Tag Archives: Σκουριες

ΧΑΛΚΟΣ: ΤΟ “ΜΕΤΑΛΛΟ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΣΗΣ” ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ

Ο εξηλεκτρισμός του πλανήτη αναμένεται να αυξήσει την ετήσια ζήτηση χαλκού σε 38,5 εκατομμύρια τόνους έως το 2035

Η πράσινη μετάβαση έχει καταστεί πλέον παγκόσμιος στόχος για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Για τη μετάβαση αυτή απαιτούνται – μεταξύ άλλων – μεγάλες ποσότητες σε κρίσιμες ορυκτές πρώτες ύλες (ΟΠΥ), όπως ο χαλκός, το κοβάλτιο, το αλουμίνιο κ.α. Αυτές οι ορυκτές πρώτες ύλες αποτελούν το θεμέλιο πάνω στο οποίο οικοδομείται η σύγχρονη τεχνολογία, η οποία είναι απαραίτητη για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τη μεταποίηση, τις υποδομές και την προώθηση της ηλεκτροκίνησης.

Ωστόσο, η πράσινη μετάβαση αντιμετωπίζει μια σημαντική πρόκληση: η ζήτηση για ΟΠΥ αυξάνεται διαρκώς από σχεδόν το σύνολο των τομέων της οικονομίας και δεν υπάρχει επάρκεια απαραίτητων, διαθέσιμων αποθεμάτων για την κάλυψη του μεγάλου κύματος της ζήτησης.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Διεθνή Οργανισμό Χαλκού (International Copper Association), ο εξηλεκτρισμός του πλανήτη αναμένεται να αυξήσει την ετήσια ζήτηση χαλκού σε 38,5 εκατομμύρια τόνους έως το 2035, σε σύγκριση με τη σημερινή ζήτηση των περίπου 25 εκατομμυρίων τόνων. Από την πλευρά της η S&P Global Market Intelligence προβλέπει ότι η ετήσια παγκόσμια ζήτηση χαλκού θα διπλασιαστεί σχεδόν σε 50 εκατομμύρια τόνους μέχρι το 2035.

Οι πρόσφατες παγκόσμιες κρίσεις έχουν αναδείξει τη σημασία της ασφάλειας εφοδιασμού σε κρίσιμες ορυκτές πρώτες ύλες. Η πρόκληση αυτή φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα την Ευρώπη, η οποία μέχρι σήμερα εξαρτάται από άλλες χώρες για τις προμήθειές της, κάτι που την καθιστά ευάλωτη σε διαταραχές. Η πρόσφατη απόφαση της Κίνας, για παράδειγμα, να αυστηροποιεί τους ελέγχους στις εξαγωγές γραφίτη, βασικού υλικού για τις μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων, έχει προκαλέσει ανησυχία στον κλάδο.

Ωστόσο, ορισμένοι ειδικοί θεωρούν ότι η κίνηση αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει ώθηση για άλλες χώρες να εντατικοποιήσουν τις προσπάθειες για την ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών και υλικών, ή ακόμη και νέων τεχνολογιών μπαταριών που δεν χρησιμοποιούν γραφίτη.

Σε κάθε περίπτωση, με τα τωρινά δεδομένα και χωρίς επάρκεια σε κρίσιμες πρώτες ύλες, η Ευρώπη δεν θα μπορέσει να πρωτοστατήσει στην πράσινη και ψηφιακή μετάβαση, ούτε θα μπορέσει να καλύψει πλήρως τις αμυντικές της ανάγκες και να εξασφαλίσει την ανταγωνιστικότητά της.

Αναγνωρίζοντας πλέον την εξόρυξη ως στρατηγική προτεραιότητα και αναζητώντας τρόπους διαχείρισης των παραπάνω προκλήσεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει προτείνει ένα ολοκληρωμένο σύνολο ενεργειών για να διασφαλίσει την πρόσβασή της σε έναν ασφαλή και βιώσιμο εφοδιασμό κρίσιμων πρώτων υλών μέσα από την Πράξη για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες (CRMA). Η πράξη στοχεύει στο να μειώσει αυτή την εξάρτηση, ενισχύοντας την παραγωγή, την εξόρυξη και την ανακύκλωση των κρίσιμων πρώτων υλών εντός Ευρωπαϊκών συνόρων.

