιχ!

Τις παρανομίες και την …καταστροφή του περιβάλλοντος δεν την έκαναν «κακοί καπιταλιστές» οι οποίοι είχαν νόμιμες άδειες, αλλά… παιδιά του λαού που αποφάσισαν να φτιάξουν ένα κεραμίδι στον αιγιαλό χωρίς άδεια και μελέτες και – επαναλαμβάνω – σε καταπατημένο δημόσιο χώρο!

Η προστασία του περιβάλλοντος από αυτονόητο έγινε αποτελεσματικό… όπλο κατά της επιχειρηματικότητας και δημιουργικότητας, διότι διαθέτει ευρύ φάσμα δράσεων και αντικειμένων.

Τα καράβια δεν θα δέσουν εδώ γιατί θα μολύνουν τα νερά. Οι μαρίνες δεν θα κατασκευαστούν εδώ γιατί ενοχλούνται οι …γλάροι. Η εξόρυξη ορυκτών δεν θα γίνει γιατί μολύνει το περιβάλλον, ο δρόμος δεν θα περάσει γιατί κινδυνεύουν οι αρκούδες, οι ανεμογεννήτριες δεν θα λειτουργήσουν γιατί διαταράσσουν τα πρόβατα, το εργοστάσιο δεν θα κτιστεί γιατί δημιουργεί πρόβλημα στην πανίδα.

Το να ισχυρισθείς οτι η χώρα μας έχει ήδη σκληρούς νόμους για την προστασία του περιβάλλοντος και ότι τα θεσμικά όργανα και οι πραγματογνώμονες -περιβαλλοντικοί επιστήμονες κρίνουν σχολαστικά είναι… μάταιος κόπος. Αν και γνωρίζουν κι αυτοί ότι δεν γίνεται να ζήσουμε από το αεράκι! Κάθε ενέργειά μας κοστίζει – έτσι και αλλιώς για το περιβάλλον – ακόμη και η ύπαρξη μας (για να ζεσταθούμε ή για να δροσιστούμε)

Όμως δυστυχώς δεν συζητούν καν, αν το ζητούμενο είναι η αποφυγή δυσανάλογης καταπόνησης της φύσης, προκειμένου να λάβουμε πολλαπλά οφέλη από τη χρήση της. Αρνούνται επιλεκτικά τέτοιου είδους φόρμουλες, όταν πρόκειται για οικονομικές επενδύσεις και κωφεύουν σε άλλες χειρότερες όταν δεν υπάρχει… πολιτικό ενδιαφέρον…»