Πολλή συζήτηση γίνεται τα τελευταία χρόνια για την ανάπτυξη και τη «δίψα» για επενδύσεις στη χώρα μας. Η κρίση ανέδειξε τις αδυναμίες μας και τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Θα ήταν χρήσιμο όμως να δούμε και τι πρέπει να αποφύγουμε για να μην επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος.

Έχει τονιστεί επανειλημμένα η ανάγκη για τουλάχιστον 100 δισεκατομμύρια επενδύσεων τα επόμενα χρόνια, ώστε να είναι δυνατή η βιωσιμότητα της οικονομίας. Επενδύσεις που θα φέρουν νέες θέσεις εργασίας (και όχι απασχόλησης) και θα μειώσουν το αναλογιστικό έλλειμμα που απειλεί συνεχώς κάθε προσπάθεια ανάκαμψης.

Ακούμε συνεχώς για το μοντέλο ανάπτυξης που χρειάζεται η χώρα αλλά εμφανίζονται νέες μελέτες με μονότονα επαναλαμβανόμενο περιεχόμενο, οι οποίες αναφέρονται στους τομείς που θα πρέπει να εστιάσουμε ώστε να πετύχουμε τους στόχους μας : Τουρισμός, πρωτογενής τομέας, ενέργεια, εμπόριο σε διάφορες εκδοχές εμφανίζονται ως η λύση κάθε προβλήματος. Απουσιάζει συνήθως η βιομηχανία και όμως εκεί βρίσκεται η μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία και οι καλύτερα αμειβόμενες μόνιμες θέσεις εργασίας. Ρίχνοντας μια ματιά στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν θα δούμε ότι πίσω από την μεγάλη ανάπτυξη που παρουσίασε η ελληνική οικονομία, όταν μιλούσαμε για το σύγχρονο Ελληνικό οικονομικό θαύμα από το 1950 έως το 1973, όταν η ελληνική οικονομία είχε πετύχει ρυθμούς ανάπτυξης με πάνω από 7% ετησίως , ήταν η βιομηχανία και οι μεγάλες ξένες αλλά και ντόπιες επενδύσεις σε νέες βιομηχανικές μονάδες. Ιδίως την δεκαετία του 60, η βιομηχανική παραγωγή έτρεχε με σχεδόν 10% ετήσια αύξηση. Στον αντίποδα, την περίοδο 1995-2015 η βιομηχανική παραγωγή σημείωσε πτώση 19,5% χάνοντας συνεχώς ανταγωνιστικότητα και ταυτόχρονα χιλιάδες θέσεις εργασίας. Η τάση της αποβιομηχάνισης ήταν διεθνής, στην Ελλάδα όμως πήρε διαστάσεις μεγάλης απαξίωσης και συρρίκνωσης της παραγωγικής βάσης. Σήμερα, αποτελεί κοινό τόπο διεθνώς ότι οι υψηλές πολλαπλασιαστικές επιδράσεις της βιομηχανίας είναι καθοριστικός παράγοντας στην προσπάθεια ανάπτυξης και ουσιαστική παράμετρος της κοινωνικής ευημερίας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, έχει θέσει ως στόχο μέχρι το 2020 η βιομηχανική παραγωγή να αποτελεί το 20% του ΑΕΠ, στόχο από τον οποίο η Ελλάδα απέχει έτη φωτός, καθώς βρισκόμαστε κάτω από το 9% και είναι βέβαιο ότι θα χάσουμε και το στόχο του 12 % που έχουμε θέσει.

Η εντατικοποίηση των θεσμικών μεταρρυθμίσεων, ακόμα και αν είναι χρονοβόρες είναι μονόδρομος. Κάθε άλλη θεώρηση μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει και να στείλει τα λάθος μηνύματα στην διεθνή επενδυτική κοινότητα. Οι Ελληνικές βιομηχανίες, όσες μείνανε, είναι ισχυρές και έχουν ενισχύσει τις εξαγωγικές τους επιδόσεις. Χρειάζονται όμως οι αλλαγές που θα εξασφαλίσουν το κατάλληλο περιβάλλον για νέες βιομηχανικές και παραγωγικές επενδύσεις που θα αυξήσουν την εγχώρια προστιθέμενη αξία και θα διευρύνουν τις εξαγωγές δημιουργώντας νέες και υψηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Ήδη σήμερα η βιομηχανία (μεταποίηση) πληρώνει τους υψηλότερους μισθούς τόσο από τις υπηρεσίες όσο και από το εμπόριο. Ο Τουρισμός είναι σημαντικός για την οικονομία της χώρας, θα ήταν όμως λάθος να θεωρηθεί ξανά ότι μπορεί μόνος του να στηρίξει την ανάπτυξη.

