Η ακτινογραφία του «μη έργου» του Λαφαζάνη: ΑΠΟ ΤΑ ΡΟΥΒΑΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΗΣ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ ΣΤΗ Β’ ΠΕΙΡΑΙΑ

Είναι ένας ανιδιοτελής και συνεπής υπηρέτης των μεγάλων αξιών της Αριστεράς, έλεγε ο Πάνος Σκουρλέτης αποχαιρετώντας τον συνονόματο του, απερχόμενο υπουργό ΠΑΠΕΝ, όταν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης διακριτικά, πλην εμφανώς συγκινημένος, δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί. Ίσως γιατί αναγνωρίζει και ο ίδιος ότι η απόσταση μεταξύ της αριστερής θεωρίας και των αδήριτων αναγκών της καθημερινότητας ενός απαιτητικού υπουργείου, που εποπτεύει κρίσιμους τομείς όπως η ενέργεια, συνιστά ένα χάος, που ο ίδιος ουδέποτε μπόρεσε, ούτε καν προσπάθησε κατά πολλούς, να συμμαζέψει

Ο κ. Λαφαζάνης επιχείρησε, πάντως, να κάνει έναν απολογισμό των (μη) πεπραγμένων του κατά τη θητεία του στο ΥΠΑΠΕΝ, δίχως, ωστόσο, η πραγματικότητα να επιβεβαιώνει κατ’ ουδένα τρόπο τα όσα ο ίδιος με θέρμη υποστήριξε ότι αφήνει ως παρακαταθήκη. Άλλωστε, από τις πρώτες ημέρες της θητείας του φρόντισε να δώσει σαφές δείγμα γραφής: αντί να ξεσκονίζει τους φακέλους των ανοιχτών υποθέσεων, συνέχισε επιμελώς να κάνει πολιτικές δηλώσεις, θεωρώντας ότι το «ΥΠΑΠΕΝ» (ονομασία με εμπνευστή τον ίδιο, καθώς υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης υπήρξε ξανά στην ΕΣΣΔ επί Λένιν) είναι μάλλον «πάρεργο» μπροστά στις ανάγκες των δημοσίων σχέσεων της «Αριστερής Πλατφόρμας». Στα διαλείμματα, βεβαίως, έβρισκε χρόνο και για τα αγαπημένα του ούζα στην πλατεία Λακωνίας, κοντά στο υπουργικό του γραφείο

Στο δικό του μοντέλο..

Όμως, δεν ήταν μόνο οι πρώτες ημέρες της απειρίας… ‘Όταν, εντέλει, ο κ. Λαφαζάνης ξεκίνησε να «υπουργεύει», επί της ουσίας, μόνο… ενέργεια και παραγωγική ανασυγκρότηση δεν προσέφερε με το έργο του. Προσκολλημένος σε ένα παρωχημένο μοντέλο κρατικοδίαιτης ανάπτυξης, επανέφερε ένα άτυπο καθεστώς επιδότησης προβληματικών επιχειρήσεων, όπως συνέβη με την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, την οποία, σαν νέα… Πειραϊκή, προικοδότησε με 30 εκατ. ευρώ δανεισμό, κεφάλαια που στερήθηκαν από άλλες υγιείς επιχειρήσεις, οι οποίες υφίστανται επί πέντε και πλέον έτη τη μέγγενη της ασφυξίας των αποτυχιών της οικονομικής πολιτικής των τελευταίων κυβερνήσεων.

Ο ίδιος ο «ΥΠΑΠΕΝ», βεβαίως, ουδόλως ενδιαφερόταν ή πίστευε στην ιδιωτική ανάπτυξη, όπως έδειξε και το συνεχές «σαμποτάζ» σε μια από τις μεγαλύτερες επενδύσεις στη χώρα, αυτή της Eldorado Gold στις Σκουριές της Χαλκιδικής. Ακόμα και κατά την αποχώρηση του, πέταξε τα καρφιά του, εκφράζοντας, όπως είπε, προσωπική άποψη ότι η εταιρεία δεν τηρεί τις συμβατικές της υποχρεώσεις, άποψη με την οποία δεν συμφωνούν πλείστοι ανεξάρτητοι οργανισμοί αλλά και οι ελεγκτικοί θεσμοί του ίδιου του υπουργείου.

