Tag Archives: εξορυκτική δραστηριότητα

ΜΗΝ ΠΑΤΕ ΑΜΦΙΠΟΛΗ, ΣΤΑ 60 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΕΧΕΙ ΟΡΥΧΕΙΟ…

ΤΥΜΒΟΣ ΚΑΣΤΑ-ΑΜΦΙΠΟΛΗ

Εγώ θα το πω ακόμα μια φορά… Ο Σάκης Αποστολάκης της Ελευθεροτυπίας είναι Ανεκδιήγητος με «Α» κεφαλαίο… Είναι δυνατόν έλληνας δημοσιογράφος να έγραψε αυτό που διάβασα σήμερα στην Ελευθεροτυπία; Αρχίζω να αμφιβάλλω αν ο Σάκης είναι Έλληνας… (δημοσιογράφος δεν είναι σίγουρα…).

«Ρωτήσαμε τον Καναδό Πρέσβη κ. Πεκ αν θα συνιστούσε στους συμπατριώτες του να επισκεφτούν περιοχές και αρχαιολογικούς χώρους της Κεντρικής Μακεδονίας, που η Ελληνική κυβέρνηση φιλοδοξεί να μετατρέψει σε έντονης μεταλλευτικής βιομηχανίας με την εξορυκτική δραστηριότητα της Καναδικής εταιρείας Eldorado Gold….»

Σύμφωνα με τον Σάκη Αποστολάκη, δεν υπάρχει κανένας λόγος να επισκεφτούν τουρίστες τους αρχαιολογικούς θησαυρούς της Κεντρικής Μακεδονίας (πχ Πετράλωνα, Βεργίνα, Δίον, Πέλλα, Αμφίπολη, Φίλιπποι) και της Θράκης επειδή υπάρχει μεταλλευτική δραστηριότητα στη ΒΑ Χαλκιδική.

Μέχρι σήμερα γελάγαμε με τα καραγκιοζιλίκια του Σάκη… Αλλά από σήμερα διαπιστώνουμε πως είναι και επικίνδυνος…

Όπως αναφέρει για το ίδιο θέμα το μπλογκ politesaristoteli, «επειδή όλοι στη ΒΑ Χαλκιδική γνωρίζουμε, ότι η συγκεκριμένη εφημερίδα έχει υιοθετήσει άκριτα όλα τα ανεδαφικά, πλην όμως επικίνδυνα, επιχειρήματα που διατυπώνουν οι αντιδρώντες στις εξορύξεις, αναρωτιόμαστε αν αυτή την έμμεση “ταξιδιωτική οδηγία” που πάει να περάσει μέσα από τις στήλες της, θα την έκανε με τόση ελαφρά την καρδία και για τους αρχαιολογικούς χώρους των Δελφών, του Μαραθώνα, των Θερμοπυλών, της Μήλου και τόσων άλλων περιοχών της χώρας που πλαισιώνονται από παραγωγικές μεταλλευτικές μονάδες και εγκαταστάσεις. Νομίζουμε ότι αν το έκανε αυτό τόσο συστηματικά όσο το κάνει με τη Χαλκιδική θα συναντούσε την οργίλη αντίδραση των κατά τόπους κοινωνιών και των τοπικών φορέων αυτών, καθώς τέτοιες προσεγγίσεις είναι εξαιρετικά δυσφημιστικές και επικίνδυνες. Το ότι στο Δήμο μας έχουμε μια δημοτική αρχή που έχει υποκύψει στις αφόρητες πιέσεις του συντονιστικού κατά των εξορύξεων και των δορυφόρων τους, νομίζουμε ότι δε νομιμοποιεί κανένα να “παίζει” με τέτοιου είδους θέματα».

Συμφωνούμε και επικροτούμε…

Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

images

Από την αρχαιότητα η εξορυκτική δραστηριότητα στα μεταλλεία, ορυχεία και λατομεία είχε πάντα σημαντική θέση στην οικονομική ζωή της Ελλάδας.

Η αρχαία Αθήνα χρησιμοποίησε τον άργυρο από τα μεταλλεία του Λαυρίου και τα μάρμαρα της Πεντέλης για να χτίσει τον Παρθενώνα. Παρομοίως και ο Μέγας Αλέξανδρος στηρίχθηκε στον χρυσό του Παγγαίου και της Χαλκιδικής για να χρηματοδοτήσει την εκστρατεία του κατά των Περσών. Η δυνατότητα κοπής χρυσών νομισμάτων και όχι μόνο αργυρών, όπως ήταν συνηθισμένο για εκείνη την εποχή, έδωσε την ώθηση για να επεκταθεί και να επικρατήσει το Μακεδονικό Βασίλειο έναντι των υπολοίπων πόλεων – κρατών της εποχής.

