Ανασχηματισμό με την είσοδο στο υπουργικό σχήμα προσώπων που έχουν τεχνικές γνώσεις και μπορούν να υποστηρίξουν και να προωθήσουν τις μεταρρυθμίσει ζητάει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), Θ. Φέσσας.

Σε συνέντευξη του στο πρακτορείο Bloomberg, ο κ. Φέσσας καλεί τον πρωθυπουργό να εντάξει στο κυβερνητικό σχήμα στελέχη τα οποία θα μπορέσουν να προσελκύσουν περισσότερες επενδύσει, οι οποίες είναι απαραίτητες για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΕΒ, οι περισσότεροι υπουργοί θα πρέπει να αντικατασταθούν από ανθρώπους με τεχνικές γνώσεις και διαπιστευτήρια στις μεταρρυθμίσεις. Σε αντίθετη περίπτωση, αναφέρει, η Ελλάδα θα παλεύει για να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσει που απαιτούνται από το πρόγραμμα βοήθειας και να αποκαταστήσει την οικονομική ανάπτυξη.

«Ούτε η ιδεολογία αλλά ούτε η εμπειρία των ανθρώπων στην κυβέρνηση θα βοηθήσει σε αυτή τη μετάβαση», υποστηρίζει ο κ. Φέσσας. Και προσθέτει ότι «σίγουρα, ορισμένες φρέσκες ιδέες και “φρέσκοι” άνθρωποι χρειάζονται σε πολύ κρίσιμες θέσεις»

Παράλληλα, επισημαίνει ότι αν και ο Έλληνας πρωθυπουργός «σε κάποιο βαθμό» ανακοίνωσε ότι η Ελλάδα «είναι ανοιχτή στις επιχειρήσεις», οι αποφάσεις των υπουργών του έχουν στείλει ένα διαφορετικό μήνυμα, το οποίο απειλεί να κρατήσει μακριά τους νέους επενδυτές και να αποθαρρύνει τους υφιστάμενους. Επίσης, ο πρόεδρος του ΣΕΒ αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η καναδική Eldorado Gold Corp. «Πρόκειται για μακροπρόθεσμο επενδυτή στην Ελλάδα», εκτιμώντας ότι «η ζημιά είναι πολύ μεγαλύτερη».

Αναφέρει παράλληλα ότι νέες εκλογές δεν θα αποτελούσαν λύση για την Ελλάδα, συμπληρώνοντας ότι η χώρα θα πρέπει να προωθήσει τις μεταρρυθμίσει που ζητούν οι πιστωτές για την εκταμίευση των επόμενων δόσεων

«Η αλλαγή κυβερνήσεων κάθε έξι μήνες δημιουργεί μεγάλη αστάθεια και αβεβαιότητα», αναφέρει, ενώ σημειώνει ότι «η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και η εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής είναι οι βασικές προκλήσεις μπροστά μας. Όσο χρησιμοποιούν στελέχη και βάζουν επικεφαλείς ανθρώπους που γνωρίζουν πως θα προχωρήσει αυτή η εφαρμογή δεν θα έχουν σοβαρά προβλήματα».

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 5/04/2016]

Σε αδιέξοδο κινδυνεύει να οδηγηθεί η χώρα για ακόμα μια φορά προειδοποιεί ο ΣΕΒ και καλεί την πολιτική ηγεσία, την οποία κατηγορεί ότι καθυστερεί δραματικά, να δράσει άμεσα τονίζοντας ότι «στη δημοκρατία μπορεί να μην υπάρχουν αδιέξοδα , αλλά στην οικονομία υπάρχουν. Το θέμα δεν είναι ποιος θα κυβερνά στην κατάρρευση της χώρας αλλά με ποιον τρόπο η κατάρρευση θα αποφευχθεί».

Η έγκαιρη ολοκλήρωση της αξιολόγησης του τρίτου μνημονίου είναι εκ των ων ούκ άνευ υπογραμμίζουν οι αναλυτές του ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο για την ελληνική οικονομία, που κυκλοφόρησε χθες. «Τα χρηματοδοτικά ανοίγματα μπορεί να γίνουν απαγορευτικά σε λίγους μήνες και η μη κάλυψή τους θα οδηγήσει σε στάση πληρωμών και σε περαιτέρω φτωχοποίηση του πληθυσμού», προσθέτουν.