Η φυγή των νέων ανθρώπων στο εξωτερικό δεν είναι φαινόμενο της εποχής μας.

Υπάρχει όμως μια σημαντική ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στην μετανάστευση των δεκαετιών του ’50 και του ’60 και τη σημερινή: Είναι η ποιότητα των ανθρώπων που φεύγουν. Σήμερα, φεύγουν από τη χώρα τα καλύτερα μυαλά γιατί οι προοπτικές καριέρας και καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας έχουν συρρικνωθεί σημαντικά. Γι΄ αυτούς τους νέους, που είναι το πιο σημαντικό κεφάλαιο της χώρας η επιλογή του εξωτερικού θεωρείται σχεδόν αναπόφευκτη. Οι νέες τεχνολογίες, η 4η βιομηχανική επανάσταση και οι παραγωγικές επενδύσεις είναι το μέλλον.

Το 2021 θα γιορτάσουμε μεγαλοπρεπώς, όπως αρμόζει, τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Δεν μπορεί και δεν πρέπει το όραμα και η πρόταση της Ελλάδας για το μέλλον της να είναι να γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης!

* Ο Αριστομένης (Άρις) Μ. Συγγρός είναι σύμβουλος «Ελληνικής Παραγωγής – Συμβούλιο Βιομηχανιών για την Ανάπτυξη», πρώην Πρόεδρος EnterpriseGreece.

[ΠΗΓΗ: https://www.liberal.gr, του Αριστομένη (Άρι) Μ. Συγγρού*, 27/9/2019]

Η επικέντρωση της κυβέρνησης και σε θέματα περιβάλλοντος φέρνει σε μεγάλη αμηχανία την αντιπολίτευση και, κυρίως, την αξιωματική. Σταματούν πλέον να έχουν το μονοπώλιο της περιβαλλοντικής ευαισθησίας. Βέβαια, ήταν πάντοτε κατ’ επιλογή ευαίσθητοι.

Έτσι είχαμε το πάγωμα όλων των σχετικών διαδικασιών για τα εργοστάσια επεξεργασίας στερεών αποβλήτων και τη ΔΕΗ, επί των ημερών τους, να αυξάνει ουσιαστικά σε μια πενταετία την χρησιμοποίηση ΑΠΕ από το 1% μόνο στο 2,5%.

Παράλληλα, όπως συνέβαινε συχνά στη διακυβέρνησή τους και για άλλα θέματα, δημιούργησαν εμβληματικού χαρακτήρα αντιπαράθεση με την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός και δεν προχώρησαν ούτε βήμα το υδροηλεκτρικό έργο της Μεσοχώρας, ενώ με την άρνηση για την ήπια -πολύ ήπια- εκτροπή του Αχελώου συνεχίζεται η ερημοποίηση τμήματος της Θεσσαλίας.

Πρόκειται στην ουσία για περιβαλλοντολογούντες με βαρύγδουπες εκφράσεις για κλιματική αλλαγή και Αμαζόνιο, χωρίς δυνατότητα σημαντικών περιβαλλοντικών δράσεων, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Γίνονταν πλημμύρες; Έφταιγε η κλιματική αλλαγή και όχι η αδυναμία εκτέλεσης αντιπλημμυρικών έργων. Καίγονταν άνθρωποι; Έφταιγε η κλιματική κρίση και όχι η αδυναμία να αντιμετωπίσουν μια πρωτοφανή πράγματι φωτιά. Γέμισε με φυτοπλαγκτόν ο Θερμαϊκός; Δημιούργησαν φορέα διαχείρισης, αντί να προχωρήσουν σημαντικά αποχετευτικά έργα στη Θεσσαλονίκη.

Αντίθετα, η σημερινή κυβέρνηση σιγά-σιγά βάζει το δικό της αποτύπωμα στο θέμα. Με το υπό κατάθεση αναπτυξιακό νομοσχέδιο ενεργοποιεί π.χ. το θεσμό των ελεγκτών περιβάλλοντος και ενισχύει τη δυνατότητα εγκατάστασης ΑΠΕ στις βιομηχανικές περιοχές. Ταυτόχρονα, θεσμοθετεί τον συντονισμό της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας με τις Περιφέρειες και βάζει στόχο στο τέλος της τετραετίας το 35% της ενέργειας να παράγεται από ΑΠΕ. Πρόκειται για μικρές και μεσαίες παρεμβάσεις, σημαντικές αν τις δούμε ως σύνολο.

