Την περασμένη εβδομάδα, ο κ. Γιούνκερ χαρακτήρισε κυνική και χωρίς στρατηγική την ελληνική κυβέρνηση, η οποία, όπως δήλωσε, πρότεινε ένα κείμενο πολύ πιο σκληρό απ’ αυτό που απέρριψε ο ελληνικός λαός . Η δήλωση του προέδρου της Κομισιόν αρκεί για να στείλει τον κ. Τσίπρα στο Ειδικό Δικαστήριο με την κατηγορία της κατάχρησης εξουσίας εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας.

Οι κ. Σόιμπλε και Γιούνκερ απεφάνθησαν ότι η Ελλάδα δεν είναι κράτος και έχουν δίκιο. Το κράτος συντηρεί, δεν διαλύει την κοινωνία. Αλλά το ελληνικό κράτος διέλυσε τη μεσαία τάξη, η οποία, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Credit Suisse, έχει χάσει 1,2 εκατ. μέλη! Τη διάλυση της μεσαίας τάξης την ξεκίνησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, για χάρη του υδροκέφαλου κρατικού μηχανισμού και των συντεχνιακών όχλων οι οποίοι κυριάρχησαν τη μεταπολιτευτική περίοδο στο όνομα της αποκατάστασης της δημοκρατίας. Η (οργανωμένη) ψήφος τους εξαγοραζόταν για δεκαετίες με δανεικά, τα οποία όμως σήμερα δεν υπάρχουν. Τώρα, η εξαγορά τους γίνεται με δαπάνες της μεσαίας τάξης. Συνέπεια αυτών των δαπανών είναι η συρρίκνωση της παραγωγής, οι απολύσεις εκατομμυρίων εργαζομένων και τελικά η καταστροφή της κοινωνικής δομής.

Τους ίδιους όχλους υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ για δεκαετίες επίσης, στο όνομα της υπεράσπισης των εργαζομένων . Ο ΣΥΡΙΖΑ εξέθρεψε άφθονες ελπίδες στους αφελείς. Οι μετέπειτα υπουργοί κ. Κατρούγκαλος, Βαρουφάκης, Τσακαλώτος κ.ά. φόρτωναν με παχιά λόγια τους αγανακτισμένους στο Σύνταγμα το 2011. Οταν κατέλαβαν την εξουσία ακολούθησαν την ίδια πολιτική της προστασίας των προνομίων με εξαίρεση τα μέτρα εξορθολογισμού που τους επιβάλλονται από το μνημόνιο. Η διαφορά με τους προηγούμενους είναι ο πρωτοφανής κυνισμός με τον οποίο διαχωρίζουν φανερά τους πολίτες σε ψηφοφόρους τους και μη, που φτάνει μέχρι το χαράτσωμα των σχολείων των ευπόρων. Επιπλέον, θέλουν να ξεθεμελιώσουν τις όποιες επιμέρους μεταρρυθμίσεις πέτυχαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, με ρυθμίσεις mόπως π.χ. επαναπροσλήψεις στο Δημόσιο ή κλείσιμο του μεταλλείου Σκουριών. Το χειρότερο: πολλαπλασίασαν τα βάρη πάνω στην κοινωνία, λόγω της ανικανότητας και της ιδεοληψίας που τους διακρίνει. Ωστόσο, ούτε τα κόμματα ούτε οι προστατευόμενοι προνομιούχοι συνειδητοποιούν ότι η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης και άρα της χρηματικής εισφοράς της θα εξαφανίσει μοιραία και τους ίδιους. Οτι έτσι βαίνουμε πιθανώς προς μια συνολική εξαθλίωση, τύπου Αλβανίας. Ότι γινόμαστε ώριμο φρούτο για τα αλλοδαπά και ημεδαπά κεφάλαια που καραδοκούν στο εξωτερικό. Ότι από αυτό θα προκύψει μια διαφορετική κοινωνία με διαφορετική κοινωνική διαστρωμάτωση. Στο Εδιμβούργο που βρίσκομαι αυτές τις μέρες γνώρισα έναν από τους 130.000 πτυχιούχους που μετανάστευσαν. Εργάζεται στην Εθνική Πινακοθήκη της Σκωτίας. Μου είπε ότι ακόμα και η μητέρα του, που έκανε το παν για να τον εμποδίσει να μεταναστεύσει, τώρα του γράφει πως καλά έκανε. Αυτό με έπεισε πως πλέον η Ελλάδα δεν έχει μέλλον , κατέληξε.

