Σαράντα και ένας (41) βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, με κοινοβουλευτική ερώτηση και αίτηση κατάθεσης εγγράφων προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Ανάπτυξης και Επενδύσεων, με πρωτοβουλία του Βουλευτή Β’ Θεσσαλονίκης και Τομεάρχη Περιβάλλοντος και Ενέργειας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σωκράτη Φάμελλου και της Βουλευτή Χαλκιδικής και Αναπληρώτριας Τομεάρχη Εσωτερικών (Μακεδονίας και Θράκης) Κυριακής Μάλαμα, ανησυχούν για τα συμφέροντα του Δημοσίου στην περιοχή της ΒΑ Χαλκιδικής…
Σε κάτι λιγότερο από 4.000 λέξεις(!) ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία εκφράζει την ανησυχία του για το αν θα συνεχίσει η κυβέρνηση να «εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. εις βάρος των συμφερόντων της χώρας, του περιβάλλοντος και της Χαλκιδικής». Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η κεντρική ιδέα της πολυσέλιδης –και μάλλον φλύαρης- επερώτησης που κατέθεσε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή. Η κίνηση αυτή μόνο συμβολική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, διότι επί της ουσίας όλα τα ερωτήματα που τίθενται επί τάπητος έχουν προ πολλού απαντηθεί τόσο από την εταιρεία όσο και από την επικαιροποιημένη Συμφωνία Εταιρείας-ελληνικού Δημοσίου, η οποία έχει επικυρωθεί και από την ελληνική Βουλή.
Η επερώτηση βέβαια σε σχολιασμό του ιστότοπου syriza.gr, αποτελεί ούτε λίγο ούτε πολύ αυταπόδεικτη προφητεία, αφού εκεί διαβάζουμε το εξής καταπληκτικό: «Όπως προκύπτει από την ερώτηση[σ.σ. ;;;], η εταιρεία δεν έχει την επενδυτική και χρηματοοικονομική επάρκεια για να υλοποιήσει ούτε το νέο σχέδιο, ούτε και τη συμβατική μεταλλευτική και μεταλλουργική λειτουργία. Παρ όλες τις διευκολύνσεις και παραχωρήσεις της κυβέρνησης της ΝΔ, η εταιρεία δεν έχει καταφέρει να βρει τον στρατηγικό επενδυτή που χρειάζεται και το έργο των Σκουριών εξακολουθεί να βρίσκεται σε καθεστώς συντήρησης, παρά τις διαβεβαιώσεις της εταιρείας και της κυβέρνησης για το αντίθετο εδώ και τρία χρόνια περίπου. Έχει πλέον καταρρεύσει οριστικά ο «μύθος» της πιο μεγάλης επένδυσης και έχει αποδειχθεί αφενός ότι η Ελληνικός Χρυσός είναι απρόθυμη να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και αφετέρου ότι στερεί δικαιώματα από το κράτος με τη συναίνεση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας».
Έχω διαβάζει απύθμενες μπουρδολογίες μέχρι σήμερα, αλλά εδώ μιλάμε για κορυφαία! Για να καταλάβω δηλαδή, η κυβέρνηση διευκολύνει με παραχωρήσεις την εταιρεία; Διότι έχω την εντύπωση πως το περιβαλλοντικό και επενδυτικό πλαίσιο έγινε αυστηρότερο με τη νέα Συμφωνία… Επίσης είχα την εντύπωση πως ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε «οι Καναδοί να φύγουν από τη Χαλκιδική», και τώρα εμφανίζεται να ανησυχεί που η Ελληνικός Χρυσός αργεί να βρει στρατηγικό επενδυτή!!! Και με ποια λογική έχει καταρρεύσει «ο μύθος της μεγάλης επένδυσης» από τη στιγμή που η μητρική εταιρεία συνεχίζει όχι μόνο να χρηματοδοτεί την δραστηριότητα, αλλά έχει δεσμευτεί για τα ποσά τόσο της επένδυσης όσο και των ανταποδοτικών δράσεων; Να μην αναφέρω δε, τις συνεχείς επενδύσεις σε συστήματα ασφαλείας, σε επικαιροποίηση εξορυκτικών μεθόδων και τεχνικών, σε εκπαίδευση των εργαζομένων αλλά και σε αποκατάσταση του περιβάλλοντος;
Διαβάζοντας προσεκτικά την επερώτηση θα έλεγα πως δεν στρέφεται τόσο κατά της εταιρείας, αλλά εκφράζει μια εμμονική αγωνία να πλήξει την αξιοπιστία της κυβέρνησης και των στελεχών της. Λογικό μετά το τεράστιο φιάσκο του Συνεδρίου ΣΥΡΙΖΑ, όπου αποκαλύφθηκαν οι ενδοκομματικές έριδες και οι προσωπικές φιλοδοξίες… Ίσως κάποιοι μέσα στο κόμμα να εξακολουθούν να πιστεύουν πως «οι Σκουριές μας ενώνουν», ειδικά σε μια περίοδο με έντονο προεκλογικό άρωμα!
