Tag Archives: επενδυσεις

Η ΔΙΓΛΩΣΣΙΑ ΣΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε το νομοσχέδιο το 2013 αλλά τώρα ως κυβέρνηση φέρνει έναν νόμο με περίπου τον ίδιο τίτλο

Τον Φεβρουάριο του 2013 το υπουργείο Ανάπτυξης ψήφισε ένα νομοσχέδιο για τη «Διαμόρφωση φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος για τις στρατηγικές και ιδιωτικές επενδύσεις» που περιλάμβανε φορολογικά κίνητρα και διαδικασίες άρσης γραφειοκρατικών εμποδίων. Ο νόμος όχι μόνο καταψηφίστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά καταγγέλθηκε ως ένας ακόμα νόμος των μνημονίων που καταστρέφει το πολιτιστικό και φυσικό περιβάλλον.

Τον Απρίλιο του 2019 το υπουργείο Οικονομίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ φέρνει προς ψήφιση έναν νόμο με τον ίδιο περίπου τίτλο, που επανιδρύει τις ίδιες υπηρεσίες (Διεύθυνση Στρατηγικών Επενδύσεων), με τα ίδια εργαλεία (φοροαπαλλαγές) και παρόμοιες διευκολύνσεις έναντι των γραφειοκρατικών αγκυλώσεων (διαιτητικό όργανο). Βάζει και τη δική του πινελιά ως ένα νέο επιπλέον αντικίνητρο: προσθέτει ποινή απένταξης έως 5% της συνολικής επένδυσης σε όποιον επενδυτή «τολμήσει» να υπαναχωρήσει από την πολύχρονη αναμονή εγκρίσεων…

Tο 2010 (Νόμος Παμπούκη), υπήρχε άλλος ένας νόμος για την προσέλκυση στρατηγικών επενδύσεων, ο οποίος είχε καταφέρει να εντάξει στις υποτιθέμενες ταχείες διαδικασίες 19 μεγάλες επενδύσεις. Σήμερα, 9 χρόνια μετά, έχουν ξεκινήσει να υλοποιούνται μόλις δύο.

Στην παραδοσιακή ελληνική κακοδαιμονία ή και ανικανότητα στην επιτάχυνση μεγάλων επενδυτικών σχεδίων ήρθε να προστεθεί στη δεκαετία της κρίσης και ο δυϊσμός του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αρχικά ως αντιπολίτευση και στη συνέχεια στα πρώτα χρόνια της δικής του διακυβέρνησης της χώρας επιχειρούσε να ορθώσει κάθε μορφής εμπόδια προκειμένου να μη γίνει απολύτως τίποτα σε επίπεδο μεγάλων επενδύσεων στη χώρα. Το καλοκαίρι του 2014, όταν η κυβέρνηση Σαμαρά έφερε το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό -ναι, αυτό που ψηφίστηκε αυτές τις μέρες από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-, τα στελέχη του κόμματος της τότε αντιπολίτευσης είχαν κάνει λόγο για χάρισμα των παραλιών της χώρας σε επιχειρηματικά συμφέροντα και, βέβαια, ο νόμος δεν πέρασε από τη Βουλή. Αργότερα, το 2015, από τους πρώτους μήνες της έλευσής του στην εξουσία, στον βωμό του κινηματικού ΣΥΡΙΖΑ επιχειρήθηκε να ορθωθούν διάφορα εμπόδια στο Ελληνικό – μέχρι και έκταση για την κατασκευή σταθμού μεταφόρτωσης απορριμμάτων παραχωρήθηκε εντός του πρώην αεροδρομίου-, ενώ η επένδυση στον χρυσό της Χαλκιδικής έγινε αμέσως κόκκινο πανί, μέχρι το πάγωμά της τον Σεπτέμβριο του 2017. Η επένδυση της COSCO στον Πειραιά βρέθηκε επίσης στο στόχαστρο, με τον πρώην υπουργό Ναυτιλίας, Θοδωρή Δρίτσα, να προσπαθεί με νυχτερινές τροπολογίες να διαφοροποιήσει στοιχεία της συμφωνίας..