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, του Διονύση Γουσέτη, 28/10/2015]

Ήρθε η ώρα να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους… Το ποτήρι ξεχείλισε με την δημοσίευση στο alterthess των περίφημων «πορισμάτων» των επιθεωρητών, ένα έργο που ξεκίνησε το 2012 και παίζεται σε επανάληψη κάθε φορά που το «κίνημα» χρειάζεται ενισχύσεις… Τα πορίσματα (που σημειωτέον έχουν απαντηθεί και καταρριφθεί ένα-ένα από την εταιρεία), αφορούν αποκλειστικά τα έργα της Ολυμπιάδας και των Μαύρων Πετρών, αλλά οι πηχυαίοι τίτλοι που θα βλέπουμε την επόμενη εβδομάδα σε ΑΥΓΗ, Εφημερίδα των Συντακτών και στα άλλα φερέφωνα του ΣΥΡΙΖΑ, θα λένε «Πορίσματα κόλαφος για τις Σκουριές»!!!

Ποια είναι λοιπόν η αριστερή μέθοδος; Μια γνωστή και παμπάλαια τακτική:

Δημοσιεύουμε την σπέκουλα που επιθυμούμε στα φίλια προς εμάς μέσα. Στην περίπτωσή μας θα δείτε «άρθρα- φωτιά» σε ΑΥΓΗ, Εφημερίδα των Συντακτών, στο Κόκκινο, alterthess, και σε όλα τα φιλοσυριζαϊκά μπλογκ. Αφήνουμε το θέμα να ζυμωθεί καμιά εβδομάδα, να αναπαραχθεί και από άλλα μέσα που δεν έχουν ύλη και θεματολογία και αναπαράγουν ότι νάναι, αλλά κυρίως και να δούμε και την αντίδραση-απάντηση της άλλης πλευράς, διότι υπάρχει και η περίπτωση να έχουμε κάνει πατάτα, και να μας κάνουν ρόμπα…

Μόλις διαπιστώσουμε πως δεν έχουμε κάνει εμφανή πατάτα και η προπαγάνδα μας έχει πιάσει τόπο, «πέρασε» δηλαδή στο ευρύ κοινό, ερχόμαστε ως διοίκηση, ως εξουσία και προβάλλοντας πως «κοιτάξτε, έχει γίνει χαμός στα ΜΜΕ, βράζει ο λαός, υπάρχει πρόβλημα», εκτελούμε το καθήκον μας –γι’ αυτό εξ’ άλλου μας ψήφισε ο λαός–, και «λύνουμε το πρόβλημα»…

Στην Χαλκιδική βέβαια τα πράγματα διαφοροποιούνται ελαφρώς… Το θέμα ανακινείται και ανατροφοδοτείται από την τοπική βουλευτή και την “συμμορία” που έχει ιδιοποιηθεί τον «antigold αγώνα», οι οποίοι απελπισμένα επιθυμούν να σταματήσει η επένδυση στην Χαλκιδική, η κάθε πλευρά για τους δικούς της λόγους:

Η κοινοβουλευτική καριέρα της κας Ιγγλέζη, η οποία έχει στηριχθεί εξ ολοκλήρου στο κλείσιμο των μεταλλείων, –γεγονός που επιβεβαιώνεται από το μηδενικό της έργο σε οποιοδήποτε άλλο τομέα–, θα σβήσει σαν κεράκι στον χιονιά αν βρεθεί λύση για το θέμα, και οι ψηφοφόροι της θα ζητούν τα ρέστα για όλα αυτά που έχει υποσχεθεί.

Η πλευρά του Παρατηρητηρίου, ο κος Παπαγεωργίου δηλαδή, έχει μάλλον σοβαρότερα προβλήματα, γεγονός που αναδεικνύεται κάθε φορά που το θέμα οδεύει προς λύση ή επίκειται μια ομαλοποίηση της κατάστασης. Ακριβώς τότε το μπλογκ του Παρατηρητηρίου κατακλύζεται από… «άρθρα-φωτιά», στα οποία αποκαλύπτονται συνωμοσίες, ραδιουργίες, διαπλοκές, παραβάσεις, παρανομίες, ότι μπορεί να φανταστεί κανείς… Λογικό… Συμπάσχω με τον Τόλη, ο οποίος μετά από τόσα χρόνια έχει περάσει στην σφαίρα της γραφικότητας. Αν τα μεταλλεία κλείσουν, ο «αγώνας» του κου Παπαγεωργίου θα δικαιωθεί και οι κατηγορίες οι οποίες εκκρεμούν εις βάρος του, θα έχουν τελείως διαφορετική βαρύτητα στο δικαστήριο. Υπάρχει πάντα βέβαια και η περίπτωση της ανταλλαγής… Σταματάω να κάνω φασαρία, αλλά κάνε κι εσύ κάτι για το κατηγορητήριο… (Έτσι είναι αυτός ο κόσμος… Κάτι δίνεις, κάτι παίρνεις…).