Οι ελληνικές επιχειρήσεις λειτουργούν κάτω από αντίξοες συνθήκες. Η υπερφορολόγηση των συνεπών επιχειρήσεων και η απαθής παραμέληση από την κυβέρνηση του έργου της προώθησης των επενδύσεων μπορεί βραχυπρόθεσμα να μην οδηγούν σε ορατά σημάδια αποσύνθεσης της οικονομίας, αλλά μακροπρόθεσμα υποσκάπτουν τα θεμέλια της οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας. Τα αντικίνητρα στην εργασία και στην επιχειρηματική δραστηριότητα συσσωρεύονται επικίνδυνα και οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μία οικονομία χαμηλής παραγωγικότητας και χαμηλών αμοιβών. Επίσης οδηγούν σε ένα κράτος δυσλειτουργικό και ανήμπορο να παράσχει στους πολίτες τα στοιχειώδη αγαθά της απασχόλησης και της κοινωνικής προστασίας και ηρεμίας.

Για να υπάρξει αύξηση επενδύσεων πρέπει να υπάρξει ένα πλαίσιο φιλικό στην επιχειρηματικότητα, που θα μειώνει το ενεργειακό, το φορολογικό, το γραφειοκρατικό κόστος και θα σαρώνει τα επιμέρους ρυθμιστικά εμπόδια σε κλάδους που μπορούν να γίνουν πιο εξωστρεφείς. Σε συνδυασμό με ένα φιλόδοξο πρόγραμμα οριζόντιων επενδυτικών κινήτρων θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν οι επενδύσεις στη χώρα.

Αντί γι’ αυτό, όμως, η χώρα έχει εμπλακεί στα γρανάζια μίας αλλόκοτης πολιτικής διελκυστίνδας. Τα αντικίνητρα αφθονούν, ομάδες πίεσης επιδιώκουν ίδια πολιτικά συμφέροντα και διαδοχικές κυβερνήσεις δια πράξεων ή παραλείψεων συναινούν προς ίδιον πολιτικό όφελος. Και αυτά γίνονται σε ένα πλαίσιο απαλλοτρίωσης του όποιου πλούτου και εισοδήματος δημιουργούν οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις στον ιδιωτικό τομέα. Η κατάσταση αυτή όμως έχει ημερομηνία λήξης, καθώς τα πλεονάσματα και οι αποταμιεύσεις δεν επενδύονται στη χώρα, αλλά φεύγουν στο εξωτερικό. Η ανεργία και η ανέχεια γιγαντώνονται, με τους νέους να μη βλέπουν μέλλον στη χώρα μας, τους ηλικιωμένους ανήμπορους να αντιδράσουν στη φτωχοποίηση από τις περικοπές στις συντάξεις και πολλούς εργαζόμενους να δουλεύουν σε κλάδους χαμηλής προστιθέμενης αξίας και πενιχρών αμοιβών, με κακές εργασιακές συνθήκες.

Πολλές μικρές επιχειρήσεις φοροδιαφεύγουν για να επιβιώσουν, αφού δεν έχουν πρόσβαση στη χρηματοδότηση και ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν εξαιρετικά υψηλή φορολογία. Η δε παραγωγικότητά τους συνεχώς μειώνεται, αφού δεν γίνονται επενδύσεις.

Το 2014 το έλλειμμα των επενδύσεων στην Ελλάδα διαμορφώθηκε στο 5,7% του ΑΕΠ ή σε περίπου 10 δισ. ευρώ τον χρόνο σε σχέση με τον μέσο όρο στην Ε.Ε. Το μεγαλύτερο έλλειμμα επενδύσεων, -476 εκατ. ευρώ παρουσιάζεται στα δίκτυα (Ενέργεια, Νερό) και ακολουθούν τα Τρόφιμα-Ποτά ( -187 εκατ. ευρώ).

[ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ, της Μανταλένας Πίου, 12/02/2016]

Αναδιάρθρωση των κλάδων χαμηλής προστιθέμενης αξίας, προκειμένου να μπορέσει το τραπεζικό σύστημα της χώρας να χρηματοδοτήσει τους κλάδους υψηλής προστιθέμενης αξίας που δημιουργούν απασχόληση και εισόδημα, προτείνει ο ΣΕΒ με αφορμή την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά ότι το τραπεζικό σύστημα είναι τόσο υγιές όσο είναι οι πελάτες του . Η παρέμβαση μέσω του εβδομαδιαίου δελτίου του Συνδέσμου για την ελληνική οικονομία στηρίζεται σε μια τεκμηριωμένη ανάλυση για το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, το οποίο είναι εγκλωβισμένο σε δραστηριότητες χαμηλής προστιθέμενης αξίας. Η εικόνα του, όπως την παρουσιάζει ο ΣΕΒ, έχει ως εξής:

