Τελικά τα μεταλλεία δεν μένουν Ιερισσό, ούτε γεωγραφικά αλλά ούτε γεωλογικά. Μερικά πράγματα ανήκουν σε συγκεκριμένο περιβάλλον και ακολουθούν την δική τους φυσική πορεία, γεγονός που σε μεγάλο βαθμό καθορίζει τη γεωγραφική τους θέση και εξέλιξη.
Εκτός βέβαια αν με την επίμονη αναζήτηση και δρομολόγηση διαφόρων κόλπων και τεχνασμάτων συμβεί το παράδοξο. Δηλαδή με κάποιο μαγικό τρόπο όλα τα γνωστά κοιτάσματα Ολυμπιάδας, Μαύρων Πετρών και Σκουριών να μεταναστεύσουν και να εγκατασταθούν στην γειτονιά της Ιερισσού.
Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα τα παράδοξα συμβάντα αποτελούν καθημερινό φαινόμενο με την παρουσία τους να λειτουργεί πλέον ανταγωνιστικά της λογικής σειράς των πραγμάτων.
Ένα ζήτημα λοιπόν στο οποίο η παραδοξολογία και η παραφιλολογία βρίσκονται στο ύψιστο σημείο εκμετάλλευσης αφορά στην ψευδο-οικολογική περιβολή του θέματος που σχετίζεται με την σχεδιαζόμενη πολυτοπαραγωγική αξιοποίηση του χρυσοφόρου κοιτάσματος χαλκού των Σκουριών.
Παρατηρώντας τους δύο συνημμένους χάρτες διαπιστώνεται ή μάλλον επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά, ότι η γεωγραφική και γεωλογική θέση της Ιερισσού βρίσκεται εκτός λειτουργικής εμβέλειας της υφιστάμενης μεταλλευτικής δραστηριότητας αλλά και αυτής που προβλέπεται στην περιοχή των Σκουριών. Προκύπτει λοιπόν το βασικό και κυρίαρχο ερώτημα. Προς τι άραγε η μαινόμενη αντιμεταλλευτική αντίδραση από την πλευρά της Ιερισσού?
Φαίνεται λοιπόν πως η παραδοξολογία, που και στην περίπτωση αυτή καλά κρατεί, έχει στόχο την παραπλάνηση ανυποψίαστων πολιτών, την διαστρέβλωση της πραγματικότητας και την αλλοίωση της αλήθειας.
Έχοντας σαν δεδομένο ότι το σύνολο της υφιστάμενης και προτεινόμενης μεταλλευτικής δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομέων και των έργων στις Σκουριές, τοποθετείται εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου Αριστοτέλη, προκύπτει ότι:
- Η γεωγραφική θέση της Ιερισσού, καθώς και των περιοχών νοτίως αυτής, δεν έχει καμία χωροταξική ή άλλη λειτουργική διασύνδεση με την «εν γένει» μεταλλευτική δραστηριότητα. Αντίθετα τα δημοτικά διαμερίσματα Μεγάλης Παναγιάς, Παλαιοχωρίου, Νεοχωρίου, Σταγείρων, Στρατωνίκης, Στρατωνίου και Ολυμπιάδας έχουν απόλυτο δικαίωμα και κάθε λόγο να προβάλλουν σχετικές απόψεις και θέσεις.
Και είναι λογικό και φυσικό, όπως και συμβαίνει, οι κάτοικοι των διαμερισμάτων αυτών να θεωρούν την παραγωγική αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου κεντρικό αναπτυξιακό πυλώνα, και να υποστηρίζουν έτσι την μεταλλευτική επένδυση.
Όσο για άλλους πιο απόμακρους γεωγραφικά Δήμους της Χαλκιδικής που επίσης βάλλουν με εύκολο τρόπο εναντίον των μεταλλείων, καλά θα κάνουν να το ξανασκεφτούν, και αν οι λόγοι τυγχάνει να είναι αυτοί της «αγνής» αλληλεγγύης, ας επιλέξουν από εδώ και πέρα να στηρίξουν αυτούς που κατοικούν δίπλα στην εξορυκτική δραστηριότητα, τους εργαζόμενους στα μεταλλεία, αλλά και την δυναμική προοπτική απασχόλησης.
- Το υπέδαφος της ευρύτερης περιοχής Ιερισσού δομείται από γεωλογικούς σχηματισμούς που δεν μεταλλοφορούν, και οι οποίοι τόσο γενικά όσο και ειδικά είναι διαφορετικοί από αυτούς που φιλοξενούν και εσωκλείουν τα οικονομικά εκμεταλλεύσιμα πολυμεταλλικά κοιτάσματα Ολυμπιάδας, Μαύρων Πετρών και Σκουριών. Συνεπώς και στο θέμα της γεωλογικότητας, η περιοχή της Ιερισσού είναι «ξένη» με τα βορειότερα μεταλλευτικά τμήματα του Δήμου Αριστοτέλη.
Με άλλα λόγια η αντιμεταλλευτική αντίδραση που έχει την προέλευση της στην Ιερισσό δεν έχει καμία γεωγραφική, γεωλογική και πολύ περισσότερο περιβαλλοντική βάση, και στερείται ουσιαστικής τεκμηρίωσης. Συνεπώς οι λόγοι αντίδρασης ενάντια στα μεταλλεία είναι άλλοι και θα πρέπει προφανώς να αναζητηθούν σε διαφορετική κατεύθυνση.
http://politesaristoteli.blogspot.gr/ , του Δρ. Γεωλογίας Νικόλαου Αρβανιτίδη