Σε μια οικτρά αποτυχημένη προσπάθεια να κάνει χιουμοράκι, ο παλαίμαχος Σαράντης Δημητριάδης, oμότιμος καθηγητή γεωλογίας Α.Π.Θ. ανάρτησε ένα κείμενό του στο antigold.org… Να θυμηθούμε όμως πρώτα ποιος είναι ο Δημητριάδης. Κατ’ αρχάς για να μην μπερδευόμαστε, το «ομότιμος», είναι τιμητικός τίτλος που απονέμεται σε καθηγητές πανεπιστημίου, οι οποίοι αποχωρούν από την ενεργό υπηρεσία. Πως λέμε απόστρατος, κάπως έτσι. Μετά, ο Δημητριάδης είναι ο ίδιος Δημητριάδης που έχει αναρτήσει το εξής σχόλιο: «Να πάνε να γ….θούνε αυτοί και τα μεταλλευτικά τους τόξα. Τον τόπο μας δεν τον πουλάμε, πολύ περισσότερο δεν το χαρίζουμε για όλο το χρυσάφι του κόσμου. Οι Τούρκοι απλά μας φορολογούσαν, έστω και βαρειά. Αυτοί θέλουν να μας πάρουν τα πάντα, και την ψυχή μας μαζί…» (δες στα σχόλια εδώ). Ο αθυρόστομος, οθωμανολάγνος μαχητής ομότιμος, είναι όμως περισσότερο γνωστός για τα σχόλια και τις κρίσεις που έσπευσε να διακηρύξει προς πάσα κατεύθυνση μόλις βγήκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της επένδυσης, μόνο που αποδείχθηκε ότι μίλαγε για άλλα αντί άλλων, αφού προφανώς ούτε που είχε διαβάσει την μελέτη (δες εδώ και εδώ).
Κάποιος λοιπόν του είπε ότι είναι διασκεδαστικός και γράφει και ωραία και έπιασε την πέννα του για να επικρίνει ποιόν νομίζετε; Μια ελληνική εταιρεία που κατάφερε να εξάγει εκτός Ελλάδας καινοτόμα ελληνικά προϊόντα όπως μέλι με νιφάδες βρώσιμου χρυσού (διαβάστε εδώ την εξαγωγική προσπάθεια των νέων ανθρώπων που ειρωνεύεται ο ομότιμος εδώ).
Δηλαδή, κατά τον Δημητριάδη, επειδή στην Ελλάδα δεν έχει μπει στις συνήθειές μας η κατανάλωση βρώσιμου χρυσού, οι νέοι άνθρωποι που σημειώνουν επιτυχία εξάγοντας ελληνικό μέλι με βρώσιμες νιφάδες χρυσού στο εξωτερικό είναι κατακριτέοι. Με την επιεικώς βλακώδη λογική του και οι καλλιεργητές φραμπουάζ πρέπει να ντρέπονται, το ίδιοι και οι καλλιεργητές τρούφας, αφού τα προϊόντα τους προορίζονται κυρίως για εξαγωγή… Να μη μιλήσω για τα τονάδικα αλιευτικά του Αιγαίου, αφού ο τόνος πηγαίνει σχεδόν όλος για εξαγωγή.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, φαίνεται του άρεσε του ομότιμου που του έδωσαν βήμα να γράψει και έγραψε και την επόμενη μέρα, άλλη ανάρτηση (εδώ), όπου παρομοιάζει τον Γιώργο Καλύβα του Κάκκαβου με κοιλάκανθο, και με το τέρας του Λοχ Νες… Αυτό λέει του ήρθε στο μυαλό βλέποντας το σχετικό ντοκιμαντέρ για τον Καλύβα. Άβυσσος το μυαλό του ανθρώπου…
Αποδεικνύεται ακόμη μια φορά ότι κάποιοι θολώνουν όταν διαβάζουν τη λέξη «χρυσό», ή απλά όταν διαβάζουν μια ανάρτηση σε «αντίπαλο» blog… Και αυτό το antigold org πια, τόση έλλειψη υλικού έχει και αφήνει τον Δημητριάδη να γράφει;… Είναι γνωστό ότι ο κος Δημητριάδης έχει και το ακαταλόγιστο, γεγονός το οποίο πολλάκις έχει αποδείξει ο ίδιος, με τα γραφόμενα ή τα λεγόμενά του εναντίον της επένδυσης. Θα ήθελα όμως να του συστήσω σαν απλός αναγνώστης των κειμένων του, ότι το ευθυμογράφημα και η ειρωνεία δεν του πάει… Φαίνεται σαν αποτυχημένη προσπάθεια αντιγραφής του στιλ του αείμνηστου καθηγητή και δημοσιογράφου Νίκου Μάργαρη, ο οποίος –σημειωτέον–, όταν του πρότειναν να γίνει ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου μετά την συνταξιοδότησή του, αρνήθηκε – if you know what I mean, όπως λες κι εσύ, Σαράντη μου…
