Ο επικίνδυνος δρόμος των ιδεοληπτών του υπ. Πολιτισμού που απειλεί να τινάζει στον αέρα τις μεγαλύτερες επενδύσεις.

Στην υπόθεση του χρυσού στις Σκουριές πραγματικά συμβαίνουν πολύ περίεργα πράγματα που σε κάνουν να απορείς και να αμφιβάλλεις κατά πόσον οι μεγάλες επενδύσεις στη χώρα θα πραγματοποιηθούν ή θα σκοντάψουν στις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις ή τις εμμονές κομματικών και ιδεοληπτών! Μολονότι, λοιπόν, οι τοπικές υπηρεσίες στις Σκουριές έχουν δώσει την έγκρισή τους και έχουν παραπέμψει την υπόθεση στο ΚΑΣ προκειμένου να διευθετηθεί το ζήτημα οριστικά, εντούτοις το υπ. Πολιτισμού μπλοκάρει τη διαδικασία πρώτον απαιτώντας αυτοψία (που θα γίνει σε δεύτερο χρόνο) και δεύτερον μεταθέτοντας την ευθύνη στο υπ. Περιβάλλοντος, το οποίο θα πρέπει πρώτα να επιλύσει τα δικά του ζητήματα τόσο σε σχέση με τις μελέτες όσο και με τη μεταφορά των αντικειμένων.

Εν πολλοίς, από τον Άννα στον… Καϊάφα! Εμπλοκή μιας τεράστιας επένδυσης για λόγους τυπικούς, παρά τη σύμφωνη γνώμη των τοπικών υπηρεσιών, επειδή κάποιοι στο υπ. Πολιτισμού διακατέχονται από εμμονές, ιδεοληψίες και άκρατο συγκεντρωτισμό που οδηγεί στη γραφειοκρατία και στη ματαίωση πολύ σημαντικών για τον τόπο επενδύσεων.

Εκεί στη Lamda προσέξτε!

Με αφορμή τις Σκουριές, αναπόφευκτα το μυαλό όλων πάει στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ, εκεί όπου έχει παρεισφρήσει η συμμετοχή του υπουργείου του κ. Μπαλτά! Επειδή, λοιπόν, με αυτά που βλέπουμε να γίνονται στις Σκουριές τρομάζουμε, προειδοποιούμε τη Lamda να είναι πολύ προσεκτική και να ΜΗ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ σε ό,τι προτείνεται για την παρουσία και ενεργό συμμετοχή του υπ.Πολιτισμού, γιατί οι άνθρωποι είναι εμμονικοί και ιδεολήπτες και θα την τινάξουν στον αέρα την επένδυση, θα εγκλωβίσουν τα πάντα σε παραπομπές από το

ένα υπουργείο στο άλλο, από οργανισμό σε οργανισμό, θα απαιτούν επαναλαμβανόμενες αυτοψίες και θα οδηγούνται πάντα σε αδιέξοδο. Προσέξτε… διότι εκτός των άλλων υπάρχουν συμφέροντα τοπικά και επιχειρηματικά που δεν θέλουν να πραγματοποιηθεί η επένδυση στο Ελληνικό

ΥΓ. 1: Υπάρχει η εκτίμηση ότι ορισμένοι νταραβεριτζήδες, διαχρονικοί στις Σκουριές, δημιουργούν σκόπιμα προβλήματα για να εμφανιστούν ως σωτήρες με το αζημίωτο. Ας το έχουν υπ’ όψιν οι Καναδοί.

ΥΓ. 2: Αυτός ο Μυλόπουλος του Μετρά θα πρέπει να καταλάβει ότι η διοίκηση ενός οργανισμού δεν είναι να διορίζει «ημετέρους», ούτε να βγάζει φωτογραφίες. Και αντί να πολεμάει επενδύσεις που φέρνουν φρέσκο χρήμα στη χώρα,να μας δικαιολογήσειεπαρκώςτααποτελέσματατωνδιαιτησιώνπου έχουν ως αρνητική για το φορολογούμενο πολίτη παρενέργεια να πριμοδοτούνται πλουσιοπάροχα οι διαπλεκόμενοι εργολάβοι!

[ΠΗΓΗ: ΑΞΙΑ, 15/10/2016]

“Δικλείδες ασφαλείας” του ελληνικού κράτους … «ενάντια στους καταχτητές καπιταλιστές του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου…» είναι μονίμως οι υπηρεσίες Αρχαιολογίας, οι Δασικές υπηρεσίες και οι υπηρεσίες Περιβάλλοντος.

Οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης έχουν καταντήσει το κράτος τόσο γελοίο (με τις “προσκλήσεις” επενδυτών) που η Ελλάδα, φαντάζει ως περίγελος της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας. Η επένδυση του Ελληνικού ασφαλώς και θα γίνει. Αλλά το κράτος θα βάλει πρώτα την αριστερή τριτοκοσμική σφραγίδα του ότι “…επενδυτές και κεφάλαιο είναι καταχτητές και παράσιτα…” Και στη συνέχεια θα ξεβρακωθεί…

Μέχρι να ξεβρακωθεί όμως και το Ελληνικό θα “λουστεί” τη γνωστή (για τα μάτια του λαού) αντιπαράθεση με τη “χρηστή” ελληνική Πολιτεία η οποία “κόπτεται” για την αρχαιολογική μας κληρονομιά… την κρατική περιουσία και το περιβάλλον…

“Δικλείδες ασφαλείας” του ελληνικού κράτους “…ενάντια στους καταχτητές καπιταλιστές του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου…” είναι μονίμως οι υπηρεσίες Αρχαιολογίας, οι Δασικές υπηρεσίες και οι υπηρεσίες Περιβάλλοντος.

Οι κρατικές υπηρεσίες που ανταποκρίνονται (άμεσα και χωρίς άποψη) σε κάθε κομματικό, κυβερνητικό, βουλευτικό ή Δημαρχιακό (βλέπε οικοπεδοφαγικό) “κάλεσμα” να αποδείξουν ότι η συγκεκριμένη επένδυση καταστρέφει τα αρχαία, τα δάση ή την ελληνική φύση…

Πρόσφατες περιπτώσεις ο Ελληνικός Χρυσός και επενδύσεις τεράστιας τουριστικής σημασίας στην Κρήτη, στην Κέρκυρα, στη Λευκάδα όπως και 1-2 άλλες (σε περιοχές μικρότερης σημασίας) που αδειοδοτήθηκαν μόνο όταν έγιναν διεθνής σαπουνόπερα…

Ζητάνε οι επενδυτές πολιτική επενδύσεων από τα υπουργεία Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος (ανεξάρτητα από το πως λέγονται κατά καιρούς) που σχεδόν δεν “μιλιούνται”… Αλλά τα βρίσκουν (χρόνια τώρα) σε όλες τις τακτικές “αστυνόμευσης” ενάντια στις επενδύσεις…

Πρόκειται για τα βασικά υπουργεία επενδυτικής πολιτικής που δεν ξέρουν να σου πουν ούτε που επιτρέπεται να χτίσεις εργοστάσιο η ξενοδοχείο… γιατί ούτε το χωροταξικό ούτε το πολεοδομικό έχουν ολοκληρωθεί, σε τελική μορφή, σε όλη τη χώρα.

Σε αντίθεση δε και με την Βουλγαρία, όπου η συνύπαρξη της πολιτικής προστασίας του περιβάλλοντος με την πολιτική ανάπτυξης αποτελεί βασική αρχή της επενδυτικής της πολιτικής (έτσι μάζεψε και την ελληνική επιχειρηματική μετανάστευση) στην Ελλάδα κάτι τέτοιο θεωρείται “επάρατος νόσος”.

Με τούτα και με τα άλλα δεν βρίσκω λόγο να καταφύγω και στην μόνιμη και καθημερινή διαφθορά (μαγαζάκια και φακελάκια) στο κράτος.

Γιατί στην κατάντια που έφτασε η Ελλάδα, η διαφθορά αποτελεί (από χρόνια) “ισχυρότατο κλάδο” που παρεμβάλλεται εντυπωσιακά και στην οικονομία… Η παραοικονομία έχει “θρέψει” την οικονομία μέχρι και 70%.

