Βλέποντας τις εικόνες από το drone που δημοσίευσε το ιστολόγιο “Politiki Xalkidiki” από τον φετινό εορτασμό μνήμης και σεβασμού των 400 Ιερισσιωτών που σφαγιάστηκαν στην τοποθεσία “Μαύρο Αλώνι” από τους Τούρκους το 1821 υπάρχουν δυο στοιχεία που δεν γίνεται να περάσουν απαρατήρητα.
Το πρώτο στοιχείο αφορά την ανείπωτη ομορφιά του τοπίου που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το μαρτυρικό γεγονός της σφαγής των θυμάτων στο όνομα της δήθεν αμνηστίας που θα τους χάριζε η έξοδος τους από το Άγιο Όρος και παράδοση τους στον Τούρκο Μεχμέτ Εμίν, που αποδείχτηκε ένας στυγνός σφαγέας.
Το δεύτερο στοιχείο αφορά την συμμετοχή του κόσμου, που δια γυμνού οφθαλμού και μέσα από τα εναέρια πλάνα του καγκελευτού χορού δείχνει πολύ μικρή σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Ιδίως πριν από μια δεκαετία, όπου χιλιάδες κόσμου έκλειναν με τα αυτοκίνητα τους την διαδρομή από το λιμάνι της Ιερισσού μέχρι το Μαύρο Αλώνι για να παρευρεθούν στα δρώμενα τους ιστορικότερου ίσως εθίμου στην Βόρεια Ελλάδα.
Όπως σε όλα τα θέματα εντός της Ελληνικής επικράτειας οι απόψεις διίστανται. Κάποιοι υποστηρίζουν πως κι αυτό το έθιμο έχει πέσει θύμα της πτώσης της διάθεσης του κόσμου εν μέσω των άλυτων οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει καθημερινά, να λάβει μέρος μαζικά σε ήθη και έθιμα που θυμίζουν για παράδειγμα προγονικές θυσίες και παραδόσεις. Θεωρείται “άσκοπο” και “χάσιμο ενέργειας και χρόνου” από κάποιους που διέπονται από σύγχρονες αντιλήψεις.
Κάποιοι άλλοι πιστεύουν πως η συμμετοχή του κόσμου μειώθηκε κυρίως από το 2012 και μετά, όταν αυτές οι μοναδικές εκδηλώσεις μνήμης “χρωματίστηκαν” από τους antigold με ακόμη μελανότερα χρώματα, όπου η ένδυση με τα γνωστά μπλουζάκια sos ήταν ίσως η πιο ανώδυνη παραφωνία μπροστά στους πύρινους λόγους που έβγαιναν και τα συνθήματα που ακούγονταν κατά την διάρκεια του εορτασμού, εναντίον της επένδυσης, τουλάχιστον επί μια συνεχή τριετία. Μέχρι δηλαδή το 2015.
Από τότε τα πράγματα άλλαξαν είναι αλήθεια. Όπως και στις μαθητικές παρελάσεις της Ιερισσού, έτσι και στο έθιμο του Μαύρου Αλωνιού τα μαύρα μπλουζάκια “SOS” μειώθηκαν δραστικά μέχρι του σημείου σήμερα να μην τα φοράει κανείς.
Ακόμη και τα πρωτοκλασάτα στελέχη των antigold αποφεύγουν να εμφανίζονται πλέον σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις με ενδύματα και άλλα αξεσουάρ που φέρουν το λογότυπο “sos xalkidiki”. Το κρατούν για τις καθ’ εαυτού δράσεις που κάνουν εναντίον της μεταλλευτικής δραστηριότητας.
Αναμφίβολα, είναι μια πρόοδος. Αρκεί όμως για να επανακάμψει ο κόσμος που άφησε πίσω αυτό το μοναδικό έθιμο απότισης φόρου τιμής και σεβασμού στην μνήμη των 400 σφαγιασθέντων Ιερισσιωτών;
Μήπως όμως θα πρέπει να υπάρξει μια καμπάνια ενημέρωσης και ενθύμησης για τους “κρύους” από την μεριά των αρχόντων του τόπου για τους ουσιαστικούς λόγους τέλεσης του εθίμου, έτσι ώστε να ξαναζεσταθεί ο κόσμος όχι μόνο της Χαλκιδικής, αλλά ολόκληρης της Βορείου Ελλάδος;
Ο χρόνος θα δείξει πως θα εξελιχθεί μέσα στα χρόνια κιι αυτή η υπόθεση.
Δείτε εδώ πλάνα από την φετινό εορτασμό όπως αυτός αναδείχθηκε από το βίντεο του Politiki Xalkidiki.
[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.gr/, 13/4/2018]