Tag Archives: Χαλκιδικη

ΠΑΡΑΓΩΝ «Χ»: Η ΑΝΑΔΥΣΗ ΤΟΥ ΧΑΛΚΟΥ ΩΣ «ΠΟΛΥΤΙΜΟ» ΜΕΤΑΛΛΟ

Τα αποθέματα, η ζήτηση, το αβέβαιο μέλλον και ο ρόλος των ελληνικών κοιτασμάτων στην Χαλκιδική

Πόσα γνωρίζουμε για τον χαλκό; Δεν μιλάμε εδώ για τις φυσικές ιδιότητές του και τις χρήσεις του, αλλά για τα αποθέματά του και την μελλοντική διαθεσιμότητά του. Σε όσους παρακολουθούν την παγκόσμια κατάσταση με τις πρώτες ύλες είναι γνωστό πως αν η ζήτηση χαλκού συνεχιστεί με τους ίδιους ρυθμούς σύντομα θα ξεπεράσει την διαθέσιμη παραγωγή.

Κάθε χρόνο κάτι λιγότερο από 21 εκατ. τόνοι χαλκού τροφοδοτούν έναν μεγάλο αριθμό βιομηχανιών, όπως κατασκευαστικές (για σωληνώσεις και καλωδιώσεις), εταιρείες παραγωγής και μεταφοράς ενέργειας, αλλά και τη βιομηχανία ηλεκτρικών/ηλεκτρονικών συσκευών. Εκτός αυτού, η παγκόσμια μετάβαση προς την καθαρή ενέργεια η οποία επιχειρείται τα τελευταία χρόνια, απαιτεί μεγαλύτερες ποσότητες χαλκού αφού τόσο η ηλεκτροκίνηση, όσο και οι υποδομές των ΑΠΕ (ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών) έχουν ανάγκη όλο και μεγαλύτερες ποσότητες.

Υπολογίζεται από διεθνείς μελέτες (S&P Global Market Intelligence), πως μέχρι τα μέσα του αιώνα η ζήτηση θα φτάσει τους 53 εκατ. τόνους ετησίως μια ποσότητα υπερδιπλάσια της σημερινής παγκόσμιας παραγωγής, η οποία ανέρχεται σε 21 εκατομμύρια τόνους περίπου.

Έτσι είναι ορατός ο κίνδυνος να μην προχωρήσουν όσο γρήγορα απαιτείται οι προσπάθειες απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, αφού η πράσινη μετάβαση θα καθυστερεί λόγω έλλειψης υποδομών (ηλιακών συλλεκτών, ηλεκτρικών οχημάτων και τεχνολογιών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας), οι οποίες θα απαιτούν χαλκό που δεν θα υπάρχει.

Σκεφτείτε απλά πως ένα τυπικό ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο χρειάζεται για να κατασκευαστεί περίπου τέσσερις φορές περισσότερο χαλκό σε σχέση με τα οχήματα με κινητήρες εσωτερικής καύσης, δηλαδή περίπου 85(!) κιλά χαλκού. Επίσης πως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας απαιτούν δώδεκα φορές περισσότερο χαλκό από τα κλασικά συστήματα παραγωγής ενέργειας (τα αιολικά πάρκα 2 έως 7 τόνους χαλκού, και τα φωτοβολταϊκά 4,5 τόνους χαλκού ανά μεγαβάτ). Έτσι, και μόνο η αυξανόμενη σημερινή τάση για εξηλεκτρισμό της αυτοκίνησης και για παραγωγή «πράσινης» ενέργειας, αποτελούν επαρκή κίνητρα για τους παραγωγούς χαλκού να εντείνουν τις προσπάθειές τους. Και σκεφθείτε πως εκτός από όλα αυτά θα εξακολουθεί να υπάρχει ζήτηση χαλκού για όλες τις κοινές, τυπικές χρήσεις.

