Monthly Archives: January 2014

ΑΝΑΠΛΑΣΗ-ΠΡΟΤΥΠΟ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΟΖΑΝΗΣ

url

Ένα νέο δάσος θα γεννηθεί στην έκταση των 4.150 στρεμμάτων όπου λειτουργούσε η επιχείρηση εξόρυξης αμιάντου. Μια ανοιχτή πληγή που επί τριάντα και πλέον χρόνια αποτελούσε μάστιγα για το περιβάλλον της δυτικής Μακεδονίας επουλώνεται, χάρη στο έργο της περιβαλλοντικής αποκατάστασης του χώρου των πρώην Μεταλλείων Αμιάντου Βορείου Ελλάδος (ΜΑ ΒΕ), στο Ζιδάνι του νομού Κοζάνης. ‘Yστερα από 1Οετή καθυστέρηση, το εγχείρημα βρίσκεται στη φάση της ολοκλήρωσης και αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα στον τομέα του, όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Παράλληλα, θεωρείται καθοριστικό για την ευρύτερη περιοχή τόσο όσον αφορά την προστασία της δημόσιας υγείας, όσο και για το φυσικό περιβάλλον, και κυρίως για τα υδάτινα οικοσυστήματα του ποταμού Αλιάκμονα (από τον οποίο υδρεύεται η Θεσσαλονίκη) και των λιμνών Ιλαρίωνα και Πολυφύτου (που αρδεύουν τους κάμπους της Πέλλας. Η περιβαλλοντική αποκατάσταση διασφαλίζει την υγεία των περιοίκων από καρκινογενείς παθήσεις που προκαλούνται από τις αιωρούμενες ίνες του αμιάντου, αλλά και την προστασία του υδάτινου δυναμικού της περιοχής, εξηγεί ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Σταύρος Καλαφάτης. Η περιοχή της παρέμβασης περιλαμβάνει συνολικά 4.150 στρέμματα, στο Ζιδάνι, σε απόσταση περίπου 40 χιλιομέτρων από την πόλη 1 της Κοζάνης όπου λειτουργούσαν από το 1982 έως το 2000 τα Μεταλλεία Αμιάντου Βορείου Ελλάδας το μεγαλύτερο εργοστάσιο εξόρυξης και επεξεργασίας αμιάντου. Με την ολοκλήρωση των εργασιών, η περιοχή των ΜΑΒΕ θα χαρακτηριστεί δασική έκταση και θα δοθεί σε δημόσια χρήση. Οι εργασίες χωρίστηκαν σε τρεις φάσεις Η πρώτη, με συνολικό προϋπολογισμό 6,8 εκατ. ευρώ, ολοκληρώθηκε το 2007, και είχε ως αντικείμενο την αποκατάσταση και εξυγίανση 320 στρεμμάτων αποθέσεων λεπτόκοκκου εξορυκτικού υλικού που προερχόταν από το εργοστάσιο. Δημιουργήθηκαν βαθμίδες στα υπάρχοντα πρανή, διευθετήθηκαν τα ρέματα, έγιναν αντιπλημμυρικά έργα και φυτεύτηκαν σπόροι. Η δεύτερη φάση περιλάμβανε επεμβάσεις στα υπόλοιπα 432,9 στρέμματα των αποθέσεων, στο ίδιο το μεταλλείο και στις οριζόντιες επιφάνειες. Το έργο, προϋπολογισμού 14,1 εκατ. ευρώ, εντάχθηκε στο ΕΠΠΕΡΑΑ και ολοκληρώνεται τους επόμενους μήνες. Γίνεται φυτοτεχνική αποκατάσταση όλων των διαμορφωμένων τμημάτων και επιπλέον αντιδιαβρωτικά έργα. Η τρίτη φάση περιλαμβάνει εκτός των άλλων και καθαρισμό από τον αμίαντο όλων των κτιριακών εγκαταστάσεων, συλλογή του αμιάντου, καθώς και τη δημιουργία χώρου υγειονομικής ταφής των υλικών καθαρισμού, με συνολικό προϋπολογισμό 17,6 εκατ. ευρώ. Για τον σκοπό αυτό έχει υπογραφεί προγραμματική σύμβαση μεταξύ της Ν.Α. Κοζάνης και του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για την εκπόνηση ερευνητικού προγράμματος με τίτλο «Έρευνα για την αποκατάσταση των αποθέσεων του μεταλλείου των ΜΑΒΕ».