Η Ελλάδα στο προσκήνιο των εξελίξεων

Σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορική ευκαιρία για τη χώρα μας, καθώς η Ελλάδα διαθέτει σημαντικούς φυσικούς πόρους, μεταξύ των οποίων και χαλκό, που μπορούν να την καταστήσουν σημαντικό παίκτη στην πράσινη μετάβαση και την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης.

Ήδη, στην περιοχή της ΒΑ Χαλκιδικής αναπτύσσεται ένα ιδιαίτερης σημασίας έργο για την εθνική και ευρωπαϊκή αυτάρκεια σε ΟΠΥ, αυτό των Σκουριών. Πρόκειται για ένα νέο, υπερσύγχρονο μεταλλείο χαλκού και χρυσού, συνολικής επένδυσης 3,2 δισ.δολαρίων, που θα συμβάλει στην ανθεκτικότητα της ευρωπαϊκής αλυσίδας εφοδιασμού και θα τοποθετήσει για πρώτη φορά τη σύγχρονη Ελλάδα στον παγκόσμιο χάρτη παραγωγής χαλκού.

Συγκεκριμένα, στο παγκοσμίου κλάσης πορφυριτικό κοίτασμα στις Σκουριές υπάρχουν βεβαιωμένα αποθέματα 740.000 τόνων χαλκού και 3,6 εκατ. ουγκιών χρυσού που, με την ολοκλήρωση της επένδυσης και την έναρξη παραγωγής του μεταλλείου, θα συμβάλλει σημαντικά στην αντιμετώπιση του εφοδιαστικού κενού σε κρίσιμα μέταλλα, όπως είναι ο χαλκός.

Πέραν όμως της συμβολής της εν λόγω επένδυσης στην προώθηση της πράσινης μετάβασης της Ευρώπης, δεν πρέπει να ξεχνά με το σημαντικό αποτύπωμα που αφήνουν τέτοιου βεληνεκούς επενδύσεις στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας, αλλά και των τοπικών κοινωνιών στις οποίες δραστηριοποιούνται.

Για του λόγου το αληθές, το επενδυτικό σχέδιο της Ελληνικός Χρυσός προβλέπει πρόσθετες επενδύσεις 1,9 δισ. δολάρια τα προσεχή χρόνια, που θα οδηγήσουν στη δημιουργία 3.000 μόνιμων και καλά αμειβόμενων άμεσων θέσεων εργασίας, έσοδα περί τα 2 δισ. ευρώ για το Ελληνικό Δημόσιο, ενώ οι εξαγωγές θα ξεπεράσουν τα 11 δισ. ευρώ.

Παράλληλα, εκτιμάται πως θα ενισχυθεί η τοπική αγορά, δεδομένου ότι η αξία αγορών προς Έλληνες προμηθευτές θα είναι άνω των 4 δισ. δολαρίων, ενώ δρομολογούνται 80 εκατ. δολάρια για τοπικά έργα κοινωνικού χαρακτήρα που θα ενισχύσουν την τοπική οικονομία και την ανάπτυξη της περιοχής, αφήνοντας παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.

[ΠΗΓΗ: https://www.news247.gr/, 2/11/2023]

ΤΑ FAKE NEWS ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ….

Τα τρία ψέματα της  “Press Today”

Εκ της τέφρας του φαίνεται να «αναγεννάται» το antigold «κίνημα» στην Χαλκιδική. Όπως δήλωσε το… ιστορικό πλέον στέλεχος κα Μαρία Καδόγλου, μέλος της «Συνέλευσης Κατοίκων» (;), με την ευκαιρία μιας antigold συγκέντρωσης στην Ιερισσό στις 28 του Οκτώβρη, στην εφημερίδα Today Press, «η συγκέντρωση ήταν μια καλή αρχή μετά από τρία χρόνια απουσίας από τους δρόμους. Θέλαμε να κάνουμε γνωστό το ξεκίνημα και πάλι του αγώνα, ενωμένοι, ενάντια στα σχέδια της εταιρείας […]».