Στα νεότερα χρόνια, τα μεταλλεία του Λαυρίου και τα μεταλλεία Κασσάνδρας στη Χαλκιδική αποτέλεσαν τους πρώτους βιομηχανικούς χώρους της Ελλάδας. Τα μικτά θειούχα κοιτάσματα της ΒΑ Χαλκιδικής (Στρατώνι, Ολυμπιάδα), η σμύριδα στην Νάξο, τα σιδηρομεταλλεύματα στην Σέριφο και στην Θάσο, τα αργυρομεταλλεύματα και η βαρυτίνη στη Μύκονο, ο λευκόλιθος στο Μαντούδι, και ο χρωμίτης και ο αμίαντος στην Κοζάνη αποτέλεσαν σημαντική πηγή εισοδημάτων για την χώρα για πολλές δεκαετίες, αλλά και αφορμή σημαντικών κοινωνικών αλλαγών.

Το 1946 ιδρύθηκε η Σχολή Μηχανικών Μεταλλείων-Μεταλλουργών στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το 1989 λειτούργησε και το Τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Στις δεκαετίες 70 και ’80 η εξορυκτική δραστηριότητα προσέφερε περίπου το 10% του ΑΕΠ. Σήμερα, η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες Ευρωπαϊκές χώρες που παράγουν βωξίτη, σιδηρονικελιούχα μεταλλεύματα, μικτά θειούχα μεταλλεύματα, λευκόλιθο, μπεντονίτη, ελαφρόπετρα (θηραϊκή γη), μάρμαρα και άλλα μεταλλικά και μη μεταλλικά (βιομηχανικά) ορυκτά. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το 56% της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται στην Ελλάδα προέρχεται από την καύση λιγνίτη, ο οποίος εξορύσσεται σε λιγνιτωρυχεία της Βορείου Ελλάδας και της Πελοποννήσου. Η σπουδαιότητα της μεταλλευτικής πιστοποιείται και από το γεγονός ότι οι πάσης φύσεως δραστηριότητες αυτές, είτε επιφανειακές (λατομεία), είτε υπόγειες (ορυχεία), διέπονται από τον Μεταλλευτικό Κώδικα, που αποτελεί ένα ξεχωριστό είδος Δικαίου, το λεγόμενο Μεταλλευτικό Δίκαιο.

Ανθρώπινα επιτεύγματα ανά τους αιώνες οφείλονται στην ύπαρξη της μεταλλευτικής δραστηριότητας, γεγονός που αποδεικνύει την αναγκαιότητα της μεταλλευτικής ανάπτυξης για την οικονομική και πολιτιστική άνθιση μιας χώρας.

[ΠΗΓΗ: Μεταλλευτικά Νέα, Μάιος-Ιούνιος 2014, άρθρο της Χρύσας Στύλου]

 

ΟΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ

map_new

Ανησυχεί η παράταξη των Ανεξάρτητων Ελλήνων και δια της βουλευτού τους Β’ Θεσσαλονίκης Σταυρούλας Ξουλίδου κατέθεσαν στη Βουλή ερώτηση για τα φορτηγά που διέρχονται από το δήμο Βόλβης.

Στο τραγελαφικό κείμενο της ερώτησης υπάρχουν μερικά σημεία για πολλά γέλια… Το πρώτο μας λέει πως το εθνικό δίκτυο που κινούνται τα φορτηγά και όλα τα οχήματα από και προς την ανατολική Μακεδονία και Θράκη (βυτιοφόρα με βοθρολύματα, βυτία με καύσιμα, στρατιωτικά οχήματα βαρέως τύπου κ.λπ.) ανήκει σε Natura και στους υγρότοπους RAMSAR!!! Ανάθεμα κι αν ξέρει τι είναι οι υγρότοποι RAMSAR….

«[…] τους κινδύνους που εγκυμονεί μια τέτοια δραστηριότητα για την υγεία και την ασφάλεια των ανθρώπων, για το ευαίσθητο και προστατευόμενο από διεθνείς συνθήκες (NATURA . RAMSAR) οικοσύστημα και για το επίσης ευαίσθητο τουριστικό προϊόν που διαθέτει η περιοχή μας κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες»… Επίσης διαπιστώνουμε μια νένα κατηγορία τουριστικού προϊόντος, το «ευαίσθητο» τουριστικό προϊόν!

