Το διαβάσαμε στο «υπερ-αριστερό» και «σούπερ-αγωνιστικό» έντυπο ΠΡΙΝ και επιτέλους το καταλάβαμε… Η τεχνολογία δεν είναι ουδέτερη, αποτελεί όμως πεδίο ταξικής πάλης (!!!). Και αυτό διότι εντός του ριζοσπαστικού-αντικαπιταλιστικού οικολογικού κινήματος υπάρχει το λεγόμενο ρεύμα της «αποανάπτυξης», το οποίο υποστηρίζει ότι η μείωση της παραγωγής και της κατανάλωσης, η εγκατάλειψη της μαζικής χρήσης της τεχνολογίας και των μηχανών, θα οδηγήσουν σε μια βιώσιμη διαβίωση του ανθρώπου στον πλανήτη και θα επαναφέρουν την ισορροπία στο περιβάλλον. (Καλό, ε;) Η θεωρία αυτή έχει στον πυρήνα της ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, αφού γεννιέται αυθόρμητα και εναντιώνεται στον αστικό «παραγωγισμό» και στην γραμμική θεώρηση της ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων.

Επιπλέον μάθαμε πως ο χαρακτήρας της οικολογικής κρίσης, προσδιορίζει και τον χαρακτήρα της λύσης, δηλαδή την κατάργηση των εκμεταλλευτικών σχέσεων, μέσω της ανατροπής του καπιταλισμού και της οικοδόμησης μιας αταξικής κοινωνίας.

Να ξέρουμε και γιατί παλεύουμε δηλαδή… Για να οικοδομήσουμε μια αταξική κοινωνία μέσα από την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος… Κατανοητό;;;

Η λογική του ρεύματος της «αποανάπτυξης», παρόλο που στις πιο πολιτικές εκδοχές του αντιλαμβάνεται αυτή την αναγκαιότητα, εντούτοις συνήθως μένει σε μια ηθικολογική στάση γύρω από αυτό το ζήτημα, προτάσσοντας τα συνθήματα του «σαμποτάζ» και της «άρνησης της τεχνολογικής προόδου». Σας θυμίζει κάτι σε Σκουριές αυτό;

Ξεκινώντας οι σύντροφοι από το δόγμα πως «η επιστημονική-τεχνολογική εξέλιξη, προφανώς δεν είναι ταξικά ουδέτερη», καταλήγουν εκεί που τους βολεύει, πως δηλαδή “η εξέλιξη της επιστήμης πρέπει να αποτελεί πεδίο της ταξικής πάλης”!!!

Σύντροφοι μοναχοφάηδες, κάτι παίρνετε και δεν μας δίνετε….