Τα νέα «επιχειρήματα» της αντίδρασης στο αναπτυξιακό σχέδιο των Μεταλλείων Κασσάνδρας, τα οποία αναπαράγει η Today Press, έχουν ως εξής: 

«Δεν υπάρχει καμία ξένη επένδυση, τα χρήματα τελικά θα δοθούν από τις ελληνικές τράπεζες κι από το Ταμείο Ανάκαμψης» (!). Δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ, το περίπου ένα δις δολάρια που έχει ως τώρα επενδυθεί στα Μεταλλεία Κασσάνδρας τα τελευταία 20 περίπου χρόνια και όλος αυτός ο κύκλος εργασιών που χρηματοδοτήθηκε, ήρθαν από το… πουθενά! Και τα χρήματα που «θα δοθούν από τις Ελληνικές τράπεζες», τι είναι; Χάρισμα; Επιδότηση; Όχι βέβαια… Περί δανεισμού πρόκειται. Και ασφαλώς οι Τράπεζες θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους και με το παραπάνω…

«Δεν υπάρχουν οι πολυδιαφημιζόμενες θέσεις εργασίας απεναντίας, αυτό που εισπράττουμε όλοι (και οι εργαζόμενοι), είναι μόνο απολύσεις»(!) Εδώ μπορείτε να θαυμάσετε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα διαστρέβλωσης της αλήθειας και διασποράς fake news… Οι οπαδοί της αποανάπτυξης προφανώς αναφέρονται στις απολύσεις στις οποίες προβαίνουν οι διάφοροι υπεργολάβοι της Ελληνικός Χρυσός, όταν τελειώνουν οι αντίστοιχες προσβάσεις. Και βέβαια ξεχνούν τις συνολικά 5.000 άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν με την πλήρης ανάπτυξη των Μεταλλείων Κασσάνδρας.

«Το υπουργείο αποφάσισε να καταργήσει και τους τελευταίους ελεγκτικούς μηχανισμούς»! Αν μη τι άλλο να δώσουμε κάποια εύσημα για την εφευρετικότητα στους antigod εγκεφάλους. Για να καταλάβετε, ισχυρίζονται πως οι αλλαγές που έκανε σε πανελλήνια κλίματα το Υπουργείο στον μηχανισμό της υπηρεσίας ελεγκτών περιβάλλοντος (η οποία ούτως ή άλλως δεν ήταν αποτελεσματική), έγιναν μόνο για μόνο για να μην ελέγχεται η Ελληνικός Χρυσός!!!! Θεωρία συνομωσίας λέγεται αυτό… Λες και δεν υπάρχει έλεγχος σε τακτική βάση με τις αδειοδοτήσεις, ανανεώσεις περιβαλλοντικών όρων, κ.λπ.

Και ερχόμαστε στο αποκορύφωμα… Το επιχείρημα για τον κίνδυνο πλημμυρών: «Μετά τις πρόσφατες πλημμύρες αποδείχτηκε ότι όσο και να μας διασφαλίζει οποιαδήποτε καλή ή κακή μελέτη, η φύση τελικά μας ξεπερνά και έχει τον τελευταίο λόγο»! Μην κάνουμε ΤΙΠΟΤΑ, λοιπόν, κανένα έργο…. Διότι αφού η φύση έχει τον τελευταίο λόγο, η καταστροφή κάποτε θα μας κτυπήσει! Κισμέτ… 

Στην εφημερίδα βέβαια επαναλαμβάνονται και τα… πάγια fake news των αντιδρούντων στην ανάπτυξη, όπως τα περί αρνητικής επίδρασης στην οικονομία της περιοχής (!!!), γεγονός το οποίο χρειάζεται ιδιαίτερα ευφάνταστα μαθηματικά για να αποδειχθεί.. 

