Tag Archives: υδρογονάνθρακες

ΞΕΦΕΥΓΟΥΝ ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ

Επίθεση σε όχημα στη Θεσπρωτία – εμπλοκή και του Ρουβίκωνα(!)

Διαστάσεις που πιθανά να μην είχαν υπολογιστεί μέχρι σήμερα αρχίζουν και παίρνουν οι διαμαρτυρίες κατά των ερευνών για την ύπαρξη υδρογονανθράκων στο υπέδαφος της Ηπείρου. Διαστάσεις που εύλογα προκαλούν ανησυχία καθώς τα τελευταία φαινόμενα απέχουν από τις απλές διαμαρτυρίες και δημιουργούν ένα πολεμικό κλίμα ίο οποίο έφτασε μέχρι και την Αθήνα.

Πιο συγκεκριμένα στο γραφείο του καθηγητή του ΕΜΠ, Δημήτρη Καλιαμπάκου, εισέβαλαν Μέλη της ομάδας Ρουβίκωνας . Όπως αναφέρουν σε ανάρτησή τους σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου, «η παρέμβαση αφορά τις εξορύξεις πετρελαίου στην Ήπειρο». Η ανακοίνωση καταλήγει στο «[…] Απαιτούμε ΑΜΕΣΗ εγκατάλειψη των σχεδίων για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων σε χερσαία και θαλάσσια κοιτάσματα. Αλληλεγγύη στον αδάμαστο αγώνα των κατοίκων της Ηπείρου»…

«Ντου» και στη Θεσπρωτία

Στο μεταξύ, πριν καν ξεκινήσουν οι έρευνες στη Θεσπρωτία για τους υδρογονάνθρακες φάνηκαν οι πρώτες ακραίες αντιδράσεις… Σύμφωνα με τη μέχρι στιγμής δημοσιογραφική ενημέρωση η έρευνα βρίσκεται σε φάση προετοιμασίας και τα συνεργεία που δουλεύουν στη Θεσπρωτία αυτό το διάστημα, ασχολούνται κυρίως με αναγνώριση του εδάφους, καθαρισμό γραμμών, τεστ ασφαλείας και άλλες προκαταρκτικές εργασίες.

Η κοινοπραξία Repsol Energean Oil & Gas, έχει αναθέσει τη γεωφυσική σεισμική έρευνα στην ιταλική Geotech. Συνεργεία της τελευταίας, βρέθηκαν, σύμφωνα με τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, αντιμέτωπα με αντιδράσεις μεμονωμένων (ομάδων;) πολιτών.

Την περασμένη εβδομάδα στην περιοχή της Πλακωτής του Δήμου Σουλίου άγνωστοι βανδάλισαν αυτοκίνητο της Μονάδας Περιβάλλοντος, η οποία παρακολουθεί το έργο, αποτελείται από δασολόγους, περιβαλλοντολόγους, αρχαιολόγους, ορνιθολόγους κ.ά. και έχει ως στόχο την τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και του περιβαλλοντικού σχεδίου δράσης που έχει εγκριθεί από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Το συγκεκριμένο όχημα έχει ως έργο τη μέτρηση του προκαλούμενου θορύβου.

Ταυτόχρονα, μέσω σελίδας που έχει δημιουργηθεί σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης κατά της έρευνας υδρογονανθράκων, εκτοξεύονται ακόμη και απειλές κατά της ζωής των εργαζομένων στα συνεργεία. Παραινέσεις του τύπου «Η βία είναι απαραίτητη σε αυτές τις περιπτώσεις», «Βάλτε μονόβολο και κατευθείαν στον Καλαμά», «Να φύγουν με κομμένα τα χέρια», «Αν μαζέψω κομάντος και καραμπίνες μπορώ να τους αποτρέψω» και άλλα παρόμοια…

Μάλιστα, οι απειλές αυτές προβληματίζουν τόσο τις αρχές, όσο και τους ίδιους τους διαχειριστές της σελίδας οι οποίοι στις 28 Μαΐου δημοσίευσαν και δήλωση περί βίας στην οποία, μεταξύ άλλων, σημειώνουν: «Αγαπητά μέλη, για μια ακόμη φορά θα επισημάνουμε πως η ομάδα εδώ και γενικότερα η Πρωτοβουλία των Κατοίκων της Ηπείρου ενάντια στις έρευνες εξορύξεις υδρογονανθράκων, είναι ξεκάθαρα κατά της άσκησης βίας. Δεν ασπαζόμαστε τέτοιου είδους αγώνα γιατί πιστεύουμε πως μπορούμε να παλέψουμε για τον δίκαιο σκοπό μας, με χίλιους άλλους τρόπους…».