Επίσης, εμπόδια όρθωναν στελέχη της κυβέρνησης στην ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης επιπλέον ποσοστού της ΔΕΗ και πρόσφατα των λιγνιτικών μονάδων, ενώ οι περιορισμοί του ΚΑΣ για τους αρχαιολογικούς χώρους επιστρατεύτηκαν στην περίπτωση του Αφάντου στη Ρόδο επί υπουργίας Αριστείδη Μπαλτά στο υπουργείο Πολιτισμού.

Το επίσημο κυβερνητικό αφήγημα όμως έχει αλλάξει εδώ και καιρό σε σχέση με τις επενδύσεις, καθώς στην κυβερνητική ηγεσία αντιλαμβάνονται τη σημασία προσέλκυσης νέων κεφαλαίων για την ουσιαστική ανάταξη της οικονομίας, μόνο που τώρα έκαναν την εμφάνισή τους πιο ουσιαστικά προβλήματα: η διοικητική αδυναμία προώθησης των επενδύσεων. Πρόσφατα, στις 19 Φεβρουαρίου, συνεδρίασε η Διυπουργική Επιτροπή Στρατηγικών Επενδύσεων (ΔΕΣΕ), κατά την οποία εγκρίθηκαν τέσσερις επενδύσεις και εξαγγέλθηκε ότι θα γίνει μία ακόμα πριν από το καλοκαίρι. Η προηγούμενη ωστόσο συνεδρίαση της εν λόγω επιτροπής χρονολογείται 16 μήνες πριν – από τον Νοέμβριο του 2017.

Το παράδοξο

Το παράδοξο με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι ενώ εμφανίζει μηδενικές επιδόσεις στην προσέλκυση μεγάλων ιδιωτικών επενδύσεων, αναδεικνύεται πρωταθλήτρια στις αποκρατικοποιήσεις, ειδικά σε αυτές για τις οποίες πιέζεται από την τρόικα, έχοντας προωθήσει από το 2015 τις περισσότερες και μεγαλύτερες ιδιωτικοποιήσεις της περιόδου των μνημονίων. Oλοκληρώθηκαν συνολικά 27 ιδιωτικοποιήσεις, ανάμεσά τους ορισμένες εμβληματικές και μεγάλης αξίας, όπως η πώληση των εταιρειών λιμένων Πειραιά και Θεσσαλονίκης, του ΔΕΣΦΑ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Αυτή η πρόοδος στις ιδιωτικοποιήσεις, όμως, όπως προειδοποιούν οι αναλυτές, παρότι απέχει… έτη φωτός από τις αρχικές διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι επαρκής για ενισχυθεί ουσιωδώς το επενδυτικό ενδιαφέρον τη στιγμή που το σχετικό έλλειμμα της χώρας φτάνει τουλάχιστον τα 100 δισ. ευρώ.

Ιστορίες επενδυτικής τρέλας

Τα πρώτα δείγματα γραφής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στον τομέα της προέλκυσης επενδύσεων ήταν αναμφισβήτητα οδηγός και για τα στερνά. Η πρώτη καταγεγραμμένη προσπάθεια πραγματοποιήθηκε στα τέλη Μαΐου του 2015, όταν ο τότε υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Λαφαζάνης είχε επισκεφτεί τη Ρωσία, όπου είχε διαδοχικές συναντήσεις με τον υπουργό Ενέργειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας και τον Αλεξέι Μίλερ, επικεφαλής της Gazprom. Οπως παραδέχτηκε αργότερα ο κ. Λαφαζάνης, είχαν συμφωνήσει για την υλοποίηση ρωσικής επένδυσης ύψους 5 δισ. ευρώ σε αγωγό φυσικού αερίου, από την οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. θα εισέπραττε και προκαταβολή το 2015.

Η συνέχεια δόθηκε μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, όταν μιλώντας στη Βουλή ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Μάρδας περιέγραψε το όραμά του για τη δημιουργία ενός θερινού Νταβός στο νησί Αιγιλεία, απέναντι από τα Στύρα Ευβοίας, το οποίο μια ερευνητική ομάδα έχει ονομάσει ως «Νησί της Τέχνης και της Φιλοσοφίας».

