Η παντελής έλλειψη στήριξης της βιομηχανίας

Πολλοί πιστεύουν ότι η χώρα διαθέτει ισχυρά πλεονεκτήματα προκειμένου να προσελκύσει σοβαρούς ξένους επενδυτές. Το κόστος και οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η μείωση των τιμών ακινήτων και γης, η αυξημένη ροή ευρωπαϊκού χρήματος προς τη χώρα και η γεωπολιτική της θέση συνιστούν «ακλόνητα ατού». Γιατί όμως δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα; Μήπως και πάλι αποδεικνύεται η λανθασμένη κεντρική στόχευση; Αλλιώς, πώς δικαιολογείται π.χ. ότι οι εισροές Άμεσων Ξένων Επενδύσεων βρίσκονται μεταξύ 1,0% -1,75% ετησίως, με το μέσο όρο στην EE στο 8%;

Και την ώρα που από πολλές πλευρές (ΣΕΒ, ΣΒΒΕ, εξαγωγικοί φορείς κ.α.) το αίτημα για περαιτέρω στήριξη των βιομηχανικών κλάδων της οικονομίας κυριαρχεί, υπάρχουν «οδυνηροί» αριθμοί που αποτυπώνουν το λάθος στην επενδυτική στρατηγική.

Ποιοι είναι αυτοί;

• Η συμβολή της μεταποίησης στο ΑΕΠ βρίσκεται στο μόλις 8,8%, συνέπεια της συνεχούς αποβιομηχάνισης της χώρας.
• Παρόλα αυτά, το 87,7%, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΟΒΕ, των εξαγωγικών αγαθών είναι βιομηχανικά προϊόντα. Ο κλάδος είναι δηλαδή κατεξοχήν εξωστρεφής, παράγοντας διεθνώς ανταγωνιστικά προϊόντα και συμβάλλοντας στη μείωση των εισαγωγών.
• Στη βιομηχανία απασχολούνται πάνω από 1,2 εκατ. εργαζόμενοι.
• Στην περίφημη υπόθεση των fast track επενδυτικών σχεδίων έχουν κατατεθεί μηδέν προτάσεις για τον κλάδο της βιομηχανίας. Πράγματι στις 27 υποβληθείσες προτάσεις για ένταξη στο καθεστώς ταχείας αδειοδότησης, –έχουν ήδη εγκριθεί 14–, ουδεμία προέρχεται από τη βιομηχανία. Τη μερίδα του λέοντος έχουν τα τουριστικά σχέδια.

Το τελευταίο φαίνεται πάντως, να «αφυπνίζει» την κυβέρνηση. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως δρομολογείται η θέσπιση διαδικασιών fast track αποκλειστικά για μεγάλες επενδύσεις στο βιομηχανικό κλάδο. Ώστε να προσελκυστούν στρατηγικές βιομηχανικές επενδύσεις και να σταματήσει η πρακτική των κατά παρέκκλιση αδειοδοτήσεων. Μένει να αποδειχτεί πόσο γρήγορα θα υλοποιηθεί, καθώς από την τελευταία θεαματική κυβερνητική δέσμευση για άμεση ίδρυση της Αναπτυξιακής Τράπεζας, πέρασε ήδη ένας χρόνος.

[ΠΗΓΗ: DEAL NEWS, 09/02/2018]

Συνασπίζεται ο κλάδος απέναντι στους ανεξάρτητους παραγωγούς ενέργειας και στην κυβέρνηση με στόχο τη δημιουργία ενός πλαισίου διαλόγου με τους θεσμούς για τη συνέχιση του μέτρου της διακοψιμότητας που λήγει τον Οκτώβριο. Για όσους δεν γνωρίζουν, διακοψιμότητα είναι η δυνατότητα σύναψης ειδικών συμβάσεων ανάμεσα στον ΑΔΜΗΕ και σε μεγάλους καταναλωτές ρεύματος, οι οποίοι «επιτρέπουν» στον ΑΔΜΗΕ, όταν έχει ανάγκη, να μειώνει μέχρι ένα συμφωνημένο σημείο την παρεχόμενη προς αυτούς ισχύ, και σε αντιστάθμισμα παίρνουν μειωμένο τιμολόγιο ρεύματος.  