Ανησυχία για το μετά

Θυμίζουμε ότι ανάλογο βανδαλισμό είχε υποστεί και ο εξοπλισμός της Ιταλικής εταιρίας και στα Γιάννενα τον περασμένο χειμώνα, ενώ πλέον οι διαμαρτυρίες έχουν γίνει πιο οργανωμένες και υπό την σκέπη ακόμα και της Greenpeace.

Το σίγουρο είναι πως η συντριπτική πλειονότητα όσων συμμετέχουν σε φορείς και πρωτοβουλίες κατά των ερευνών και της εξόρυξης υδρογονανθράκων δεν είναι οπαδοί της βίας. Το ίδιο σίγουρο όμως είναι πως τέτοιες πρωτοβουλίες δίνουν αφορμή σε όχι και τόσο ειρηνικές συλλογικότητες να παρεισφρήσουν και να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν αυτό που συνήθως επιθυμούν.

Μπάχαλο.

Το ερώτημα που τίθεται εύλογα είναι: τι γίνεται από εδώ και πέρα; Η απάντηση σίγουρα δεν είναι εύκολη, ούτε μονοδιάστατη. Αυτό που απαιτείται όμως να γίνει ακόμα πιο έντονα είναι η ενημέρωση. Παρά τις ημερίδες που διοργανώθηκαν σε Γιάννενα και Θεσπρωτία, υπάρχει ακόμα ένα τεράστιο κενό το οποίο ορισμένοι το εκμεταλλεύονται κατά το δοκούν.

Για παράδειγμα όλες οι κινητοποιήσεις έχουν ως τίτλο την εναντίωση κατά των εξορύξεων, τη στιγμή που σήμερα βρισκόμαστε απλά στο στάδιο των ερευνών, οι όποιες, όταν ολοκληρωθούν, θα ακολουθηθούν από δύο και πλέον χρόνια μελετών για να αποφασιστεί αν τελικά υπάρχουν και τι είδους κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην περιοχή.

Φαίνεται λοιπόν ότι αυτή τη στιγμή λείπει μια ολιστική ενημέρωση προς τους κατοίκους της Ηπείρου για το θέμα των πετρελαίων η οποία δεν μπορεί να γίνει με ξεχωριστές πρωτοβουλίες ούτε από την πλευρά της αυτοδιοίκησης, ούτε από την εταιρία, ούτε από επιστημονικούς φορείς και φυσικά τα κινήματα που εκφράζουν την αντίθεσή τους ως προς το περιβαλλοντικό αποτύπωμα τυχόν εξορύξεων.

Πιθανά μια συνολική προσέγγιση του θέματος απ’ όλους αυτούς φορείς να φέρει μια καλύτερη ενημέρωση και το κυριότερο, να ηρεμήσει το κλίμα που πάει να ξεφύγει.

Σχόλιο του μπλογκ: Όλα αυτά θυμίζουν πρώτες εποχές στις Σκουριές όπου η βία ήταν στην καθημερινή ατζέντα… Εξ’ άλλου οι πρώτοι διδάξαντες έτρεξαν πρόθυμα να δώσουν το… «know how» στους «συναδέλφους» της Ηπείρου…

[ΠΗΓΗ: ΝΕΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΗΠΕΙΡΟΥ, του Αλέξανδρου Θέμελη, 06/06/2018]

ΗΠΕΙΡΟΣ: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ… ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ

Προβλήματα αναμένεται να συναντήσει η κοινοπραξία Repsol – Enegean, στην οποία έχει κατακυρωθεί το χερσαίο οικόπεδο υδρογονανθράκων στα Ιωάννινα, καθώς η επένδυση φαίνεται να πυροδοτεί αντιδράσεις ανάλογες με αυτές στις Σκουριές για τα Μεταλλεία Χαλκιδικής.

