Monthly Archives: May 2016

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ…

PANIGYRIAΣπάνια στην ελληνική ιστορία μπορεί κάποιος να εντοπίσει κυβέρνηση η οποία με ό,τι έχει καταπιαστεί να το έχει καταστρέψει ολοσχερώς σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Σπανίως επίσης μπορεί να εντοπίσει: Τόσο παράδοξες αντιλήψεις στην κορυφή της πυραμίδας, τόσα απροκάλυπτα ψέματα και τέτοιο ηθικό ξεπεσμό με πρόφαση κάποιες επικλήσεις επίπλαστης ισότητας. Το πλέον πιθανό είναι η Ελλάδα στα 200 χρόνια της ιστορίας της ποτέ να μην έχει βρεθεί μπροστά σε μεγαλύτερο κίνδυνο.

Ναι! Οι προηγούμενες κυβερνήσεις φέρουν τη μερίδα του λέοντος για την οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία της χώρας στη μεταπολίτευση. Αυτό όμως δεν νομιμοποιεί την “παλαβομάρα”, την οφθαλμοφανή εξαπάτηση και την ολοκλήρωση του ηθικού ξεπεσμού από την παρούσα κυβέρνηση.

Τα παραδείγματα της καταστροφικής σήψης, της πολιτικής απάτης και της ηθικής παρακμής είναι αμέτρητα, αλλά για χάριν οικονομίας θα περιοριστούμε σε δυο τρία χαρακτηριστικά  δείγμα της τελευταίας εβδομάδας.

Ιατρική και οικονομία…

Το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα της κυβέρνησης του κ. Τσίπρα, αλλά και της “παλαβόμαρας” που δέρνει τη χώρα γενικότερα, κρύβεται στον τρόπο αντίληψης και ερμηνείας του κόσμου, του στρατηγικού του συμβούλου, του περίφημου πλέον κ. Καρανίκα.

Ο κ. Καρανίκας με ανάρτηση στο facebook πριν λίγες μέρες πρόβαλε ψευδή είδηση της περίπτωσης καρκινοπαθούς που εγκατέλειψε τη χημειοθεραπεία για να θεραπευτεί πίνοντας  λάδι κάνναβης.

Όταν κάποιος τόσο κοντά στο θεσμό του πρωθυπουργού πιστεύει και  προβάλει τέτοιες ειδήσεις είναι επικίνδυνος. Πόσο μάλλον όταν η υγεία του ανθρώπου που προσπάθησε να θεραπευτεί με το λάδι κάνναβης επιδεινώθηκε στην συνέχεια αλλά αυτό αποσιωπήθηκε από τις αναρτήσεις του συμβούλου στρατηγικού σχεδιασμού…

Μην νομίζετε πως οι παραδοξότητες αφορούν ένα γραφικό σύμβουλο μόνο. Πάνω-κάτω οι αντιλήψεις της κυβέρνησης για την οικονομία κινούνταν και συνεχίζουν να κινούνται στο ίδιο επίπεδο: Εμμονές εναντίον της “χημειοθεραπείας” της λιτότητας και πίστη σε θολές δοξασίες για θεραπεία μέσω “ματζουνιών”.  Φυσικά η κατάσταση συνεχώς επιδεινώνεται.

Μέσω αυτής της οπτικής γωνίας στην κυβέρνηση πέρυσι πίστεψαν πως θα εκβιάσουν την Ευρώπη και τον κόσμο μέσω της πρόκλησης κραχ στις αγορές λόγω Grexit. Έτσι  τσάκισαν ό,τι είχε μείνει όρθιο με τα capitalcontrols  στην οικονομία και φόρτωσαν τη χώρα με δεκάδες δισ. επιπλέον φορτίο.

Με την ίδια “Καρανίκειο” αντίληψη περί ιατρικής και για την οικονομία, καθυστέρησαν το κλείσιμο της αξιολόγησης που έπρεπε να είχε γίνει τον Οκτώβρη, περιμένοντας ένα δώρο(άδωρο) για το χρέος για να εισπράξουν μια υπόσχεση για μετά το 2018. Τώρα περιμένουν να “βρέξει” δισεκατομμύρια Ευρώ και εκτίναξη της ανάπτυξης…

Το 2014 έλεγαν πως θα παρακαλάνε να μας δανείσουν, αλλά όπως όλοι διαπιστώσαμε  έπεσαν έξω… (Η στήλη το προέβλεπε μήνες νωρίτερα).