Σε άλλο σημείο ρωτάει η βουλευτής: «Με δεδομένο ότι το υπάρχον οδικό δίκτυο είναι ακατάλληλο για τη διέλευση βαρέων οχημάτων, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες, που επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο από την έλευση μεγάλου αριθμού επισκεπτών στους παραθαλάσσιους οικισμούς, προτίθεστε να ικανοποιήσετε το αίτημα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Βόλβης για άμεση παύση της διέλευσης οχημάτων με τοξικά και επικίνδυνα υλικά και μηχανολογικό εξοπλισμό από την εξορυκτική δραστηριότητα από την Ολυμπιάδα και το Στρατώνι προς τη Θεσσαλονίκη»;

Εδώ βλέπουμε πως «το υπάρχον οδικό δίκτυο είναι ακατάλληλο για τη διέλευση βαρέων οχημάτων, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες»…. Τους άλλους μήνες γίνεται κατάλληλο!!! Επίσης , ζημιά στο οδικό δίκτυο κάνουν ΜΟΝΟ τα φορτηγά της Ελληνικής Χρυσός… Όλα τα άλλα βαρέα οχήματα δεν μας πειράζουν, μια χαρά …

Με αυτή την τόσο «τεκμηριωμένη» επερώτηση, για ακόμα μια φορά οι Ανεξάρτητοι Έλληνες έδειξαν πόσο καλά πληροφορημένοι και σοβαροί είναι…

 

ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΣΤΟ protagon.gr

thumb-large

Ο Γεώργιος Μπρόκος, διπλωματούχος μηχανικός ορυκτών πόρων από το Πολυτεχνείο Κρήτης, και εργαζόμενος στην Ελληνικός Χρυσός, φιλοξενείται στον ιστότοπο του protagon.gr και διατυπώνει τη γνώμη του σαν εργαζόμενος, σαν μηχανικός και σαν νέος επιστήμονας.

Κύριοι, είμαι διπλωματούχος Μηχανικός Ορυκτών Πόρων, είμαι απόφοιτος του Πολυτεχνείου Κρήτης, έχω ειδικευτεί στα μεταλλευτικά και γεωτεχνικά έργα και έχω νόμιμη άδεια ασκήσεως επαγγέλματος από το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος. Υπηρετώ την επιστήμη μου με σεβασμό, ηθική και συνείδηση κι αυτό μου δίνει το δικαίωμα να μην επιτρέπω σε κανέναν να την εκμεταλλεύεται και να τη σφετερίζεται, με τον χειρότερο τρόπο, προς όφελος συμφερόντων, παρασύροντας μάζα απλών ανθρώπων.

Σκοπός μου είναι να παρουσιάσω τα πράγματα από μια διαφορετική οπτική γωνία, όπως τα βλέπει ένας νέος, εργαζόμενος επιστήμονας (μηχανικός), που έχει στηρίξει τα όνειρά του σε αυτόν τον τόπο. Μου έχει προκαλέσει αίσθηση ότι -ενώ η μεταλλεία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της περιοχής, εδώ και αρκετούς αιώνες- έχει συναχθεί «ειδική μελέτη για το περιβάλλον», από συγκεκριμένους επιστήμονες, που δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με το αντικείμενο, και μόνο για τη συγκεκριμένη περιοχή, σε πολύ γρήγορο χρονικό διάστημα, βγάζοντας τη βιαστικά αρνητική απόφαση που αντικρούει αρκετούς, διακεκριμένους ειδικευμένους καθηγητές του ΕΜΠ, πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά και αυστηρών ευρωπαϊκών φορέων. Και μόνο αυτό, μου φαίνεται ύποπτο.

Ισχυρίζονται, για το περιβάλλον, ότι χιλιάδες στρέμματα δάσους θα ξεριζωθούν και ο τόπος θα ρημάξει. Συγκεκριμένα, κάνοντας απλούς υπολογισμούς -και πάντα σύμφωνα με τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων- η περιοχή κάλυψης της υπαίθριας εκμετάλλευσης αντιστοιχεί στο 0,9 % της δασικής έκτασης της περιοχής του Δήμου Αριστοτέλη και χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το 1/3 της περιοχής αυτής χαρακτηρίζεται από μακκία βλάστηση. Επίσης, όλη η υπαίθρια δραστηριότητα θα κρατήσει για 6 χρόνια, καθώς τα υπόλοιπα ¾ της δραστηριότητας εκτελούνται υπογείως. Αξίζει ακόμα να σημειωθεί πως, με βάση τους αυστηρούς κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην ΜΠΕ έχει δηλωθεί πως, για κάθε στρέμμα που κόβεται, ένα στρέμμα θα φυτεύεται κι αυτό δηλώνεται έμπρακτα με το φυτώριο που ήδη υπάρχει στην περιοχή της Ολυμπιάδας.

