Μια προκήρυξη μοιράζεται στις γειτονιές της Θεσσαλονίκης από την οργάνωση «Ξεκίνημα- Διεθνιστική Σοσιαλιστική Οργάνωση»(;), για ενημέρωση του κόσμου σχετικά με τις «διώξεις» και τις δίκες των «αγωνιστών» ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές της Χαλκιδικής. Το κείμενο αποτελεί επιτομή της προπαγανδιστικής μπουρδολογίας, τύφλα νάχει ο Μέγκελε… Για να καταλάβετε, σας μεταφέρω μερικά σημεία. Η επιστολή αρχίζει με ερωτήσεις: (!!!)

«Τι θα έκανες αν έμπαιναν στις 3 το βράδυ κουκουλοφόροι στο σπίτι σου σπάζοντας την πόρτα;

Τι θα έκανες αν μια διαπλεκόμενη πολυεθνική εταιρία κατέστρεφε τον τόπο σου και δεν μπορούσες να δουλέψεις;

Τι θα έκανες αν έριχναν χημικά στο σχολείο του παιδιού σου;

Τι θα έκανες αν «φύτευαν» δίπλα στο σπίτι σου μια χαβούζα που θα βγάζει 151 τόνους ινών αμιάντου την ώρα;

Τι θα έκανες αν χτυπούσαν, απήγαγαν, τρομοκρατούσαν ή εξαγόραζαν τους γείτονές σου;»

Καταλάβατε ήδη, έτσι; Η παλιά, καλή επιστημονική φαντασία του Παρατηρητηρίου επιστρατεύεται για να μαζέψει κόσμο στα δικαστήρια στις 9 Ιουνίου που δικάζονται οι κατηγορούμενοι για τα επεισόδια, με βαρύ μάλιστα κατηγορητήριο, που φτάνει μέχρι κακουργηματικές πράξεις…

Η αγωνία τους φαίνεται στο ότι την πανστρατιά διαφημίζει και η EPT-OPEN, εδώ…, αλλά και στον επίλογο της επιστολής:

«Στις 9 Ιούνη στη Θεσσαλονίκη ξεκινάνε μια σειρά δίκες για βαριές κακουργηματικές πράξεις. Το αποτέλεσμα αυτών των δικαστικών διαμαχών θα κριθεί όχι μόνο μέσα στις αίθουσες αλλά και απ’ έξω. […] Στις 9 Ιούνη και κάθε μέρα σαν κοινωνία να φωνάξουμε:

Κανένας αγωνιστής να μην αφεθεί μόνος του στα χέρια των μηχανισμών καταστολής

Άμεση απαλλαγή των 450 διωκόμενων

Ακύρωση της σύμβασης με την Eldorado και αποκατάσταση της περιοχής

Ένα σχέδιο για ένα άλλο μοντέλο οικονομικής δραστηριότητας της περιοχής με σεβασμό στους ανθρώπους και το περιβάλλον».

Μπα! Υπάρχουν «μηχανισμοί καταστολής», στο σημερινό κράτος του ΣΥΡΙΖΑ; Εννοείτε πως δεν έχετε εμπιστοσύνη στο δικαστικό σύστημα; Και το «άλλο μοντέλο ανάπτυξης»; Ποιο; Αυτό με τα κίτρινα φασολάκια, και τους δημότες-εποχιακά γκαρσόνια στα ξενοδοχεία της Χαλκιδικής;

Πολλά μας τα λέτε για διεθνιστές σοσιαλιστές… (Ούτως ή άλλως, πάλι οι κατηγορούμενοι θα είναι περισσότεροι από τους αλληλέγγυους…).

[ΠΗΓΗ: http://net.xekinima.org/, 21/05/2016]

Που είναι η έκπληξη; Ότι οι 153 δέσμευσαν προς πώληση το κράτος που έχτισαν Καραμανλής και Παπανδρέου ή ότι αφάνισαν (σε μια νύχτα) τους εργατοπατέρες που τους ανέβασαν στην εξουσία; Καμία έκπληξη. Μόνο οι “αριστεροί” ΣΥΡΙΖΑ και οι παρατρεχάμενοι ΑΝΕΛ ήταν σε θέση να ξαναβάλουν την Ελλάδα στο “γύψο”. Γι’ αυτό και επιλέχτηκαν. Θα βγούμε όμως από το “γύψο”;

Οι Αμερικανοί, έως και Ομπάμα, δικαιώθηκαν για το απροκάλυπτο αγκάλιασμα προσωπικά στον Τσίπρα μέχρι και την παραμονή κατάθεσης του νομοσχεδίου!!!

