Την εφαρμογή του νόμου για την κινητικότητα του 2016 θα «περιμένει» το τμήμα Αγροτικής Ανάπτυξης του Νομού Χαλκιδικής για να επανδρωθεί, σύμφωνα με απάντηση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Ο Βουλευτής Χαλκιδικής της ΝΔ, Γεώργιος Βαγιωνάς, στις 17 Φεβρουαρίου 2017 είχε καταθέσει ερώτηση προς τον αρμόδιο υπουργό, Ευάγγελο Αποστόλου, για την ελλιπή στελέχωση του τμήματος Αγροτικής Ανάπτυξης του Ν. Χαλκιδικής.

Στην απάντηση του, ο κ. Αποστόλου επισημαίνει οτι «η τελευταία προκήρυξη του ΑΣΕΠ για πρόσληψη επιστημονικού προσωπικού στο ΥΠΑΑΤ εκδόθηκε το έτος 2009 και επομένως ήταν ανέφικτη η ενίσχυση της συγκεκριμένης υπηρεσίας. Ωστόσο, με την εφαρμογή του Ν. 4440/2016 για την κινητικότητα των υπαλλήλων, θα υπάρξει πρόβλεψη για περαιτέρω ενίσχυση του εν λόγω τμήματος με το απαραίτητο προσωπικό».

[ΠΗΓΗ: http://respentza.blogspot.gr/, 18/3/2017]

Ο Πάσχος Μανδραβέλης, στο σημερινό φύλλο της «Καθημερινής της Κυριακής», σε ένα άρθρο που περιγράφει την πραγματική κατάσταση με αφορμή την υπόθεση των καταστροφών στις υποδομές των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, αναλύει το ρόλο διαφόρων «Πρωτοβουλιών», «Κινήσεων Πολιτών» και «Κοινωνικών Κινημάτων», στη πολιτική μας ζωή.

Αν υπάρχει ένας κρατικός τομέας που δείχνει πόσο καταστροφικό μπορεί να είναι το αριστερό μάνατζμεντ των δημόσιων υπηρεσιών, αυτός είναι οι επιχειρήσεις διαχείρισης των αστικών συγκοινωνιών. Στον στόλο των κρατικώς (δηλαδή από κομματικούς εγκάθετους) διαχειριζόμενων λεωφορείων και τρόλεϊ εφαρμόζονται όλες οι αντιεξουσιαστικές, συνδικαλιστικές –με μία λέξη: αριστερές– ιδεοληψίες της χώρας, με αποτέλεσμα η εταιρεία να χρεοκοπεί και οι πολίτες να μην εξυπηρετούνται.

Έχουμε κατ’ αρχάς κάτι περίεργους αντιεξουσιαστές, που κάθε λίγο και λιγάκι εφορμούν από το πανεπιστημιακό άσυλο του ΕΜΠ και εκδικούνται τον καπιταλισμό καίγοντας τα τρόλεϊ που χρησιμοποιούν και πληρώνουν τα χαμηλότερα στρώματα του πληθυσμού. Μετά, έχουμε τους συνδικαλιστές των αστικών συγκοινωνιών, που νεκρώνουν τις αστικές συγκοινωνίες διότι θέλουν να έχουν λόγο πώς θα γίνεται η εμπορική εκμετάλλευση των σταθμών. Να σημειώσουμε εδώ πως δεν μιλάμε να περάσει σε διαφημιστικές εταιρίες που ξέρουν τη δουλειά –αυτά είναι «φτου κακά» νεοφιλελεύθερα πράγματα!– αλλά εάν θα είναι ο ΟΑΣΑ ή οι ΣΤΑΣΥ που θα έχουν τη διαχείριση.

Μετά είναι οι ορδές εκείνων των συμμοριών που μπουκάρουν στους σταθμούς και στα λεωφορεία και θεωρούν ότι είναι επαναστατικό καθήκον τους να σπάσουν τα ακυρωτικό μηχανήματα και να δείρουν κάποιον ελεγκτή – όταν οι ελεγκτές έβγαιναν να κάνουν τη δουλειά τους. Το αποτέλεσμα είναι ότι η εταιρεία παραπαίει οικονομικά, τα δρομολόγια μειώνονται, οι άνθρωποι δεν εξυπηρετούνται, αλλά η επανάσταση, που χαϊδεύει η Αριστερά, συνεχίζεται.

