Στο τελευταίο τεύχος των Μεταλλευτικών Νέων, ο Κώστας Γεωργατζής, Υπεύθυνος Επικοινωνίας της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε., αποτυπώνει στο Editorial μια πραγματικότητα που όλοι έχουμε σκεφτεί αλλά ως αυτονόητη, δεν τη συζητάμε… Κι όμως, η πραγματικότητα δεν είναι πάντοτε αυτή που φαίνεται, και προπαντός, δεν είναι δεδομένη…

«Σ’ αυτό το τεύχος φιλοδοξούμε ν’ ακουστεί η «φωνή των Σκουριών», των πραγματικών Σκουριών και όχι του προϊόντος των ΜΜΕ. Είναι αλήθεια ότι ο όρος «skouries» έκανε καριέρα στην Ελλάδα και διεθνώς. Ασχολήθηκαν πολλοί με το τι είναι και το τι γίνεται στις Σκουριές, διατυπώθηκαν πολλές απόψεις, ακόμη και από γνωστούς αστέρες του διεθνούς «ακτιβιστικού jet set», όπως η Naomi Klein, η Elisabeth May, η Rebecca Harms, ο Noam Chomsky κ.α. Χάρη στην έκταση που πήρε δημοσίως αυτός ο όρος, κυκλοφόρησαν και διάφορα περίεργα, ειδικά στο διαδίκτυο. Άλλοι παρουσιάζουν τις Σκουριές ως παραθαλάσσιο χωριό με κόκκινη θάλασσα, κάποιοι μάλιστα παρουσιάζονται σε τηλεοπτικές εκπομπές ως κάτοικοι των Σκουριών(!?), κάποιοι τηλεοπτικοί σταθμοί μιλούν για Σκουριές την ώρα που δείχνουν πλάνα από την Ιερισσό, ενώ, τέλος, κάποιοι ιδεολόγοι χρησιμοποιούν τον όρο «Σκουριές» ως σύμβολο του διεθνούς οικολογικού και αντικαπιταλιστικού αγώνα, χωρίς να γνωρίζουν καν πού βρίσκονται… Ωραία όλα αυτά. Ας προσγειωθούμε όμως στην κατά πολύ πιο ανιαρή πραγματικότητα. Οι Σκουριές είναι ένα μεταλλευτικό εργοτάξιο, στο οποίο εργάζονται καθημερινά πάνω από 400 εργατοτεχνίτες, μεταλλειολόγοι, γεωλόγοι κ.α. Καθημερινά ενώνουν δυνάμεις, γνώσεις και εμπειρίες για να κατασκευαστεί το πιο σύγχρονο με διαφορά μεταλλείο που έγινε ποτέ στην Ελλάδα. Ένα μεταλλείο, το οποίο όταν ολοκληρωθεί, θα ζηλεύουν και χώρες με πιο προηγμένη μεταλλευτική βιομηχανία απ’ αυτή που διαθέτει προς το παρόν η χώρα μας».