Με τη σημερινή έναρξη του 2ου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, επισημοποιείται η μετεξέλιξη ενός κλασικού, αριστερού κόμματος που επί χρόνια έδινε μάχες για να εκπροσωπηθεί στη Βουλή φτάνοντας στο όριο του 3%, σε ένα «νέο ΠΑΣΟΚ».
Πράγματι, σήμερα ξεκινά μια πολυδιάστατη πολιτική αντεπίθεση του Αλέξη Τσίπρα και της παρέας του, με σκοπό όχι μόνο να εκφράσουν ολόκληρο το χώρο που αρχίζει από τη σοσιαλδημοκρατία και φτάνει στις παρυφές του ΚΚΕ, αλλά και να αποκτήσουν γερές ρίζες στους πυλώνες της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, δηλαδή να έχουν ισχυρά ερείσματα στο καθεστώς.
Η ριζική πολιτική μεταμόρφωση του ΣΥΡΙΖΑ που συντελέστηκε μετά το πρώτο εξάμηνο του 2015, στέρησε από αυτό το κόμμα το μεγαλύτερο μέρος της οργανωμένης κομματικής του βάσης. Ενώ στην κοινωνία ο ΣΥΡΙΖΑ παρέμεινε εκλογικά κυρίαρχος, όπως έδειξαν το δημοψήφισμα κι οι εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, μεγάλο μέρος της στενής κομματικής του βάσης αποξενώθηκε από την κομματική του ελίτ, καθώς αντέδρασε στην απότομη αλλαγή της πολιτικής του πρακτικής και, εν τέλει, φυσιογνωμίας.
Ο Τσίπρας, λοιπόν, κάνει την κρίση, ευκαιρία. Με το άνοιγμά του στη σοσιαλδημοκρατία, έχει τη δυνατότητα να δομήσει μια νέα κομματική βάση, κοντύτερα στην πολιτική κι εκλογική του βάση, που θα είναι αφοσιωμένη στη νέα στρατηγική έκφρασης ολόκληρης της (ευρείας) αριστεράς στην Ελλάδα.
Ισχυρό εργαλείο για την επίτευξη του στόχου αυτού αποτελεί το γεγονός ότι έχει στα χέρια του την κυβέρνηση. Η «μετακόμιση» του λεγόμενου «κοινωνικού ΣΥΡΙΖΑ» από την κοινωνία στην κυβέρνηση είναι η πιο εμφανής από τις κινήσεις του πρωθυπουργού, που (και) σε αυτό το πεδίο, εζήλωσε τη δόξα του Ανδρέα Παπανδρέου κι επιχειρεί να υποκαταστήσει το παλαιό ΠΑΣΟΚ με τον σημερινό κι αυριανό ΣΥΡΙΖΑ.
Η διεύρυνση προς την κεντροαριστερά, που θα επισημοποιηθεί στο Συνέδριο αλλά και στον επικείμενο ανασχηματισμό, δεν σημαίνει πως ο Αλέξης Τσίπρας έχει συμβιβαστεί με την ιδέα να αποχωριστεί την πολιτική βάση της αριστεράς, τουλάχιστον όση του έχει μείνει μετά τα μέσα του 2015. Το όνομα του νέου Γραμματέα θεωρώ ότι θα υποδεικνύει αυτή την επιδίωξη, ενώ η πιθανή παραμονή του Νίκου Φίλη στη θέση του υπουργού Παιδείας, θα αποδείξει ότι η πρόσφατη σύγκρουση με την εκκλησία δεν οφειλόταν στις «απροσεξίες» του υπουργού, αλλά σε μια συνειδητή προσπάθεια εμπνεύσεως Τσίπρα για αποδόμηση παραδοσιακών θεσμών, όπως η Εκκλησία της Ελλάδος.
Η οικοδόμηση των νέων πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ, που θα του επιτρέψουν κατά τους σχεδιασμούς Τσίπρα να μακροημερεύσει στην εξουσία, αλλά και να παραμείνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων ανεξαρτήτως του αν κερδίσει ή χάσει τις επόμενες εκλογές, θα αποδειχθεί κι από την ενδυνάμωση των σχέσεών του με τα μικρότερα πολιτικά σχήματα, όπως οι ΑΝΕΛ, οι Οικολόγοι- Πράσινοι αλλά και οι κινήσεις στην αριστερά που δεν έχουν ενταχθεί στη ΛΑΕ του Λαφαζάνη κι απωθούνται από το ΚΚΕ.
Όλος ο νέος στρατηγικός σχεδιασμός του Αλέξη Τσίπρα, που τελικό του σκοπό έχει τη δημιουργία του “νέου ΠΑΣΟΚ”, ξεκινά σήμερα, στο γήπεδο του ταεκβοντό στο Φάληρο, όπου διεξάγεται το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ
[ΠΗΓΗ: http://www.politically.gr/, του Μάριου Πομερσί, 13/10/2016]