Υπάρχει όμως χαλκός;

Πως θα καλυφθούν, λοιπόν, αυτές οι μελλοντικές ανάγκες χαλκού σε παγκόσμιο επίπεδο; Σαφώς μια απάντηση είναι με την επιτάχυνση της παραγωγής χαλκού. Αλλά αυτό δεν αποτελεί μακροπρόθεσμη λύση και ο λόγος είναι απλός. Οι μεγάλες εταιρείες εξόρυξης προσπαθώντας να λύσουν το πρόβλημα της μείωσης των αποθεμάτων, κατά τα τελευταία 20 χρόνια περίπου εφάρμοσαν μια πρακτική η οποία τους προσέφερε μια πρόσκαιρη λύση. Την επανεκμετάλλευση των μεταλλευτικών αποβλήτων. Έτσι, αυτό που θεωρούνταν κάποτε απόβλητο «χρίστηκε» εκμεταλλεύσιμο μετάλλευμα αφού δεχτήκαμε να μειωθεί η ελάχιστη αποδεκτή περιεκτικότητά του σε χαλκό. Με αυτόν τον τρόπο την περίοδο 2001-2014, το 80% του παραγόμενου χαλκού προήλθε από την μέθοδο της «επανεκμετάλλευσης». Η λύση αυτή είναι πρόσκαιρη διότι γενικώς η ποιότητα των νέων αποθεμάτων κάθε χρόνο μειώνεται σταθερά. Να σημειωθεί πως το 2001, η ελάχιστα αποδεκτή περιεκτικότητα των αποθεμάτων σε χαλκό ήταν 0,80%, αλλά μέχρι το 2012, είχε ελαττωθεί στο 0,26%(!). Αν και είχαμε ακόμη τη δυνατότητα να αντικαταστήσουμε όλο το χαλκό που χρησιμοποιήθηκε στην παραγωγή με νέα αποθέματα, η ποιότητα αυτών των αποθεμάτων είχε πέσει σχεδόν κατά τα δύο τρίτα.

Σύμφωνα με αναλυτές τα αποθέματα δεν μπορούν να συνεχίσουν να αυξάνονται, ειδικά στα κοιτάσματα πορφυρίτη, από τα οποία εξορύσσεται κυρίως ο χαλκός, όσο και να ανέβει η τιμή του. Πλησιάζουμε δηλαδή με γοργό ρυθμό τα κατώτερα οικονομικά βιώσιμα όρια περιεκτικότητας σε χαλκό, το σημείο όπου τα αποθέματα δεν μπορούν να αυξηθούν περαιτέρω. Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με τη μελέτη της S&P Global, έως το 2035 θα διπλασιαστεί η ζήτηση χαλκού σε 50 εκατ. τόνους. Στο Bloomberg New Energy Finance διαβάζουμε ότι την περίοδο 2022 – 2040 η ζήτηση αναμένεται να αυξηθεί πάνω από 50%. Όσον αφορά την προσφορά, αναμένεται να κορυφωθεί περίπου το 2024, λόγω του ότι πολύ λίγα νέα εξορυκτικά έργα βρίσκονται υπό υλοποίηση, ενώ τα υπάρχοντα αποθέματα εξαντλούνται. Σύμφωνα με την έρευνα της S&P, με αυτό τον τρόπο το 2035, το οποίο δεν βρίσκεται και πολύ μακριά, θα δημιουργηθεί έλλειμμα εφοδιασμού 10 εκατ. τόνων(!)

Έτσι η επενδύσεις για την εξερεύνηση και την ανάπτυξη νέων μεταλλείων χαλκού προβάλλει ως η μόνη βιώσιμη λύση. 

Λύση τα νέα μεταλλεία;

