Τα έθιμα του Πάσχα επιστρέφουν και φέτος δυναμικά σε πόλεις και χωριά της Χαλκιδικής. Οι αλογοδρομίες, ο κούτσμανος, το μαύρο αλώνι, μεταξύ άλλων, υπόσχονται να δώσουν ξεχωριστό εορταστικό χρώμα.
Τη Δευτέρα του Πάσχα στην Αρναία αναβιώνει το έθιμο κούτσμανος. Άνδρες με παραδοσιακές φορεσιές και οπλισμένοι συγκεντρώνονται έφιπποι στην πλατεία του χωριού. Τραγουδώντας φτάνουν μέχρι τον Προφήτη Ηλία και από εκεί στο εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής όπου στήνεται χορός προς τιμή του οπλαρχηγού Κούτσμανου. Κατόπιν όλοι μαζί πηγαίνουν σε ένα πεδίο βολής, όπου γίνεται διαγωνισμός σκοποβολής.
Ακολουθεί ένα παιχνίδι για «μικρά παιδιά»… στη σουσαρίτσα πετούν κόκκινα αυγά σε μια αυτοσχέδια πίστα πάνω στο χορτάρι. Κερδίζει όποιο παιδί στείλει πιο μακριά το αυγό του χωρίς να σπάσει.
Στην Αρναία αναβιώνει ένα ακόμη έθιμο ανήμερα του Αγίου Γεωργίου, το καντάρι, με τους κατοίκους να ζυγίζονται και μάλιστα δημοσίως! Ο πιο λεπτός παίρνει ως έπαθλο τη μεγαλύτερη κατσαρόλα και ο πιο εύσωμος την μικρότερη, για να είναι πιο… προσεκτικός.
Το μαύρο αλώνι, το έθιμο του καγκελευτού χορού, «ξεπαγώνει» και πάλι φέτος στην Ιερισσό. Πρόκειται για μικτό κυκλικό ιστορικό και αργόσυρτο χορό που χορεύεται ιδιαιτέρως την Τρίτη του Πάσχα.
Οι χορευτές, σε κοινό κύκλο με τους άντρες μπροστά και τις γυναίκες να ακολουθούν, πιασμένοι θηλυκωτά με εξαίρεση τους δύο πρώτους που πιάνονται με μαντίλι από τα χέρια, κινούνται σύμφωνα με τις επιταγές του τραγουδιού. Μαύρο Αλώνι ονομάζεται η τοποθεσία στην Ιερισσό όπου το 1821 και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης της Χαλκιδικής οι Τούρκοι έσφαξαν 400 Ιερισσιώτες.
Στο Παλαιοχώρι, από την άλλη, την τρίτη μέρα του Πάσχα εξελίσσεται το έθιμο «τ΄ χαρκού τ΄αλώνι», αναβιώνοντας τη διαχρονική μάχη των διψασμένων για ελευθερία κατοίκων του Παλαιοχωρίου, ενώ στον Στανό τη δεύτερη μέρα μετά την Ανάσταση γίνεται το έθιμο της κούνιας.
Παλαιότερα στον Στανό οι νέοι έστηναν μια μεγάλη κούνια και ζητούσαν από την κοπέλα που τους άρεσε να καθίσει μαζί τους. Αυτή ήταν η ένδειξη ότι είχαν αισθήματα για εκείνη, κι εφόσον εκείνη δεχόταν γινόταν μια άτυπη δέσμευση με σκοπό το γάμο. Αμέσως μετά έλεγαν και το ανάλογο τραγούδι, τελειώνοντας πάντα με την αναστάσιμη προσευχή.
Στην παραλία της Συκιάς, στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής, διοργανώνονται αλογοδρομίες. Μετά την καθιερωμένη λειτουργία στο παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου, παραδίδεται η εικόνα στους ιππείς, οι οποίοι αναλαμβάνουν ένα είδος λιτανείας.
[ΠΗΓΗ: https://www.pontosnews.gr/ ]