Ο Πέτρος Τζεφέρης, Δ/ντης Ορυκτών Πρώτων Υλών Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Υπ.Εν). στο μπλογκ elladitsamas.blogspot.gr, ανάρτησε στις 6/01/2016 ένα άρθρο «απολογιστικό» για το 2015, με τη διαφορά όμως πως απαριθμεί το τι έπρεπε να γίνει το 2015 στον τομέα του ορυκτού πλούτου, και όχι τι έγινε … Απολαύστε το:
«Επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και επειδή οι ευχές ελάχιστα κοστίζουν στον τόπο μας, θέλουμε κι εμείς να ευχηθούμε ένα καλύτερο 2016. Εστω, ένα λιγότερο προβληματικό 2016 σε σχέση με το 2015!
Ειδικά για τον Ελληνικό Ορυκτό πλούτο, οι “ανέξοδες” προσδοκίες μας, τις οποίες όμως έχουμε κατά καιρούς εξειδικεύσει και αναλύσει επαρκώς από το βήμα αυτό, συμποσούνται στα ακόλουθα:
- Ο ορυκτός και ενεργειακός πλούτος της Χώρας πρέπει να αναπτυχθεί ορθολογικά και ισόρροπα και να αποτελέσει τελικά μέσο και όπλο για την κατάκτηση και διαφύλαξη της εθνικής μας ανεξαρτησίας. Κι ακόμη εις πείσμα των αντιθέτως θρυλουμένων να μην προκαλεί βλάβες και αλλοιώσεις στο περιβάλλον, φυσικό και ανθρωπογενές.
- Ο ορυκτός και ενεργειακός πλούτος, πού έχει αποδειχτεί πλέον ότι υπάρχει στη χώρα μας, όσος και όπου υπάρχει, να κατοχυρωθεί ως αναπαλλοτρίωτη εθνική περιουσία, με όλες τις απαιτούμενες αλλαγές επί του θεσμικού πλαισίου.
- Είναι απαραίτητο να καταρτιστεί άμεσα ένα ευρύ πρόγραμμα ερευνών και εκμεταλλεύσεων, με συμμετοχή όλων των μαζικών φορέων πού ασχολούνται με θέματα ορυκτού πλούτου, το οποίο να είναι εφαρμόσιμο και όχι ευχολόγιο. Το πρόγραμμα αυτό να εντάσσεται σε Εθνική Πολιτική, την Εθνική Πολιτική για τον Ελληνικό Ορυκτό Πλούτο.
- Η Εθνική Πολιτική για τον Ελληνικό Ορυκτό Πλούτο να είναι εναρμονισμένη με άλλες τομεακές πολιτικές, να διασφαλίζει διαχρονικά τον εφοδιασμό της κοινωνίας μας με πρώτες ύλες αλλά παράλληλα αυτός θα διενεργείται σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές επιταγές και τις βασικές αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης. Κι επιτέλους η πολιτική αυτή να θεσμοθετηθεί ώστε να πάψει να αποτελεί μια απλή διακήρυξη αρχών και προθέσεων
- Η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου πρέπει να είναι καθετοποιημένη, γιατί με τον τρόπο αυτό ανεξαρτητοποιείται ή χώρα μας και πολλαπλασιάζονται τα οφέλη για την εθνική οικονομία.
- Να αξιοποιηθούν κατάλληλα οι ελεγκτικοί φορείς ώστε να εκλείψει η παράνομη εξορυκτική δραστηριότητα η οποία προέρχεται από μη κατάλληλους ή παράνομους χώρους λαθροεξόρυξης ή λαθροαπόληψης με ανεξέλεγχτες επιδράσεις στο περιβάλλον αλλά και την οικονομία της χώρας.
- Να διαμορφωθούν συνθήκες ανάπτυξης νέων Μεταλλουργιών με παράλληλη αναδιάρθρωση αυτών πού υπάρχουν, ώστε να παράγεται δέσμη μεταλλουργικών προϊόντων απαραίτητων για την καθετοποίηση της εξόρυξης και την ανάπτυξη της μεταποιητικής βιομηχανίας.
- Η αγορά τεχνολογίας/τεχνογνωσίας να γίνεται με κριτήρια τη μικρότερη δυνατή εξάρτηση, την αφομοίωση, την αναπαραγωγή και, τέλος, τη συμβολή στην ανάπτυξη εθνικής τεχνολογίας.
- Η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου να συμβάλει στην αύξηση του εθνικού εισοδήματος, στη βελτίωση του ισοζυγίου πληρωμών, στη διεύρυνση της εσωτερικής αγοράς και κυρίως στη μείωση της ανεργίας.
- Ο ορυκτός μας πλούτος, τέλος, πρέπει και μπορεί να ερευνηθεί από έλληνες επιστήμονες, να αξιοποιηθεί για τα συμφέροντα του λαού μας και να αποτελέσει σημαντικό παράγοντα της ισομερούς και αποκεντρωμένης ανάπτυξης της πατρίδας μας.
Όπως έχουμε γράψει πάμπολλες φορές εδώ, η Χώρα διαθέτει στρατηγικό γεωπολιτικό πλεονέκτημα στον τομέα, το οποίο δεν θα πρέπει να αφεθεί να πάει χαμένο. Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να απεμπολήσει καμιά πλουτοπαραγωγική της πηγή. Η εξορυκτική δραστηριότητα, μπορεί να συνδράμει σημαντικά στο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας, με την αξιοποίηση των ορυκτών πρώτων υλών και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Ο Ορυκτός μας Πλούτος αποτελεί περιουσία του Ελληνικού λαού, γι αυτό οφείλουμε να τον επιβεβαιώσουμε στο σύνολό του και να τον αξιοποιήσουμε προς όφελος της κοινωνίας. Και μάλιστα καθετοποιημένα, δηλ. με την μέγιστη δυνατή προστιθέμενη αξία για το τόπο.
Ο ρόλος της πολιτείας είναι να διαμορφώσει τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για αυτό και μπορεί να το επιτύχει με έναν συγκεκριμένο τρόπο, δηλ. διαμορφώνοντας ευπρόσωπες δομές, όχι με μικρούς αναλώσιμους «μεσσίες». Κι ο ρόλος του πολίτη είναι να καταλάβει επιτέλους ποιοί είναι μαζί του. Ας αφήσουμε επιτέλους στην άκρη όλους εκείνους που ξημεροβραδιάζονται στα κανάλια για να κερδίσουν σε αναγνωρισιμότητα και ας πιστέψουμε τους σοβαρούς, δηλ. αυτούς που απλά κάνουν τη δουλειά τους, αυτήν που ξέρουν, αυτήν που σπούδασαν. Που δεν κραυγάζουν και δεν συνθηματολογούν, απλά κάνουν τη δουλειά τους!
Κι ας βοηθήσουμε ώστε σύντομα η κρίσιμη μάζα τους καταστεί επαρκής! Καλή Χρονιά.»