Τα νέα κοιτάσματα για να ανακαλυφθούν και να αναπτυχθούν χρειάζονται πόρους και χρόνο. Και υπάρχουν και εγγενείς δυσκολίες. Σε πολλές χώρες υπάρχει κοινωνική αντίθεση σε έργα εξόρυξης και –σε όλο τον κόσμο– οι πολιτικοί δεν θέλουν να δυσαρεστούν τους ψηφοφόρους τους με αποτέλεσμα να καθυστερούν οι διαδικασίες. Μπορεί να περάσουν έως δεκαετίες για να οριστικοποιηθεί η αδειοδότηση ενός μεταλλείου, αφού συμφωνήσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς και ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις κάθε πλευράς. Έχει διαπιστωθεί πως χρειάζεται όλο και περισσότερη προσπάθεια και χρόνος για να πάρουν το πράσινο φως νέα έργα, με ένα μεταλλείο χαλκού να χρειάζεται τουλάχιστον 7 έως 10 χρόνια για να προχωρήσει από την ανακάλυψη στην παραγωγή. Σε κράτη με απαιτητικό νομοθετικό αδειοδοτικό πλαίσιο, όπως ο Καναδάς και οι ΗΠΑ, μπορεί να περάσουν έως και 20 χρόνια. Σήμερα, γεγονός είναι πως ο αριθμός των μεταλλείων χαλκού υπό ανάπτυξη, είναι ο χαμηλότερος εδώ και δεκαετίες. Σύμφωνα με την έρευνα της S&P Global, σε σύγκριση με 224 μεγάλα κοιτάσματα χαλκού που ανακαλύφθηκαν τα τελευταία 30 χρόνια, μόνο 16 έχουν ανακαλυφθεί την τελευταία δεκαετία.

Η εταιρεία Mining Intelligence, η οποία ανήκει στον όμιλο εταιρειών «The Northern Miner Group» συγκέντρωσε σε έναν πίνακα τα 10 κορυφαία εξορυκτικά έργα χαλκού στον κόσμο που βρίσκονται σε στάδιο ανάπτυξης, με κριτήριο την διάρκεια ζωής του κάθε μεταλλείου. Στην κορυφή βρίσκεται το μεταλλείο Udokan της Ρωσικής εταιρείας Udokan Copper στη Ρωσία με 70 χρόνια ζωής και στο τέλος της λίστας το μεταλλείο Motheo της Sandfire Resources, στην Μποτσουάνα, με 10 χρόνια ζωής.

Η Ελλάδα μπαίνει στο παιχνίδι

Αν κοιτάξει κανείς με προσοχή τη λίστα θα εντοπίσει στην 5η θέση την Ελλάδα με το μεταλλείο των Σκουριών στη Χαλκιδική και το κοίτασμα χρυσού-χαλκού, το οποίο έχει διάρκεια ζωής 21 χρόνια και είναι το μοναδικό στη λίστα επί Ευρωπαϊκού εδάφους! Αυτά είναι ευχάριστα νέα! Να τονίσουμε πως το γεγονός του ότι η Ελλάδα εμφανίζεται για πρώτη φορά σε τέτοιου είδους λίστα είναι ιδιαίτερα σημαντικό και όλα δείχνουν πως οι προοπτικές είναι μεγάλες.

Ο συγγραφέας του άρθρου σημειώνει: «Η τοπική αντιπολίτευση και οι καθυστερήσεις στην απόκτηση αδειών για το προτεινόμενο ανοιχτό και υπόγειο μεταλλείο σταμάτησαν την ανάπτυξη από το 2017 έως το 2021. Όμως τον Απρίλιο, η Eldorado εξασφάλισε χρηματοδότηση 680 εκατ. ευρώ (1,1 δισ δολάρια) για την ολοκλήρωση του έργου. Διαθέτει αποθέματα 3,7 εκατομμυρίων ουγκιών. χρυσού και 1,7 δισεκατομμύρια λίβρες χαλκού και στοχεύει στην παραγωγή 140.000 ουγκιών. χρυσού και 67 εκατομμύρια λίβρες χαλκού ετησίως για δύο δεκαετίες».

Η Ελλάδα λοιπόν, με την επικείμενη πλήρη λειτουργία του έργου, μπαίνει θριαμβευτικά στο κάδρο και συντάσσεται με τους μεγάλους παραγωγούς χαλκού, γεγονός το οποίο αποκτά ιδιαίτερη σημασία στο άμεσο μέλλον με τις προβλέψεις τόσο της κατακόρυφης αύξησης της ζήτησης του μετάλλου όσο και της τιμής του. (Να σημειώσουμε για την τιμή πως –όπως συμφωνούν οι περισσότεροι αναλυτές–, η πρόσφατη καθοδική πορεία των τιμών του χαλκού πρόκειται απλά να επιδεινώσει τα μελλοντικά προβλήματα εφοδιασμού, προσφέροντας μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας, περιορίζοντας τις ταμειακές ροές και επιβραδύνοντας τις επενδύσεις).

