Το αν ο κ. Σισμανίδης όντως βρήκε τον τάφο του Αριστοτέλη όπως διατείνεται είναι κάτι που θα το αποδείξει η επιστημονική έρευνα και εδώ που τα λέμε μακάρι να έχει δίκιο… Ωστόσο, μ’ενοχλεί να χρησιμοποιεί την δημοσιότητα που του δόθηκε ως ευκαιρία να βγει στα κανάλια για να προωθήσει τις προσωπικές του antigold θέσεις. Σαν να βγαίνω για συνέντευξη στην τηλεόραση επειδή κέρδισα ένα βραβείο και να δηλώνω «έξω οι βάσεις του θανάτου»…

Όσο για την «απόσταση αναπνοής» από τις εξορυκτικές δραστηριότητες, να θυμίσω πως 2,5 χιλιόμετρα είναι η απόσταση της Ακρόπολης από το Πεδίο του Άρεως στην Αθήνα, ή το Παλαιοχώρι από το Νεοχώρι… Αυτά για να έχουμε αίσθηση των αποστάσεων. Και τελικά, γιατί μέχρι σήμερα δεν ενοχλούσε η μεταλλευτική τον αρχαιολογικό χώρο των Σταγείρων, όπου βρίσκεται και το νέο εύρημα του κου Σισμανίδη;  Καλά, μην απαντάτε, ρητορική είναι η ερώτηση…

Ο Πέτρος Τζεφέρης, Δ/ντης Ορυκτών Πρώτων Υλών Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Υπ.Εν). στο μπλογκ elladitsamas.blogspot.gr, ανάρτησε στις 6/01/2016 ένα άρθρο «απολογιστικό» για το 2015, με τη διαφορά όμως πως απαριθμεί το τι έπρεπε να γίνει το 2015 στον τομέα του ορυκτού πλούτου, και όχι τι έγινε … Απολαύστε το:

«Επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και επειδή οι ευχές ελάχιστα κοστίζουν στον τόπο μας, θέλουμε κι εμείς να ευχηθούμε ένα καλύτερο 2016. Εστω, ένα λιγότερο προβληματικό 2016 σε σχέση με το 2015!

Ειδικά για τον Ελληνικό Ορυκτό πλούτο, οι “ανέξοδες” προσδοκίες μας, τις οποίες όμως έχουμε κατά καιρούς εξειδικεύσει και αναλύσει επαρκώς από το βήμα αυτό,  συμποσούνται στα ακόλουθα:

1. Ο ορυκτός και ενεργειακός πλούτος της Χώρας πρέπει να αναπτυχθεί ορθολογικά και ισόρροπα και να αποτελέσει τελικά μέσο και όπλο για την κατάκτηση και διαφύλαξη της εθνικής μας ανεξαρτησίας. Κι ακόμη εις πείσμα των αντιθέτως θρυλουμένων να μην προκαλεί βλάβες και αλλοιώσεις στο περιβάλλον, φυσικό και ανθρωπογενές.
2. Ο ορυκτός και ενεργειακός πλούτος, πού έχει αποδειχτεί πλέον ότι υπάρχει στη χώρα μας, όσος και όπου υπάρχει, να κατοχυρωθεί ως αναπαλλοτρίωτη εθνική περιουσία, με όλες τις απαιτούμενες αλλαγές επί του θεσμικού πλαισίου.
3. Είναι απαραίτητο να καταρτιστεί άμεσα ένα ευρύ πρόγραμμα ερευνών και εκμεταλλεύσεων, με συμμετοχή όλων των μαζικών φορέων πού ασχολούνται με θέματα ορυκτού πλούτου, το οποίο να είναι εφαρμόσιμο και όχι ευχολόγιο. Το πρόγραμμα αυτό να εντάσσεται σε Εθνική Πολιτική, την Εθνική Πολιτική για τον Ελληνικό Ορυκτό Πλούτο.
4. Η Εθνική Πολιτική για τον Ελληνικό Ορυκτό Πλούτο να είναι εναρμονισμένη με άλλες τομεακές πολιτικές, να διασφαλίζει διαχρονικά τον εφοδιασμό της κοινωνίας μας με πρώτες ύλες αλλά παράλληλα αυτός θα διενεργείται σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές επιταγές και τις βασικές αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης. Κι επιτέλους η πολιτική αυτή να θεσμοθετηθεί ώστε να πάψει να αποτελεί μια απλή διακήρυξη αρχών και προθέσεων
5. Η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου πρέπει να είναι καθετοποιημένη, γιατί με τον τρόπο αυτό ανεξαρτητοποιείται ή χώρα μας και πολλαπλα­σιάζονται τα οφέλη για την εθνική οικονομία.
6. Να αξιοποιηθούν κατάλληλα οι ελεγκτικοί φορείς ώστε να εκλείψει η παράνομη εξορυκτική δραστηριότητα η οποία προέρχεται από μη κατάλληλους ή παράνομους χώρους λαθροεξόρυξης ή λαθροαπόληψης με ανεξέλεγχτες επιδράσεις στο περιβάλλον αλλά και την οικονομία της χώρας.
7. Να διαμορφωθούν συνθήκες ανάπτυξης νέων Μεταλλουρ­γιών με παράλληλη αναδιάρθρωση αυτών πού υπάρχουν, ώστε να παράγεται δέσμη μεταλλουργικών προϊό­ντων απαραίτητων για την καθετοποίηση της εξόρυξης και την ανάπτυξη της μεταποιη­τικής βιομηχανίας.
8. Η αγορά τεχνολογίας/τεχνογνωσίας να γίνεται με κριτήρια τη μικρότερη δυνατή εξάρτηση, την αφομοίωση, την αναπαραγωγή και, τέλος, τη συμβολή στην ανάπτυξη εθνικής τεχνολογίας.
9. Η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου να συμβάλει στην αύξηση του εθνικού εισοδήμα­τος, στη βελτίωση του ισοζυγίου πληρωμών, στη διεύρυνση της εσωτερικής αγοράς και κυρίως στη μείωση της ανεργίας.
10. Ο ορυκτός μας πλούτος, τέλος, πρέπει και μπορεί να ερευνηθεί από έλληνες επιστήμονες, να αξιοποιηθεί για τα συμφέροντα του λαού μας και να αποτελέσει σημαντικό παράγοντα της ισομερούς και αποκεντρωμένης ανάπτυξης της πατρίδας μας.