Βλέπω από ανθρώπους -χωρίς την παραμικρή ιδέα μεταλλουργίας- να εκφέρουν άποψη για τη μέθοδο που θα χρησιμοποιηθεί, με μόνο σκοπό να τρομοκρατήσουν και να παραποιήσουν την πραγματικότητα. Λένε ότι θα χρησιμοποιηθεί κυάνιο και το νερό θα γεμίσει αρσενικό. Η εφαρμοζόμενη τεχνική δεν χρησιμοποιεί κυάνιο, είναι μέθοδος που, από το 1932, λειτουργεί στη Φιλανδία και έχει αποδειχθεί αποδοτική και απόλυτα ασφαλής, σε πραγματικές συνθήκες. Συγκεκριμένα, έχει χαρακτηριστεί «State of the art» και είναι η καθαρότερη από όλες τις άλλες μεθόδους πυρομεταλλουργίας, καθώς οι συγκεντρώσεις αρσενικού, μέσω συγκεκριμένης διαδικασίας που περιγράφεται αναλυτικά στην ΜΠΕ, παίρνει τη μορφή του Σκοροδίτη (αδρανής μορφή αρσενικού που συναντάται στη φύση). Ενημερωτικά, οι συγκεντρώσεις των φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούνται στην κατά τα άλλα «πράσινη ανάπτυξη» είναι πολύ πιο τοξικές από τα αντιδραστήρια που χρησιμοποιούνται στο εργοστάσιο εμπλουτισμού του Στρατωνίου.

Παίρνοντας για παράδειγμα τη Φιλανδία, που είναι στις πρώτες θέσεις των χωρών με περιβαλλοντική συνείδηση στην Ευρώπη, υπάρχουν τέσσερα εργοστάσια χρυσού και, μάλιστα, χρησιμοποιείται κυάνιο, αποδεικνύοντας πως τοξικές είναι οι συγκεντρώσεις και όχι τα στοιχεία, και πως με τον σωστό σχεδιασμό η επένδυση καθίσταται βιώσιμη και λειτουργική.

Όσον αφορά τη σκόνη, που συνεχώς προβάλλουν πως θα πνίξει την περιοχή, χρησιμοποιώντας το επιχείρημα της μεταφοράς σκόνης από τη Σαχάρα, το θεωρώ αστείο, διότι χρησιμοποιούνται τα ίδια εκρηκτικά που χρησιμοποιούνται σε ένα απλό λατομείο. Κρίνοντας από το μέγεθος, είναι σαν να λειτουργούν στην περιοχή για 6 χρόνια, 2 λατομεία μέσου μεγέθους. Αν δούμε  το παράδειγμα του μεταλλείου της Aitik στη Σουηδία, το οποίο είναι αρκετές φορές μεγαλύτερο από των Σκουριών, πράγμα που σημαίνει μεγαλύτερης κλίμακας εξορυκτική δραστηριότητα με εκρηκτικά, θα έπρεπε να είχε πνίξει όλη τη γύρω περιοχή και, όμως, μερικά χιλιόμετρα μακριά, βρίσκεται η πόλη Gällivare, χωρίς να υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Αυτή η πλευρά, όμως, δεν ενδιαφέρει μάλλον. Κύριοι, γιατί; Δεν πουλάει σενάρια τρομοκρατίας, δεν αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη, τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας μας, δεν είναι πυροτέχνημα. Είναι η δύσκολη πλευρά και όλοι κάνουν πως δεν τη βλέπουν.

Γιατί βλέπω το 46% των ανέργων της περιοχής να έρχονται και να ζητάνε εργασία, την ώρα που κάποιοι δηλώνουν ότι δεν υπάρχει ανεργία και ότι η συγκεκριμένη επένδυση μόνο κακό θα κάνει; Γιατί δαιμονοποιούν κάθε είδος σοβαρής επένδυσης; Το σενάριο αυτό μου φαίνεται τουλάχιστον ύποπτο, την ώρα που ο τόπος μας ψάχνει για λύτρωση μέσω σοβαρών επενδύσεων.

Όπως λένε στη γλώσσα των μηχανικών, για κάθε πρόβλημα υπάρχουν άπειρες λύσεις, η επιλογή της βέλτιστης γίνεται με βάση τις ανάγκες μας και δεν θεωρώ ότι αυτή είναι 1.200 άτομα στο δρόμο οι οποίοι, μαζί με τις οικογένειές τους, γίνονται ακόμα  περισσότεροι. Γι’ αυτό ας αλλάξουμε την οπτική γωνία που βλέπουμε τα πράγματα κι ας βρούμε κοινές λύσεις. Υπάρχουν νέοι επιστήμονες που έχουν σπουδάσει και έχουν στηρίξει τα όνειρά τους εδώ, σ’ αυτόν τον τόπο και δεν θέλουν φύγουν στο εξωτερικό.

Πρέπει να καταλάβουμε πως η συγκεκριμένη επένδυση, όπως και άλλες στη χώρα μας, αποτελούν πυλώνα βαριάς βιομηχανίας για μια οικονομία σταθερή, δυνατή και ανεπτυγμένη που θα προσφέρει θέσεις εργασίας, βγάζοντάς μας από την ύφεση με σίγουρα βήματα, ανοίγοντας νέους ορίζοντες και προοπτικές για το μέλλον του τόπου μας και των επόμενων γενιών.