Μάλιστα, όπως αναφέρει σε πρόσφατο δημοσίευμά της η εφημερίδα ‘Καθημερινή’, φυσικά πρόσωπα που πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις κατά της επένδυσης στις Σκουριές έχουν μεταφερθεί στην περιοχή των Ιωαννίνων.

Οι πρώτες αντιδράσεις περιλάμβαναν ανάρτηση πανό ενάντια στην επένδυση στις περιοχές των σεισμικών ερευνών, ενώ, στη συνέχεια, στήθηκαν ‘μπλόκα’, εξαιτίας των οποίων πολλές φορές τα συνεργεία της κοινοπραξίας της ισπανικής Repsol με την ελληνική Energean υποχρεώθηκαν να σταματήσουν τις εργασίες τους. Μάλιστα, σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ, δεν έλειψαν και δολιοφθορές σε μηχανήματα.

Τόσο παράγοντες των εταιρειών του κλάδου, όσο και εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας εκφράζουν τον προβληματισμό τους για το γεγονός ότι σύμβουλος του πρώην αναπληρωτή υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και νυν αναπληρωτή υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Γ. Τσιρώνη, εμφανίζεται να συνεργάζεται με τις συγκεκριμένες ομάδες, ενώ και το κόμμα των Οικολόγων, στο οποίο ανήκει ο κ. Τσιρώνης, διαφοροποιήθηκε κατά την πρόσφατη κύρωση από τη Βουλή τριών συμβάσεων παραχώρησης για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων σε ισάριθμες περιοχές.

Και αυτό, ενώ την ίδια στιγμή προβληματισμό για τις αντιδράσεις αυτές εκφράζει και ο Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΝ, κ. Μιχάλης Βερροιόπουλος, ο οποίος, όπως αναγνωρίζουν οι εταιρείες, στηρίζει ενεργά τις επενδύσεις.

Επισημαίνεται, εξάλλου, ότι οι πιέσεις των ως άνω ομάδων ανάγκασαν το Δήμο Ζαγορίου να υπαναχωρήσει από την αρχική θετική του απόφαση για τις σεισμικές έρευνες που είχε ξεκινήσει η Respol στην περιοχή του. Οι κινητοποιήσεις, όπως έχει προαναγγελθεί, θα περιλαμβάνουν και τις έρευνες των ΕΛΠΕ στην Άρτα -Πρέβεζα, αλλά και στην Κέρκυρα, που έχει παραχωρηθεί στην κοινοπραξία Total-ΕΛΠΕ-Edison.

Σχόλιο του politesaristoteli.blogspot.gr: Όσο βασιλεύει η ανοχή και το χάιδεμα στα αυτιά για ψηφοθηρικούς λόγους σε τέτοιες οικονομικές ομάδες, που προτάσσουν κάλπικα την προστασία του περιβάλλοντος, τόσο θα βαθαίνει η οικονομική και κοινωνική κρίση στην πατρίδα μας.

 

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.gr, από energia.gr, 12/3/2018]

ΤΟΥΣ ΠΗΡΑΝ ΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ…

Διαβάζω στην εφημερίδα «Πρωινός Λόγος Ιωαννίνων», στο φύλλο της 7/3/2018, ένα άρθρο του κου Μιχάλη Κ. Ντιναλέξη, Πολιτικού Μηχανικού & Μηχανικού Περιβάλλοντος στο Imperial College London, Ερευνητής Ανθρωπογενούς Σεισμικότητας & Σεισμικής Επικινδυνότητας, περί έρευνας υδρογονανθράκων στην Ήπειρο.

Μια χαρακτηριστική φράση μου έμεινε στο μυαλό: «Το ενδεχόμενο μεταφοράς τον κλίματος των Σκουριών στην Ήπειρο δεν μπορεί παρά να είναι ανησυχητικό…». Αυτό τα λέει όλα… Αφ΄ ενός τη δική μας κατάντια στην Χαλκιδική όπου έχουμε πλέον γίνει γνωστοί πιο πολύ για τις Σκουριές και χρησιμοποιούμαστε ως παράδειγμα προς αποφυγήν, και αφ’ ετέρου την προβολή κάποιων λογικών φωνών στην Ήπειρο, οι οποίες αρχίζουν να καταλαβαίνουν το antigold παιχνίδι και πως προσπαθεί να γίνει εξαγώγιμο προϊόν της Χαλκιδικής.