Και την ίδια στιγμή που τορπίλιζε την επένδυση του χρυσού, με τους χιλιάδες εργαζομένους να διαμαρτύρονται έξω από το υπουργείο, βλέποντας ότι οδηγούνται στην ανεργία, ο ίδιος φρόντιζε με… παραδοσιακή πολιτική «ζέση» την ιδιαίτερη περιφέρειά του της Β’ Αθηνών, προωθώντας την ανάπλαση της λιμενοβιομηχανικής ζώνης στο Κερατσίνι, όπου, βεβαίως, ούτε λόγος για αναπτυξιακή διάσταση. Το πολύ μερικά καφενεία…

Το ενεργειακό κάζο

Στον ενεργειακό κλάδο, πάντως, το μεγάλο παιχνίδι έγινε όταν o πρώην, πλέον, υπουργός αντιλήφθηκε τις δυνατότητες του τομέα. Η διαδρομή Ελλάδα-Ρωσία έγινε τρεις φορές, ενώ πλείστες επαφές έγιναν και στην Αθήνα, με αποκορύφωμα τη συνάντηση με τον ισχυρό άνδρα της Gazprom Αλεξέι Μίλερ. Αντίστοιχοι δίαυλοι άνοιξαν και με άλλους «συντρόφους» πρέσβεις, όπως της Βενεζουέλας του Μαδούρο. του Ιράν και. βεβαίως, της Κίνας. Πλην όμως. η ανταπόκριση ήταν πενιχρή. Μάλιστα, ο κ. Λαφαζάνης φέρεται να έχει εκμυστηρευτεί, μετά την υπόθεση των δισ. ρουβλιών που ουδέποτε έφτασαν στην Αθήνα, ότι «οι Ρώσοι μάς πούλησαν». Κάτι που δεν ισχύει, βεβαίως, καθότι η ρωσική πλευρά ανέκαθεν ήταν σαφής ως προς τις δεσμεύσεις που προτίθεται να αναλάβει. Τέλος, ως προς την εγχώρια ενεργειακή αγορά, εκεί επικρατεί το απόλυτο μηδέν, με τους διορισμούς στις διοικήσεις των εποπτευόμενων ΔΕΚΟ ημετέρων (όπου αυτό ήταν εφικτό, ελέω… λειψανδρίας) να βρίσκονται στο φόρτε. Και βέβαια, την εποχή της συνδικαλιστοκρατίας ο επί της βιομηχανίας υπουργός δεν βρήκε χρόνο να συναντηθεί με τον ΣΕΒ. Αλλά αυτό δεν εξέπληξε κανέναν…

ΚΕΦΑΛΑΙΟ-ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ, 25/07/2015

Με την αλλαγή της ηγεσίας του ΥΠΑΠΕΝ και την απομάκρυνση του εθνοσωτήρα Λαφαζάνη (με το σχέδιο Β’), το antigold μπλοκ άρχισε το λιβάνισμα του νέου Υπουργού, του κου Σκουρλέτη, με την ελπίδα να αποδειχθεί «Λαφαζανικότερος» του Λαφαζάνη… Με αναρτήσεις στο Παρατηρητήριο, τύπου «Σκουριές: Στον Πάνο Σκουρλέτη η καυτή πατάτα. Ανοχή και παραμύθια τέλος», ελπίζουν να τους προσέξει κανείς… Βέβαια, όπως είναι φυσικό, η κυβέρνηση, πλήρως εναρμονισμένη με το σοφό λαϊκό γνωμικό «εδώ ο κόσμος χάνεται και η γριά χτενίζεται», ουδεμία σημασία τους δίνει προς το παρόν, διότι έχει άλλες, πολύ πιο καυτές πατάτες να διαχειριστεί…