Το 2015 πίστευαν πως με την απειλή του Grexit οι άλλοι θα υποχωρήσουν και θα αρχίσει να βρέχει δισ. όπως την εποχή της ευημερίας με δανεικά. Αποδείχτηκε όμως πως ο Σόιμπλε και η παρέα του επεδίωκαν το Grexit.

Μετά πίστευαν πως τα CapitalControls θα αποσυρθούν στο τέλος του 2015. Μετά το Μάρτη του 2016. Ακόμη εδώ είναι…

Πριν δυο μήνες ο πρωθυπουργός προέβλεπε πως μαζί με την Ανάσταση του Χριστού θα έρθει και η ανάσταση της οικονομίας. Η ανάσταση ήρθε, δοξάστηκε και παρήλθε αλλά η κατάσταση στην οικονομία χειροτερεύει…

Είναι προφανές πως στην κυβέρνηση δεν υπάρχει επαφή με την πραγματικότητα καθώς παρεμβάλλονται διαθλαστικοί ιδεολογικοί φακοί όπως ακριβώς συμβαίνει και με την αντίληψη του πρωθυπουργικού συμβούλου για το ρόλο και τις μεθόδους  της ιατρικής.

Και η εξαπάτηση έχει όρια…

Ενώ την περασμένη Κυριακή ο κυβερνητικός συνασπισμός ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σχεδόν  αρραγής ψήφισε στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο που μεταξύ άλλων προέβλεπε την αύξηση του ΦΠΑ, δυο μέρες αργότερα ο Υπουργός Άμυνας και αρχηγός των ΑΝΕΛ  έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:  “Η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά είναι μία πράξη εγκληματική, μία απόφαση αντισυνταγματική για την οποία δώσαμε μεγάλη μάχη μέσα και έξω από τη Βουλή.

Δεν μπορέσαμε να κερδίσουμε αυτό το στοίχημα στην παρούσα φάση, όμως παραμένει για εμάς πρώτη προτεραιότητα. Με την πρώτη ευκαιρία και τα πρώτα οφέλη που θα υπάρξουν θα προχωρήσουμε στην αποκατάσταση αυτής της αδικίας”.

Αναχωρώντας από τη Σύρο και ερωτηθείς σχετικά, αφού επανέλαβε τα περί αντισυνταγματικότητας, τόνισε: “Πάλεψα πάρα πολύ προσωπικά. Έφτασα μέχρι και στην παραίτηση από την κυβέρνηση. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να καταφέρουμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα”.

Νομίζω πως κάθε σχόλιο για την ποιότητα του πολιτικού ήθους και του σεβασμού των δημοκρατικών θεσμών  είναι περιττό…

Ο ηθικός ξεπεσμός…

Στο δημόσιο ανακαλύφθηκαν περί τα 2.500 άτομα με πλαστά πτυχία. Κάποιος που πήρε μια θέση στο δημόσιο με πλαστά πιστοποιητικά την αφαίρεσε από κάποιον άλλο που είχε γνήσια πιστοποιητικά. Κάποιος που κατέλαβε μια θέση χωρίς να έχει τα απαραίτητα προσόντα μέσω απάτης ζημίωσε το κράτος και το λαός που συντηρεί το κράτος μέσω φορολογίας. Σε οποιαδήποτε ευνομούμενη χώρα του κόσμου καπιταλιστική ή σοσιαλιστική θα απολύονταν και θα τιμωρούνταν.

Στην κυβέρνηση της “αριστεράς” συζητούν τη λύση να δώσουν κάποιες τυπικές εξετάσεις και να αντικαταστήσουν τα πλαστά πιστοποιητικά επάρκειας με γνήσια. Η ισχυρή πελατειακή και συντεχνιακή αντίληψη και οι παρακρατικές της προεκτάσεις είναι εμφανής.