Σταθείτε, για παράδειγμα, στο λαθρεμπόριο καυσίμων που υποτίθεται ότι “πατάχθηκε” πάνω από 30 φορές από 7 κυβερνήσεις… μετά το 1993 όταν οδηγία της Ε.Ε. επέβαλλε να απελευθερώσουμε τις τιμές. Οι λαθρέμποροι καυσίμων ζουν, βασιλεύουν και κλείνουν όποια εταιρία καυσίμων μπορούν…

Ο δε ΣΥΡΙΖΑ (που επίσης “πάταξε” το λαθρεμπόριο καυσίμων το 2015…) προετοιμάζει και άλλα μέτρα. Γιατί; Μήπως δεν το πάταξε;

Παρόμοια με όλα τούτα τα “θέατρα” ήταν διαχρονικά στο σύνολό της η παρωδία της επενδυτικής πολιτικής της μεταπολίτευσης.

Από τα μεγάλα κρατικά επενδυτικά έργα 1975-1980 (χημικά, μεταλλευτικά, μεταλλουργικά και πετρελαϊκής βιομηχανίας του Κωνσταντίνου Καραμανλή που ουδέποτε είδαν οι φορολογούμενοι οι οποίοι πλήρωσαν όμως και φύλακτρα για σκουριασμένους εξοπλισμούς σε λιμάνια της Αγγλίας), μέχρι τον “εκσυγχρονισμό” των “κοινωνικοποιημένων βιομηχανιών” (του Ανδρέα Παπανδρέου από το 1983 και μετά.)

Και αυτή, η δήθεν επενδυτική πολιτική, ήταν που αποκάλυψε και τον “νανισμό” του ελληνικού κράτους που μανιωδώς κυβερνήσεις και αντιπολίτευση αγωνίζονται να το παρουσιάσουν ως “ανάστημα”.

Αλλά το όποιο ανάστημα και άν υπήρχε το “κόντυνε” ο κομματισμός του 1975 –1985 (που κρατάει μέχρι σήμερα) όταν διέλυσε υπουργεία, αχρήστευσε σημαντικότατες Γενικές Διευθύνσεις και Διευθύνσεις υπουργείων ενώ γαλάζιοι, πράσινοι και κόκκινοι Καρανίκες… “καπέλωσαν” αναγνωρισμένες προσωπικότητες πραγματικά μορφωμένων, πολύπειρων και ικανών παλαιών Γενικών Διευθυντών, Διευθυντών και φιλότιμων υπηρεσιακών παραγόντων.

Αποτέλεσμα η ασημαντότητα του κράτους ακόμη και σήμερα με 1.500.000 πολίτες άνεργους και κάπου 500.000 νέα παιδιά 30-35 ετών, άξιοι επιστήμονες και τεχνικοί, μετανάστες γιατί ο πολιτικός κομπλεξισμός μαζί με τηνγραφειοκρατία και την διαφθορά διώχνουν σωρηδόν επενδύσεις και επενδυτές.

Στις Σκουριές κράτος και κυβέρνηση προκάλεσαν “εμφύλιο” οδηγώντας την Ελλάδα στα δικαστήρια για να “τα κατεβάσει” τελικά το υπουργείο Περιβάλλοντος αναγνωρίζοντας το δίκιο του επενδυτή.

Οι άδειες για το Ελληνικό θα υπογραφούν με δουλικότητα ραγιαδισμού γιατί κανείς υπουργός, πολιτικός ή ακόμη και Καρανίκας… δεν τολμάει να χρεωθεί την αποτυχία της επένδυσης. Αλλά το ελληνικό κράτος θα συνεχίσει να θυμίζει τους γνωστού ύφους υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ. “Τσαμπουκάδες” και “επαναναστάτες” μπροστά στις τηλεοράσεις (με εντολή Τσίπρα) και χαρούλες στους επενδυτές και τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες μόλις σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας και δεν τους βλέπουν…

[ΠΗΓΗ: capital.gr, του Γιώργου Κράλογλου, 8/8/2016]

Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν… Ή ΟΛΗ η Ελλάδα είναι ένας αρχαιολογικός χώρος, ή η ύπαρξη αρχαίων αποτελεί μια ωραιότατη δικαιολογία για να παρουσιάζονται προσκόμματα σε επενδύσεις οι οποίες είναι ανεπιθύμητες από ορισμένους κύκλους (να μη λέμε και ονόματα…).

