«Τα ίδια έκανε και ως υπουργός Περιβάλλοντος όπου κάθε μήνα έκλεινε τα μεταλλεία στις Σκουριές και στη συνέχεια έδινε στην εταιρία άδεια λειτουργία»…
Κάποτε οι νόμοι έπαιρναν και to όνομα του υπουργού που τους συνέταξε – τουλάχιστον οι καλοί νόμοι που άντεξαν στο χρόνο. Όπως ο Νόμος Πεπονή για το ΑΓΕΠ και ο Νόμος Διαμαντοπούλου για την Ανώτατη Παιδεία.
Στην αρχή της θητείας του ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να το μιμηθεί και αυτό, για να εκπέμψει το μήνυμα πως και οι δικοί του νόμοι θα αντέξουν στο χρόνο. Και έτσι φτάσαμε στο Νόμο Παρασκευόπουλου και στο Νόμο Κατρούγκαλου. Μπορεί να αντέξουν στο χρόνο, αλλά όχι επειδή είναι καλοί νόμοι, ούτε επειδή θεσπίζουν κάποια μεταρρύθμιση. Θα αντέξουν στο χρόνο επειδή τη ζημιά που προκαλούν θα μας πάρει χρόνια για να την αποκαταστήσουμε!
Τουλάχιστον σε αυτό, ο Πάνος Σκουρλέτης αποδείχθηκε πιο προνοητικός. Για να μην πάρει το όνομά του αυτό το συνονθύλευμα των ρυθμίσεων που κατέθεσε στη Βουλή για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, φρόντισε να του δώσει άλλο όνομα. Και το ονόμασε «Κλεισθένη», παραπέμποντας στον πολιτικό που πρώτος διαίρεσε διοικητικά την αρχαία Αθήνα.
Αλλά όπως και να τον ονομάσει αυτόν το νόμο, ο Κλεισθένη θα θυμίζει πάντα το Βατερλώ του Πάνου Σκουρλέτη. Επί τρεις μήνες ο υπουργός Εσωτερικών προσπαθούσε να πείσει την κοινή γνώμη πως οι περιφερειακές εκλογές θα πρέπει να αναβληθούν για πέντε μήνες, για να μην νοθευτεί, δήθεν, ο τοπικός τους χαρακτήρας. Και όταν έλαβε την εντολή από τον πρωθυπουργό να τις επαναφέρει στον Μάιο, δεν βρήκε καν το πολιτικό θάρρος να εισηγηθεί ο ίδιος την τροποποίηση της σχετικής διάταξης αλλά έβαλε 16 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να την προτείνουν για να την κάνει δεκτή!
Μέσα στο αλαλούμ που δημιουργήθηκε, οι βουλευτές πρότειναν άλλη ημερομηνία για τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών! Και χρειάστηκε να την επανακαταθέσουν με τη σωστή ημερομηνία, για να συμπέσουν την ίδια Κυριακή οι ευρωεκλογές με τον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών.
Και όλα αυτά, γιατί; Για να μην αναγκαστεί να ομολογήσει και επισήμως η κυβέρνηση αυτό που όλοι, πλέον, γνωρίζουμε: πως τελικώς δεν θα υλοποιήσει ούτε και την άλλη περίφημη δέσμευσή της, πως οι εθνικές εκλογές θα διεξαχθούν στο τέλος της τετραετίας. Η πρόθεσή της να πραγματοποιηθούν, τελικά, ταυτόχρονα οι ευρωεκλογές με τις περιφερειακές εκλογές αποκαλύπτει και την απόφασή της να καταφύγει και σε πρόωρες εθνικές εκλογές τον Μάιο, ελπίζοντας πως με το χάος που θα δημιουργηθεί βάζοντας τους Έλληνες να ψηφίσουν ταυτόχρονα σε πέντε κάλπες, κάποιοι θα μπερδευτούν και θα ψηφίσουν λάθος κόμμα!
Είναι αυτό που λέει ο λαός, «ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται». Και όλη αυτή η φαρσοκωμωδία φέρει την υπογραφή του Πάνου Σκουρλέτη. Του υπουργού που χρόνια τώρα πολιτεύεται κουνώντας το δάχτυλο στους πολιτικούς του αντιπάλους ενώ ο ίδιος έχει αναδειχθεί σε χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικού που άλλα λέει και άλλα κάνει.
Τα ίδια έκανε και ως υπουργός Περιβάλλοντος όπου κάθε μήνα έκλεινε τα μεταλλεία στις Σκουριές και στη συνέχεια έδινε στην εταιρία άδεια λειτουργίας.
Τα ίδια έκανε και ως υπουργός Εργασίας, όπου κάθε μήνα έλεγε πως θα πετάξει στη… θάλασσα την Τρόικα επειδή απειλούσε τα εργασιακά κεκτημένα των εργαζομένων, για να ψηφίσει μετά το Μνημόνιο με τα δύο χέρια και να δημιουργήσει τη γενιά των εργαζομένων για 300 ευρώ.
Με τον «Κλεισθένη» ο κ. Σκουρλέτης κλείνει την τριλογία των καταστροφικών νόμων που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τους Νόμους Παρασκευόπουλου και Κατρούγκαλου. Και όπως και να τον αποκαλεί, θα μείνει στην ιστορία ως ο Νόμος Σκουρλέτη. Και ως το προσωπικό Βατερλό του.
[ΠΗΓΗ: ΒΡΑΔΥΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, του Βασίλη Χιώτη, 14/07/2018]