Τα συμπτώματα της παράνοιας στη χώρα δεν είναι μόνο τα παραπάνω, είναι πολλά. Δεν είναι τα πλαστά πτυχία και αλλού υπάρχουν πλαστά πτυχία και κλεμμένες διπλωματικές. Στον πολιτισμένο κόσμο όταν αποκαλύπτονται τιμωρούνται και ακολουθούν και παραιτήσεις πολιτικών. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η ευρύτητα της ανοχής στην παρανομία η οποία ονομάζεται παρατυπία. Δεν την μετέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή την ανοχή στην παρανομία στην κοινωνία. Η αριστερά όμως όσο ήταν στην αντιπολίτευση της φόρεσε ιδεολογικό μανδύα και τώρα που είναι στην εξουσία την νομιμοποιεί και τυπικά. Οι άλλοι τουλάχιστον την κατήγγειλαν δημόσια, έστω και αν την ανέχονταν ιδιωτικά.

Πέρυσι η κυβέρνηση της αριστεράς “ευλογούσε” την επιθεώρηση του μεγαλύτερου αντικαρκινικού νοσοκομείου της χώρας από μια θαυματουργή εικόνα. Η “Καρανίκιος” προσέγγιση της ιατρικής δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό ενός γραφικού.

Πριν λίγες μέρες ο υπουργός άμυνας έκανε δεκτή με τιμές αρχηγού κράτους άλλη μια θαυματουργή εικόνα και έβαλε στρατηγούς με συστοιχίες από γαλόνια και διπλώματα από σχολές πολέμου να την περιφέρουν ως το νέο ατομικό υπερόπλο της χώρας.  Το φως της ανάστασης γίνεται δεκτό επίσης με τιμές αρχηγού κράτους. Η χώρα κυλάει προς ένα ιδιότυπο μεσαίωνα. Το χειρότερο είναι πως έχει πάρει τροχιά προς την καταστροφή.

Όσο ήταν στην αντιπολίτευση ο κ. Τσίπρας πολύ σωστά στηλίτευε τις προσλήψεις κομματικών φίλων και συγγενών σε θέσει μετακλητών υπαλλήλων. Η κυβέρνησή του όμως κάνει ακριβώς τα ίδια και χειρότερα.

Η κυβέρνηση με λίγα λόγια είναι για τα πανηγύρια τόσο από πλευράς αντικειμενικής αντίληψης της πραγματικότητας όσο και  από πλευράς στοιχειώδους ικανότητας διαχείρισης.

Μοναδικό ατού αυτής της κυβέρνησης ήταν και παραμένει εν μέρει  η απέχθεια της πλειοψηφίας  κοινής γνώμης για όσους μας κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες. Δυστυχώς αυτό δεν αρκεί για να βγει η χώρα από την κατάσταση χρεοκοπίας.

Το να αντικαταστήσεις έναν οδηγό λεωφορείου που δεν κάνει καλά την δουλειά του, με κάποιον που εκτός απ’ ότι κάνει τα ίδια στη διαχείριση των εισιτηρίων, δεν βλέπει την “τύφλα” ή βλέπει οράματα μέρα μεσημέρι δεν είναι η καλύτερη επιλογή…

[ΠΗΓΗ: capital.gr., του Κώστα Στούπα, 26/5/2016]

 

ΤΡΙΤΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ 52 ΓΑΛΑΖΙΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ Η ΕΛΛΑΔΑ: ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ Η ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

b04965c7ab14eb1f0831f45b01ed83eb_XL«Σαν την Χαλκιδική δεν έχει…». Μπορεί η ατάκα αυτή να λέγεται για πλάκα μεταξύ των μόνιμων παραθεριστών της περιοχής, αλλά κανείς πια δεν έχει τη δυνατότητα να αμφισβητήσει ότι εδράζεται στην πραγματικότητα. Βλέπετε, οι παραλίες της σάρωσαν φέτος στον διεθνή διαγωνισμό για τις γαλάζιες σημαίες , παίρνοντας δικαιωματικά 52 από αυτές.