Το ταξίδι στο Παρίσι

Τον Φεβρουάριο του 2017 από ένα δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας «Le Figaro» η ελληνική κοινή γνώμη έμαθε ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας πραγματοποίησε αιφνίδια επίσκεψη στο Παρίσι, όπου συναντήθηκε με τον πρόεδρο της L’Οreal, Ζαν-Πολ Αγκόν. Η ανακοίνωση της κυβέρνησης που ακολούθησε επιβεβαίωνε ότι «η L’Oreal ετοιμάζεται για μια σημαντική επένδυση στην Ελλάδα» η οποία, όμως, δεν έγινε ποτέ. Στα τέλη της ίδιας χρονιάς, τον Οκτώβριο του 2017, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας παραβρέθηκε σε δείπνο που παρέθεσε προς τιμήν του ο Ελληνοαμερικανός επενδυτής Τζον Κάλαμος στο Σικάγο. Πληροφορίες έλεγαν τότε ότι είχαν αρχίσει να φαίνονται τα πρώτα σύννεφα στην πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής, παρά το γεγονός ότι από τον Ιούνιο του 2017 είχε υπογραφεί σχετική συμφωνία με την εταιρεία Exin, βασικοί μέτοχοι της οποίας είναι οι κύριοι Τζον Κάλαμος, Τζον Κουδούνης και Ματ Φέρφιλντ. Παρά τις διαβεβαιώσεις για την ολοκλήρωση της συμφωνίας, τα προβλήματα είχαν αρχίσει να φαίνονται, αλλά κανείς δεν ήθελε να τα κοιτάξει. Ούτε αυτή η επένδυση προχώρησε.

[ΠΗΓΗ: εφημερίδα «ΑΞΙΑ», 4/5/2019]

ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ;

Με τρία χρόνια καθυστέρηση ο ΣΥΡΙΖΑ δια στόματος του ίδιου του Πρωθυπουργού φέρνει την οικονομία στο προσκήνιο. «Πρέπει να προσελκύσουμε επενδύσεις και να μειώσουμε την ανεργία» είπε στο πρόσφατο Υπουργικό Συμβούλιο, λες και τα προηγούμενα χρόνια κάποιος τους εμπόδιζε να λάβουν τις απαραίτητες πρωτοβουλίες.

Μακάρι να πιστεύει αυτά που λέει ο Πρωθυπουργός, αλλά δυστυχώς για εκείνον το timing που διάλεξε να αναδείξει την οικονομία μάς κάνει δύσπιστους απέναντι του.

Όταν τίποτα δεν βγαίνει στην κυβέρνηση (Σκοπιανό, Ελληνοτουρκικά, Novartis κ.τ.λ.) ο κ. Τσίπρας επιλέγει τον τομέα της οικονομίας (!) γιατί δεν έχει άλλο αφήγημα. Το πρόγραμμα τελειώνει τον Αύγουστο και τυχόν παράταση του από τη μη εκπλήρωση των ι προαπαιτουμένων θα είναι ο χειρότερος εφιάλτης της κυβέρνησης. Για αυτό και με ύφος αυστηρό τόνισε στους υπουργούς του: Οποιος διαφωνεί με τα προαπαιτούμενα και τις δράσεις αυτές να το πει τώρα . Επιθυμεί διακαώς να πει τον Αύγουστο: «Εγώ σας έβγαλα από τα μνημόνια», ασχέτως αν ακολουθούν μειώσεις συντάξεων και αφορολογήτου αλλά και πλεονάσματα μαμούθ ως το 2022.

Από την άλλη πλευρά, η βούληση για προσέλκυση επενδύσεων που θα μειώσει την ανεργία είναι καλοδεχούμενη και μακάρι να λάβει σάρκα και οστά. Απλώς καταγράφουμε τρεις επενδύσεις που ήταν έτοιμες όταν ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οι ιδεολογικές του αγκυλώσεις δεν επέτρεψαν την άμεση υλοποίησή τους στερώντας από τη χώρο χιλιάδες θέσεις εργασίας και επενδύσεις δισεκατομμυρίων.