Η κυβέρνηση πρέπει, όμως, άμεσα να ισχυροποιήσει και να κινητροδοτήσει περισσότερο το πλαίσιο αξιοποίησης της γεωθερμίας. Είμαστε μια χώρα πλούσια σε γεωθερμικά πεδία τα οποία μένουν αναξιοποίητα. Με τη χρησιμοποίησή τους θα μπορούσαν οι ΑΠΕ να καλύπτουν ακόμη και το 50% της ζήτησης ενέργειας.

Με την κύρωση, επίσης, από τη Βουλή των συμβάσεων για εξόρυξη υδογονανθράκων, πέρα από τα προφανή οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη μπορούμε να αποκομίσουμε ως χώρα σημαντικότατα οφέλη και στο πεδίο της περιβαλλοντικής τεχνολογίας.

Το Ινστιτούτο Γεωλογικών Μεταλλευτικών Ερευνών που τα τελευταία χρόνια απαξιώθηκε μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο, αρκεί να ενισχυθεί με κανονισμούς, στελέχη και πόρους.

Η προστασία του περιβάλλοντος δεν αποτελεί μόνο επιτακτική ανάγκη για τον πλανήτη, αλλά για τη χώρα μας μπορεί να αποτελέσει και ευκαιρία ανάπτυξης καινοτόμων τεχνολογιών στις ΑΠΕ, στις εξορύξεις, αλλά και πεδίο προσέλκυσης από το εξωτερικό εκατοντάδων Ελλήνων νέων επιστημόνων.

Η προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να συνδυασθεί με την ανάπτυξη και δεν επιτρέπεται να αφήνουμε τους περιβαλλοντολογούντες να σταματούν σημαντικές επενδύσεις. Τήρηση της Ελληνικής και της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας απαιτείται.

Τέλος, να μην μας διαφεύγει ότι στην πρόσφατη σύνοδο της Φιλανδίας η Ελλάδα δεσμεύτηκε για μηδενικό περιβαλλοντικό ισοζύγιο έως το 2050.

* Ο Στράτος Σιμόπουλος είναι Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, πρώην Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Έργων. Περισσότερα άρθρα και απόψεις του μπορείτε να διαβάσετε στο site www.efsimopoulos.gr

[ΠΗΓΗ: https://www.liberal.gr, του Στράτου Σιμόπουλου*, 27/9/2019]

Σήμερα Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου και την Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2019, από τις 9 το πρωί θα βρίσκονται υπάλληλοι του Δασαρχείου στην αίθουσα του Δημαρχείου Αρναίας, για την πληρωμή των καυσόξυλων. 

Θα πληρώνουν μόνο οι κάτοικοι που έκαναν απλές αιτήσεις και όχι οι ευπαθείς ομάδες. Η τιμή είναι  216 ευρώ για 8 χωρικά μέτρα.

[ΠΗΓΗ: http://aetoshal.blogspot.com, 26/9/2019]

Τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Συνεργασία για τις Θαλάσσιες Ερευνητικές Γεωτρήσεις (European Consortium for Ocean Research Drilling-ECORD) και μέσω αυτής στο Διεθνές Πρόγραμμα Διερεύνησης των Ωκεανών (International Ocean Discovery Program-IODP) θέλει να προωθήσει η ελληνική κοινότητα των γεωεπιστημόνων και των θαλάσσιων ερευνητών. Για το σκοπό αυτό θα διοργανωθεί για πρώτη φορά διεθνής επιστημονική ημερίδα στις 3 Οκτωβρίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Σε κοινή επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, τον υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνι Γεωργιάδη, τον υφυπουργό αρμόδιο για την Έρευνα και την Τεχνολογία, Χρίστο Δήμα, καθώς και άλλους κυβερνητικούς παράγοντες, το Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, η Σχολή Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πατρών και το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών-ΕΛΚΕΘΕ (την επιστολή συνυπογράφουν αντίστοιχα ο πρόεδρος του Τμήματος καθηγητής Ευθύμης Λέκκας, ο κοσμήτορας της Σχολής καθηγητής Γιώργος Παπαθεοδώρου και ο διευθυντής και πρόεδρος του Κέντρου καθηγητής Σπύρος Μαυράκος), τονίζουν «τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η θαλάσσια έρευνα στην προώθηση των επιστημονικών-ερευνητικών αλλά και των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας».

Όπως επισημαίνουν, «ο τομέας των θαλασσίων ερευνών προσφέρει στην Ελλάδα υπηρεσίες πολύ πέρα από τις ερευνητικές επιτυχίες, δεδομένου ότι αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για την ενίσχυση της εθνικής παρουσίας στις ευαίσθητες θαλάσσιες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς και έναν πολύτιμο πρεσβευτή για την προώθηση και ενίσχυση της παρουσίας της Ελλάδας σε όλες τις γειτονικές θάλασσες -Μεσόγειος, Μαύρη Θάλασσα, Ερυθρά Θάλασσα- και τις χώρες που βρέχονται από αυτές».