Ούτως ή άλλως, η εικόνα της Ελλάδας αναβαθμίζεται στη διεθνή κονίστρα της Παγκόσμιας Περιβαλλοντικής Προστασίας με την πραγματοποίηση της 1ης επίσημης τελετής ανακοίνωσης βράβευσης ακτών και μαρινών των 50 χωρών του Προγράμματος Γαλάζια Σημαία , που έγινε χθες στη Χαλκιδική. Πρόκειται για ιστορικό γεγονός για τπ χώρα μας. αφού μέχρι το 2015 η ανακοίνωση των γαλάζιων σημαιών για τις 50 χώρες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα γινόταν κάθε χρονιά με δελτίο Τύπου στη Δανία, όπου εδρεύει ο οργανισμός που κάνει τις απονομές.

Ο γενικός γραμματέας του EOT, Δημήτρης Τρυφωνόπουλος, επισήμανε τη δυναμική του θεσμού της γαλάζιας σημαίας για την ανάδειξη της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης ενός τουριστικού προορισμού. Πρόσθεσε ότι η φετινή εικόνα του ελληνικού τουρισμού δείχνει πως και το 2016 θα έχουμε άνοδο στις αφίξεις ξένων τουριστών, συμπληρώνοντας ότι παρακαταθήκη για την ανέλιξη των τουριστικών μεγεθών της χώρας αποτελεί η εικόνα των καθαρών ακτών μας και η συνεχής βελτίωση του τουριστικού προϊόντος της Ελλάδας.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης ανακοινώθηκαν από την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), Εθνικό Χειριστή του Διεθνούς Προγράμματος «Γαλάζια Σημαία» στη χώρα μας, οι βραβεύσεις ακτών και μαρινών με γαλάζια σημαία για το 2016. Υπογραμμίζεται ότι με 430 βραβευμένες ακτές, η Ελλάδα το 2016 διατήρησε την 3η θέση παγκοσμίως ανάμεσα σε 50 χώρες. Πρώτος στην Ελλάδα αναδείχθηκε φέτος, με 52 σημαίες, ο νομός Χαλκιδικής. Η Διεθνής Επιτροπή βράβευσε 3.462 ακτές, 660 μαρίνες και 21 τουριστικά σκάφη σε όλο τον κόσμο (η βράβευση σκαφών πραγματοποιείται για πρώτη φορά από το ίδρυμα).

Οι βραβεύσεις όλων των χωρών του βορείου ημισφαιρίου, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, βρίσκονται αναρτημένες από σήμερα στη νέα διεθνή ιστοσελίδα http://www.blueflag.global/

[ΠΗΓΗ: Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, 26/05/2016]

ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ… ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΝΑ «ΜΟΛΥΝΟΥΝ» ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ !!!

strimonikos_kolpos_ora_miden_101Είχε αρχίσει να μου λείπει η antigold προπαγάνδα σε πανελλαδικό επίπεδο… Βλέπεις, οι μπουρδολογίες στο Παρατηρητήριο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι για εσωτερική κατανάλωση του «κινήματος» της Χαλκιδικής, κάτι δηλαδή σαν το «στον καθρέπτη μου κοιτιέμαι και μονάχος μου αγαπιέμαι»…

Ευτυχώς όμως υπάρχουν «δημοσιογράφοι», όπως  ο Φωτόπουλος της Εφημερίδας των Συντακτών, πάντα πρόθυμοι να αναπαράγουν την μπουρδολογία σε έντυπα πανελλήνιας εμβέλειας…

Έτσι, στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας μαθαίνουμε πως οι επενδύσεις μολύνουν (!!!) και την Ολυμπιάδα… Αυτά και άλλα σπουδαία μας είπαν οι γνωστοί antigold καθηγητάδες και δήμαρχοι σε ημερίδα με θέμα: «Εξελίξεις και κίνδυνοι για τον Στρυμονικό κόλπο από τη νέα μεταλλευτική δραστηριότητα στην Ολυμπιάδα», που οργάνωσαν την Κυριακή 22 Μαΐου στον Σταυρό, η Επιτροπή Αγώνα Στρυμονικού Κόλπου ενάντια στην εγκατάσταση μεταλλουργίας χρυσού και εξόρυξης χαλκού, ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Περιβάλλοντος του δήμου Βόλβης, το Αριστοτέλειο Πνευματικό Κέντρο του δήμου Αριστοτέλη και ο Σύλλογος Περιβάλλοντος, Πολιτισμού και Ποιότητας Ζωής Ολυμπιάδας.