Η Μέρκελ και ο Γιούνκερ επίσης δικαιώθηκαν που “συμφώνησαν” με τον Σόιμπλε να παίζουν τους καλούς… στον Τσίπρα όταν ο Σόιμπλε θα έδινε τις γνωστές εντολές να βαφτίσει το ΟΧΙ σε ΝΑΙ, να απομακρύνει “τσιμπούρια” σαν τον Βαρουφάκη και να βάζει τους ιθαγενείς της Ελλάδας να χορεύουν στο Σύνταγμα για να τους δείχνουν ελληνικές και ξένες τηλεοράσεις.

Αν μπορεί ο Σόιμπλε ας κάνει τα ίδια και με τους Βρετανούς που θα ψηφίσουν ναι ή όχι στο Brexit τον άλλο μήνα.

Τέλος πάντων. Σημασία έχει πως τα νταούλια που βαράνε  Σόιμπλε, Λαγκάρντ και Ντάισελμπλουμ στον Τσίπρα για να χορεύει φτάνουν στο τέλος.

Το τρίτο μνημόνιο υπογράφεται και έρχεται το μαρτύριο της σταγόνας με τις δόσεις την πρώτη από τις οποίες (6-11 δισ.) εξασφάλισε το πλασματικό πλεόνασμα, στην πλάτη των επιχειρηματιών, με φέσια 7 δισ. ευρώ περίπου. Τα μόνιμα φέσια από το 2010 που βρήκε ο Τσίπρας στα 3 δισ. το 2015 και τα έφτασε, σε ένα χρόνο, στα 7 δισ.

Έχει τη δική της σημασία η ιστορία με τα κρατικά φέσια αν θελήσουμε να μεταφράσουμε ως θετικά, για τη σταθεροποίηση της οικονομίας, την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, την “υποσχετική” για το χρέος και τη δρομολόγηση σαφούς (για πρώτη φορά) πολιτικής αποκρατικοποιήσεων.

Έχει σημασία καθώς οφείλουμε να “ακτινοσκοπήσουμε” το επιχειρηματικό περιβάλλον της χώρας την ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά τα χαρούμενα… στην οικονομία.

Βασικό εύρημα της “ακτινοσκόπησης” είναι ότι κανείς σοβαρός επενδυτής, όπως οι αυτοκινητοβιομηχανίες, οι μεγάλες βιομηχανίες τεχνολογίας στην πληροφορική, οι ναυπηγικές, τα συγκροτήματα πρώτων υλών και χημικών από αργό ή και φυσικό αέριο, οι διεθνείς μονάδες υλικών του κυκλώματος κατασκευών και οικοδομής (που έχουν ήδη κατευθυνθεί στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία, Ισπανία, στη Ρουμανία, στη Σλοβακία και καλοβλέπουν Τουρκία και Βουλγαρία) δεν πατάει και δεν πρόκειται να πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα.

Η αποεπένδυση στην Ελλάδα συνεχίζεται γιατί επενδυτές (με υπολογίσιμες επενδύσεις, κεφάλαια και αξιοπρόσεκτες θέσεις εργασίας), δεν πηγαίνουν σε οικονομίες με ασταθέστατες κυβερνήσεις.

Πολύ δε περισσότερο όταν διακρίνουν ερασιτεχνισμούς, καθεστωτικές λογικές… και κόμματα εντός και εκτός Βουλής να μιλάνε για έξοδο από την Ε.Ε. με αλλαγή νομίσματος…

Τέτοιες χώρες τις επιλέγουν για ξέπλυμα χρήματος, κρατικοδίαιτοι επενδυτές και αγνώστου προέλευσης κεφαλαιούχοι όπως συμβαίνει στην Αργεντινή και τη Βολιβία.

Η Ελλάδα δεν μπορεί να τραβήξει (από τη διεθνή επενδυτική πίτα) μακροπρόθεσμες και σοβαρής απασχόλησης επενδύσεις με κυβέρνηση πλειοψηφίας 153 βουλευτών (σε περίοδο γενικευμένης λαϊκής κατακραυγής) με συνεχείς μεταβολές φορολογικού καθεστώτος, με οφειλές στις επιχειρήσεις (ως λύση για υποχρεωτικά πλεονάσματα), με capital controls, με αστάθεια στα τιμολόγια ενέργειας, με διαφθορά και σκόπιμη γραφειοκρατία συνδεδεμένη με τη διαφθορά.

