Την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός, στη γνωστή συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ και τον Αλέξη Παπαχελά, ισχυρίστηκε ότι είναι επιτυχία η μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων για τα έτη 2015-2017. Με “κέρδος €20 δισ.”! Ξεχνώντας ή αγνοώντας (εσκεμμένα ή όχι) ότι:
Α. Μειωμένα πρωτογενή πλεονάσματα, σημαίνουν, αυτόματα, αυξημένες δανειακές ανάγκες. Δηλαδή, επειδή μειώνονται τα πλεονάσματα αλλά οι ανάγκες πληρωμών τόκων και χρέους παραμένουν ίδιες, η χώρα πρέπει να δανειστεί περισσότερα χρήματα. Ώστε να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της. Επομένως είναι ευνόητο ότι, οι φορολογούμενοι όχι μόνο δεν γλύτωσαν €20 δισ., αλλά επιβαρύνθηκαν και με τους τόκους αυτού του ποσού…
Β. Τα ζητούμενα πρωτογενή πλεονάσματα, ήταν αναπόφευκτο να μειωθούν στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Λόγω της τρομερής (περί το 6%) υστέρησης που σημειώθηκε στην οικονομία, από τη “διαπραγμάτευση για αξιοπρέπεια”. Με βάση τις προβλέψεις που αποδέχτηκε η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ. στο προσχέδιο προϋπολογισμού για το 2016 (με υπογραφές Τσακαλώτου και Χουλιαράκη, παρακαλώ), μιλάμε για απώλεια περίπου €12,5 δισ. σε όρους Α.Ε.Π. Και περί τα €8 δισ. συνολικής απώλειας εσόδων δημοσίου (έμμεσοι και άμεσοι φόροι κ.λπ.).
Αυτά τα ποσά, αφορούν μόνο τα όσα ισχυρίστηκε ο Αλέξης Τσίπρας, για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Διότι το συνολικό κόστος των κυβερνητικών πεπραγμένων Ιανουαρίου – Ιουλίου 2015, όπως έχει διευκρινισθεί, είναι άγνωστο. Για να υπάρχει όμως ένα μέτρο σύγκρισης, ας έχουμε υπόψη μας ότι οι συνολικές δανειακές ανάγκες της πενταετίας 2015-20020, αυξήθηκαν κατά €45 (περίπου) δισ…
Ο συνολικός “λογαριασμός” των πλεονασμάτων λοιπόν, ξεπερνά τα €42 δισ. Μάλλον ακριβά δίδακτρα για ένα, τόσο απλό, μάθημα βασικών δημοσιονομικών. “Ο οποιοσδήποτε σοβαρός άνθρωπος” επομένως, θα περίμενε ότι η κυβέρνηση θα είχε εμπεδώσει το συγκεκριμένο μάθημα. Με τόσα χρήματα που υποχρέωσε τους φορολογουμένους να πληρώσουν γι’ αυτό. Αμ δε!
Τόσο στο τελευταίο Eurogroup ο Έλληνας υπουργός οικονομικών, όσο και κατά τη χθεσινή επίσκεψη Moscovici ο Έλληνας πρωθυπουργός παράλληλα με τον υπουργό, συνέχισαν την προσπάθεια να αποσπάσουν μια θετική απάντηση από τον Ευρωπαίο Επίτροπο. Ο οποίος, προφανώς εκφράζοντας το σύνολο των πιστωτών, αναγκάστηκε να δηλώσει ότι “δεν θα ήθελα να ξανακάνουμε αυτή την συζήτηση”, σε απάντηση σχετικής ερώτησης…
Μετάφραση; Διπλωματικότατα αλλά ξεκάθαρα, το μήνυμα προς την κυβέρνηση είναι: “Μας πρήξατε. Σας το έχουμε πει σε όλους τους δυνατούς τόνους. Η συζήτηση για τα όποια μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους και τα (σ.σ. σε απόλυτη εξάρτηση από αυτήν) απαιτητά πρωτογενή πλεονάσματα, θα ανοίξει μετά το τέλος τους προγράμματος προσαρμογής. Δηλαδή μετά τον Ιούλιο του 2018. Κάντε όσα έχετε δεσμευθεί και μην αναμασάτε τα ίδια και τα ίδια. Στρωθείτε, δουλέψτε και σταματήστε να ψάχνετε για πολιτικά οφέλη, εκεί που δεν υπάρχουν”…
Αν σκεφτεί κανείς όλα τα δεδομένα, καταλήγει να απορεί με την τακτική της κυβέρνησης. Διότι, αν θεωρηθεί πως ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει κάποιον ιδιαίτερο λόγο, κανένα συγκεκριμένο συμφέρον, να επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τους Έλληνες πολίτες (αλλά και τους βουλευτές του), οι κινήσεις απέναντι στους Ευρωπαίους και το Δ.Ν.Τ. μοιάζουν παράλογες. Το μόνο που χρειάζεται κανείς ν’ αναλογιστεί, είναι το “βουνό” των προαπαιτουμένων το οποίο υπάρχει μπροστά της, για το φθινόπωρο…
Η μόνη περίπτωση, κατά την οποία εξηγείται η στάση Τσίπρα – Τσακαλώτου, είναι εκείνη που δεν περιλαμβάνει σαν στόχο, την υλοποίηση των παραπάνω προαπαιτουμένων. Εάν κανείς σκεφτεί υπό το συγκεκριμένο πρίσμα και προσθέσει τις διάφορες χαριστικές ρυθμίσεις προς συγκεκριμένες “δεξαμενές ψηφοφόρων” (άσχετα αν αυτές είναι πρακτικά αδύνατον να υλοποιηθούν λόγω ανυπαρξίας πόρων και επιτήρησης Quadriga, π.χ. ρυθμίσεις για στεγαστικά δάνεια δημοσίων υπαλλήλων από Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων), την βιασύνη για τον εκλογικό νόμο, τις κορώνες κατά του Δ.Ν.Τ. κ.λπ., μόνο σε ένα συμπέρασμα μπορεί να καταλήξει: το φθινόπωρο “μυρίζει” εκλογές. Πάλι καλά. Αφού, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, την γλύτωσαν “τα μπάνια του λαού”…
[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Πέτρου Λάζου, 19/07/2016]