Ο καθηγητής του Τομέα Υδραυλικής και Τεχνικής Περιβάλλοντος ΑΠΘ, Κωνσταντίνος Κατσιφαράκης μας πληροφόρησε πως επειδή το έργο προβλέπει εργασίες έως 670 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας με τεχνικές αποστράγγισης, θα έχουμε μαζική εισροή αλμυρού νερού από τη θάλασσα (!!!) επειδή «έτσι προκύπτει από το υδρολογικό μοντέλο της περιοχής και την παγκόσμια πρακτική» !!!. Δηλαδή αυτοί που μελέτησαν το έργο πάνε στα τυφλά μας λέει ο Κατσιφαράκης… Κι έχουν σκοπό να καταστρέψουν τον υδροφόρο ορίζοντα σε όλο το παραλιακό μέτωπο του Στρυμονικού!!! Ωραία…

Από την εκδήλωση δεν έλειπε βέβαια και ο ομότιμος, ο οποίος ανησυχεί μήπως και το έργο της διάνοιξης συνδετήριας στοάς Ολυμπιάδας – Μάντεμ Λάκκου μήκους 8,7 χλμ και η δημιουργία νέου εργοστασίου εμπλουτισμού δεν προλάβουν να ολοκληρωθούν στα προβλεπόμενα τρία χρόνια…

Ο άλλος καθηγητής, κος Χρήστος Ελευθεριάδης από τον τομέα Πυρηνικής Φυσικής ΑΠΘ, αναφέρθηκε «στην ενδεχόμενη θαλάσσια ρύπανση ή στην πιθανή πτώση φραγμάτων, όπως έχει καταγραφεί από τη διεθνή πρακτική σε αντίστοιχα έργα». Δεν κατάλαβα ακριβώς τι  εννοούν με αυτό το «διεθνής πρακτική»… Δηλαδή η διεθνής πρακτική είναι να φτιάχνεις φράγματα και πέφτουν; Επίσης η χρήση των λέξεων «ενδεχόμενη ρύπανση» και «πιθανή πτώση» παραπέμπει σε εικασίες παρά σε επιστημονικές αναλύσεις…

Αλλά ήρθε και η ώρα των δημάρχων… O δήμαρχος Βόλβης Διαμαντής Λιάμας, μας θύμισε πως κάποτε, από ένα φορτηγό είχε πέσει σε μια στροφή λίγη λάσπη σιδηροπυρίτη στην άσφαλτο, οπότε να κελίσουμε την επένδυση….

Ο μη εκλεγμένος δήμαρχος Αριστοτέλη Γιώργος Ζουμπάς, εξέφρασε «την αντίθεση του στη νέα μεταλλευτική δραστηριότητα, επισημαίνοντας ότι δεν μπορεί να υλοποιηθεί καμία επένδυση, αν και όταν υπάρχουν πιστοποιημένες παραβάσεις περιβαλλοντικών όρων ή ευρωπαϊκών οδηγιών». Επίσης δεν παρέλειψε να μας διαβεβαιώσει πως « δήμος Αριστοτέλη, θα συνεχίσει να διεκδικεί την απαρέγκλιτη τήρηση όλων εκείνων των μέτρων που προφυλάσσουν το φυσικό περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των κατοίκων». Λόγια μεγάλων ανδρών…

Κατά περίεργη σύμπτωση η εκδήλωση έγινε τώρα, που πλησιάζει η δίκη των κατηγορουμένων και για κακουργηματικές πράξεις σε επεισόδια για τις Σκουριές… Φαίνεται κάποιοι ζορίζονται…

Τέλος να σημειώσω πως ούτε στο ρεπορτάζ του alterthess.gr, ούτε στην Εφημερίδα των Συντακτών αναφέρεται η παρουσία της κας Ιγγλέζη, η οποία –αν έχετε παρατηρήσει–, έχει εξαφανιστεί από προσώπου γης…

ΓΙΑΤΙ ΞΕΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ;

P6050008«”Εναλλακτικά” ή “πράσινα” κόμματα, περιβαλλοντικές οργανώσεις με ακραίες απόψεις και τοπικές ομάδες με μαύρες σημαίες συναγωνίζονται για ένα τυφλό “όχι”, παραγνωρίζοντας ότι ενίοτε  απλώς εξυπηρετούν μια τοπική κερδοσκοπία της γης. Δυστυχώς, ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος τέτοιων συμπεριφορών είναι καταστροφικός.»