Κάτι άλλο που επιχειρεί ο Τόλης και το παρεάκι του είναι η σύμπλευση με τον σκληρό ΣΥΡΙΖΑ και κατηγορεί τον πρωθυπουργό για «συνθηκολόγηση» και «παράδοση». Διαβάστε το κάτωθι απόσπασμα από την τελευταία ανάρτηση του antigold.org για να καταλάβετε:

«Η αλήθεια είναι ότι η εταιρεία από την αρχή ποντάρισε στο σενάριο της «αριστερής παρένθεσης», με τα ιστολόγια των υπαλλήλων της (Πολίτες Αριστοτέλη κ.λ.π.) να έχουν ξεκινήσει την συστηματική προσπάθεια υπονόμευσης του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ πριν ακόμα από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Τις μέρες που ακολούθησαν το δημοψήφισμα, τα ίδια ιστολόγια μετά βίας έκρυβαν την ικανοποίησή τους για τη συνθηκολόγηση του Τσίπρα και για τη μετατροπή του μεγαλειώδους «ΟΧΙ» σε «ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ». Η ποθούμενη ανατροπή του Τσίπρα δεν ήρθε, αλλά αυτό που ήρθε ήταν ακόμα καλύτερο για την εταιρεία. Ο Αλέξης Τσίπρας «ανέτρεψε» ο ίδιος τον εαυτό του και η «πρώτη φορά αριστερά» βρέθηκε να περνάει το βαρύτερο όλων των μνημονίων με τη συνεργασία της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του εκπροσώπου του Μπόμπολα… Αν είναι πλήρης η παράδοση του Τσίπρα στους εγχώριους «ολιγάρχες» (ας πούμε ότι) μένει να το δούμε, αλλά η «φιλική» στάση των ΜΜΕ της διαπλοκής μόνο καλός οιωνός δεν είναι».

Θα πρέπει να στεναχωρήθηκαν πολύ τα παλληκάρια του Διευθυντηρίου της Ιερισσού για την απομάκρυνση Λαφαζάνη… Για το λόγο αυτό επιχειρούν να προκαταλάβουν τις προθέσεις Σκουρλέτη, ρίχνοντας «άδεια», μπας και πιάσουν «γεμάτα»… Διαβάστε:

«Μέσα στο νέο βαρύ πολιτικό σκηνικό, το Υπουργείο ΠΑΠΕΝ αναλαμβάνει ο Πάνος Σκουρλέτης και, μαζί με αυτό, την «καυτή πατάτα» της Eldorado Gold. Ο νέος Υπουργός έχει εκφράσει στο παρελθόν την αντίθεσή του στο έργο των Σκουριών. «Η επένδυση στις Σκουριές βλάπτει το περιβάλλον και την τοπική οικονομία« δήλωσε στις 9 Απριλίου, ενώ στις 6 Απριλίου (μία μέρα μετά τα ντροπιαστικά επεισόδια της 5ης Απριλίου στις Σκουριές) είπε ότι  «είμαστε αρνητικοί να συνεχίσει τη λειτουργία της η εταιρεία, να μην προχωρήσει η συγκεκριμένη εξόρυξη», αφήνοντας παράλληλα αιχμές για τη στάση της αστυνομίας του κ. Πανούση. Αλλά αυτά ήταν τον μακρινό Απρίλιο».

Όπως το είπατε παιδιά… Τον μακρινό Απρίλιο… Η επικαιρότητα τρέχει και προφανώς δεν μπορείτε να ακολουθήσετε… Καταλαβαίνουμε πως το πρόβλημά σας τώρα είναι οι «διωκόμενοι», διότι η ώρα της αλήθειας πλησιάζει, αλλά –για να χρησιμοποιήσω άλλοένα γνωμικό–, «όπως έστρωσες θα κοιμηθείς»… Συμπάσχουμε, και καταλαβαίνουμε πως όση πιο πολύ φασαρία κάνετε, τόσα περισσότερα θα έχετε να διαπραγματευτείτε στο δια ταύτα, αλλά όπως είδαμε, δεν είστε και οι καλύτεροι στις διαπραγματεύσεις…