Ακόμη υπογραμμίζουν ότι όχι μόνο «η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Συνεργασία για τις Θαλάσσιες Ερευνητικές Γεωτρήσεις (ECORD) θα αναβαθμίσει σημαντικά τον ρόλο της χώρας στον διεθνή ερευνητικό στίβο», αλλά επίσης «σε επίπεδο προώθησης των εθνικών συμφερόντων η συμμετοχή στο ECORD σημαίνει συμμετοχή των Ελλήνων επιστημόνων σε επιτροπές με αποφασιστικό ρόλο για την θαλάσσια έρευνα σε όλους τους ωκεανούς και θάλασσες».

Όπως αναφέρουν οι διοργανωτές σε ξεχωριστό ενημερωτικό σημείωμά τους, η Ελλάδα είναι η πιο ηφαιστειο-τεκτονικά ενεργή χώρα της Ευρώπης και παράλληλα είναι μια χώρα με μεγάλη και εθνικά ευαίσθητη θαλάσσια έκταση, καθώς και μεγάλο υποθαλάσσιο πλούτο (ορυκτό, ενεργειακό, βιολογικό). Παρ’ όλα αυτά, είναι η μοναδική δυτικοευρωπαϊκή χώρα που δεν συμμετέχει στην ερευνητική κοινοπραξία ECORD, γι’ αυτό ζητούν από την κυβέρνηση να στηρίξει επίσημα τη συμμετοχή της Ελλάδας στις διεθνείς επιστημονικές θαλάσσιες γεωτρήσεις.

Εκ μέρους της ελληνικής οργανωτικής επιτροπής, η επίκουρη καθηγήτρια του ΕΚΠΑ Παρασκευή Νομικού δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «η ένταξη της Ελλάδας στο ECORD αποτελεί αίτημα σύσσωμης της εγχώριας θαλάσσιας επιστημονικής κοινότητας, καθώς θα συμβάλει στην καλύτερη γνώση του υποθαλάσσιου ελλαδικού χώρου, στην εφαρμοσμένη έρευνα, στην αξιοποίηση υποθαλάσσιων οικονομικών πόρων, στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, στην κατανόηση των θαλάσσιων γεωκινδύνων όπως σεισμοί, εκρήξεις ηφαιστείων, τσουνάμι, υποθαλάσσιες και κατολισθήσεις, καθώς επίσης στην εθνική εξωτερική πολιτική και στην ελληνική ναυτιλία. Οι Έλληνες φοιτητές θα έχουν επίσης τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε ερευνητικές ωκεανογραφικές αποστολές του ΙODP και να εκπαιδεύονται σε διεθνή θερινά σχολεία που διοργανώνονται σε όλο τον κόσμο, ανήκοντας πλέον σε ελληνικά πανεπιστήμια και όχι σε πανεπιστήμια του εξωτερικού».

Στην ECORD σήμερα συμμετέχουν 14 ευρωπαϊκά κράτη και ο Καναδάς. Η ένταξη ενός κράτους επιτρέπει στους επιστήμονές του να καταθέτουν διεθνείς ερευνητικές και εργαστηριακές προτάσεις (στο πλαίσιο του προγράμματος MagellanPlus των IODP και ECORD), να συμμετέχουν στις ερευνητικές αποστολές του IODP ανά τον κόσμο, να έχουν πρόσβαση στα αποτελέσματα ωκεάνιων γεωτρήσεων των τελευταίων 50 ετών, να συμμετέχουν σε προγράμματα εκπαίδευσης και ανάπτυξης νέων τεχνολογιών κ.ά.

Η Ελλάδα είχε υπάρξει μέλος του Ocean Drilling Program (ODP) κατά την περίοδο 1988-1996, αλλά έκτοτε διέκοψε τη συμμετοχή της. Η ημερίδα στις 3 Οκτωβρίου -με στόχο η χώρα μας να ενταχθεί πλέον στην ECORD- αποτελεί πρωτοβουλία δεκάδων Ελλήνων επιστημόνων και ερευνητών διαφόρων ειδικοτήτων των θαλασσίων επιστημών από τα Πανεπιστήμια Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πατρών, Αιγαίου και Γεωπονικό, το ΕΛΚΕΘΕ, το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, τον ΟΑΣΠ, την Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (πρώην ΙΓΜΕ) και άλλους φορείς.

[ΠΗΓΗ: https://www.energia.gr/, 24/9/2019]