Πρώτα από όλα το Ελληνικό. Οι μπουλντόζες εκτιμάται ότι θα μπουν το 2019. Άρα, γράψτε καθυστέρηση τεσσάρων ετών για μια επένδυση 7 δια ευρώ που στην αρχή θα δημιουργήσει 10.000 θέσεις εργασίας και στην πλήρη ανάπτυξη της 70.000 θέσεις. Η άλλη επένδυση είναι η ανάληψη από τη Fraport των 14 περιφερειακών αεροδρομίων. Ενώ το τίμημα ξεπέρασε κάθε προσδοκία, επειδή «έκλαιγε» ο Σπίρτζης η επένδυση πάγωσε και χρειάστηκε ενάμισης χρόνος για να υπογραφεί η σύμβαση. Ήδη στα 14 περιφερειακά αεροδρόμια όλη τη χειμερινή σεζόν γίνονταν επενδύσεις ανακαίνισης για να υποδεχθούν το νέο κύμα τουριστών.

Τρίτη επένδυση τα μεταλλεία στη Χαλκιδική. Ο υπουργός Σταθάκης δεν έβγαζε άδεια για ας Σκουριές και οδήγησε την υπόθεση στη διαιτησία Η διαιτησία δικαίωσε την εταιρεία αλλά τουλάχιστον για πέντε μήνες από την αρχή της διαδικασίας και ποιος ξέρει για πόσο μέχρι να εκδοθούν οι άδειες, 500 εργαζόμενοι παύθηκαν από την εταιρία, αφού δεν είχαν αντικείμενο εργασίας.

[Σκίτσο Αρκάς]

[ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, του Βασίλη Κώτση, 07/04/2018]

ΑΠΟ ΔΩ ΠΑΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ… ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ

Τουρκία και Αίγυπτος μας “κλέβουν” τουρίστες. Ρουμάνοι και Πολωνοί βιομηχανικές επενδύσεις. Εμείς πέρα βρέχει. Θα τρίβουμε τα μάτια μας το 2018.

Σήκωσε κεφάλι ο τουρισμός μας το 2017; Πυρ ομαδόν… με φόρους. Τι μας ξέφυγε; Τι δεν βουτήξαμε για να πληρώσουμε αυτούς που χώσαμε στο κράτος, να μας ψηφίζουν; Φόρους διανυκτέρευσης… Επάνω τους. Ρημάξτε τους.

Και ας γκρινιάξουν . Το ξέρετε το παραμύθι σύντροφοι. Μα, αυτά με τους φόρους γίνονται παντού… Γιατί να το χάσουμε το χαράτσι…

Το αν είμαστε σε κρίση και η ιδιωτική οικονομία τα κουτσοβολεύει (κάπως) με τον τουρισμό και τα καταλύματα, είναι ψιλοπράγματα για τον κρατισμό μας. Για τους Καρανίκες…

Θα σωθούν οι επιχειρηματίες τουρισμού της ιδιωτικής οικονομίας αν πάψουμε να βάζουμε φόρους στις διανυκτερεύσεις; Ίσως όχι. Αλλά ποια είναι η παρουσία και η συνεργασία της Πολιτείας είναι το θέμα.

Πως ενισχύει τις δυνάμεις της ιδιωτικής οικονομίας και στον τουρισμό τώρα που τις τοποθετήσαμε σε θέσεις “εμπροσθοφυλακής” μήπως και σταθούμε όρθιοι. Μπας και δώσουν ένα χεράκι στην ανεργία. Έστω και με τετράωρη ή ολιγοήμερη απασχόληση.

Φόροι και μόνο φόροι. Εισφορές και μόνο εισφορές. Τι και αν μας προειδοποιούν οι μεγαλύτεροι διεθνείς ταξιδιωτικοί Οργανισμοί πως τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα και για τον ελληνικό τουρισμό στην Ανατολική Μεσόγειο.