Αν αναρωτιέστε για την επιλογή του χρόνου κατάθεσης της επερώτησης, η απάντηση είναι… άγνωστες οι βουλές του Κόμματος, αλλά ίσως θα μπορούσαν να συνδεθούν με τις πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου και διευθύνοντος Συμβούλου της μητρικής Eldorado Gold, Τζορτζ Μπερνς, σύμφωνα με τις οποίες ο καναδικός όμιλος βρίσκεται σε προχωρημένες συζητήσεις με ενδιαφερομένους για την επίτευξη συμφωνίας χρηματοδότησης με όλες τις δυνατές επιλογές στο τραπέζι. Αξιολογείται τόσο η είσοδος στρατηγικών επενδυτών, η χρηματοδότηση του χρέους της εταιρείας ή (απευθείας) του έργου των Σκουριών, αλλά εξετάζεται επίσης η περίπτωση χρηματοδότησης μέσω των ελληνικών τραπεζών και του Ταμείου Ανάκαμψης, αλλά και μέσω προπώλησης, σε συγκεκριμένη τιμή, τμήματος της μελλοντικής παραγωγής της (metal streaming).
Σημαντική ήταν και η δήλωση του κου Μπερνς πως αν και υπήρξε σημαντική αύξηση του ενεργειακού κόστους στην Ελλάδα, όπου η εκτόξευση των τιμών ηλεκτρικού ρεύματος έχει οδηγήσει στον διπλασιασμό του τοπικού προϋπολογισμού, η διοίκηση του καναδικού ομίλου αναμένει ανάκαμψη για τη φετινή χρονιά, διατηρώντας αμετάβλητες τις προβλέψεις της για παραγωγή το 2022 από 460.000 έως 490.000 ουγκιές χρυσού.
Πιθανόν η πρόοδος της διαδικασίας επανασχεδιασμού και βελτιστοποίησης της λειτουργίας των μεταλλείων Κασσάνδρας θορύβησε τον μόνιμα αντιφρονούντα ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα την κατάθεση ακόμα μιας άκυρης και ανούσιας επερώτησης στην ελληνική Βουλή. Βεβαίως μπορεί ο κάθε λογικός και αποστασιοποιημένος πολίτης να αναγνωρίζει το περιττό της όλης υπόθεσης, αλλά η σκηνοθεσία θα έχει σίγουρα απήχηση στο εσωκομματικό θέατρο του φυλλοροούντος ΣΥΡΙΖΑ. Αν προσπαθήσω να μπω στο μυαλό του ιθύνοντα νου της επερώτησης (δύσκολο αλλά θα το επιχειρήσω), θα μπορούσα να σκεφτώ ως εξής:
Στην ΒΑ Χαλκιδική όλα κυλούν ήρεμα, οι άνθρωποι εργάζονται απολαμβάνοντας μια όχι και τόσο συνηθισμένη εργασιακή ασφάλεια, η εταιρεία σχεδιάζει και χτίζει την επόμενη ημέρα μεθοδικά και σύννομα και εμάς, που λίγο πριν γίνουμε κυβέρνηση δηλώναμε δια στόματος της κας Ιγγλέζη, πρώην βουλεύτριας(sic) Χαλκιδικής, πως «αύριο γινόμαστε κυβέρνηση, μεθαύριο κλείνουν οι Σκουριές(!)», μας έχουν ξεχάσει… Πάνε και οι κόκκινες γραμμές του κόμματος και όλα… Ας πιαστούμε από κάπου βρε αδελφέ να δημιουργήσουμε θέμα… μήπως και αποσταθεροποιήσουμε και πάλι την κατάσταση…
Οι Σκουριές σαν σύνθημα ξεθώριασαν και το «κίνημα» της Χαλκιδικής έσβησε… Καταφέραμε με την άρνηση να πάμε την επένδυση τόσα χρόνια πίσω, να κάνουμε τους Καναδούς να χάσουν τόσα χρήματα… Ο κόσμος όμως ξεχνάει εύκολα… Ας βγούμε τώρα να γκρινιάζουμε γιατί δεν έκαναν την επένδυση όπως έλεγαν τότε – που δεν τους αφήσαμε(!)….