Εκτός λοιπόν από τα ήδη γνωστά κοινωνικά και οικονομικά οφέλη τα οποία προκύπτουν από την ανάπτυξη του έργου των Σκουριών στο πλαίσιο της πλήρους λειτουργίας της επένδυσης των Μεταλλείων Κασσάνδρας, εμφανίζονται λόγω των περιστάσεων και πρόσθετες ευκαιρίες – εκτός της αναβάθμισης της θέσης της Ελλάδας ως παραγωγού πρώτων υλών.

  • Η Ελλάδα συγκαταλέγεται στη χορεία των σημαντικών παραγωγών χαλκού
  • Όσο περισσότερο αυξάνεται η σημασία και η τιμή του μετάλλου, αυξάνονται παράλληλα τα έσοδα για την εθνική και τοπική οικονομία.
  • Εξασφαλίζονται σίγουρα οι θέσεις εργασίας μέχρι της εξάντλησης των αποθεμάτων, δηλαδή για μια περίοδο πέραν της 20ετίας.
  • Επωφελούνται έμμεσα όλοι οι Έλληνες προμηθευτές

Ίσως είναι περιττό να θυμίσουμε πως ο χαλκός περιλαμβάνεται πλέον στη λίστα με τις «Κρίσιμες Πρώτες Ύλες», όπως διαμορφώθηκε το 2023. Ο δε νέος Ευρωπαϊκός Κανονισμός για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες (Critical Raw Materials Act) θέτει σημαντικές απαιτήσεις στα κράτη-μέλη που τις διαθέτουν:

  • Κάθε κράτος μέλος πρέπει να ορίσει μία Εθνική Αρμόδια Αρχή, υπεύθυνη για τις αδειοδοτήσεις έργων Κρίσιμων Πρώτων Υλών. Αυτή η αρχή θα λειτουργεί ως Οne Stop Shop και θα παρακολουθεί την υλοποίηση του Κανονισμού
  • Για τα έργα στρατηγικών πρώτων υλών, καθορίζεται διάστημα αδειοδότησης 24 μηνών για την εξόρυξη και 12 μηνών για την εγκατάσταση επεξεργασίας
  • Απλοποίηση διαδικασιών αδειοδότησης έργων έρευνας και διευκόλυνση στη χρηματοδότησή τους. Υποχρέωση των κρατών μελών να εντείνουν το πρόγραμμά τους στην έρευνα
  • Κατάρτιση εθνικού προγράμματος έρευνας που θα ανανεώνεται κάθε 5 χρόνια

Αν αρχίσουν να εφαρμόζονται όλα τα ανωτέρω και συνυπολογίζοντας πως η πλήρης ανάπτυξη των μεταλλείων Κασσάνδρας θα προσφέρει στην Ελλάδα την δυνατότητα να αποτελέσει μια από τις κορυφαίες χώρες-παραγωγούς και χρυσού στην Ευρώπη, το εξορυκτικό μέλλον της Ελλάδας και της Χαλκιδικής προδιαγράφεται ευοίωνο. 

[Με πληροφορίες από το https://rawmathub.gr/ και το https://www.mining.com ]

ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ, 17 ΜΑΪΟΥ 1821 (200 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ…)

«Μέρα γιορτής για τον Πολύγυρο και τη Χαλκιδική σήμερα:  1 7   τ ο υ  Μ ά η ! Είναι η μέρα της έναρξης της ιστορικής Επανάστασης της Χαλκιδικής! Για να μην ξεχνάμε την ιστορία μας. Σήμερα, λοιπόν. Στις 17 του Μάη. Κοινοποιώ, λοιπόν, το σχετικό με την επανάσταση κείμενο, όπως περιλαμβάνεται  στο πρόσφατο βιβλίο μου “Τέλος ορκίζομαι εις Σε, ω ιερά πλην τρισαθλία Πατρίς” (σ.52-54)»