Οι αστικές συγκοινωνίες είναι άλλη μία ΔΕΚΟ, από εκείνες που συστηματικά υπονόμευσε ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας πολιτική ομπρέλα στα κινήματα των τζαμπατζήδων προκειμένου να ρίξει τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Το πογκρόμ κατά των ελεγκτών στις αστικές συγκοινωνίες, οι επιθέσεις των συμμοριών στους σταθμούς του μετρό και στα αστικά λεωφορεία (σε ένα μάλιστα απείλησαν με μαχαίρι τον οδηγό) έχουν ως αφετηρία ένα τραγικό γεγονός και την αξιοθαύμαστη θα λέγαμε, αν δεν ήταν καταστροφική επικοινωνιακή διαχείριση της τραγωδίας που έκανε η παλαβή Αριστερά των Κινημάτων και αγκάλιασε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Επικοινωνιακή εκμετάλλευση

Τον Αύγουστο του 2013, ένας 18χρονος σκοτώθηκε διότι πήδηξε από τρόλεϊ προκειμένου να αποφύγει τον έλεγχο εισιτηρίων. Δεν τον άγγιξε κανείς, μόνος του πήδηξε, αλλά στην προπαγάνδα της Προόδου ήταν «δολοφονημένος». Ο επίσημος επικοινωνιακός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ το έριξε στον λυρισμό: «Για 1,40 ευρώ… Πόσο άραγε κοστίζει η ζωή ενός παιδιού στην Ελλάδα της μνημονιακής εξαθλίωσης;» ρωτούσε ο επικοινωνιακός βραχίονας του ΣΥΡΙΖΑ, left.gr. Ο ανεπίσημος, δηλαδή τα αριστεροτρόλ, ξεκίνησε μαζικά τις επιθέσεις σε οποιονδήποτε τολμούσε να αμφισβητήσει την αριστερή ανάγνωση, η οποία ήταν πως ο δυστυχής νεαρός ήταν ένα ακόμη θύμα του μνημονίου, μαζί με τους χιλιάδες που τότε αυτοκτονούσαν. Η συγγραφέας Λένα Διβάνη κάτι ψέλλισε και δέχθηκε χιλιάδες υβριστικά μηνύματα με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει τα social media. Γράφτηκαν δακρύβρεχτες αναλύσεις «για τα κρούσματα της μνημονιακής καθημερινότητας της απόγνωσης»… για την «ανθρωπιά (που) κρατιέται ακόμα από τις χειρολαβές των λεωφορείων» («Αυγή» 14.8.2013) ότι «στην Ελλάδα του “success story” και του… πρωτογενούς πλεονάσματος, φαίνεται ότι η ανθρώπινη ζωή κοστίζει όσο ένα εισιτήριο…» (left.gr 14.8.2013).

Μία ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αττικής πήγαινε ακόμη παραπέρα κι έβλεπε συνεργασία της κυβέρνησης Σαμαρά με τη… Χρυσή Αυγή: «Είναι αδιανόητο να ωθείται ένας ολόκληρος λαός στην απόγνωση, που φτάνει στο σημείο να ρισκάρει κάποιας τη ζωή του για να αποφύγει ένα πρόστιμο που δεν μπορεί να πληρώσει. Και είναι ακέραιη η ευθύνη στις μνημονιακές κυβερνήσει που έχουν οδηγήσει την κοινωνία ο’ αυτή την κατάσταση. Ενα επιπλέον στοιχείο που χρειάζεται ιδιαίτερη επισήμανση είναι ο διάχυτος αυταρχισμός που διέπει τον κρατικό μηχανισμό, ολοένα και περισσότερο, με αποτέλεσμα να καταλήγει μέχρι και στον αυταρχικό ελεγκτή. Δεν δολοφονεί μόνο το μνημόνιο, αλλά και η ακροδεξιά ατζέντα που φέρει τη σφραγίδα της άτυπης συγκυβέρνησης με τη Χρυσή Αυγή» (15.8.2013).