Σε αποκαλυπτική ανάλυση της “Καθημερινής” διαβάζω “…η βελτίωση της τουριστικής κίνησης στην Τουρκία και στην Αίγυπτο το 2017 αποτελούν ισχυρή ένδειξη ότι ο ανταγωνισμός αναμένεται να ενταθεί το προσεχές χρονικό διάστημα. Ο ταξιδιωτικός κολοσσός Thomas Cook ανακοίνωσε χθες ότι το 2018 η ζήτηση για τα πακέτα των διακοπών που προορίζονται για χώρες όπως η Τουρκία θα αυξηθούν, εκτιμώντας παράλληλα ότι σε δημοφιλείς προορισμούς όπως η Ισπανία η ζήτηση θα μειωθεί. Σύμφωνα με δηλώσεις του διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας Πίτερ Φανκχόσερ στην Ισπανία η ζήτηση επιστρέφει σε σχετικά πιο χαμηλά επίπεδα”.

Ο ίδιος εκτιμά ότι η χώρα εξελίσσεται σε αρκετά ακριβό προορισμό, σε αντίθεση με άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, οι οποίες προωθούν τουριστικά προϊόντα σε καλύτερες τιμές. Όσον αφορά την Ελλάδα, ο κ. Φανκχόσερ επισήμανε ότι “η Τουρκία έχει τη δυνατότητα να την ξεπεράσει.

Εκτός της Τουρκίας σημαντική είναι η ανάκαμψη του τουριστικού κλάδου και στην Αίγυπτο. Το σύνολο των τουριστικών εσόδων αυξήθηκε το 2017 κατά 123,5%, στα 7,6 δισ. δολ., σε σύγκριση με το 2016 σύμφωνα με όσα δηλώθηκαν στο Reuters επισήμως από την αιγυπτιακή κυβέρνηση.

Είμαστε συνεπώς σε τουριστικές ανακατατάξεις, από εκεί που δεν το περιμένεις. Η Αίγυπτος και η Τουρκία (που είχαν πάψει, για τους γνωστούς λόγους να αποτελούν πόλο έλξης τουριστών) παρουσιάζουν έντονα σημάδια ανάκαμψης. Με φθηνά πακέτα για όλο το 2018.

Ιδρώνει το αυτί μας; Κατά την άποψή μου όχι. Μπροστά στα Novartis και τα βλήματα… του Πάνου Καμμένου ας πάει να πνιγεί ο τουρισμός… Η κυβέρνηση και η εξουσία μας νοιάζει…

Έλα όμως που ουδέν νεώτερο και από το μέτωπο… της βιομηχανίας και των βιομηχανικών επενδύσεων;

Όσο και αν “ακτινογραφήσουμε” αυτά που σερβίρει το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης για βιομηχανικές επενδύσεις ευρήματα δεν υπάρχουν. Αποτέλεσμα μηδέν. Ας μας διαψεύσουν αν μπορούν.

Εκτός από κάποιες ανανεώσεις σε επιχειρήσεις και υπηρεσίες που πάλι έχουν να κάνουν με τον τουρισμό, τις μεταφορές (που συνδέονται με τουρισμό) και κάποιες υπηρεσίες επενδύσεις στην βιομηχανία (αυτές που έχει ανάγκη) δεν γίνονται.

Πάρτε μια πρώτη γεύση με την “Πίτσος” (Πίτσος: αύξηση παραγωγής πριν τις οριστικές ανακοινώσεις) όπου ενώ παραμένουν στο “συρτάρι” (για το 2019) τα σχέδιά της για την Ελλάδα, στην Πολωνία μπαίνει σε λειτουργία το νέο εργοστάσιο του Γερμανικού ομίλου, το οποίο θα παράγει τα μοντέλα φούρνων που παράγει σήμερα το εργοστάσιο των Αθηνών.

Θέλετε κι άλλη; Η Ρουμάνια τράβηξε (τελικά) δύο Ιαπωνικές και μια Γερμανική επενδύσεις χημικών και ανταλλακτικών που ξεκίνησαν, ψάχνοντας από την Ελλάδα αλλά η οικονομική και η πολιτική αστάθεια τους απομάκρυνε.