«Με καμάρι και δικαιολογημένη υπερηφάνεια ο λαός της Χαλκιδικής και ιδιαίτερα του Πολυγύρου, ανατρέχει σήμερα με τη σκέψη του στην…

ιστορική μέρα για τον τόπο μας όταν, στις 17 του Μάη του 1821, ο Πολύγυρος συνταράχτηκε και μεγαλούργησε από την ένοπλη εξέγερσή του κατά του Τούρκου δυνάστη. Είχαν προηγηθεί ιστορικά γεγονότα μηνών. Όπως γράψαμε και σε άλλο σημείωμά μας, στις 23 Μαρτίου 1821, την ίδια μέρα που οι ξεσηκωμένοι Μωραΐτες καταλάμβαναν την Καλαμάτα, έφτασε στο Άγιον ‘Ορος ο μεγάλος πατριώτης Εμμ. Παπάς, με το τριίστιο πλοίο του επίσης μεγάλου πατριώτη Χατζή Βισβίζη από τη Λήμνο, φορτωμένο ως πάνω με όπλα και πολεμοφόδια και μικρή ομάδα ενόπλων. Ο Παπάς ήταν ορισμένος από τον αρχηγό της Φιλ. Εταιρείας Αλέξ. Υψηλάντη να ξεκινήσει επανάσταση στη Μακεδονία. Ο Παπάς διάλεξε τη Χαλκιδική, όπου υπήρχαν ελάχιστοι Τούρκοι και κόσμος με ακραιφνή πατριωτικά αισθήματα και πολλούς Φιλικούς. Ιδιαίτερα διάλεξε το Άγιον ‘Ορος ως τόπο προετοιμασίας και συγκέντρωσης επαναστατών από τον ντόπιο πληθυσμό, αλλά και από το πλήθος των μοναχών των Αγιορείτικων Μονών. Παράλληλα  περίμενε εκεί την άφιξη του γνωστού οπλαρχηγού Ιωάννη Φαρμάκη, για να αναλάβει εκείνος το στρατιωτικό μέρος της εξέγερσης, ενώ ο Παπάς θα παρέμενε ο γενικός αρχηγός και ο χρηματοδότης της επανάστασης. Όμως ο Φαρμάκης, από τον Φεβρουάριο, μαζί με τον Γεωργάκη Ολύμπιο, ενεπλάκησαν στο εκεί κίνημα του Υψηλάντη (Ιάσιο) και δε μπόρεσε να απεμπλακεί, μάλιστα αργότερα, μετά το Δραγατσάνι, πρόσφερε τη ζωή του στην εκεί επανάσταση. Έτσι ο Παπάς, περιμένοντας ματαίως τον Φαρμάκη και ετοιμαζόμενος συνεχώς, δίσταζε να ξεκινήσει, αν και είχε υπό τα όπλα κοντά 4.000 ενόπλους, αλλά και έναν άλλον Φαρμάκη, τον Στάμο Κάψα, Συκιώτη εκ Κασσάνδρας, ο οποίος στη συνέχεια πήρε το όνομα Χάψας, με το οποίο έμεινε στην ιστορία.