Στα γρανάζια της διαπραγμάτευσης που δεν τελειώνει… έχει κολλήσει και το αίτημα της ελληνικής βιομηχανίας για την επέκταση του μέτρου της διακοψιμότητας, που το ελληνικό υπουργείο δεν ζητά… αν δεν κλείσουν οι επείγουσες ενεργειακές εκκρεμότητες, για να μην «μπλέξει» στα πολλά ανοιχτά ζητήματα και το αίτημα της βιομηχανίας.

Η εγχώρια βιομηχανία έχει λάβει θέσεις μάχης απέναντι στους ανεξάρτητους παραγωγούς ενέργειας και την κυβέρνηση, με στόχο να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με το κουαρτέτο και για τη συνέχεια του μέτρου της διακοψιμότητας, που λήγει τον Οκτώβριο. Παρά τις συναντήσεις με τους τεχνοκράτες των δανειστών και το υπουργείο, παρά την επιστολή που απέστειλε η Ένωση Βιομηχάνων Καταναλωτών Ενέργεια (ΕΒΙΚΕΝ) στην Κομισιόν, κανείς δεν δείχνει πρόθυμος να ασχοληθεί, προς το παρόν, με την επέκταση της διακοψιμότητας, αφού προέχουν πολλές άλλες ενεργειακές εκκρεμότητες.

Ωστόσο, το τέλος της διακοψιμότητας θα εκτινάξει τα κόστη της βιομηχανίας και θα την πάει πίσω, απειλώντας τη βιωσιμότητα σειράς βιομηχανιών.

Παρότι η επίτροπος Ανταγωνισμού της Ε.Ε., Μαργκρέτε Βεσάγκερ, σε σχετική ερώτηση της ευρωβουλευτού της ΝΔ, Μαρίας Σπυράκη, διεμήνυσε ότι «η Ελλάδα μπορεί να παρατείνει τον μηχανισμό της διακοψιμότητας μετά τον Οκτώβριο του 2017, αρκεί να το ζητήσει και εφόσον συνεννοηθεί προηγουμένως με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή», στην πράξη το αίτημα αυτό δεν υλοποιείται.

Η διακοψιμότητα, μέτρο που αποσκοπεί στην καλύτερη διαχείριση της ευστάθειας και της επάρκειας του ηλεκτρικού συστήματος και ταυτόχρονα μειώνει το ενεργειακό κόστος για τη βιομηχανία, είχε εγκριθεί για την Ελλάδα στο τέλος του 2014 για τρία χρόνια, όμως καθυστέρησε να ξεκινήσει, με την πρώτη δημοπρασία να πραγματοποιείται τον Φεβρουάριο του 2016. Η ΕΒΙΚΕΝ καταγγέλλει ότι δεν εξασφαλίζεται η ισότιμη συμμετοχή της ζήτησης στους μηχανισμούς, ζητώντας από την κυβέρνηση να ασχοληθεί και με τη βιομηχανία και όχι μόνο με τους παραγωγούς ρεύματος.

Ο Αντώνης Κοντολέων Σύμβουλςο Ενέργειας και μέλος του προεδρείου της ΕΒΙΚΕΝ (που εκπροσωπεί την ενεργοβόρο βιομηχανία) υπενθυμίζει ότι στο πρόσφατο σημείωμα της Επιτροπής για τους μηχανισμούς δυναμικότητας γίνεται ειδική αναφορά στο ότι ο ελληνικός μεταβατικός μηχανισμός ευελιξίας εγκρίθηκε εξαιρετικά από την Επιτροπή, ως προσωρινό μέτρο με αυστηρά περιορισμένη διάρκεια ισχύος 12 μηνών.

Όπως σημειώνει, «η ελληνική κυβέρνηση προωθεί το μηχανισμό ευελιξίας, δηλαδή οικονομική στήριξη στους ανεξάρτητους παραγωγούς, αγνοώντας τη βιομηχανία. Όμως, όσοι εισηγούνται την έγκριση ενός μόνιμου μηχανισμού χωρίς προηγουμένως να έχει εγκριθεί η διακοψιμότητα έχουν αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα να εγκριθεί, γιατί αποτελεί προϋπόθεση η εξασφάλιση της ισότιμης συμμετοχής της ζήτησης βάσει του υφιστάμενου ρυθμιστικού πλαισίου. Εξάλλου, στις μεταρρυθμίσεις αγοράς που καλούνται να προωθήσουν τα κράτη-μέλη, με βάση τη σύσταση της Επιτροπής, συμπεριλαμβάνεται η διακοψιμότητα, η οποία αποτελεί τον πιο βασικό μηχανισμό μέσω του οποίου διασφαλίζεται η συμμετοχή της ζήτησης (demand response) στην αγορά, ιδίως όταν υφίστανται ρυθμιστικά εμπόδια στο υφιστάμενο πλαίσιο αγοράς.