Το ζήτημα είναι άλλο εδώ, όμως… Είναι ενήμεροι στον ΣΥΡΙΖΑ (περιβάλλον πρωθυπουργού, ηγεσία ΥΠΕΡΕΝ) για το παιχνίδι που ξεκινά με τα πορίσματα, ή πρόκειται για αντάρτικο της Χαλκιδικής; Βλέπω στις αναρτήσεις του Παρατηρητηρίου και πολλές αιχμές για ολιγωρία του Υπουργείου, για αδράνεια των υπηρεσιών, για ασυνέπεια αναγγελιών της κυβέρνησης στο θέμα των μεταλλείων, για κατευθυνόμενες αποφάσεις ΣτΕ, για έλλειψη πολιτικής βούλησης… Τι γίνεται εδώ; Χθες ξεκίνησε το παιχνίδι με τα «πορίσματα-κόλαφο» από την φίλη μας την Σταυρούλα Πουλημένη του alterthess και το Παρατηρητήριο. Σίγουρα σήμερα-αύριο θα συνεχιστεί σε Εφημερίδα των Συντακτών, ΑΥΓΗ και σε άλλα φερέφωνα. Ποια είναι η επιδίωξη την συγκεκριμένη στιγμή;

Δύο είναι οι πιθανότητες:

Ή προετοιμαζόμαστε για την απόφαση του ΣτΕ στο τέλος του μήνα, η οποία αν είναι θετική για την επένδυση δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα σε Ιγγλέζη και «κίνημα».

Ή επίκειται συνέχεια των διώξεων για τους κατηγορούμενους της Χαλκιδικής και πρέπει να έχουμε κάτι στα χέρια μας να ανταλλάξουμε.

Διαλέξτε και πάρτε, αλλά μην ανησυχείτε, το κουβάρι ξετυλίγεται και θα τα μάθουμε όλα σύντομα.

Οι μεταλλωρύχοι με μια ανακοίνωσή τους απευθύνονται προς τον πολιτικό κόσμο της χώρας ανεξαρτήτως αποχρώσεων και απαιτούν: «Ήρθε η ώρα ο ΑΓΩΝΑΣ μας να σταματήσει να γίνεται αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης και να γίνει η βάση για την οριστική λύση για το μέλλον του τόπου μας». Και συνεχίζει η ανακοίνωση:

«Μετά από πολιτικές δηλώσεις και πολιτικές συζητήσεις για τα Μεταλλεία και τους μεταλλωρύχους που ξαναφουντώνουν, Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι:

1. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ήταν, είναι και θα είναι ΥΠΕΡΑΝΩ πολιτικής και έτσι θα παραμείνει
2. ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να πάρουμε μέρος σε καμία πολιτική κούρσα και δεν θα αφήσουμε ο αγώνας μας να χρησιμοποιηθεί σε καμία αντιπαράθεση

ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΤΩΡΑ. ΠΟΥ ΚΡΙΝΕΤΑΙ η δουλειά μας, το μέλλον μας, και το μέλλον της περιοχής μας.

Ας μην ξεχνάμε ότι μόλις χθες και αποκλειστικά χάρη στον δίκαιο αγώνα μας επιστρέψαμε στις δουλειές μας, και επιστρέψαμε με προσωρινή απόφαση του ΣτΕ.

Ας μην ξεχνάμε ότι μετά από 1,5 μήνα ΑΓΩΝΑ στους δρόμους, στις στοές, στα εργοτάξια, στα χωριά μας, η δικαίωση δεν ήρθε ΠΟΛΙΤΙΚΑ ήρθε για άλλη μια φορά από το ΣτΕ και μας δίνει το πάτημα για να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας μέχρι την τελική δικαίωση.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ τον πολιτικό κόσμο της χώρας, να πάρει ξεκάθαρες θέσεις για μας, για το μέλλον της περιοχής μας και για το αν τελικά σε αυτήν την χώρα θέλουμε ή όχι να έχουμε μεταλλευτική ανάπτυξη. Και αυτό περιμένουμε και από τις πολιτικές δυνάμεις και από το Κράτος και από τους αρμόδιους φορείς.

Να έρθουν στα Μεταλλεία. Να ενημερωθούν για μας και το έργο μας και να δρομολογήσουν την οριστική και ουσιαστική λύση, για το καλύτερο όλων μας.