α. Ο κλάδος δημόσιας διοίκησης. Αμυνας και Κοινωνικής Ασφάλισης (ο δημόσιος τομέας της οικονομίας), απασχολεί το 24% του εργατικού δυναμικού της χώρας με αμοιβές σημαντικά υψηλότερες των απασχολουμένων στους κλάδους της μεταποίησης πλην διύλισης πετρελαίου και της μεταφοράς και αποθήκευσης και υπερδιπλάσιες εκείνων που απασχολούνται σε σημαντικούς σε μέγεθος κλάδους όπως στον τουρισμό, τις κατασκευές, το εμπόριο, τη γεωργία και τους ελεύθερους επαγγελ ματίες. Αντίθετα, απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς, η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία (ΑΠΑ) ανά απασχολούμενο στον αμιγώς δημόσιο τομέα ανέρχεται σε 42,7 χιλ. ευρώ, ενώ οι κλάδοι υγείας και εκπαί δευσης (που περιλαμβάνουν ιδιωτικούς φορείς) σε 34 χιλ. ευρώ, κάτι που σύμφωνα με τον ΣΕΒ μπορεί και να αντανακλά την επίπτωση της φοροδιαφυγής σε αυτούς τους κλάδους.

β. Το ετήσιο κόστος εργασίας ανά μισθωτό κατά μέσο όρο στο σύνολο της οικονομίας ανέρχεται σε 22,1 χιλ. ευρώ, ενώ στον στενό δημόσιο τομέα στα 30,3 χιλ. ευρώ. Δεν είναι μόνο σημαντικά υψηλότερος του μέσου όρου, αλλά και υψηλότερος σχεδόν του μέσου μισθού σε όλη τη βάση της παραγωγικής οικονομίας, περιλαμβανομένης και της μεταποίησης. Οι μόνοι κλάδοι με υψηλότερους μισθούς είναι οι κλάδοι έντασης κεφαλαίου, υψηλής συγκέντρωσης και κλάδοι όπου το Δημόσιο ασκεί μεγάλη επιρροή (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΕΥ ΔΑΠ κ.λπ.). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατη οποιαδήποτε μεταφορά εργατικού δυναμικού προς την ιδιωτική οικονομία.

γ. Το 81% του εργατικού δυναμικού απασχολείται σε κλάδους με χαμηλότερη ακαθάριστη προστιθέμενη αξία ανά απασχολούμενο του μέσου όρου της οικονομίας (39,6 χιλ. ευρώ). Είναι εντυπωσιακή η συγκέντρωση της απασχόλησης στους κλάδους χαμηλής ΑΠΑ ανά απασχολούμενο, ένδειξη της αδυναμίας ανάπτυξης των εξωστρεφών, δυναμικών και καινοτόμων κλάδων της ελληνικής οικονομίας, που στηρίζονται σε οργανωμένες επιχειρήσεις μεγαλύτερου μεγέθους που χρησιμοποιούν νόμιμη μισθωτή εργασία και δεν προσφεύγουν, κατά κανόνα, σε φοροδιαφυγή και αδήλωτη εργασία για να επιβιώσουν, φαινόμενο που είναι συνηθέστερο σε κλάδους χαμηλότερης ΑΠΑ (τουρισμός, κατασκευές, ελεύθεροι επαγγελματίες, εμπόριο, γεωργία κ.λπ.).

δ. Οι κλάδοι υψηλότερου ΑΠΑ, όπως η ενέργεια, το νερό, τα ορυχεία λατομεία, οι τηλεπικοινωνίες και η πληροφορική, τα logistics και η μεταποίηση, απασχολούν μόλις το 19% του εργατικού δυναμικού, που κατά κανόνα απολαμβάνει υψηλότερε5 αμοιβές και καλύτερες συνθήκες εργασίας, σε επιχειρήσεις έντασης κεφαλαίου και υψηλότερης κερδοφορίας και κλάδους που χαρακτηρίζονται από υψηλότερη συγκέντρωση.

ε. Ένα μεγάλο μέρος της απασχόλησης (44%) στους δυναμικούς κλάδους της οικονομίας συγκεντρώνεται στη μεταποίηση (πλην διύλισης πετρελαίου), με ΑΠΑ ανά απασχολούμενο λίγο πάνω από τον μέσο όρο της οικονομίας. Αυτό αντανακλά σε μεγάλο βαθμό τη συνύπαρξη μέσα στον κλάδο βιομηχανιών με φθίνουσες και ανερχόμενες δραστηριότητες. Οι μεταποιητικές βιομηχανίες που απολαμβάνουν υψηλότερων προοπτικών ανάπτυξης είναι η πληροφορική, τα ηλεκτρονικά, τα οπτικά, τα χημικά και τα τρόφιμα, ενώ στον αντίποδα βρίσκονται κατά κανόνα τα έπιπλα, το ξύλο, το χαρτί, η κλωστοϋφαντουργία, τα δέρματα, ο μηχανολογικός εξοπλισμός, τα οχήματα, τα ναυπηγεία κ.λπ.

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, της Χρύσας Λιάγγου, 27/11/2015]