Στον χορό μπήκαν και οι αριστερίστικες ομάδες, κάτι «πρωτοβουλίες» με παχιά ονόματα που ξεπηδούν από το πουθενά και κανείς δεν ξέρει από πού κρατά η σκούφια τους. «Το σύστημα δολοφονεί», έγραφε η (τρέχα γύρευε τώρα…) «Πρωτοβουλία Μετακίνηση για Όλους» καλώντας σε συγκέντρωση να σταματήσουν οι έλεγχοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. «Ο Αθανάσιος Καναούτης που άσκησε το δικαίωμα στη μετακίνηση χρησιμοποιώντας Μέσο Μαζικής Μεταφοράς, δολοφονήθηκε από το σύστημα που αποσαθρώνει το κοινωνικό κράτος και δημιουργεί ανεργία, φτώχεια, απόγνωση, δυστυχία, αυτοκτονίες, περιβαλλοντική και πολιτιστική υποβάθμιση. Το πογκρόμ που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση σε εκείνους που κινούνται με τα MME με τους 230 ελεγκτές, εκ των οποίων οι περισσότεροι είναι εθελοντές που παίρνουν bonus το 50% των προστίμων που πληρώθηκαν, δείχνει την αναλγησία του κράτους και την αδιαφορία για τα κοινωνικά προβλήματα καθώς και για τα ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα» (Πηγή: left.gr, 14.8.2013). Μια Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου διαπίστωνε ότι «η δολοφονία του Θανάση Καναούτη δεν είναι η εξαίρεση… Στο κράτος της εκμετάλλευσης, του ελέγχου και της καταστολής οι κρατικές δολοφονίες δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας» (Πηγή: left.gr, 12.9.2014).

Στον τρίτο κύκλο είναι οι συμμορίες των πιο «επαναστατών», που ανέλαβαν να τρομοκρατήσουν όλους τους ελεγκτές των δημόσιων συγκοινωνιών. Δημοσίευσαν σε «επαναστατικά» sites τα ονόματα και τις διευθύνσεις των σπιτιών τους. Δεν ξέρουμε αν ο κατάλογος εμπεριείχε μόνο τους «μισητούς» ελεγκτές ή και άλλους που οι ανώνυμοι υβριστές δεν γούσταραν. Σε κάποια σπίτια γράφτηκαν με μαύρο σπρέι υβριστικά και απειλητικά συνθήματα.

Και… μιμητές

Οι απειλές στους ελεγκτές έπιασαν τόπο. Σήμερα ουδείς ελέγχει αν κόβονται εισιτήρια στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Τοποθετούνται πανάκριβες ηλεκτρονικές πύλες εισόδου που ακόμη δεν λειτουργούν, επειδή οι συμμορίες τις σπάζουν. Και δεν σπάνε μόνο οι συμμορίες με τα μαύρα. Η τζάμπα μαγκιά δημιουργεί μιμητές και διάφορα χαζά παιδάκια καταστρέφουν την περιουσία του ελληνικού λαού νομίζοντας ότι κάνουν επανάσταση. Έτσι οι δημόσιες επιχειρήσεις Μέσων Μαζικής Μεταφοράς βουλιάζουν στις ζημιές και αναγκάζονται να μειώνουν το έργο τους.

Βεβαίως, αυτή η χορογραφία των αντιδράσεων είναι κοινή σε πλείστες όσες περιπτώσεις, από την Κερατέα μέχρι τις Σκουριές. Αν προσέξουμε σε όλες τις κινητοποιήσεις υπάρχουν πάντα οι λυρικοί διανοούμενοι που θρηνούν για οτιδήποτε γίνει στον τόπο (ιδίως αν προοδεύσει) μέχρι τα τρολ που επιτίθενται σε όποιον είναι αντίθετος στην κυρίαρχη άποψη, μέχρι τις «Πρωτοβουλίες», «Κινήσεις Πολιτών», «Κοινωνικά Κινήματα» κ.λπ. και μέχρι τα τάγματα εφόδου. Το χειρότερο, δε, είναι πως δεν υπάρχει χορογράφος. Δεν υπάρχει δηλαδή κάποιο οργανωμένο σχέδιο που φτιάχνει αυτό το μπαράζ αντιδράσεων. Είναι η τυπικό λειτουργία του χαλαρού χώρου που ονομάζεται Ριζοσπαστικό (τρομάρα μας!) Αριστερά ή Αριστερά των Κινημάτων κ.λπ.