Τα γνωρίζουν, πολύ καλά, αυτά στην κυβέρνηση. Αντίδραση δεν υπάρχει. Στην Ελλάδα τον “χορό” τον σέρνουν το φορολογικό και ο φτηνός κρατικίστικος πολιτικαντισμός με “ασέλγειες” στο “πτώμα” της ιδιωτικής οικονομίας. Γι’ αυτό και η αδιαφορία (στην πράξη) προς το 1.000.000 ανέργων που αδυνατεί να απορροφήσει η βιομηχανία (ως ο μεγαλύτερος εργοδότης –μέχρι την κρίση–) παραδίδοντας την “σκυτάλη” στον τουρισμό… Από δω παν κι άλλοι…, σύντροφοι.

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, του Γιώργου Κράλογλου, 12/2/2018]

ΤΙ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ

Η παντελής έλλειψη στήριξης της βιομηχανίας

Πολλοί πιστεύουν ότι η χώρα διαθέτει ισχυρά πλεονεκτήματα προκειμένου να προσελκύσει σοβαρούς ξένους επενδυτές. Το κόστος και οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η μείωση των τιμών ακινήτων και γης, η αυξημένη ροή ευρωπαϊκού χρήματος προς τη χώρα και η γεωπολιτική της θέση συνιστούν «ακλόνητα ατού». Γιατί όμως δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα; Μήπως και πάλι αποδεικνύεται η λανθασμένη κεντρική στόχευση; Αλλιώς, πώς δικαιολογείται π.χ. ότι οι εισροές Άμεσων Ξένων Επενδύσεων βρίσκονται μεταξύ 1,0% -1,75% ετησίως, με το μέσο όρο στην EE στο 8%;

Και την ώρα που από πολλές πλευρές (ΣΕΒ, ΣΒΒΕ, εξαγωγικοί φορείς κ.α.) το αίτημα για περαιτέρω στήριξη των βιομηχανικών κλάδων της οικονομίας κυριαρχεί, υπάρχουν «οδυνηροί» αριθμοί που αποτυπώνουν το λάθος στην επενδυτική στρατηγική.

Ποιοι είναι αυτοί;

  • Η συμβολή της μεταποίησης στο ΑΕΠ βρίσκεται στο μόλις 8,8%, συνέπεια της συνεχούς αποβιομηχάνισης της χώρας.
  • Παρόλα αυτά, το 87,7%, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΟΒΕ, των εξαγωγικών αγαθών είναι βιομηχανικά προϊόντα. Ο κλάδος είναι δηλαδή κατεξοχήν εξωστρεφής, παράγοντας διεθνώς ανταγωνιστικά προϊόντα και συμβάλλοντας στη μείωση των εισαγωγών.
  • Στη βιομηχανία απασχολούνται πάνω από 1,2 εκατ. εργαζόμενοι.
  • Στην περίφημη υπόθεση των fast track επενδυτικών σχεδίων έχουν κατατεθεί μηδέν προτάσεις για τον κλάδο της βιομηχανίας. Πράγματι στις 27 υποβληθείσες προτάσεις για ένταξη στο καθεστώς ταχείας αδειοδότησης, –έχουν ήδη εγκριθεί 14–, ουδεμία προέρχεται από τη βιομηχανία. Τη μερίδα του λέοντος έχουν τα τουριστικά σχέδια.

Το τελευταίο φαίνεται πάντως, να «αφυπνίζει» την κυβέρνηση. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως δρομολογείται η θέσπιση διαδικασιών fast track αποκλειστικά για μεγάλες επενδύσεις στο βιομηχανικό κλάδο. Ώστε να προσελκυστούν στρατηγικές βιομηχανικές επενδύσεις και να σταματήσει η πρακτική των κατά παρέκκλιση αδειοδοτήσεων. Μένει να αποδειχτεί πόσο γρήγορα θα υλοποιηθεί, καθώς από την τελευταία θεαματική κυβερνητική δέσμευση για άμεση ίδρυση της Αναπτυξιακής Τράπεζας, πέρασε ήδη ένας χρόνος.

 

[ΠΗΓΗ: DEAL NEWS, 09/02/2018]