Μια επώνυμη επιστολή στην σημερινή Καθημερινή, εκφράζει απόλυτα αυτό που έχουμε όλοι μέσα στο μυαλό μας, αλλά προφανώς, –για τους γνωστούς… προεκλογικούς λόγους–, είναι δύσκολο να το εφαρμόσουμε…

«Κύριε διευθυντά, ο Π. Μανδραβέλης αναφέρει στο καθιερωμένο άρθρο του της 12.2.2015: “Όποιο πρόβλημα και αν είχαμε, δεν το λύναμε. Απλώς διαδηλώναμε γι’ αυτό”. Η φράση του αυτή με έκανε να σκεφτώ ένα επίκαιρο θέμα των ημερών, αυτό της μεταλλευτικός δραστηριότητας στις Σκουριές στη Χαλκιδική. Η παρούσα κυβέρνηση, με χίλιους τρόπους όταν ήταν στην αντιπολίτευση, αντιτάχθηκε στην επένδυση αυτήν, επικροτώντας τους ακραίους τρόπους αντίδρασης των αγανακτισμένων κατοίκων της περιοχής. Τώρα τα πράγματα έχουν φτάσει στο διά ταύτα και πρέπει οι κυβερνώντες να πάρουν σημαντικές αποφάσεις που θα έχουν αντίκτυπο στις ζωές των κατοίκων της περιοχής, τόσο ως προς την ανεργία που θα επέλθει αν σταματήσει n εν λόγω επένδυση, όσο και ως προς το περιβάλλον που ενδεχομένως να υποβαθμισθεί αν δεν εφαρμοσθούν απόλυτα σύγχρονοι και αξιόπιστοι περιβαλλοντικοί έλεγχοι και πρακτικές. Εκεί όμως που καταλήγουν όλα είναι στην κουλτούρα της αντιπαράθεσης και στην απαραίτητη γνώση του αντικειμένου στο οποίο αντιπαρατίθεσαι. Το να βγει κανείς στους δρόμους και να φωνάζει ότι είναι αντίθετος σε όλα είναι πανεύκολο. Το να κάνει όμως εποικοδομητική οικολογική αντιπολίτευση και έλεγχο ενός έργου προϋποθέτει γνώση του αντικειμένου, διαρκή ενημέρωση των διαδικασιών και των φάσεων υλοποίησης μιας επένδυσης και αποφυγή του εύκολου λαϊκισμού. Αν θα ήθελε πραγματικά ο νέος υπουργός που ελέγχει το έργο της Χαλκιδικής να βοηθήσει τον τόπο της Χαλκιδικής, θα πρέπει να δημιουργήσει μια σοβαρή και αξιόπιστη επιτροπή ελέγχου του έργου, που να γίνουν τσιμπούρι στον γιακά των επενδυτών, ώστε να εφαρμοσθούν στο σύνολό τους οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου και να γίνει αυτό το έργο ένα παράδειγμα συνεργασίας των ελεγκτών και των ελεγχόμενων. Όμως αυτό που ζητώ είναι δύσκολο σ’ αυτήν τη χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα απαξίωσης της όποιας βαθμίδας αρίστευσης στην παιδεία. –Ανδρέας Π. Ζάννας Αρχιτέκτων μηχανικός».

Ναι λέει και πάλι το Συμβούλιο της Επικρατείας στη συνέχιση των έργων στις μεταλλουργικές εγκαταστάσεις και τις εγκαταστάσεις απόθεσης των παλαιών τελμάτων στην περιοχή των μεταλλείων χρυσού της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός ΑΕ. στη Χαλκιδική. Το Ε’ Τμήμα του ΣτΕ απέρριψε χθες τις προσφυγές 264 κατοίκων των Δήμων Αρναίας, Σταγείρων Ακάνθου (Δήμος Αριστοτέλη) Χαλκιδικής για ακύρωση της από 26/7/2011 υπουργικής απόφασης, με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για: 1) τις μεταλλευτικές μεταλλουργικές εγκαταστάσεις των μεταλλείων Κασσάνδρας και 2) την απομάκρυνση, τον καθαρισμό και την αποκατάσταση του χώρου απόθεσης παλαιών τελμάτων στην Ολυμπιάδα. Υπενθυμίζεται ότι το συγκεκριμένο έργο αφορά την εκμετάλλευση κοιτασμάτων στις περιοχές Ολυμπιάδας, Σκουριών και Μαύρων Πετρών των μεταλλείων Κασσάνδρας σε έκταση 264.000 στρεμμάτων με απώτερο σκοπό την εξόρυξη μόλυβδου, ψευδαργύρου, χαλκού, χρυσού και αργύρου, που θα διοχετεύονται στην αγορά από τις λιμενικές εγκαταστάσεις Στρατωνίου. Επίσης, η Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. έχει αναλάβει την αποκατάσταση των χώρων απόθεσης των παλαιών τελμάτων της Ολυμπιάδας και των άλλων χώρων που έχουν υποστεί ζημιές από προηγούμενες εκμεταλλεύσεις. Το ΣτΕ (απόφαση 549 2015) απέρριψε ως αβάσιμους και απαράδεκτους όλους τους ισχυρισμούς των κατοίκων της Ανατολικής Χαλκιδικής, που υποστήριζαν, μεταξύ άλλων, ότι: «Η έγκριση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) στερείται επιστημονικής εγκυρότητας. Είναι πλημμελώς αιτιολογημένη η επιλογή της μεθόδου εξόρυξης με χρήση εκρηκτικών στα όρια του οικισμού Στρατονίκης, αντί της μεθόδου μηχανικής εξόρυξης. Δεν είναι επαρκώς τεκμηριωμένη η εκτίμηση της σχετικής ΜΠΕ ότι n χρήση του υπάρχοντος λιμένα και n κατασκευή νέου στον όρμο Στρατωνίου δεν θα έχει σημαντική επίπτωση στο σύστημα παράκτιων υδάτων της περιοχής».

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 19/02/2015