ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΞΑΓΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ

louketo.biotexniaΗ ελληνική οικονομία αργοσβήνει. Με αργούς, βασανιστικούς ρυθμούς οδηγείται στην κατάρρευση. Όλα αυτά τα χρόνια της ύφεσης, όσο η εμφανής παθολογία εξαπλωνόταν αργά σε νέα πεδία της οικονομίας, τόσο όσοι δεν είχαν πληγεί καθοριστικά, «κομμάτι κατορθώνουνε, κομμάτι, κι αρχίζουν νάχουν θάρρος και καλές ελπίδες», όπως έλεγε ο Αλεξανδρινός ποιητής.

Αίφνης, η κατά δεκαδικά ποσοστά μείωση της ανεργίας, εμφανίζεται από τους γελωτοποιούς της κυβέρνησης ως «βελτίωση της οικονομίας». Πρόκειται για μια ακόμα χοντροκομμένη, ψευδή και προσβλητική για τους πολίτες προπαγάνδα. Εκτός του ότι η ανεργία δεν μειώθηκε παρά μόνο ονομαστικά, το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η δομή και ο τρόπος λειτουργίας της οικονομίας προκάλεσαν την κρίση, την ύφεση και την κατακόρυφη πτώση της ζήτησης. Αντί, λοιπόν, να πασχίζουμε για να θεραπεύσουμε τα αίτια, εμείς γιατροπορευόμαστε όταν, μέσα στον ωκεανό της καταστροφής, ανακαλύψουμε (ή δημιουργήσουμε) μια- δυο σταγόνες αισιοδοξίας.

Ήλθαν, όμως, και τα πραγματικά κύματα (βουνά…) για να υπενθυμίσουν σε προπαγανδιστές και υπομένοντες την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε: Τον Ιούνιο, πρώτο μήνα του καλοκαιριού, οι λιανικές πωλήσεις έπεσαν κατά 5,2%. Σχεδόν 10% (9,7%) κάτω ήταν οι πωλήσεις στις θερινές εκπτώσεις, όπου μέχρι πέρυσι οι μικρομεσαίοι έπαιρναν μια μικρή ανάσα. Σημειώστε ότι οι συγκρίσεις γίνονται με το 2015, δηλαδή με το 5ο χρόνο της ύφεσης, και με την οικονομία ήδη να έχει υποστεί τεράστια δοκιμασία. Το άνοιγμα της Κυριακής (17 Ιουλίου) που επίσης αποτελούσε όαση, με πολύ κόσμο στους εμπορικούς δρόμους και αυξημένες πωλήσεις, φέτος τέσσερις στους πέντε εμπόρους εκτιμούν ότι δεν επηρέασε το συνολικό τζίρο των εκπτώσεων και μόνο ο ένας στους πέντε ότι υπήρξε εκείνη την ημέρα θετική συμβολή στην αύξηση του τζίρου.

Μια οικονομία, όμως, δεν σώζεται μόνο από το εσωτερικό εμπόριο. Μια οικονομία στην εποχή της παγκοσμιοποίησης χρειάζεται ισχυρή παραγωγική βάση και έμφαση στις εξαγωγές προϊόντων που έχουν προστιθέμενη αξία για τους καταναλωτές. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες πολλών επιχειρηματιών, παρά τις ρομαντικές επιστροφές στο χωριό νέων ανθρώπων που έκλεισαν τον αντιπαραγωγικό του κύκλο στη μεγαλούπολη κι αγαπούν την παραγωγή και τη φύση, το πρόσημο μιας οικονομίας της ευρωζώνης δεν αλλάζει με αυτά: χρειάζεται ισχυρή κυβερνητική βούληση ενίσχυσης του εξαγωγικού κλάδου, μέσα από τα κίνητρα για παραγωγή και εμπορία ανταγωνιστικών προϊόντων. Χρειάζεται αξιοποίηση του παράγοντα «ευρωπαϊκές ενισχύσεις» στην κατεύθυνση της βελτίωσης της παραγωγής και, φυσικά, μείωση της απάνθρωπης και αντιαναπτυξιακής φορολογίας. Αλλά, το τελευταίο προϋποθέτει ένα κράτος νοικοκυρεμένο, που δεν θα στήνει τριτοκοσμικά σόου «αδειοδοτήσεων συχνοτήτων», μόνο και μόνο για να εντυπωσιάσει τους αφελείς και να μαζέψει «κανένα ψιλό» για τα κρατικά ταμεία.

Στο πρώτο εξάμηνο του 2016, οι ελληνικές εξαγωγές μειώθηκαν κατά 8,1% (11,8 δις, έναντι 12,8 δις το 2015), κι έφτασαν στο χαμηλότερο σημείο της τελευταίας τριετίας. Την ίδια ώρα, η απορρόφηση προγραμμάτων του νέου ΕΣΠΑ (ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι όλα αυτά κατευθύνονται σε παραγωγικούς σκοπούς) δεν ξεπερνάει το 2,3% (εξαιρούνται οι μεταφορές έργων από το παλαιό στο νέο ΕΣΠΑ, δηλαδή οι αβελτηρίες και οι παραλείψεις των προηγούμενων χρόνων).

Κι επειδή ούτε η κυβέρνηση μπορεί να κάνει κάτι για την οικονομία, αυτό πια είναι πλήρως ξεκάθαρο, αλλά ούτε και η αντιπολίτευση έχει τη δυνατότητα να προτείνει κάτι καινοτόμο και «ριζοσπαστικό», όπως ο κατ’ όνομα φιλελευθερισμός της, αφού αναλώνεται σε γενικότητες και κοινοτοπίες, λύση δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.

Οι αριθμοί, λοιπόν, θα συνεχίσουν να μας δείχνουν το αποκρουστικό πρόσωπο της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας, κι οι κυβερνητικοί αγκιτάτορες θα συνεχίσουν να στήνουν θέατρα σκιών, μια με τις τηλεοπτικές συχνότητες, μια με τη μάχη κατά της διαπλοκής και μια με διάσπαρτες κι ασύνδετες προτάσεις συνταγματικής αναθεώρησης.

Καλό μήνα…

 

[ΠΗΓΗ: http://www.politically.gr/, του Διαμαντή Σεϊτανίδη, 1/9/2016]