Ακούστε τι γράφει: «Η εξόρυξη χρυσού μπορεί επίσης να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην τοπική οικονομία. Η εταιρεία “Hellas Gold” είναι μια καναδική εταιρεία. Οι οικονομικές συναλλαγές της εταιρείας θα πραγματοποιούνται σε δολάρια ΗΠΑ. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια θέσεων εργασίας και επιχειρηματικών ευκαιριών για τους ντόπιους.» Τι είπατε; Άλαλα τα χείλη… Ουδέν σχόλιο…

Κατά την προσφιλή τακτική του «κινήματος», τα επιχειρήματα περιορίζονται σε γενικότητες και αφορισμούς:

  • «Η εξόρυξη χρυσού μπορεί να καταστρέψει την ομορφιά και την πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής».
  • «Η εξόρυξη χρυσού μπορεί να προκαλέσει την καταστροφή δασών, ποταμών και μνημείων».
  • «Η εξόρυξη χρυσού μπορεί να αποτρέψει τους τουρίστες από το να επισκεφθούν την περιοχή».
  • «Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής φοβούνται ότι η εξόρυξη χρυσού θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στον τουρισμό και στην τοπική οικονομία».
  • «Η Ελληνικός Χρυσός εκθέτει τον τόπο μας σε ανυπολόγιστους κινδύνους, με αποκλειστικό σκοπό το κέρδος της».

Κανένα στοιχείο, κανένα απτό επιχείρημα.

Όσο για τον ισχυρισμό πως «το κίνημα ενάντια στην εξορυκτική δραστηριότητα στη βορειοανατολική Χαλκιδική παραμένει ενεργό και το απέδειξε, στην πρώτη, ύστερα από τρία ολόκληρα χρόνια, συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε στον κόμβο Μεγάλης Παναγίας», η φωτογραφία τα λέει όλα…

Πάλι οι λίγοι κάνουν περισσότερη φασαρία από τους πολλούς… Στο ίδιο έργο θεατές, δηλαδή… Επαναστατική γυμναστική λέγεται αυτό… Και την απάντηση τη δίνουν κάθε μέρα οι εργαζόμενοι, οι πολίτες του Δήμου, οι οικονομικοί δείκτες και τα αποτελέσματα των περιβαλλοντικών μετρήσεων από το υπερσύγχρονο σύστημα παρακολούθησης της εταιρείας. 

Όλα τα άλλα είναι έπεα πτερόεντα…

ΧΑΛΚΟΣ: ΤΟ “ΜΕΤΑΛΛΟ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΣΗΣ”ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ

Ο εξηλεκτρισμός του πλανήτη αναμένεται να αυξήσει την ετήσια ζήτηση χαλκού σε 38,5 εκατομμύρια τόνους έως το 2035

Η πράσινη μετάβαση έχει καταστεί πλέον παγκόσμιος στόχος για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Για τη μετάβαση αυτή απαιτούνται – μεταξύ άλλων – μεγάλες ποσότητες σε κρίσιμες ορυκτές πρώτες ύλες (ΟΠΥ), όπως ο χαλκός, το κοβάλτιο, το αλουμίνιο κ.α. Αυτές οι ορυκτές πρώτες ύλες αποτελούν το θεμέλιοπάνω στο οποίο οικοδομείται η σύγχρονη τεχνολογία, η οποία είναι απαραίτητη για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τη μεταποίηση, τις υποδομές και την προώθηση της ηλεκτροκίνησης.

Ωστόσο, η πράσινη μετάβαση αντιμετωπίζει μια σημαντική πρόκληση: η ζήτηση για ΟΠΥ αυξάνεται διαρκώς από σχεδόν το σύνολο των τομέων της οικονομίας και δεν υπάρχει επάρκεια απαραίτητων, διαθέσιμων αποθεμάτων για την κάλυψη του μεγάλου κύματος της ζήτησης.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Διεθνή Οργανισμό Χαλκού (International Copper Association), ο εξηλεκτρισμός του πλανήτη αναμένεται να αυξήσει την ετήσια ζήτηση χαλκού σε 38,5 εκατομμύρια τόνους έως το 2035, σε σύγκριση με τη σημερινή ζήτηση των περίπου 25 εκατομμυρίων τόνων. Από την πλευρά της η S&P Global Market Intelligence προβλέπει ότι η ετήσια παγκόσμια ζήτηση χαλκού θα διπλασιαστεί σχεδόν σε 50 εκατομμύρια τόνους μέχρι το 2035.