Τι γίνεται στον Πολύγυρο 

Και ενώ αυτά συνέβαιναν στο Όρος, στον Πολύγυρο τα πράγματα πήραν ξαφνικά φωτιά. Ο Γιουσούφ της Θεσσαλονίκης, ανήσυχος για τις πληροφορίες που έφταναν επίμονα σ’ αυτόν, πως κάτι ετοιμαζόταν στη Χαλκιδική και ενώ στη Ν. Ελλάδα η επανάσταση είχε φουντώσει, στέλνει στον Πολύγυρο και σε ορισμένα άλλα κέντρα της Χαλκιδικής διαταγή, να παρουσιαστούν στη Θεσσαλονίκη και να  κρατηθούν ως όμηροι, οι πλέον πιθανοί ηγέτες ενός ξεσηκωμού.  Οι Πολυγυρινοί έκαναν την αφελή πονηριά και έστειλαν στον Γιουσούφ «δευτερότερα» πρόσωπα, πράγμα που βέβαια ενέτεινε τις υποψίες του ότι, όντως, κάτι γίνεται στον Πολύγυρο και στη Χαλκιδική γενικότερα. Έτσι, δίνει εντολή σε δυο μεγάλα τμήματα ενόπλων, να σπεύσουν στον Πολύγυρο, να συλλάβουν και να του στείλουν τους ομήρους που ζητά, και να μείνει στον Πολύγυρο το στράτευμα αυτό, για να ελέγχει από εκεί όλη τη Χαλκιδική. Στον Πολύγυρο, οι πληροφορίες πως επέρχονταν εναντίον του δυο ισχυρά σώματα ενόπλων, από 500 άνδρες το καθένα, αποθράσυνε την εκεί τουρκική φρουρά, μέλη της οποίας περιήρχοντο τους δρόμους, βρίζοντας και βιαιοπραγώντας κατά των χριστιανών κατοίκων. Στην εκεί έκρυθμη κατάσταση –κατά πώς μας σώζει η παράδοση – ο πρώτος προεστός του Πολυγύρου Κύρκος Παπαγεωργάκης (θυμίζουμε τη μύησή του στη Φ. Εταιρεία), βγήκε στους δρόμους για να προστατέψει τους χριστιανούς. Όμως οι Τούρκοι, όχι μόνο αψήφησαν την παρέμβασή του, αλλά τον σκότωσαν εν ψυχρώ, καθιστώντας τον έτσι τον πρώτο νεκρό της Επανάστασης της Χαλκιδικής. Η εξέλιξη αυτή των γεγονότων στον Πολύγυρο, δημιούργησε για τους Πολυγυρινούς μια κατάσταση εξαιρετικά δύσκολη. Πλήθος ένοπλοι Τούρκοι επέρχονται κατά του Πολυγύρου, ο επικεφαλής τους είναι νεκρός, ενώ οι Τούρκοι στην πόλη είναι εκτός ελέγχου. Αποφάσισαν, λοιπόν, να αμυνθούν με επίθεση! Επιτέθηκαν κατά του τούρκικου Φρουραρχείου και εξόντωσαν όλη την από 18 άνδρες τουρκική φρουρά και τον διοικητή της.

Ήταν η θρυαλλίδα – η φωτιά απλώνεται 

Αυτό, βέβαια, δεν «μαζευόταν» πια. Είχε γίνει μια επίθεση που ήταν μια ένοπλη επανάσταση με πολλούς νεκρούς. Το πρωί της 17 του Μάη του 1821, με την Εξέγερση του Πολυγύρου, αρχίζει ουσιαστικά η Επανάσταση της Χαλκιδικής. Και οι Πολυγυρινοί που την ξεκίνησαν έπρεπε να αποφασίσουν: Να περιμένουν τα τουρκικά σώματα να φτάσουν στον Πολύγυρο, με βέβαιο το ξέσπασμα της οργής τους; Να φύγουν, συν γυναιξί και τέκνοις στα βουνά; Ή να επιτεθούν κατά των επερχόμενων Τούρκων;

Και αυτό πράγματι έκαναν. Πήραν τα όπλα, που είχαν, γέμισαν την καρδιά τους ηρωική διάθεση και έσπευσαν να συναντήσουν τους Τούρκους. Στις συγκρούσεις που ακολούθησαν, οι Πολυγυρινοί αντιμετώπισαν νικηφόρα τους Τούρκους, οι οποίοι υποχώρησαν και έφυγαν.

