Στην χθεσινή συνάντηση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος Γιάννη Τσιρώνη με εκπροσώπους της διοίκησης της εταιρείας και των εργαζομένων αποδείχθηκε πως οι εικασίες μας βγαίνουν αληθινές… Και εξηγούμαι:
Η συνάντηση έγινε απλά για να μην λένε πως ο Τσιρώνης και το Υπουργείο δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους, αλλά και για να ξεφορτωθούν την πίεση των εργαζομένων, αφού δεν μπορούν πλέον οι τελευταίοι να χρησιμοποιούν το επιχείρημα «έλα στις Σκουριές να κάτσουμε στο τραπέζι να τα πούμε…».
Δεν υπήρχε η παραμικρή διάθεση για επίλυση του προβλήματος. Οι του υπουργείου δεν έιχαν καν ατζέντα συζήτησης! Ο υφυπουργός ανέβηκε για να κάνει τι; Να πει πως θα αποφασίσει για τις υλοτομίες σε 10 μέρες και πως περιμένει την απόφαση του ΣτΕ για τα υπόλοιπα; Αυτά τα έκανε και από το γραφείο του…
Ακολουθείται για ακόμη μια φορά η τακτική της κωλυσιεργίας και της καθυστέρησης. Καμία πρόοδος, καμία διάθεση για κατανόηση των θέσεων της άλλης πλευράς. Σήμερα θα βγουν τα αποτελέσματα του ΣτΕ, ωραία… Και λοιπόν; Η προσφυγή, –όπως λέει και ο φίλος μας ο Τόλης–, είναι κατά των διοικητικών αποφάσεων και των καθυστερήσεων. Δηλαδή για το αν νόμιμα καθυστερούσε η πολεοδομία και αν νόμιμα δεν δίνεται απάντηση για τις άδειες που ανακλήθηκαν, και όχι για το αν θα πρέπει να συνεχιστεί η επένδυση…
Συμπέρασμα: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ καλή σε ένα πράγμα: Στην καθυστέρηση των πάντων, στην εγκαθίδρυση της αβεβαιότητας και στην αναγωγή του παρωπιδισμού σε τέχνη… Όλα τα άλλα είναι για της… τριμερούς τα εννιάμερα…