Οι πρόσφατες παγκόσμιες κρίσεις έχουν αναδείξει τη σημασία της ασφάλειας εφοδιασμού σε κρίσιμες ορυκτές πρώτες ύλες. Η πρόκληση αυτή φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα την Ευρώπη, η οποία μέχρι σήμερα εξαρτάται από άλλες χώρες για τις προμήθειές της, κάτι που την καθιστά ευάλωτη σε διαταραχές. Η πρόσφατη απόφαση της Κίνας, για παράδειγμα, να αυστηροποιεί τους ελέγχους στις εξαγωγές γραφίτη, βασικού υλικού για τις μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων, έχει προκαλέσει ανησυχία στον κλάδο.

Ωστόσο, ορισμένοι ειδικοί θεωρούν ότι η κίνηση αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει ώθηση για άλλες χώρες να εντατικοποιήσουν τις προσπάθειες για την ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών και υλικών, ή ακόμη και νέων τεχνολογιών μπαταριών που δεν χρησιμοποιούν γραφίτη.

Σε κάθε περίπτωση, με τα τωρινά δεδομένα και χωρίς επάρκεια σε κρίσιμες πρώτες ύλες, η Ευρώπη δεν θα μπορέσει να πρωτοστατήσει στην πράσινη και ψηφιακή μετάβαση, ούτε θα μπορέσει να καλύψει πλήρως τις αμυντικές της ανάγκες και να εξασφαλίσει την ανταγωνιστικότητά της.

Αναγνωρίζοντας πλέον την εξόρυξη ως στρατηγική προτεραιότητα και αναζητώντας τρόπους διαχείρισης των παραπάνω προκλήσεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει προτείνει ένα ολοκληρωμένο σύνολο ενεργειών για να διασφαλίσει την πρόσβασή της σε έναν ασφαλή και βιώσιμο εφοδιασμό κρίσιμων πρώτων υλών μέσα από την Πράξη για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες (CRMA). Η πράξη στοχεύει στο να μειώσει αυτή την εξάρτηση, ενισχύοντας την παραγωγή, την εξόρυξη και την ανακύκλωση των κρίσιμων πρώτων υλών εντός Ευρωπαϊκών συνόρων.

Η Ελλάδα στο προσκήνιο των εξελίξεων

Σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορική ευκαιρία για τη χώρα μας, καθώς η Ελλάδα διαθέτει σημαντικούς φυσικούς πόρους, μεταξύ των οποίων και χαλκό, που μπορούν να την καταστήσουν σημαντικό παίκτη στην πράσινη μετάβαση και την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης.

Ήδη,στην περιοχή της ΒΑ Χαλκιδικής αναπτύσσεται ένα ιδιαίτερης σημασίας έργο για την εθνική και ευρωπαϊκή αυτάρκεια σε ΟΠΥ, αυτό των Σκουριών. Πρόκειται για ένα νέο, υπερσύγχρονο μεταλλείο χαλκού και χρυσού, συνολικής επένδυσης 3,2 δισ.δολαρίων,που θα συμβάλει στην ανθεκτικότητα της ευρωπαϊκής αλυσίδας εφοδιασμού και θα τοποθετήσει για πρώτη φορά τη σύγχρονη Ελλάδα στον παγκόσμιο χάρτη παραγωγής χαλκού.