Από την άλλη, φυσικά, και δεν αποδεικνύεται ότι αυτό το δίκτυο των ποιητών με χέρι υγρό, των τρολ, Πρωτοβουλιών, τραμπούκων κ.λπ. εξυπηρετεί κάποια συμφέροντα ούτε κομματικά (ο παλιός Συνασπισμός σύρθηκε προς αυτή την ανοησία των Κινημάτων για να καταντήσει τελικώς ΣΥΡΙΖΑ) ούτε ελπίζουμε επιχειρηματικά. Λέμε ελπίζουμε διότι αν κάποιος ήθελε, π.χ., να αγοράσει φθηνά τις επιχειρήσεις Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, όλη αυτή η παλαβή Αριστερά των Κινημάτων τον βοηθά πολύ για να πέσει το τίμημα…

Μια εύλογη ερώτηση είχε ο συντάκτης του «Πρώτου Θέματος» και της διατύπωσε κάτω από αυτό τον εύγλωττο τίτλο:

«Τη μια τάζουν προώθηση των επενδύσεων και μετά κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν και noos -τάχα είναι περιβαλλοντικά ευαίσθητοι. Κάπως έτσι, δεν είναι καθόλου τυχαία η ολοσέλιδη τοποθέτηση με συνέντευξή της στην «Αυγή» της τοπικής πασιονάριας στη Χαλκιδική, βουλευτή Κατερίνας  Ιγγλέζη, η οποία όσον αφορά την επένδυση στις Σκουριές  αναφέρθηκε σε «ντροπή και όχι επένδυση». Και αυτά για να απαντήσει στην αυτονόητη δήλωση του βουλευτή της Δημοκρατία Συμπαράταξης Γιάννη Μανιάτη ότι «η επένδυση στα μεταλλεία πρέπει να ολοκληρωθεί». Το ερώτημα λοιπόν προς την κυβέρνηση είναι ένα: θέλουν ή όχι να προχωρήσει αυτή η επένδυση, όπως και η άλλη, η «κακοποιημένη», στο Ελληνικό;

[ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, 19/3/2017]

Διαβάσαμε αυτές τις ημέρες στον τύπο πως ο κος Σπίρτζης δεν έχει ακόμη υπογράψει την επέκταση της σύμβασης παραχώρησης του διεθνούς αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» στο κρατικό καναδικό fund διαχείρισης συνταξιοδοτικών εισφορών (Public Sector Pension Investment Board ή PSP Investments).

Αν σας πω πως παραξενεύομαι θα είμαι… ψεύτης! Μάλλον το αναμενόμενο είναι αυτό, αφού ο κος Σπίρτζης είναι από τα στελέχη της κυβέρνησης που έχουν αναγάγει την καθυστέρηση και την αναβλητικότητα σε υψηλή τέχνη. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις αλήστου μνήμης στιγμές κατά τις οποίες υπέγραψε την ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων με… «πόνο ψυχής»(!), και την παραχώρηση του Ελληνικού «με δάκρυα στα μάτια»(!) Είναι ο ίδιος άνθρωπος που κωλυσιεργούσε για την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στη Ferrovie – ναι, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ που δώσαμε για φραγκοδίφραγκα…

Το γελοίο της υπόθεσης είναι πως ο ίδιος έχει δηλώσει –και μάλιστα πρόσφατα–, πως «στόχος είναι να ολοκληρωθεί η 20ετής επέκταση της σύμβασης παραχώρησης του Ελευθέριος Βενιζέλος το συντομότερο δυνατό»… Προφανώς λόγια για να τα ακούμε, κι ας περιμένουμε άμεσα κάτι λιγότερο από 600 εκατομμύρια ευρώ να ειρεύσουν στο δημοσιο ταμείο με την ολοκλήρωση της συμφωνίας.