Αυτά που συμβαίνουν και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν στη χώρα (ανεξάρτητα από τις εξελίξεις με τη συμφωνία και το χρέος) δυσκολεύουν και θα δυσκολεύουν αφάνταστα τις εδώ Διοικήσεις των ξένων επενδυτικών Ομίλων καθώς θα είναι υποχρεωμένες να ερμηνεύουν, στις εκτός Ελλάδος μητρικές τους, τι καθεστώς επικρατεί κάθε φορά στην Ελλάδα.

Παρόμοιες αναστολές θα επικρατήσουν και στους αγοραστές των ιδιωτικοποιήσεων σε κάθε περίπτωση που απαιτηθούν επενδύσεις μεγάλης κλίμακας όπως στις περιπτώσεις ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΟΛΘ, ΟΑΣΑ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, και ΔΕΗ.

Ακόμη και αν όλες οι ιδιωτικοποιήσεις ολοκληρωθούν στο τέλος του 2016 (πράγμα εντελώς αδύνατον για την Ελλάδα) για να ξεπεραστούν τα αντικίνητρα, να αλλάξει το κλίμα, να αρχίσουν επενδύσεις σε όσες ιδιωτικοποιηθούν θα φθάσουμε στο 2030 για να συμβάλλει η κινητικότητα αυτή σε νέους ρυθμούς ανάπτυξης.

Μέχρι το 2030 πιθανό “ελατήριο” εκτίναξης της οικονομίας θα παραμένει μόνο ένα αιφνίδιο τσουνάμι ιδιωτικών επενδύσεων. Που όμως δεν φαίνονται και ούτε θα φανούν στον ορίζοντα με ΣΥΡΙΖΑ, με δεκανίκια και με παρατρεχάμενους…

Οπότε με την Ελλάδα στο “γύψο” του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων και κυβέρνηση τους 153 ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ (να προσφέρονται για τα πάντα), δεν είναι ανόητοι οι επενδυτές να αγοράσουν κράτος με υποχρεώσεις για επενδύσεις και δεδομένο το προσωπικό. Θα προτιμήσουν, παραλίες, μαρίνες, μικρά λιμάνια, ιδιωτικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις σε περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος (μέσω κόκκινων δανείων) και βεβαίως όλα τα κρατικά ακίνητα. Οι επενδύσεις θα μένουν στα χαρτιά. Και ο “γύψος” του Ταμείου στην θέση του… όσο η “αριστερή” Ελλάδα θα πουλάει ανάπτυξη στιλ Μαδούρο…

[ΠΗΓΗ: capital.gr., του Γιώργου Κράλογλου, 23/5/2016]

Τα είδαμε όλα αυτές τις ημέρες. Τους κυβερνητικούς βουλευτές να χύνουν δάκρυα για τα δεινά που αναγκάζονται να επιβάλουν στη χώρα και να αποκηρύσσουν Μνημόνια, συμφωνίες κλπ. Αλλά και κυβερνητικούς βουλευτές να ξεστομίζουν τη μία αρλούμπα μετά την άλλη με αρκετή δόση αλαζονείας στην προσπάθεια να… βαφτίσουν το κρέας ψάρι, που έλεγε και ο Μανώλης Γλέζος.

Στο τέλος βέβαια, παρά τις οιμωγές, οι αμνοί δεν τόλμησαν να βγουν από το μαντρί παρά τη μίνι διαφοροποίηση της κας Κατριβάνου. Πρέπει να είναι όλοι βέβαιοι ότι αυτή η κυβερνητική πλειοψηφία είναι αποφασισμένη και πρόθυμη να κάνει τα πάντα για να μην απολέσει την εξουσία. Όχι μόνο τα μέτρα αυτά, αλλά ακόμα σκληρότερα θα έπαιρναν αν τους είχε ζητηθεί. Αν και επί της ουσίας είναι σαν να τα πήραν, αφού είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι πολύ σύντομα θα ενεργοποιηθεί ο “κόφτης” μια και το πρόγραμμα πολύ απλά, δεν βγαίνει.

