Δεύτερα Χριστούγεννα με μέτρα COVID-19 και πολλοί από εμάς αρχίζουμε να αναπολούμε τις ξέγνοιαστες εορταστικές ημέρες περασμένων ετών… Τότε που μικροί-μεγάλοι ξεχύνονταν σε δρόμους και μαγαζιά και πλατείες, σαν να επιζητούσαμε τον συγχρωτισμό και τον συνωστισμό, αυτόν που σήμερα όχι μόνο αποφεύγουμε, αλλά οριοθετούμε και με υποχρεωτικά μέτρα.
Τα Χριστούγεννα-σπονδή στον καταναλωτισμό ανήκουν σε περασμένες εποχές και η κίνηση στις αγορές το αποδεικνύει περίτρανα… Μόνο τα απαραίτητα… Είναι κι αυτή η κατάσταση με το ρεύμα και το φυσικό αέριο, που καιρός για σπατάλες…
Αυτά τα επιφανειακά, μπορεί να μας οδηγήσουν σε αυτό που οι κοινωνιολόγοι ονομάζουν «μελαγχολία των γιορτών», με την οποία λίγο ή πολύ όλοι έχουμε έρθει αντιμέτωποι σε κάποια φάση της ζωής μας. Οφείλεται λέει σε ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες. Οι ενδογενείς παράγοντες αφορούν τον χαρακτήρα μας, αλλά και τις προσωπικές εμπειρίες και αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων. Οι εξωγενείς αφορούν τη ματαίωση των προσδοκιών ολόκληρου του χρόνου, τυχόν οικονομικές δυσκολίες, τυχόν απώλειες ή ασθένειες, εργασιακή ανασφάλεια, για κάποιους τη μοναξιά και βέβαια, πρόσφατα, το φόβο του κορονοϊού και που θα καταλήξει όλη αυτή η υπόθεση…
Όμως τίποτα από αυτά δεν μπορεί να αγγίξει το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων: Ας χρησιμοποιήσουμε μια διαφορετική προσέγγιση και οπτική και ας προσπαθήσουμε να δούμε το πραγματικό νόημα των εορτών.
Ας βγάλουμε από το μυαλό μας τα πρότυπα με τα υπέροχα σπίτια, τα τεράστια στολισμένα δέντρα, τα συνεχή πάρτι, και βεβαίως τις τέλειες διαπροσωπικές σχέσεις. Δεν ισχύει το ότι επειδή ήρθαν τα Χριστούγεννα πρέπει σώνει και καλά να είμαστε όλοι χαρούμενοι και να ξεχειλίζουμε από ευτυχία… Οι δυσκολίες στη ζωή είναι καθημερινές και δυστυχώς δεν παίρνουν… ρεπό τις γιορτές! Είναι και οι περιορισμοί που επιβάλει η πανδημία σε συνδυασμό με την οικονομική ανασφάλεια και την αβεβαιότητα που κυριαρχούν παγκοσμίως, που επιβαρύνουν την ψυχολογία μας. Ας εστιάσουμε λοιπόν στο «εδώ και τώρα» αυτά τα Χριστούγεννα και ας απολαύσουμε το παρόν με τους δικούς μας ανθρώπους. Διάβασα κάπου και μου άρεσε, «Να μάθουμε να ζούμε τη στιγμή και να μη ζούμε για τις στιγμές που θα έρθουν ή που δεν έχουν έρθει».
Ας αναλογιστούμε όμως και την θρησκευτική πλευρά της μεγάλης αυτής Χριστιανικής εορτής, και ας γαληνέψουμε λίγο τη ψυχή μας εμβαθύνοντας στο νόημα της γέννησης του Σωτήρα. Ακόμα και όσοι δεν είναι ιδιαίτερα θρήσκοι μπορούν να σκεφτούν τους μέγιστους συμβολισμούς που εμπεριέχει η ιστορία των Χριστουγέννων. Σίγουρα θα βρουν αντιστοιχίες και παραλληλισμούς με πανανθρώπινες αξίες και ηθικά πρότυπα.
Αναφέρεται πως σύμφωνα με έρευνες, τα άτομα που κατά τη διάρκεια των γιορτών εστιάζουν κυρίως σε υλικά αγαθά, είναι λιγότερο ευτυχισμένα από τα άτομα που εστιάζουν στην ουσία των Χριστούγεννων που είναι αγάπη, συγχώρεση και προσφορά.
Μήπως τα φετινά πρωτόγνωρα Χριστούγεννα είναι μια ευκαιρία ακόμη να ανασύρουμε αξίες που έχουμε καταχωνιάσει κάτω από τις υπερκαταναλωτικές συνήθειες και συμπεριφορές περασμένων χρόνων; Μιλάμε για προσφορά, ελπίδα και αγάπη, συγκατάβαση, και σίγουρα ενδοσκόπηση.
Μήπως αξίζει τελικά τα φετινά Χριστούγεννα, να είναι λίγο διαφορετικά;
Από εμάς, όσο και να ακούγεται τετριμμένο, καλά Χριστούγεννα, με υγεία και πολλή σκέψη…