Πάντως, έχει δηλώσει κι άλλα διασκεδαστικά ο κος Σπίρτζης, όπως αυτό με το οποίο ακόμα γελάνε εκεί επάνω, στη Θεσσαλονίκη. Η γραμμή του μετρό Θεσσαλονίκης προς την Καλαμαριά θα είναι, λέει, έτοιμη να παραδοθεί προς χρήση στους Θεσσαλονικείς το 2020, ενώ το 2019 θα ξεκινήσει η πιλοτική χρήση της (!).

Κάτι άλλο συγκλονιστικό που δήλωσε πρόσφατα είναι πως οι τύποι με τα κράνη και τις κουκούλες που σπάνε καθημερινά τα νέα εκδοτήρια των σταθμών των μέσων σταθερής τροχιάς, δεν είναι αντιεξουσιαστές και μπαχαλάκηδες, αλλά μέλη μιας «μαφίας» ιδιωτικών εταιριών σεκιούριτι και μέλη κυκλωμάτων διακίνησης πλαστών εισιτηρίων(!).

Αυτός ο άνθρωπος έχει το μοναδικό χάρισμα να στρεβλώνει την πραγματικότητα και να παρουσιάζει μια δικιά του εκδοχή για το τι συμβαίνει. Βέβαια, μπορεί κανείς νοήμων πολίτης να μην τον παίρνει στα σοβαρά, αλλά τον ρόλο του, να εφοδιάζει δηλαδή το κομματικό ακροατήριο με σανό, μια χαρά τον εξυπηρετεί…

Ίσως θα έπρεπε να αναλάβει και το Ίδρυμα Νιάρχος ο κος Σπίρτζης, να παρουσιάσει και το εκεί «όλα πάνε καλά», διότι ο κος Κιμούλης μόλις παραιτήθηκε, προκαλώντας περισσότερες ρωγμές στην εσωκομματική συνοχή. Μάλιστα στην επιστολή παραίτησής του βάλλει ευθέως κατά του κομματικού μηχανισμού κατηγορώντας τον πως δίνει μεγαλύτερη σημασία «στις εύθραυστες εσωτερικές ισορροπίες του κυβερνώντος κόμματος στις οποίες αρνούμαι να συμμετέχω», όπως δήλωσε κατά λέξη, παρά στην εύρυθμη λειτουργία του Ιδρύματος.

Βέβαια, όσοι παρακολουθούν στενά τα πεπραγμένα της κυβέρνησης θα σπεύσουν να δηλώσουν πως ο κος Σπίρτζης δεν είναι ο μόνος εκ των κυβερνητικών στελεχών ο οποίος εμφανίζει την συγκεκριμένη συμπεριφορά των εξωφρενικά παραπλανητικών δηλώσεων. Το κάνουν πολλοί, λες και πιστεύουν πως ο κόσμος ξεχνάει αύριο τι δήλωσε ο πολιτικός σήμερα. Ακόμα και ο «σοβαρός» υπουργός Παιδείας κος Γαβρόγλου, αυτοαναιρέθηκε πολύ πρόσφατα σε τηλεοπτική εκπομπή, διαψεύδοντας τον εαυτόν του για όσα είχε δηλώσει εικοσιτετράωρα πριν, περί καταργήσεων των Πανελλαδικών εξετάσεων έως το 2020 και εισαγωγής στα Πανεπιστήμια με του βαθμό απολυτηρίου του Λυκείου.

Αυτή, όμως, η τακτική του… «λέμε και καμιά ‘μ%^%$%#’ να περάσει η ώρα», δεν συνιστά πολιτικό λόγο. Αντίθετα, απαξιώνει (κι άλλο) τον πολιτικό δημόσιο βίο και το πολιτικό προσωπικό της χώρας, και μετά, κατά την λαοφιλή ιστορία του Πέτρου και του λύκου, ότι και να λέει ο πολιτικός, ο πολίτης είναι καχύποπτος – και με το δίκιο του.

Κατά τα άλλα, δίνουμε ραντεβού στην Καλαμαριά το 2020… Εκεί, στο καφενείο, ακριβώς απέναντι από το σταθμό, μόλις κατεβείτε από το μετρό…
[ΠΗΓΗ: http://www.politically.gr, του Αχιλλέα Σκυριανού, 16/3/2017]