[ΠΗΓΗ: REAL NEWS 12/01/2014]

 

ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ «ΑΓΩΝΑ»…

image012

H θεατρική ομάδα «Τα Γκαργκάνια» του Πολιτιστικού Συλλόγου Ιερισσού «ΚΛΕΙΓΕΝΗΣ» ανεβάζει  τις «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη στην Αθήνα, με την υποστήριξη και του 105,5 «Στο Κόκκινο». Μέχρι εδώ όλα καλά…. Διαβάζω όμως στην αφίσα της παράστασης με τεράστια γράμματα ότι  πρόκειται για «Μια παράσταση αφιερωμένη σε μια εξόρυξη που δεν θα γίνει ποτέ!». Και από κάτω ένα κείμενο που αρχίζει: «Τώρα που το πολιτικό σύστημα της χώρας μας καταρρέει…», κλπ., κλπ….. Τι έγινε παιδιά; Γυρίσαμε στις εποχές της στρατευμένης τέχνης και των στρατευμένων καλλιτεχνών; Η ανακοίνωση της παράστασης στο Παρατηρητήριο συνοδεύεται και από ένα κείμενο μιας κυρίας εκ των συμμετεχόντων στον θίασο, η οποία επιβεβαιώνει –δυστυχώς– τις υποψίες μας… Κάποιοι διακατέχονται από μεγαλομανία, χρίζοντας τους εαυτούς τους υπερ-ήρωες τύπου Κάπτεν-Αμέρικα, που μάχονται για τον τόπο τους και το δίκαιο, και συγκρίνοντάς τους με τους αγωνιστές του ’21 και του ’40….

«Είμαστε η γενιά που έμαθε για το 21 και το 40 μέσα από τα βιβλία του δημοτικού με τις γνωστές εικόνες των τσολιάδων και των φαντάρων να πολεμάνε στο βουνό… Δυστυχώς αυτές οι εικόνες πολέμου ζωντανεύουν τον τελευταίο καιρό εδώ στον τόπο μας. Ζούμε μάχες στο βουνό… συλλήψεις και προσαγωγές γυναικών που διαμαρτύρονται και βουρκωμένα από τα δακρυγόνα παιδικά μάτια να κοιτούν με τρόμο. Είμαστε στρατιώτες όλοι μας σε ένα πόλεμο για την υπεράσπιση του τόπου μας. Υπερασπιστές του δικαίου».

Θα έχει πλάκα αν σε  λίγο καιρό όλα θα είναι αφιερωμένα,  σύμφωνα με τις σύγχρονες επιταγές του μάρκετινγκ «σε μια εξόρυξη που δεν θα γίνει ποτέ!». Ψηφίστε Τόλη, «για μια εξόρυξη που δεν θα γίνει ποτέ…»! Μπουγάτσα Ιερισσού: πάρε κόσμε, «για μια εξόρυξη που δεν θα γίνει ποτέ…»!

 

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟΝ ΚΑΚΑΒΟ…ΜΕ ΣΤΥΛΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟΓΡΑΦΑ

images

Λοιπόν παιδιά έχουμε και λέμε: Μετά από καμιά 15αριά μέρες  και μέρα Κυριακή μετά τον εκκλησιασμό για να προλάβει νά ‘ρθει και παπαφλέσσας-ιερά προστασία ντοτ κομ, οι «Επιτροπές Αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές» (ποτέ δεν κατάλαβα τελικά ποιοι είναι αυτοί), διοργανώνουν εκδρομούλα στο βουνό. Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση, η πορεία γίνεται για «να συνειδητοποιήσουμε ….»… δηλαδή για θέματα συνείδησης, οπότε… Όλοι παγουρίνο, σάντουιτς και φωτογραφική μηχανή οπωσδήποτε, να βγούμε φωτογραφία με την Κατερίνα… Που ξέρεις, αύριο μπορεί να είναι Περιφερειάρχης, να έχουμε βύσμα… Φήμες κυκλοφορούν ότι θα παραστεί και ο υποψήφιος δήμαρχος Τόλης Παπαγεωργίου, οπότε μην ξεχάσετε και τα στυλό για τα αυτόγραφα…

 

ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΑ ΜΥΑΛΑ…

img

Ξέρετε, ο αντιεπενδυτικός παροξυσμός και ο περιβαλλοντικός φασισμός δεν είναι ίδιον της περιοχής μας και μόνον…. Να θυμίσω ότι φασισμός είναι όταν δεν σέβομαι τους νόμους μιας έννομης πολιτείας εις βάρος κάποιου άλλου. Φασισμός με λίγα λόγια είναι να θέλω να καταπατήσω τα δικαιώματα του άλλου. Και είναι λυπηρό όταν καλύπτεται από το μανδύα των δήθεν επαναστατών που τάχα μου θέλουν να «επαναφέρουν την δημοκρατία» στην χώρα που κατά την άποψή τους βρίσκεται σε «καθεστώς χούντας»…

Συνεχίζω λοιπόν, μετά τη διευκρίνιση, και θα ήθελα να σας μεταφέρω μια περίπτωση από την άλλη άκρη του Ατλαντικού, τον Καναδά, που κατά σύμπτωση είναι και η χώρα της μητρικής εταιρείας Eldorado Gold. Την διαβάσαμε στον ιστότοπο της εφημερίδας The Globe and Mail, εδώ. Στον Καναδά λοιπόν, ο τομέας των φυσικών πόρων μέσα sτο 2011 δημιούργησε 1,6 εκατομμύρια θέσεις εργασίας και έσοδα 233 δισεκατομμύρια δολάρια από εξαγωγές. Αλλά η ιστορία δεν σταματάει εδώ: Οι επενδυτικές εταιρείες του κλάδου σκοπεύουν να επενδύσουν την επόμενη δεκαετία 650 δισεκατομμύρια δολάρια σε διάφορα έργα, τα οποία εκτιμάται ότι θα δημιουργούν κατά μέσο όρο 600.000 θέσεις εργασίας το χρόνο και θα προσθέσουν 1,4 τρισεκατομμύριο δολάρια στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (GDP).

Αλλά όλες αυτές οι επενδύσεις είναι αμφίβολο αν θα γίνουν αφού πιθανότατα θα βρουν εμπόδια από τους συνήθεις ζηλωτές του περιβάλλοντος, οι οποίοι αντιτίθενται σε κάθε ορυχείο, αγωγό, ή υδροηλεκτρικό έργο. Και βέβαια στον Καναδά συμβαίνει ότι και εδώ: Το γεγονός ότι τα Καναδικά περιβαλλοντικά πρότυπα και νομοθεσίες είναι από τα πληρέστερα στον κόσμο και εφαρμόζονται από υπηρεσίες στελεχωμένες με υψηλής εξειδίκευσης επιστήμονες, δεν μετράει καθόλου στην κοινή γνώμη, αφού υπερισχύει η προπαγάνδα της τρομολαγνείας, που ενώ δεν έχει επιστημονικό υπόβαθρο, βρίσκει πρόσφορο έδαφος στα λαϊκά στρώματα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο προτεινόμενος πετρελαιαγωγός Northern Gateway. Οι αντίθετοι στην επένδυση υποστηρίζουν ότι οι διαρροές θα είναι αναπόφευκτες. Κανείς δεν σκέπτεται ότι κάθε μέρα στον Καναδά διακινούνται με ασφάλεια μέσω αγωγών περίπου τρία εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου…. Η προπαγάνδα κατά του αγωγού πέτυχε να ενσταλάξει φόβο στην κοινή γνώμη και στους αυτόχθονες που ζουν κατά μήκος της διαδρομής του αγωγού. Και επειδή τα δικαστήρια και οι πολιτικοί αναγνωρίζουν de facto ένα βέτο από τους αυτόχθονες, ακόμα και αν ο αγωγός εγκριθεί από όλες τις υπηρεσίες, είναι πολύ πιθανόν να μη γίνει ποτέ.

Ο συγγραφέας του άρθρου τελειώνει ως εξής: «Καθώς αρχίζει το νέο έτος, εύχομαι για τον Καναδά η σιωπηλή πλειοψηφία να υψώσει το ανάστημά της και να βοηθήσει αυτούς που επιθυμούν την ανόρθωση του έθνους ενάντια σε μια ηχηρή μειοψηφία, της οποίας η ατζέντα δεν περιλαμβάνει ούτε την δημιουργία θέσεων εργασίας ούτε την αναθέρμανση της ευμάρειας». (Μήπως σας θυμίζει καμιά γνωστή κατάσταση; Σαν άσκηση για το σπίτι, αντί Καναδάς, βάλτε στην τελευταία πρόταση Χαλκιδική, και ξαναδιαβάστε…)