Σας μεταφέρω ένα απόσπασμα από το άρθρο:

« […] Ο κ. Άκης Τσελέντης (καθηγητής Σεισμολογίας ΕΚΠΑ, Δ/ντης του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου), συνοψίζοντας, υποστήριξε πως η πιθανότητα επαγόμενης σεισμικότητας είναι μικρότερη από την πιθανότητα αεροπορικού δυστυχήματος, η οποία βέβαια δε μας οδηγεί στο καταργήσουμε τα αεροπλάνα…

Ο κ. Τσελέντης ήταν βέβαια προσκεκλημένος της ομάδας αντίδρασης, η οποία έπεσε θύμα των λεγόμενων fake news (ψεύτικης είδησης) βασιζόμενη σε άρθρο κάποιου blog, το οποίο παραποίησε μία ραδιοφωνική συνέντευξή του, παρουσιάζοντάς τον λάβρο κατά του εγχειρήματος. Φυσικά, η στάση του κ. Τσελέντη, ως ειδικού, ήταν πολύ διαφορετική. Σε τέτοια λεπτά τεχνικά ζητήματα πρέπει η προσωπική έρευνα που κάνει ο καθένας να είναι σοβαρή και να μη βασίζεται σε ό τι διαβάσει σε τυχαία σημεία στο ίντερνετ, πόσο μάλλον αντιεπιστημονικά και χρωματισμένα.

Με το σύνολο, λοιπόν, των ανησυχιών και ερωτημάτων απαντημένο, το συμπέρασμα είναι ακλόνητο: οι εξορύξεις είναι για την Ήπειρο, το περιβάλλον της, και όλα τα στοιχεία της, ακίνδυνες. Είναι, όμως, και απαραίτητες. Η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή οικονομική κρίση, ενώ η Ήπειρος και τα χωριά της βιώνουν το μαρασμό ήδη για δεκαετίες. Κάθε επένδυση είναι απαραίτητη, κι έστω και μία θέση εργασίας είναι επιτυχία. Η υποστήριξη τέτοιων βιώσιμων επενδύσεων, λοιπόν, είναι η μόνη υπεύθυνη στάση για τον τόπο.

Η αντίθεση στο εγχείρημα αυτό χρησιμοποιεί πλέον περιβαλλοντικές ανησυχίες (για να παρασύρει όσους φοβηθούν) μόνο ως προκάλυμμα στο πραγματικό κίνητρο, το οποίο είναι πολιτικό. Παραδέχθηκε άλλωστε η ομάδα αντίδρασης και στις δύο ημερίδες, πως η εναντίωσή της στο εγχείρημα είναι πολιτική. Αλλά είναι αυταπόδεικτο, τόσο από τη σύνθεση της ομάδας αντίδρασης στις ημερίδες –με συνδικαλιστές, μέλη και στελέχη αριστερών κομμάτων– όσο κι από τις διάφορες άλλες ομάδες που ασχολούνται ενεργά με το θέμα και τις εκδηλώσεις τους, οι οποίες είναι, είτε μερικώς, είτε πλήρως, κομματικοποιημένες. Αναμφίβολα το ζήτημα θα είχε γίνει σημαία και του ΣΥΡΙΖΑ αν δεν ήταν στην κυβέρνηση – τώρα με το ένα χέρι υπογράφει τις συμβάσεις και με το άλλο συμμετέχει στις αντιδράσεις.

Η δε συμμετοχή ατόμων από τις Σκουριές σε εκδηλώσεις της ομάδας αντίδρασης ήδη από το περασμένο έτος κατέδειξε πως αυτή δεν αποτελεί απλή, αχρωμάτιστη ομάδα κατοίκων, όπως παρουσιάστηκε, αλλά κατέδειξε περεταίρω τα βαθιά της πολιτικά κίνητρα. Η αυξημένη συμμετοχή τους, διαδικτυακή και φυσική μέχρι και στις ημερίδες –οι οποίες, υπενθυμίζω, έγιναν για την τοπική κοινωνία και όχι για «μουσαφίρηδες»– αποδεικνύει ότι σκοπός της ομάδας αντίδρασης δεν είναι ο εσωτερικός διάλογος μεταξύ των Ηπειρωτών για το θέμα, αλλά η επιβολή της άποψής της στο σύνολο, με τη βοήθεια οποιουδήποτε συμμάχου.