Όπως έχουμε γράψει πάμπολλες φορές εδώ, η Χώρα διαθέτει στρατηγικό γεωπολιτικό πλεονέκτημα στον τομέα, το οποίο δεν θα πρέπει να αφεθεί να πάει χαμένο. Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να απεμπολήσει καμιά πλουτοπαραγωγική της πηγή. Η εξορυκτική δραστηριότητα, μπορεί να συνδράμει σημαντικά στο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας, με την αξιοποίηση των ορυκτών πρώτων υλών και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Ο Ορυκτός μας Πλούτος αποτελεί περιουσία του Ελληνικού λαού, γι αυτό οφείλουμε να τον επιβεβαιώσουμε στο σύνολό του και να τον αξιοποιήσουμε προς όφελος της κοινωνίας. Και μάλιστα καθετοποιημένα, δηλ. με την μέγιστη δυνατή προστιθέμενη αξία για το τόπο.

Ο ρόλος της πολιτείας είναι να διαμορφώσει τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για αυτό και μπορεί να το επιτύχει με έναν συγκεκριμένο τρόπο, δηλ. διαμορφώνοντας ευπρόσωπες δομές, όχι με μικρούς αναλώσιμους «μεσσίες». Κι ο ρόλος του πολίτη είναι να καταλάβει επιτέλους ποιοί είναι μαζί του. Ας αφήσουμε επιτέλους στην άκρη όλους εκείνους που ξημεροβραδιάζονται στα κανάλια για να κερδίσουν σε αναγνωρισιμότητα και ας πιστέψουμε τους σοβαρούς, δηλ. αυτούς που απλά κάνουν τη δουλειά τους, αυτήν που ξέρουν, αυτήν που σπούδασαν. Που δεν κραυγάζουν και δεν συνθηματολογούν, απλά κάνουν τη δουλειά τους!

Κι ας βοηθήσουμε ώστε σύντομα η κρίσιμη μάζα τους καταστεί επαρκής! Καλή Χρονιά.»

Τελικά τα μεταλλεία δεν μένουν Ιερισσό, ούτε γεωγραφικά αλλά ούτε γεωλογικά. Μερικά πράγματα ανήκουν σε συγκεκριμένο περιβάλλον και ακολουθούν την δική τους φυσική πορεία, γεγονός που σε μεγάλο βαθμό καθορίζει τη γεωγραφική τους θέση και εξέλιξη.

Εκτός βέβαια αν με την επίμονη αναζήτηση και δρομολόγηση διαφόρων κόλπων και τεχνασμάτων συμβεί το παράδοξο. Δηλαδή με κάποιο μαγικό τρόπο όλα τα γνωστά κοιτάσματα Ολυμπιάδας, Μαύρων Πετρών και Σκουριών να μεταναστεύσουν και να εγκατασταθούν στην γειτονιά της Ιερισσού.

Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα τα παράδοξα συμβάντα αποτελούν καθημερινό φαινόμενο με την παρουσία τους να λειτουργεί πλέον ανταγωνιστικά της λογικής σειράς των πραγμάτων.

Ένα ζήτημα λοιπόν στο οποίο η παραδοξολογία και η παραφιλολογία βρίσκονται στο ύψιστο σημείο εκμετάλλευσης αφορά στην ψευδο-οικολογική περιβολή του θέματος που σχετίζεται με την σχεδιαζόμενη πολυτοπαραγωγική αξιοποίηση του χρυσοφόρου κοιτάσματος χαλκού των Σκουριών.

Παρατηρώντας τους δύο συνημμένους χάρτες διαπιστώνεται ή μάλλον επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά, ότι η γεωγραφική και γεωλογική θέση της Ιερισσού βρίσκεται εκτός λειτουργικής εμβέλειας της υφιστάμενης μεταλλευτικής δραστηριότητας αλλά και αυτής που προβλέπεται στην περιοχή των Σκουριών. Προκύπτει λοιπόν το βασικό και κυρίαρχο ερώτημα. Προς τι άραγε η μαινόμενη αντιμεταλλευτική αντίδραση από την πλευρά της Ιερισσού?

Φαίνεται λοιπόν πως η παραδοξολογία, που και στην περίπτωση αυτή καλά κρατεί, έχει στόχο την παραπλάνηση ανυποψίαστων πολιτών, την διαστρέβλωση της πραγματικότητας και την αλλοίωση της αλήθειας.

Έχοντας σαν δεδομένο ότι το σύνολο της υφιστάμενης και προτεινόμενης μεταλλευτικής δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομέων και των έργων στις Σκουριές, τοποθετείται εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου Αριστοτέλη, προκύπτει ότι:

1. Η γεωγραφική θέση της Ιερισσού, καθώς και των περιοχών νοτίως αυτής, δεν έχει καμία χωροταξική ή άλλη λειτουργική διασύνδεση με την «εν γένει» μεταλλευτική δραστηριότητα. Αντίθετα τα δημοτικά διαμερίσματα Μεγάλης Παναγιάς, Παλαιοχωρίου, Νεοχωρίου, Σταγείρων, Στρατωνίκης, Στρατωνίου και Ολυμπιάδας έχουν απόλυτο δικαίωμα και κάθε λόγο να προβάλλουν σχετικές απόψεις και θέσεις.

Και είναι λογικό και φυσικό, όπως και συμβαίνει, οι κάτοικοι των διαμερισμάτων αυτών να θεωρούν την παραγωγική αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου κεντρικό αναπτυξιακό πυλώνα, και να υποστηρίζουν έτσι την μεταλλευτική επένδυση.

Όσο για άλλους πιο απόμακρους γεωγραφικά Δήμους της Χαλκιδικής που επίσης βάλλουν με εύκολο τρόπο εναντίον των μεταλλείων, καλά θα κάνουν να το ξανασκεφτούν, και αν οι λόγοι τυγχάνει να είναι αυτοί της «αγνής» αλληλεγγύης, ας επιλέξουν από εδώ και πέρα να στηρίξουν αυτούς που κατοικούν δίπλα στην εξορυκτική δραστηριότητα, τους εργαζόμενους στα μεταλλεία, αλλά και την δυναμική προοπτική απασχόλησης.

2. Το υπέδαφος της ευρύτερης περιοχής Ιερισσού δομείται από γεωλογικούς σχηματισμούς που δεν μεταλλοφορούν, και οι οποίοι τόσο γενικά όσο και ειδικά είναι διαφορετικοί από αυτούς που φιλοξενούν και εσωκλείουν τα οικονομικά εκμεταλλεύσιμα πολυμεταλλικά κοιτάσματα Ολυμπιάδας, Μαύρων Πετρών και Σκουριών. Συνεπώς και στο θέμα της γεωλογικότητας, η περιοχή της Ιερισσού είναι «ξένη» με τα βορειότερα μεταλλευτικά τμήματα του Δήμου Αριστοτέλη.

Με άλλα λόγια η αντιμεταλλευτική αντίδραση που έχει την προέλευση της στην Ιερισσό δεν έχει καμία γεωγραφική, γεωλογική και πολύ περισσότερο περιβαλλοντική βάση, και στερείται ουσιαστικής τεκμηρίωσης. Συνεπώς οι λόγοι αντίδρασης ενάντια στα μεταλλεία είναι άλλοι και θα πρέπει προφανώς να αναζητηθούν σε διαφορετική κατεύθυνση.

http://politesaristoteli.blogspot.gr/ , του Δρ. Γεωλογίας Νικόλαου Αρβανιτίδη