Ήταν μια συνάντηση σε πολύ καλό κλίμα, είπαν από το Μαξίμου. Το ρεφρέν τούτο, οσάκις ακούγεται από το κυβερνητικό επιτελείο, σημαίνει “ελεγχόμενη κατάσταση μεν” αλλά με πιέσεις και ζόρια.
Ο P. Moscovisci , δεν ευχαρίστησε ιδιαιτέρως την ελληνική πλευρά, καταρχήν γιατί την προσγείωσε στην πραγματικότητα: Μένουν προαπαιτούμενα που πρέπει να διευθετηθούν είπε, μένουν ακόμη πολλά να γίνουν παρότι βρίσκεστε στο σωστό δρόμο, πρόσθεσε, βάλτε τελεία στην όρεξη που σας άνοιξε για χαμηλότερα πλεονάσματα έστω και μετά το 2018, σημείωσε και κυρίως , αναλάβατε επιτέλους την ιδιοκτησία του τρίτου μνημονίου, επανέλαβε, προκαλώντας δυσθυμία στο κυβερνητικό στρατόπεδο.
Το ίδιο αίτημα είχε “υποβάλει” ηχηρώς και στην πρόσφατη επίσκεψή του ο πρόεδρος της Κομισιόν, J. C. Juncker , προκαλώντας τότε το σχόλιο των κυβερνητικών κύκλων: “Για το ζήτημα αυτό έχει τοποθετηθεί η ελληνική κυβέρνηση”.
Υπήρξαν πάντως και “φωτεινά” σημεία στη συνάντηση, τα οποία επιχείρησε η κυβέρνηση να μεγεθύνει, μάλλον δυσανάλογα με την σημασία τους.
- Τον κοινό τόπο στη γρήγορη ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Επειδή για το Μαξίμου το “πότε” είναι πάντα συναρτήσει του .. “πώς”, πρόκειται μάλλον για μια ελεγχόμενης “βαρύτητας” σύγκλιση απόψεων μεταξύ Κομισιόν και Κυβέρνησης. Και τούτο, γιατί το πολύ πρόσφατο παρελθόν με το θρίλερ της ολοκλήρωσης της α’ αξιολόγησης ( η συμφωνία όλο ερχόταν και οι μήνες κυλούσαν και βρέθηκε η κυβέρνηση να υπερψηφίζει ό,τι της πάσαραν για να πάρει το πράσινο φως για την εκταμίευση της περιλάλητης δόσης), δεν αφήνει πολλά περιθώρια για υπεραισιοδοξία.
- Τη σύμπτωση απόψεων στα εργασιακά
Τούτο κι αν είναι απόπειρα “ωραιοποίησης” μιας εξ αντικειμένου δύσκολης διαπραγμάτευσης μεταξύ κυβέρνησης- Κομισιόν- ΔΝΤ. Κυρίως, γιατί σύμφωνα με πληροφορίες, ναι μεν μεταξύ Τσίπρα- Moscovisci διαπιστώθηκε η ανάγκη να μην “περάσουν” απαιτήσεις του Ταμείου οι οποίες να “ξηλώνουν” το ευρωπαϊκό κεκτημένο, αλλά το τί νοείται ως τέτοιο, θα αποκαλυφθεί συντόμως, με τα πρωτοβρόχια. Προς ώρας, είναι ήδη γνωστό ότι η Κυβέρνηση έχει συναινέσει στην αλλαγή του Συνδικαλιστικού νόμου ενώ χθες, πηγές κοντά στη διαπραγμάτευση, εξηγούσαν, ότι η διαβεβαίωση του ευρωπαίου Επιτρόπου δε σημαίνει ότι ” λύσαμε το θέμα με τις ομαδικές απολύσεις. Αυτό βρίσκεται εκ των πραγμάτων στην ατζέντα, απλώς ψάχνουμε την καλύτερη δυνατή φόρμουλα”.
Κατά τα λοιπά, ακόμη και τη μεγαλύτερη ευελιξία κινήσεων που αιτήθηκε ο πρωθυπουργός στον ευρωπαίο Επίτροπο σε ό,τι αφορά τη λήψη αντισταθμιστικών μέτρων ως κοινωνικό αντίβαρο σε συμφωνημένα μέτρα που διαπιστώνει η κυβέρνηση ότι έχουν βαρύ κοινωνικό κόστος, τη ζήτησε ο κ. Τσίπρας όχι με ιδιαιτέρως στεντόρεια φωνή. “Δεν εξαρτάται από τον Επίτροπο αυτό αποκλειστικά”, ” θα το παλέψουμε” και διάφορα σχετικώς μετριοπαθή σχολιάστηκαν σχετικώς με το αίτημα αυτό, οπότε άμεσα θεματικά αποτελέσματα επ’ αυτού, μάλλον ούτε το Μαξίμου αναμένει.
Στο δια ταύτα, ο κ. Moscovisci, “σάλπισε” : Είναι η ώρα της εφαρμογής των συμφωνηθέντων και των επενδύσεων. Με την φοροεπιδρομή που έχει εξαπολύσει η Κυβέρνηση πάντως , το δεύτερο σκέλος του μηνύματος Moscovisci, μοιάζει με θαύμα…
[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, της Νίκης Ζορμπά, 19/07/2016]