Συγκεκριμένα, στο παγκοσμίου κλάσης πορφυριτικό κοίτασμα στις Σκουριές υπάρχουν βεβαιωμένα αποθέματα 740.000 τόνων χαλκού και 3,6 εκατ. ουγκιών χρυσού που, με την ολοκλήρωση της επένδυσης και την έναρξη παραγωγής του μεταλλείου, θα συμβάλλει σημαντικά στην αντιμετώπιση του εφοδιαστικού κενού σε κρίσιμα μέταλλα, όπως είναι ο χαλκός.

Πέραν όμως της συμβολής τηςεν λόγω επένδυσης στην προώθηση της πράσινης μετάβασης της Ευρώπης,δεν πρέπει να ξεχνά με το σημαντικό αποτύπωμα που αφήνουν τέτοιου βεληνεκούς επενδύσεις στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας, αλλά και των τοπικών κοινωνιών στις οποίες δραστηριοποιούνται.

Για του λόγου το αληθές, το επενδυτικό σχέδιο της Ελληνικός Χρυσός προβλέπει πρόσθετες επενδύσεις 1,9 δισ. δολάρια τα προσεχή χρόνια, που θα οδηγήσουν στη δημιουργία 3.000 μόνιμων και καλά αμειβόμενων άμεσων θέσεων εργασίας, έσοδα περί τα 2 δισ. ευρώ για το Ελληνικό Δημόσιο, ενώ οι εξαγωγές θα ξεπεράσουν τα 11 δισ. ευρώ.

Παράλληλα, εκτιμάται πως θα ενισχυθεί η τοπική αγορά, δεδομένου ότι η αξία αγορών προς Έλληνες προμηθευτές θα είναι άνω των 4 δισ. δολαρίων,ενώ δρομολογούνται 80 εκατ. δολάρια για τοπικά έργα κοινωνικού χαρακτήρα που θα ενισχύσουν την τοπική οικονομία και την ανάπτυξη της περιοχής, αφήνοντας παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.

[ΠΗΓΗ: https://www.news247.gr/, 30/1-/2023]

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΞΟΡΥΚΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ: ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΕ ΜΙΚΡΑ ΑΛΛΑ ΣΤΑΘΕΡΑ ΒΗΜΑΤΑ

Η συμβολή των Μεταλλείων Κασσάνδρας

Τα τελευταία χρόνια οι βιομηχανικοί κλάδοι διεθνώς δέχονται αλλεπάλληλες πιέσεις. Η συνεχιζόμενη κρίση ξεκίνησε με την πανδημία και τις επιπτώσεις της (δυσκολία διασυνοριακών μεταφορών, μείωση κατανάλωσης άρα και ζήτησης, προβλήματα στο εργατικό δυναμικό, κ.ά.). Η μετα-Covid 19 εποχή βρήκε τη βιομηχανία να προσπαθεί να ανακάμψει και πριν αυτό επιτευχθεί άρχισε η ενεργειακή κρίση λόγω Ουκρανίας και της ακριβής πλέον ενέργειας. Ο εξορυκτικός κλάδος δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Και φτάνουμε στο σήμερα, όπου η συνεχιζόμενη επαγρύπνηση για την πανδημία, η ακριβή ενέργεια που τροφοδοτεί μια συνεχώς υποβόσκουσα ενεργειακή κρίση λόγω γεωπολιτικών αναταράξεων –όσο το μέτωπο στην Ουκρανία παραμένει ανοικτό και νέα μέτωπα ανοίγουν–, και η γενικευμένη ανησυχία και λόγω της ανόδου του κόστους πρώτων υλών, έχουν επιφέρει διαταραχή στις εφοδιαστικές αλυσίδες και έντονες πληθωριστικές πιέσεις.

Παρ’ όλα αυτά, παρά τις διεθνείς προκλήσεις και το ευμετάβλητο της διεθνούς αγοράς, όπως φαίνεται από την ετήσια έκθεση δραστηριοτήτων του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων για το 2022, η ελληνική εξορυκτική βιομηχανία, για ακόμη μία φορά, επέδειξε ανθεκτικότητα και αυτή τη χρονιά.