Στις Σκουριές όμως δεν υπάρχει μόνο μία ομάδα αντίδρασης, αλλά μία σειρά φαινομένων. Πρόκειται για την πλέον πολιτικοποιημένη αντίδραση σε επένδυση στην Ελλάδα. Υπάρχουν μεγάλες εντάσεις που πολλές φορές ξεπερνούν τα όρια. Έχουν λάβει χώρα και εκτεταμένα επεισόδια, με τη συμμετοχή μεταφερόμενων ομάδων αναρχικών και άλλων. Μάλιστα ορισμένες φορές έχουν φτάσει σε σημείο επιθέσεων των εγκαταστάσεων της εταιρείας και βανδαλισμών.

Το ενδεχόμενο μεταφοράς του κλίματος των Σκουριών στην Ήπειρο δεν μπορεί παρά να είναι ανησυχητικό. Εισαγόμενα επεισόδια και εντάσεις θα κάνουν μεγαλύτερη ζημιά στην περιοχή μας, στην κοινωνική συνοχή, την οικονομία και την εικόνα της. Αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος που αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή: κι αν κρίνει κανείς από τους μικρής έκτασης βανδαλισμούς που έχουν ήδη λάβει χώρα στα πεδία των σεισμικών ερευνών, δε θα πρέπει να αποκλείσει την κλιμάκωση. Είναι ένα ενδεχόμενο που απεύχομαι, αλλά το οποίο είναι πιθανό, και, τελικά, πιο επικίνδυνο από τις έρευνες και τις εξορύξεις».

ΟΙ ΚΑΥΤΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ

Πέρα από τη μάχη των εντυπώσεων γύρω από το διαγωνισμό για τα οικόπεδα σε Κρήτη και Ιόνιο, αναδεικνύονται ορισμένες αλήθειες που επιβάλλουν σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Μπορεί πράγματι να μην έγινε ο συνωστισμός που προέβλεπαν ορισμένοι αρμόδιοι, αλλά ουσιαστικά πόσοι θα μπορούσαν να αναλάβουν το ρίσκο για τέτοιου μεγέθους έρευνες, εκτός από τις γνωστές και μετρημένες στα δάκτυλα oil majors. Αρκεί να σκεφτούμε ότι τα ετήσια κέρδη των τριών, ExxonMobil, Total, Repsol, φτάνουν μαζί κοντά στα 40 δισ. δολ., ενώ η μόνη «ηχηρή απουσία», αυτή της ιταλικής ENI, αποδίδεται περισσότερο στις περιπέτειές της με τους τσαμπουκάδες της Τουρκίας στην Κύπρο. Οι συμμετοχές συνιστούν μια σαφή «ψήφο εμπιστοσύνης» για τις προοπτικές των ελληνικών κοιτασμάτων, αλλά και για τα ΕΛΠΕ που και στις δύο περιπτώσεις αποτελούν τον εθνικό στρατηγικό βραχίονα. Αναμενόμενη ήταν και η απουσία της Energean Oil & Gas που παίζει το δικό της στοίχημα στο Ισραήλ. Ταυτόχρονα, όμως, η εταιρία, μαζί με τη Repsol προσπαθούν να ξεκινήσουν τις προκαταρκτικές εργασίες για το χερσαίο οικόπεδο στα Ιωάννινα, όπου ήδη έχουν αρχίσει οι αντιδράσεις τύπου Σκουριών . Πρέπει, λοιπόν, τώρα και όχι κάποτε , να αποφασίσουμε τι θέλουμε. Εάν θέλουμε να εκμεταλλευτούμε τον ορυκτό πλούτο της χώρας, θα πρέπει η (εκάστοτε) κυβέρνηση να διασφαλίσει ότι οι διαγωνισμοί δεν θα εξελιχθούν με τους γνωστούς ελληνικούς «ρυθμούς». Αλλιώς, ας κρεμάσουμε την ταμπέλα κλειστό μέχρι νεωτέρας …

 

[ΠΗΓΗ: DEAL NEWS, 09/03/2018]