Η Επανάσταση της Χαλκιδικής γενικεύεται 

Με τέτοια εξέλιξη πραγμάτων, αποφάσισε και ο Εμμ. Παπάς να αφήσει το Άγιον Όρος και, μετά από σύναξη των αντιπροσώπων των Μονών στο Πρωτάτο και την ευλογία τους και με την ανακήρυξη του Παπά ως «αρχηγό και προστάτη της Μακεδονίας», ξεκίνησε από εκεί, αφού χώρισε τους άνδρες του σε δυο σώματα. Στο ένα τέθηκε επικεφαλής ο ίδιος και στο άλλο ο έμπειρος στα όπλα Χάψας και κίνησαν προς την περιοχή της Θεσσαλονίκης, σαρώνοντας στην πορεία τους τις κατά τόπους τουρκικές φρουρές. Τα άλλα είναι λίγο πολύ γνωστά. Ενώ ο Γιουσούφ κλείνεται σαν σκαντζόχοιρος στη Θεσσαλονίκη, περιμένοντας βοήθεια, φτάνει σύντομα εκεί με μεγάλη δύναμη ο Μπαϊράμ πασάς, ακολουθεί η ηρωική μάχη των Βασιλικών και η θυσία του Χάψα και των παλικαριών του, η πυρπόληση πλήθους χωριών της Χαλκιδικής, η υποχώρηση και η άμυνα των επαναστατών στην Ποτίδαια, η άφιξη, τον Οκτώβριο, του Αβδούλ Αβούδ εκεί, ο Χαλασμός της Κασσάνδρας (στις 30 Οκτωβρίου) και η κατάπνιξη, τελικά, έξι μήνες μετά την έκρηξη του Πολυγύρου, στο αίμα και στην τέφρα, της περιώνυμης Επανάστασης της Χαλκιδικής, η οποία, ωστόσο, παρά την τελική άτυχη έκβασή της, πρόσφερε πολλά στη μεγάλη προσπάθεια της Ελλάδας μας να ελευθερωθεί, επί τέλους, από τη μακρόχρονη  δουλεία της στους Τούρκους.

 

[ΠΗΓΗ: https://aetoshal.blogspot.com/, του Γιώργου Ζωγραφάκη, 17/5/2023]

ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΣΤΙΑΣΗΣ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

Αντιμέτωποι με τεράστιες ελλείψεις προσωπικού έρχονται ξενοδόχοι και εστιάτορες στη Χαλκιδική, λίγο πριν ξεκινήσει η θερινή περίοδος στο Νομό. Οι επαγγελματίες στον τουριστικό κλάδο αναζητούν ανθρώπινο δυναμικό για να στελεχώσουν τις επιχειρήσεις τους, ωστόσο αυτό είναι γρίφος για δυνατούς λύτες. Παράλληλα, μεγάλα είναι τα κενά που καταγράφονται και στους εργάτες γης, με τους καλλιεργητές ελιάς να εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους, λέγοντας ότι η επόμενη παραγωγή κινδυνεύει να χαθεί.

Δείτε εδώ το ρεπορτάζ του ATLAS TV Κεντρικής Μακεδονίας

 

[ΠΗΓΗ: https://ergoxalkidikis.gr/, 14/5/2023]

ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ: ΛΕΙΨΥΔΡΙΑ ΛΟΓΩ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ, ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΟΣ

Καμπανάκι χτυπούν όλα τα στοιχεία για το νερό στη Χαλκιδική. Οι δήμοι προετοιμάζονται με εφεδρικές γεωτρήσεις αλλά και καμπάνιες ενημέρωσης για τον περιορισμό της σπατάλης του νερού σε μία προσπάθεια να αντιμετωπίσουν το κρίσιμο ζήτημα της επάρκειας στην υδροδότηση του νομού ενόψει της τουριστικής σεζόν.

Σύμφωνα με τον μετεωρολόγο Μιχάλη Σιούτα φέτος είχαμε ξηρότερο κλίμα στην περιοχή, λιγότερες χιονοπτώσεις και βροχοπτώσεις σε σχέση με άλλα χρόνια. Ο κ. Σιούτας συνέστησε οικονομία στη χρήση του νερού και δημιουργία αποταμιευτήρων νερού.

Η αντιπεριφερειάρχης Χαλκιδικής Κατερίνα Ζωγράφου δήλωσε στην ΕΡΤ3 ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα θα υπάρξει στην κεντρική και νότια Χαλκιδική ενώ ο δήμαρχος Σιθωνίας Κυπαρίσσης Ντέμπλας επισήμανε ότι η λειψυδρία είναι αποτέλεσμα της μεγάλης τουριστικής κίνησης και της τεράστιας ανοικοδόμησης σε κάποιες περιοχές όπως στη Νικήτη.

Δείτε εδώ ένα σχετικό ρεπορτάζ:

[ΠΗΓΗ: https://ergoxalkidikis.gr/, 24/4/2023]