Ταυτόχρονα, τονίζει ότι η Επιτροπή θεωρεί ότι η διακοψιμότητα αποτελεί θεμιτή παρέμβαση στην αγορά, υπό την προϋπόθεση ότι η δυναμικότητα παρέχεται μέσω ανταγωνιστικής διαδικασίας και είναι εύλογη με βάση τις ανάγκες του συστήματος.

«Αν δεν παραταθεί το μέτρο της διακοψιμότητας, το κόστος για την επιβίωση της βιομηχανίας θα αναγκαστεί να το πληρώσει η ΔΕΗ. Μετά τα ΝΟΜΕ η ΔΕΗ αναγκάστηκε να πληρώνει το τέλος προμηθευτή για τις ΑΠΕ, το κόστος των ΑΔΙ και, πλέον, χωρίς διακοψιμότητα είναι πιθανό να οδηγηθεί να πληρώσει σε όλη τη βιομηχανία προνομιακά τιμολόγια, όπως αυτά που έχει συμφωνήσει με τη ΛΑΡΚΟ και την Αλουμίνιον της Ελλάδος, για να μην κατηγορηθεί για προνομιακή μεταχείριση», προσθέτει.

[ΠΗΓΗ: ΕΠΕΝΔΥΣΗ, της Μαρίνας Πρωτονοτάριου, 01/04/2017]

Μείωση κατά 9,4% σημείωσε ο γενικός δείκτης κύκλου εργασιών στην βιομηχανία τον Ιούνιο σέ σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Ιουνίου 2015, έναντι μείωσης 12,4% πού σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του 2015 προς το 2014. Συμφώνως προς την ΕΛΣΤΑΤ, ή συγκεκριμένη εξέλιξις προκύπτει από την μείωση του δείκτη κύκλου εργασιών ορυχείων λατομείων κατά 17,8% και την μείωση του δείκτη κύκλου εργασιών μεταποιητικών βιομηχανιών κατά 9,3%, αλλά και την μείωση του δείκτη κύκλου εργασιών εξωτερικής αγοράς κατά 12,7%.

[ΠΗΓΗ: ΕΣΤΙΑ, 22/08/2016]

Αισθητή πτώση 15,3%, τη μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί σε ετήσια βάση από τον Οκτώβριο του 2015, παρουσίασε ο τζίρος στη βιομηχανία τον Απρίλιο σε σύγκριση με τον Απρίλιο του 2015, έναντι πτώσης 1% που είχε καταγραφεί κατά την αντίστοιχη σύγκριση μεταξύ 2015 προς 2014. Η μείωση του γενικού δείκτη κύκλου εργασιών στη βιομηχανία για το σύνολο της εγχώριας και της εξωτερικής αγοράς, προκαλεί προβληματισμό και για τις εξαγωγές, δεδομένου ότι καταγράφηκε πτώση 18,6% στον κύκλο εργασιών επί προϊόντων που έχουν ως κατεύθυνση τις αγορές του εξωτερικού. Ο αντίστοιχος δείκτης που αποτυπώνει το τζίρο για την εγχώρια αγορά παρουσίασε μείωση 13%. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, η δυσμενής εξέλιξη στον γενικό δείκτη για το τζίρο της εγχώριας βιομηχανίας προήλθε από τις εξής μεταβολές των επιμέρους δεικτών:

• Στη μείωση του δείκτη κύκλου εργασιών ορυχείων λατομείων κατά 11,2%
• Στη μείωση του δείκτη κύκλου εργασιών μεταποιητικών βιομηχανιών κατά 15,3%. Στη μείωση συνέβαλε κυρίως η υποχώρηση στους τομείς των παραγώγων πετρελαίου και άνθρακα (34,8%), βασικών μετάλλων (20,6%) και μηχανοκίνητων οχημάτων, ρυμουλκούμενων (44,6%).

[ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 22/06/2016]