Το κακό τρίτωσε! Μετά από τις Σκουριές στην Χαλκιδική και το Αφάντου στη Ρόδο, διαβάζουμε στο χθεσινό Πρώτο Θέμα (δες εδώ), πως «Τις διαδικασίες ανακήρυξης σχεδόν ολόκληρης(!) της έκτασης του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού σε αρχαιολογικό χώρο προτίθεται να ξεκινήσει η Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων & Πολιτιστικής Κληρονομιάς (ΓΔΑΠΚ), όπως ενημερώνει με κατεπείγουσα επιστολή που έστειλε στις 2 Αυγούστου στο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) και στο υπουργείο Οικονομικών.Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή» απειλείται κοινώς, να «τιναχθεί έτσι στον αέρα» μια παραχώρηση που έχει μάλιστα συμβατικά ολοκληρωθεί και βρίσκεται στη διαδικασία σύνταξης του κυρωτικού νόμου προκειμένου αυτός να ψηφισθεί από τη Βουλή».!!!

Βέβαια, το υπουργείο Πολιτισμού προσπαθεί να υποβαθμίσει το θέμα μετά το σάλο που προκλήθηκε από την αποκάλυψη ότι έχει προχωρήσει τις διαδικασίες ανακήρυξης σχεδόν ολόκληρου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού σε αρχαιολογικό χώρο.Με μια μακροσκελή ανακοίνωση του επιβεβαιώνει τις κινήσεις των υπηρεσιών του υποστηρίζοντας ότι «η κήρυξη – οριοθέτηση αρχαιολογικού χώρου δεν δεσμεύει την περιοχή ούτε μεταβάλλει επί τα χείρω τους συνήθεις όρους που ισχύουν γενικότερα από την πλευρά του αρχαιολογικού νόμου για δημόσια και ιδιωτικά έργα σε ολόκληρη τη χώρα».Καταλήγει, δε, ότι «και η πολιτιστική κληρονομιά θα προστατευτεί και θα αναδειχτεί και η επένδυση στο Ελληνικό θα προχωρήσει απρόσκοπτα, αξιοποιώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που προσφέρει ο πολιτισμός και εν τέλει κερδίζοντας προστιθέμενη αξία».

Αλλά το Ελληνικό δεν είναι η μόνη περίπτωση… Σύμφωνα με το δημοσίευμα, πρόβλημα  από το υπουργείο Πολιτισμού ενδέχεται να αντιμετωπίσει και ο διαγωνισμός για το Ιππικό Κέντρο Μαρκοπούλου, το οποίο το ΤΑΙΠΕΔ επιδιώκει να παραχωρήσει για 40 χρόνια σε ιδιώτη επενδυτή, σύμφωνα με το αναπτυξιακό πλάνο που έχει εγκρίνει το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ). Σύμφωνα με τις σχετικές υπηρεσίες του υπουργείου, έχουν ενημερώσει το ΤΑΙΠΕΔ πως μεγάλο μέρος της υπό παραχώρησης έκτασης αξιολογείται ως υποψήφιο για να κηρυχθεί αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Δεν είναι η πρώτη φορά φέτος που το υπουργείο Πολιτισμού, και ειδικότερα υπηρεσίες του που εισηγούνται, σύμφωνα με πληροφορίες, τις σχετικές αποφάσεις στην πολιτική ηγεσία, προκαλεί αιφνιδιαστικές αλλαγές σε δρομολογημένα από την τρέχουσα κυβέρνηση επενδυτικά προγράμματα. Υπενθυμίζεται πως ανάλογα προβλήματα δημιούργησαν ενέργειες του υπουργείου Πολιτισμού και στην περίπτωση του Αστέρα Βουλιαγμένης, οι οποίες όμως τελικά υπερκεράστηκαν, αλλά και στην έκταση της Αφάντου στη Ρόδο, όταν το υπουργείο κήρυξε το σύνολο της υπό παραχώρησης έκτασης ως αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Και βέβαια μη ξεχνάμε τις Σκουριές, όπου το ΚΑΣ ζήτησε «περαιτέρω αυτοψίες»…

Ανεξάρτητα του τι θα γίνει τελικά, και η ανακοίνωση μόνο της πρόθεσης να ανακινηθεί την παρούσα στιγμή ένα τέτοιο θέμα που κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα μια παραχώρηση που έχει συμβατικά ολοκληρωθεί, δεν μπορεί παρά να μας κάνει να σκεφτούμε πως πρόκειται για μεθόδευση εκ μέρους του ιδεοληπτικού κομματιού της κυβέρνησης, από τους ανθρώπους δηλαδή που δεν θέλουν την επένδυση του Ελληνικού και έχουν εκφραστεί και δημόσια εναντίον της.

Έχουμε άδικο να σκεφτόμαστε έτσι;