Το ξεκίνημα λοιπόν του περασμένου έτους ήταν ενθαρρυντικό για τον ελληνικό εξορυκτικό κλάδο με άνοδο της ζήτησης κυρίως λόγω του εγχώριου κατασκευαστικού τομέα, της διεθνούς ζήτησης των μετάλλων και των βιομηχανικών ορυκτών, την καλή πορεία στις εξαγωγές καθετοποιημένων προϊόντων μαρμάρων και τους περιορισμούς των εξαγωγών της Κίνας σε προϊόντα μαγνησίας για περιβαλλοντικούς λόγους. Και αυτό συνέβη παρά τις ανοδικές τάσεις στο κόστος παραγωγής. Στο δεύτερο τρίμηνο του 2022 σημειώθηκε μια εκτίναξη του κόστους ενέργειας, ακόμα και μετά τις κρατικές επιδοτήσεις, μεγέθυνση των δυσκολιών εφοδιασμού με πρώτες ύλες και μηχανήματα, και επίδραση από τις έντονες πληθωριστικές τάσεις και προβλήματα από τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας. Η ανοδική πορεία του πρώτου εξαμήνου επιβραδύνθηκε αλλά δεν ανακόπηκε. Να σημειωθεί πως οι πιέσεις στο κόστος εξόρυξης/παραγωγής δεν αντισταθμίζονται πλήρως από τις αυξημένες τιμές, διότι οι αυξήσεις αυτές περιορίζονται από τον διεθνή ανταγωνισμό παραγωγών από χώρες που δεν έχουν τα ίδια μακροοικονομικά χαρακτηριστικά, ειδικά εκτός Ε.Ε.

Τελικά, όμως ο ελληνικός εξορυκτικός κλάδος αποδεικνύεται ανθεκτικός και -σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΜΕ–, για το 2022, σημειώθηκε αύξηση παραγωγής εμπορεύσιμων προϊόντων κατά 3%, αύξηση εσόδων κατά 12,5% και αύξηση των εξαγωγών κατά 20%, σε σχέση με το 2021.

Αυτό οφείλεται στο ότι το 2022 χαρακτηρίστηκε από υψηλή ζήτηση μεγάλου μέρους εξορυκτικών και μεταλλουργικών προϊόντων. Η αυξημένη ζήτηση οδήγησε σε αύξηση τιμών που σε αρκετά προϊόντα κυμάνθηκαν από 15% έως 20% έναντι του 2021, σημειώνοντας αύξηση κύκλου εργασιών 12,5%. Η παραγωγή εμπορεύσιμων προϊόντων αυξήθηκε κατά 3% σε όλες τις κατηγορίες προϊόντων του κλάδου. Όπως γίνεται κατανοητό, ο αυξημένος κύκλος εργασιών δεν οδηγεί απαραίτητα σε αυξημένη κερδοφορία, λόγω του υψηλού κόστους ενέργειας και πρώτων υλών που προαναφέραμε.

Στην ΒΑ Χαλκιδική βρίσκεται ένα από τα σημαντικότερα και πλέον ελπιδοφόρα επενδυτικά έργα στον τομέα της εξόρυξης, τα Μεταλλεία Κασσάνδρας, τα οποία διαχειρίζεται η Ελληνικός Χρυσός, μια εταιρεία με 100% ελληνική διοίκηση, στελέχη και εργαζόμενους, με μητρική την διεθνή μεταλλευτική εταιρεία Eldorado Gold. Η συμβολή των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην θετική εικόνα που παρουσιάζει η ελληνική εξορυκτική βιομηχανία είναι σημαντική. Χαρακτηριστικά, να αναφέρουμε τα στοιχεία που δίνει ο ΣΜΕ, του οποίου η Ελληνικός Χρυσός είναι μέλος, για την παραγωγή συμπυκνωμάτων χρυσοφόρου αρσενοπυρίτη – ο οποίος στην Ελλάδα παράγεται μόνο από τα Μεταλλεία Κασσάνδρας. Από το 2016 λοιπόν, που η παραγωγή ήταν 3,5 χιλιάδες ουγκιές, φτάσαμε το 2022 να έχουμε μια παραγωγή 114,5 χιλιάδων ουγκιών, και αυτό χωρίς να έχει αναπτυχθεί πλήρως το επενδυτικό σχέδιο.