Και αυτοί ρε παιδί μου δεν μας δίνουν και καμιά λαβή… Η Στρατονίκη μια χαρά στέκει ακόμη (αν κι εμείς θα ευχόμασταν να καταβυθιστεί και να τα ρίχναμε στη μεταλλευτική), η κατάρρευση μιας στοάς χωρίς θύματα σε ένα μεταλλείο δεν αρκεί για να δημιουργήσουμε θέμα… κι αυτοί το έχουν παρακάνει με την ασφάλεια…
Με το περιβάλλον, υπάρχουν κάτι αναφορές από 2012(!) κάποιων επιθεωρητών περιβάλλοντος που έχουν αντικρουστεί, κάτι καταγγελίες που δεν έχουν τεκμηριωθεί τύπου «η εταιρεία ρυπαίνει»(!), κάτι φωτογραφίες μαϊμού με λάσπη από βροχές στη θάλασσα που μας ξεφτιλίσανε, τι να κάνουμε…
Ας μαζέψουμε ένα κείμενο tutti–frutti με ότι έχει ακουστεί μέχρι τώρα και με ότι έχουμε εμείς εντέχνως διαδώσει, ας ρίξουμε μερικές δεκάδες υπογραφές από πρόθυμους βουλευτές μας και ας καταθέσουμε καμιά επερώτηση στη Βουλή… Οι Σκουριές μας ξεχάσανε, μην μας πούνε πως ξεχάσαμε κι εμείς τις Σκουριές!!!
Με λίγα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ και ως κυβέρνηση έκανε κάτι μοναδικό ίσως στη σύγχρονη ιστορία… Στο πρώτο υπουργικό της συμβούλιο δήλωσε εμφατικά πως θα κλείσει μια ιδιωτική εταιρεία… Δεν κατάφερε τίποτα περισσότερο βέβαια από το να δυσφημίσει επενδυτικά την Ελλάδα και σήμερα βγαίνει να δηλώνει υπερασπιστής των συμφερόντων της χώρας, του περιβάλλοντος και της Χαλκιδικής!!! Αυτός είναι ο ορισμός του –πολιτικού– θράσους…
Αναρωτιέμαι (και δεν είναι η πρώτη φορά) στο τι στοχεύει σαν κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ με τέτοιες ενέργειες… Και η απάντηση που δίνω στον εαυτό μου είναι… τίποτα απολύτως….Εκτός ίσως αν δει κάποιος όλο το θέμα υπό το πρίσμα της επερχόμενης σκληρής προεκλογικής περιόδου, η οποία μάλιστα προβλέπεται ιδιαίτερα δύσκολη για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα χρειαστεί να συσπειρώσει στο 100% την εναπομείνασα εκλογική του βάση. Διότι δεν έχει προλάβει να «αποκατασταθεί» –όπως μονίμως ελπίζει– στα μάτια του λαού, και οι επιδόσεις του ως μείζων αντιπολίτευση είναι εφάμιλλες εκείνων ως… κυβέρνηση…
Εντυπωσιασμός, λοιπόν, και μπάχαλο χύμα στο κύμα… Το κάνουμε και μετά βλέπουμε που θα βγει! Η πάγια πολιτική τακτική του συγκεκριμένου κόμματος…
Περιμένουμε την επόμενη παράσταση στο εσωκομματικό θέατρο…