Σωματείο Υπογειτών Μεταλλείων Κασσάνδρας

Ο πρόεδρος, Χρήστος Ζαφειρούδας, Ο Γεν. Γραμματέας, Γιάννης Μάλαμας»

Το 14άρι μπορεί να αποδειχθεί σημαδιακό για τη Χαλκιδική, αφού τόσες φορές δικαιώθηκε η Ελληνικός Χρυσός από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Στα χαρτιά το 14άρι κερδίζει. Και για το ποδόσφαιρο, όμως, το 14 είναι σημαδιακό νούμερο, αφού το φορούσε στην πλάτη του ο Γιόχαν Κρόιφ, ο μεγαλύτερος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών. Το νούμερο αυτό μπορεί να αποδειχθεί σημαδιακό και για τη Χαλκιδική, αφού τόσες είναι οι φορές που δικαιώθηκε η Ελληνικός Χρυσός από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Από σήμερα οι 2000 εργαζόμενοι επιστρέφουν στη δουλειά τους, καθώς την περασμένη Παρασκευή το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο ανέστειλε την απόφαση Σκουρλέτη να ακυρώσει τις τεχνικές άδειες και να κλείσει τα μεταλλεία. Οι 1300 της Ελληνικός Χρυσός και του Άκτορα βρίσκονταν σε διαθεσιμότητα, επί 33 ημέρες. Οι υπόλοιποι 700 των υπεργολάβων είχαν απολυθεί. Τώρα ελπίζουν ότι η οριστική απόφαση που αναμένεται σε έναν περίπου μήνα θα είναι και αυτή θετική, ώστε να παραμείνουν στις θέσεις τους και στις δουλειές τους.

Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο το σκεπτικό της απόφασης για την αναστολή της ακύρωσης των τεχνικών αδειών από τον υπουργό. Οι δικαστές αναφέρονται στο κοινωνικό όφελος και το δημόσιο συμφέρον, υπολογίζοντας τη βαρύτητα της εργασίας και της οικονομικής επιβίωσης της περιοχής. Δε μπήκαν στην ουσία της υπόθεσης, θα το κάνει η Ολομέλεια. Το έχουν κάνει, άλλωστε, στο παρελθόν πολλές φορές και με διάφορες αφορμές. Έμειναν στο κοινωνικό κόστος, το οποίο συχνά ο φανατισμός δεν υπολογίζει. Υπογράμμισαν το δημόσιο συμφέρον, που η ιδεοληψία το προσανατολίζει ανάλογα με τα συμφέροντά της.

Η υπόθεση των μεταλλείων Χαλκιδικής είναι διδακτική από πολλές πλευρές, κάτι, όμως, που στην Ελλάδα δεν έχει αξία. Έτσι κι αλλιώς κανείς δεν μαθαίνει από τα παθήματα και τις περιπέτειες. Οι αλλαγές μένουν στα λόγια κι εφαρμόζονται επιφανειακά μόνο όταν είναι ανώδυνες. Μια μεγάλη βιομηχανική επένδυση είναι βέβαιον ότι έχει επιπτώσεις στο περιβάλλον. Οτιδήποτε κάνουμε έχει μεγάλες ή μικρές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Άλλωστε στις αγελάδες οφείλεται το 75% της εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, που έχει ως συνέπεια το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Δεν σκέφτηκε, όμως, κανείς να τις αποστρατεύσει ή να τις εξαφανίσει. Το ζήτημα, λοιπόν, είναι να τηρούνται οι νόμοι που ισχύουν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και αποτελούν –θεωρητικά τουλάχιστον- τη χρυσή τομή ανάμεσα στην ανάπτυξη και το περιβάλλον. Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Δε χρειάζονται ούτε φωνές, ούτε κινητοποιήσεις, ούτε καταγγελίες, ούτε άσκηση εξουσίας, ούτε αυτοδίδακτοι οικολόγοι. Αρκεί η τήρηση της ουσίας της νομοθεσίας. Πόσο δύσκολο είναι να ισχύσει κάτι τέτοιο;

Θα ήταν πραγματικά απαράδεκτο να βάλει κανείς στις δύο άκρες της ζυγαριάς τη δουλειά και το περιβάλλον. Το λογικό είναι ο συνδυασμός, χωρίς εκπτώσεις από τη μια και χωρίς υπερβολές από την άλλη. Με όρους ευρωπαϊκούς. Όλα τα άλλα εκτός από τη συνεννόηση είναι επικίνδυνα και αδιέξοδα.