ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟΦΥΓΗΣ… ΕΚΛΟΓΩΝ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ

imagehandlerΑρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος, διευκρινίζοντας χθες αργά το βράδυ το περιεχόμενο της επιστολής Τσακαλώτου στον κ. Ντάισελμπλουμ, υποστήριξε στο Capital.gr ότι όλες οι αναφορές του υπουργού στην επιστολή αφορούν σε τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από “όσα είχε ήδη υπογράψει στα Eurogroup” του Μαΐου και του Δεκεμβρίου.

Και “οι δεσμεύσεις αυτές φωτογραφίζουν με ακρίβεια μία πειστική διαδρομή για την επίτευξη των στόχων” του ισχύοντος προγράμματος, χωρίς ενδιάμεσες πολιτικές περιπέτειες και… πολιτικούς εκβιασμούς.

Και για τον λόγο αυτό, όπως επέμεινε, “ήμασταν απολύτως βέβαιοι ότι δεν θα υπήρχε τελικά κανένα πρόβλημα με το έκτακτο επίδομα…”.

Το ενδιαφέρον είναι ότι και από την πλευρά παραγόντων της Κομισιόν το επεισόδιο αντιμετωπίζεται με την ίδια ερμηνευτική προσέγγιση, που στηρίζεται όπως αναφέρεται αρμοδίως στην διαβεβαίωση από την πλευρά της Αθήνας ότι “δεν υπάρχει καμία πρόθεση πολιτικών πειραματισμών”.

Οι αποφάσεις των δύο Eurogroup βέβαια, τόσο αυτή του περασμένου Μαΐου όσο και αυτές του Δεκεμβρίου, δρομολογούν και επιβεβαιώνουν ένα εξαιρετικά αυστηρό πρόγραμμα που στηρίζεται στην αυξητική πορεία των πρωτογενών πλεονασμάτων τα οποία από το 2018 και μετά αποκτούν εξαιρετικά προβληματικό μέγεθος για την επανεκκίνηση της οικονομίας με όρους αγοράς.

Η Κυβέρνηση, ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο κυβερνητικό παράγοντα, “θα επιμείνει να είναι συνεπής στις δεσμεύσεις της στο πρόγραμμα και το ίδιο θα απαιτεί και από τους εταίρους και δανειστές της. Και αυτό θα γίνει χωρίς πολιτικούς εκβιασμούς (σ.σ. προσφυγή σε έκτακτες εκλογές) καθώς στο υπάρχον πολιτικό περιβάλλον της Ευρώπης, κανείς σε αυτή την συγκυρία δεν μπορεί να διακινδυνεύσει πέρα από κάποιο πολιτικό και οικονομικό όριο…”.

Η επιστολή του κ. Τσακαλώτου περιέχει αυτά τα στοιχεία δέσμευσης που αφορούν ακριβώς στις αποφάσεις στις οποίες έχει βάλει την υπογραφή της η κυβέρνηση στις 24 Μαΐου και στις 5 Δεκεμβρίου, ήτοι την επίτευξη της ακολουθίας των πρωτογενών πλεονασμάτων που οδηγούν σε μία κορύφωση των δυσκολιών το 2018 (όταν το πρωτογενές πλεόνασμα θα πρέπει να αγγίξει το 3,5% του ΑΕΠ). Αυτό βέβαια δεν σημαίνει οτι οι διαβουλεύσεις για την ολοκλήρωση της β΄ αξιολόγησης θα είναι εύκολη.

Προς το παρόν το βάρος αυτής της δυσκολίας θα αποδίδεται στο ΔΝΤ και στις απαιτήσεις του να υπάρξουν νομοθετικές ρυθμίσεις που θα εξασφαλίζουν την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων της τάξης του 3,5% μετά το 2018.

Τότε όμως το 2018, σύμφωνα με τις προσδοκίες της κυβέρνησης “θα έχει η ίδια το δικαίωμα να επαναφέρει με βάση την πραγματική πορεία της οικονομίας το θέμα της αναθεώρησης των στόχων για τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα… Και τότε ενδεχομένως θα είναι η στιγμή για να ληφθούν κάποιες πολιτικές αποφάσεις”.

Βέβαια το χρονοδιάγραμμα αυτό που στην πραγματικότητα μετακινεί το ενδεχόμενο νέων εκλογών πολύ κοντά στο τέλος της τυπικής διάρκειας της θητείας της κυβέρνησης, το περιβάλλον θα έχει αλλάξει καθώς θα έχει ολοκληρωθεί  ο κύκλος των εκλογών στην Γερμανία, την Γαλλία, την Ολλανδία και πιθανώς θα έχουν μεσολαβήσει  και στην Ιταλία.

Ειδικά για την Ιταλία ορισμένοι από τους παράγοντες του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης δίνουν ιδιαίτερη σημασία, καθώς η κρίση στο τραπεζικό της σύστημα δείχνει να τείνει σε παρεμβάσεις που έχουν χαρακτηριστικά του ελληνικού μοντέλου ανακεφαλαιοποίησης, μετά την κατακόρυφη αύξηση του ύψους των κεφαλαίων διάσωσης της MPS από 5 δισ. ευρώ σε 8,3 δισ. ευρώ με απόφαση της ΕΚΤ.

Στο πλαίσιο αυτό παρ’ ότι η στόχευση είναι να κλείσει η β΄ αξιολόγηση το αργότερο στα τέλη του Ιανουαρίου, στην κυβέρνηση δεν αποκλείουν η κατάσταση να γίνει περισσότερο δύσκολη και οι διαδικασίες να τραβήξουν ακόμα και μέχρι την άνοιξη…

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Γ. Αγγελή, 28/12/2016]