Φυσικά, με το νέο επενδυτικό σχέδιο των Μεταλλείων Κασσάνδρας και την χρηματοδότηση η οποία εξασφαλίστηκε μέσω κοινοπρακτικού τραπεζικού δανεισμού και συμμετοχή του Ταμείου Ανάκαμψης, ξεκινούν οι εργασίες της ολοκλήρωσης της μεταλλουργικής μονάδας των Σκουριών, της οποίας η κατασκευή είχε ξεκινήσει, αλλά σταμάτησε και σήμερα βρίσκεται σε καθεστώς συντήρησης. Με την ολοκλήρωση και λειτουργία αυτής της μονάδας και την πλήρη ανάπτυξη των Μεταλλείων Κασσάνδρας, ο ελληνικός μεταλλευτικός χάρτης θα αλλάξει άρδην. Εκτός από την αύξηση των θέσεων εργασίας και την ουσιαστική συμβολή στην τοπική και εθνική οικονομία, η Ελλάδα θα έχει την ευκαιρία να συμπεριληφθεί στο κλειστό κλαμπ των χωρών παραγωγών χρυσού, και μάλιστα σε μια από τις κορυφαίες θέσεις της Ευρωπαϊκής λίστας μαζί με την Φινλανδία και την Σουηδία. Σήμερα η Φινλανδία παράγει 7,7 τόνους, η Σουηδία 8,1 τόνους και η Ελλάδα μπορεί να φτάσει τους 6,7 τόνους (από 1,7 που παράγει σήμερα).

Έτσι, στο κοντινό μέλλον, στην ΒΑ Χαλκιδική θα δραστηριοποιείται μια εξορυκτική δραστηριότητα από την οποία θα παράγεται χρυσός, ασήμι, χαλκός, μόλυβδος και ψευδάργυρος, με μεθόδους state of the art, ασφάλεια για το περιβάλλον και τους εργαζόμενους, με χρονικό ορίζοντα τουλάχιστον 20 χρόνια.

Τα ανωτέρω πρέπει να συνδυαστούν και με τους κανόνες για την εγχώρια δυναμικότητα των χωρών της ΕΕ για όλες τις φάσεις της εφοδιαστικής αλυσίδας των κρίσιμων πρώτων υλών (ΚΠΥ) που θέτει η «Πράξη για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες» που ψήφισε πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αφορούν τη διαφοροποίηση του τρόπου εφοδιασμού της ΕΕ μέχρι το 2030, το αργότερο. Ενδεικτικά, τουλάχιστον το 10 % της ετήσιας κατανάλωσης ΚΠΥ της ΕΕ θα αφορά την εξόρυξη εντός της Ε.Ε., ενώ παράλληλα θα απλουστευτούν οι διαδικασίες αδειοδότησης για έργα σχετικά με την εξόρυξη ΚΠΥ στην ΕΕ. Επιπλέον, επιλεγμένα στρατηγικά έργα θα λάβουν στήριξη για την πρόσβαση σε χρηματοδότηση και συντομότερες προθεσμίες αδειοδότησης (24 μήνες για τις άδειες εξόρυξης και 12 μήνες για τις άδειες επεξεργασίας και ανακύκλωσης). Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να αναπτύξουν εθνικά προγράμματα για την εξερεύνηση των γεωλογικών τους πόρων.

Αυτά και αν είναι καλά νέα για το μέλλον της Ελληνικής εξορυκτικής βιομηχανίας. Σε πείσμα των διεθνών συγκυριών η πορεία της μπορεί να συνεχίσει να είναι θετική, αρκεί να εστιάσουμε στις πραγματικές ανάγκες της και τους μεσοπρόθεσμους στόχους της, οι οποίοι συμβαδίζουν και εναρμονίζονται με τους αντίστοιχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.