Με τις συμφωνίες που υπογράφει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δημιουργεί συνθήκες αντίστοιχες με εκείνες που επικρατούν σε ένα ηττημένο έθνος από τον κατακτητή του. Και μόνο η ταπεινωτική εποπτεία στο διηνεκές αρκεί… Αλλά και σε ένα ηττημένο έθνος, εκτός από την ενεχυρίαση του συνόλου της περιουσίας του, δίνεται η δυνατότητα μέσω αναπτυξιακών δράσεων και ενισχύσεων, να ανακάμψει. Εδώ, το μείγμα πολιτικής που δέχθηκε η κυβέρνηση, εμπλουτισμένο με τις “εντολές”  του “κόφτη” που προφανώς είναι γέννημα της αναξιοπιστίας της ελληνικής πλευράς επιτείνει και μεγεθύνει την εθνική καταστροφή.

Βεβαίως η εν ψυχρώ δολοφονία της οικονομίας και της κοινωνίας, συνοδεύτηκαν από πλήθος δήθεν αναστολές και ενστάσεις, οι οποίες έγιναν από τους τάχα διαμαρτυρόμενος και ασφυκτιώντες κυβερνητικούς βουλευτές, για τα μάτια του κόσμου. Για εσκεμμένη παραπλάνηση και για επικοινωνιακό άλλοθι προς την εκλογική τους πελατεία.

Σαν να μην ας έφτανε όμως το δράμα που επιφυλάσσει στην κοινωνία η κυβερνητική πολιτική, υπάρχουν και οι πολιτικάντικες αρλούμπες που ξεστομίστηκαν χωρίς αιδώ από βουλευτές, σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Έτσι ακούσαμε από την κυρία Καρακώστα ότι οι χαμηλοσυνταξιούχοι που έπαιρναν ΕΚΑΣ ήταν φοροφυγάδες (δεν είχε καν την εξυπνάδα να περιμένει την… κωλοτούμπα)! Ή την ανάλυση της κυρίας Θεοπεφτάτου ότι θα επιβαρυνθούν από τους έμμεσους φόρους οι… ελάχιστοι που παράλληλα και πίνουν και καπνίζουν και βγαίνουν συχνά για καφέ…

Μέχρι και ο απίστευτος υπουργός Ναυτιλίας, ο κ. Δρίτσας, ίσως ο πλέον αναξιόπιστος υπουργός της κυβέρνησης μετά τις συνεχείς θεαματικές κυβιστήσεις στο θέμα του ΟΛΠ, βγήκε να πανηγυρίσει γιατί δόθηκε σε πρώτη φάση το 51% και όχι άμεσα το 67%… Όμως αν σε αυτή την κυβέρνηση παραμένουν ακόμα στη θέση τους υπουργοί που έχουν διασυρθεί κατ´ επανάληψη όπως ο κ. Δρίτσας, τι άλλο να συζητήσει κανείς. Και να ήταν μόνο αυτός… Είναι μακρυά η λίστα.

Τα μέτρα που ψηφίζει η κυβερνητική πλειοψηφία την θέτουν ευθέως απέναντι στην κοινωνία. Και αν υπάρχουν ακόμη κρίσιμες εκλογικές μάζες που βολεύονται ή ικανοποιούνται από την ισοπέδωση δια της φτωχοποίησης, οι ίδιοι θα αρχίσουν να ασφυκτιούν όταν θα αρχίσει η υλοποίηση των συμφωνηθέντων. Τότε θα αρχίσουν για την κυβέρνηση τα πραγματικά δύσκολα.

[ΠΗΓΗ: capital.gr., του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, 23/5/2016]

Τα κατάφερε (μάλλον) επιτέλους, ο γέννημα-θρέμμα Εξαρχειώτης δημοσιογράφος Γιώργος Κυρίτσης να βγει βουλευτής, ως πρώτος επιλαχών του ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ εκλογική περιφέρεια της Αθήνας, μετά την παραίτηση της Βασιλικής Κατριβάνου, η οποία διαφώνησε με τον «κόφτη» και δεν ψήφισε το σχετικό άρθρο…

Ο… κάργα antigold Κυρίτσης είναι γνωστός για την ακτιβιστική του δράση, όπως στην φωτό, όπου είχε αλυσοδεθεί στο Σύνταγμα με τις καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ και άλλους… επιτυχημένους του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης και ο Τάσος Κορωνάκης… Είναι γνωστός και για το χιούμορ του, αφού είχε εργαστεί και ως ευθυμογράφος στα περιοδικά ΜΕΝ και ΚΛΙΚ, αλλά και στην AthensVoice.

Άρα, να περιμένουμε πολύ γέλιο;