Από το 1975, ως ερευνητής περιβαλλοντικών θεμάτων, διατηρώ επαφή με πολλούς σχετικούς Έλληνες επιστήμονες. Σήμερα όλοι συμφωνούν ότι, έπειτα από μια ανοδική πορεία κάποιων δεκαετιών, το περιβάλλον έχει επανέλθει χαμηλά στις ελληνικές προτεραιότητες.

Φταίει άραγε η κρίση; Εύκολη η εξήγηση αλλά δύσκολη η δικαιολόγηση. Το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον αποτελεί ύψιστο πόρο για την ανάπτυξη, άρα και για το ξεπέρασμα της κρίσης.

Δεν  είναι μόνον ο τουρισμός, είναι και οι ποιοτικές ξένες επενδύσεις που έλκονται από την καλή και απωθούνται από την κακή κατάσταση του περιβάλλοντος. Αλλά και η υποβαθμισμένη ψυχολογία του μέσου πολίτη θα μπορούσε να τονωθεί χωρίς μεγάλο κόστος αν υπήρχε ικανοποιητική μέριμνα για το περιβάλλον.

Μια ανασκόπηση εντοπίζει ζητήματα που, ανεξάρτητα από την οικονομική κρίση, ερμηνεύουν τόσο τη μείωση του κοινωνικού ενδιαφέροντος για το περιβάλλον όσο και την απουσία ουσιαστικής περιβαλλοντικής πολιτικής.

Η μεγαλύτερη ζημιά έχει προκληθεί από τον συγκρουσιακό φανατισμό. Αλλοπρόσαλλες αντιδράσεις, υψώνοντας αμφίβολης αξιοπιστίας οικολογικά λάβαρα, ακυρώνουν επενδύσεις σε κάθε σημείο της χώρας.

Η άρνηση είναι ίδια, είτε πρόκειται για βιολογικούς καθαρισμούς και άλλα έργα φιλικά προς το περιβάλλον είτε για αναπτυξιακά έργα που η τεκμηριωμένη μελέτη τους και η χρήση των καλύτερων τεχνολογιών θα εξασφάλιζαν βέλτιστη προστασία του περιβάλλοντος.

«Εναλλακτικά» ή «πράσινα» κόμματα, περιβαλλοντικές οργανώσεις με ακραίες απόψεις και τοπικές ομάδες με μαύρες σημαίες συναγωνίζονται για ένα τυφλό «όχι», παραγνωρίζοντας ότι ενίοτε  απλώς εξυπηρετούν μια τοπική κερδοσκοπία της γης. Δυστυχώς, ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος τέτοιων συμπεριφορών είναι καταστροφικός.

Το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών έχει γενικώς αντιπαθήσει τις οικολογικές ιδέες, ενώ η έκφραση «οικολόγος» έχει γίνει χλευασμός στην καθημερινή γλώσσα ή έχει καταλήξει να σημαίνει χορτοφάγος.

όταν η λογική και η μετριοπάθεια υποκύπτουν στη μέθη της σύγκρουσης, οποιαδήποτε κινητοποίηση αυτοεπιβεβαιώνεται.

Υπήρξαν βέβαια σπουδαίες οικολογικές προσπάθειες με τεκμηριωμένες θέσεις που δικαιώνονται από τις επιστημονικές εξελίξεις και την ιστορία, όπως π.χ. οι κινητοποιήσεις κατά των πυρηνικών εργοστασίων ή κατά της εκτροπής του Αχελώου, καθώς επίσης τα κέντρα περίθαλψης τραυματισμένων άγριων ζώων.

Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με δογματικές αναξιόπιστες αρνήσεις, όπως ήταν οι κινητοποιήσεις κατά των ανεμογεννητριών, των μεταλλείων χρυσού ή του κωπηλατοδρομίου στον Σχινιά.

Αναπόφευκτα μια κοινωνία που έχει πάρει διαζύγιο από τον ορθολογισμό και αδιαφορεί για την εμπεριστατωμένη γνώση πέφτει εύκολα σε παγίδες υπονομεύοντας τελικά τη δική της πρόοδο.

Για την αστοχία της ασκηθείσας περιβαλλοντικής πολιτικής κύρια ευθύνη έχουν οι ηγεσίες του πολυώνυμου σχετικού υπουργείου τα τελευταία 12 χρόνια. Κάποιοι εξ αυτών είδαν το υπουργείο Περιβάλλοντος ως πρόσχημα για μονοδιάστατη ανάπτυξη αυτοκινητοδρόμων, εξορύξεων υδρογονανθράκων κ.τ.λ. Κάποιοι άλλοι είχαν την ιδεοληψία ότι το περιβάλλον χρησιμεύει μόνο ως όπλο στον πόλεμο κατά της επιχειρηματικότητας.

Υπήρξαν και αυτοί που πίστεψαν ότι ένα στυλ μη κυβερνητικής οργάνωσης αρκεί για τη διαχείριση των πολύπλοκων σχέσεων περιβάλλοντος και ανάπτυξης. Τελικά έβλαψαν και οι τρεις τους το ίδιο.

Χωρίς συστηματική περιβαλλοντική πολιτική μετά το 2004 οι κυβερνήσεις απέτυχαν να προωθήσουν αναπτυξιακές φιλοπεριβαλλοντικές επενδύσεις, να εγκαταστήσουν μεγάλα χερσαία και υπεράκτια αιολικά πάρκα, να διαμορφώσουν μια απλή, συγκροτημένη και λογική περιβαλλοντική νομοθεσία, να αξιοποιήσουν τις τόσο χρήσιμες ευρωπαϊκές οδηγίες για τα νερά ή την ανακύκλωση των απορριμμάτων κ.τ.λ. Στις μεγάλες αποτυχίες συγκαταλέγεται και το αεροδρόμιο του Ελληνικού.

Αν είχαν εγκαίρως επιλέξει να γίνει τράπεζα δημόσιας γης αντί για άσχετο και δαπανηρό πάρκο, θα πρόσφεραν μια ανεπανάληπτη ευκαιρία αναβάθμισης πυκνοδομημένων μειονεκτικών περιοχών του λεκανοπεδίου όπως ο Κηφισός.

Με την ελπίδα μιας προσεχούς πολιτικής και οικονομικής ανάκαμψης, το περιβάλλον πρέπει να επανέλθει στην πρώτη γραμμή. Σήμερα οι διεθνείς προσπάθειες είναι στραμμένες στις πολιτικές για την κλιματική αλλαγή.

Η χώρα μας έχει πολλά να κάνει αλλά και πολλά να κερδίσει. Μια μοναδική ιστορική ευκαιρία τής προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Ένωση.

Το άνοιγμα στην ποιοτική και φιλοπεριβαλλοντική επιχειρηματικότητα, ο εξοστρακισμός λανθασμένων πολιτικών και χρονοβόρων νομοθετικών, χωροταξικών και διοικητικών διαδικασιών που εμποδίζουν την ανάπτυξη και βλάπτουν το περιβάλλον, η δημιουργία σχέσεων εμπιστοσύνης με τους ανθρώπους της παραγωγικής οικονομίας, η εντατική χρήση βάσεων δεδομένων είναι αλλαγές απολύτως αναγκαίες.

Πρέπει να γίνουν τάχιστα και αποτελεσματικά ώστε να ξεπερασθεί η απώλεια μιας τουλάχιστον δεκαετίας και να συμπλεύσει η χώρα με το ευρωπαϊκό και διεθνές γίγνεσθαι.

 

[ΠΗΓΗ: politesaristoteli.blogspot.gr, απόwww.tovima.gr του Κίμωνα Χατζημπίρου, καθηγητή ΕΜΠ]