Από την Παρασκευή το απόγευμα, όταν και ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα του Eurogroup, η κυβέρνηση και ειδικά το Μέγαρο Μαξίμου, βρίσκονται σε αναβρασμό. Οι απαιτήσεις των Ευρωπαίων εταίρων και του Δ.Ν.Τ. είναι πολύ ξεκάθαρες. Προσδιορισμός, συμφωνία και ψήφιση μέτρων συνολικού ύψους 2% του Α.Ε.Π. (€3,6 δισ.), επιπλέον των ήδη συμφωνηθέντων €5,4 δισ. Ώστε να διασφαλίζεται η δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του Α.Ε.Π., το 2018.
Τα συγκεκριμένα επιπρόσθετα μέτρα έχουν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Εάν η παρακολούθηση των δημοσιονομικών επιδόσεων της Ελλάδας δείξει ότι δεν επιτυγχάνονται οι απαραίτητοι (για το πλεόνασμα) στόχοι, τότε θα απαιτηθεί η εφαρμογή τους. Αλλιώς θα παραμείνουν ανενεργά. Η σχετική πρόβλεψη υπάρχει στη συμφωνία του καλοκαιριού (ν. 4334/15, 4335/15 και 4336/15) και συμβαίνει για πρώτη φορά, στα έξι χρόνια που η χώρα βρίσκεται υπό καθεστώς Μνημονίου. Με ό,τι αυτό σημαίνει για την ποιότητα της διαπραγμάτευσης που γίνεται τους τελευταίους δεκαπέντε μήνες…
Φυσικά, αυτό το γεγονός καταδεικνύει, επίσης, την πλήρη έλλειψη αξιοπιστίας που υφίσταται απέναντι στην Ελλάδα και την κυβέρνηση της. Και είναι αποτέλεσμα τόσο της Βαρουφακειάδας, όσο και των χειρισμών στις διαρροές των WikiLeaks…
Εικόνα για το είδος των μέτρων δεν υπάρχει ακόμα. Πάντως, οι πληροφορίες (εκ Βρυξελλών) του Capital.gr θέλουν σε αυτά να περιλαμβάνονται νέες μειώσεις (€400-500 εκατ.) στο μισθολογικό κόστος του Δημοσίου, βαρύτατες φορολογικές ρυθμίσεις, επιπλέον των τωρινών περικοπές συντάξεων και άλλα όμορφα, μαρξιστικά και φιλολαϊκά…
Αυτές οι πληροφορίες έχουν σοβαρή δόση αληθείας. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς την αναστάτωση, τον εκνευρισμό και την αναταραχή που επικρατούν στο Μαξίμου. Τα οποία είναι μεγαλύτερα από ποτέ. Όπως επίσης, εντελώς και απόλυτα δικαιολογημένα. Οδηγούν, όμως, τα κυβερνητικά στελέχη σε μία ακόμη “ομοβροντία προπαγάνδας” με την οποία προσπαθούν να πείσουν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, ότι “δεν πρόκειται για νέο Μνημόνιο”, ότι “η αξιολόγηση θα τελειώσει σε έκτακτο Eurogroup την Μ. Πέμπτη”, ότι “δεν θα τα ψηφίσουμε τώρα” κ.ά. Ορισμένα, ομολογουμένως, θα μπορούσαν να ευσταθούν. Υπό όρους (π.χ. ψήφιση την Μ. Πέμπτη). Ορισμένα άλλα πάλι, είναι απολύτως ευτράπελα.
Όπως αυτό το (πραγματικά απερίγραπτο) “Συνταγματικά, δεν μπορούν να ψηφιστούν προληπτικά μέτρα”. Ως γνωστόν, δεν είμαι νομικός. Γι’ αυτό τον λόγο, αν και από την στιγμή που το διάβασα μου φάνηκε πολύ παράξενο, ρώτησα 3 (τρεις) νομικούς. Σας μεταφέρω την απάντηση του ενός μόνο. Είναι αποκαλυπτικότατη: “Μα ποιος άσχετος τα λέει αυτά; Ο νόμος από την φύση και την θέση του είναι προληπτικός”….
Αν θέλουμε πάντως να είμαστε σοβαροί, οι ισχυρισμοί Μαξίμου πως δεν υπάρχει θέμα υπογραφής τέταρτου τρισκατάρατου, είναι σωστοί και ακριβείς. Σαφώς και δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Δεν θα υπογραφεί τίποτα νέο. Απλά θα ακουστεί από την αριστερή μεριά των εδράνων της Βουλής ένα, ακόμη, μεγαλοπρεπές “Ναι σε όλα!”.
Διότι στο επιπλέον πακέτο, δεν περιλαμβάνονται νέα δάνεια. Αποτελείται μόνο από μέτρα. Δηλαδή έχουμε μεγέθυνση υποχρεώσεων του δανειζόμενου. Επηρεάζεται δηλαδή η μία πλευρά από τις δύο που έκαναν την συμφωνία. Το ήμισυ των συμφωνούντων μερών. Πρόκειται δηλαδή για το Μνημόνιο 3,5!
Το πρόβλημα της κυβέρνησης βέβαια, βρίσκεται στην ψήφιση αυτών των μέτρων. Ήδη, εδώ και πολλές εβδομάδες, υπάρχει έντονη αμφιβολία για το εάν “περνά” το πακέτο των €5,4 δισ. μαζί με την απελευθέρωση της πώλησης κόκκινων δανείων. Αυτή η αμφιβολία ήταν και ένας από τους βασικότερους, αν όχι ο βασικότερος, της παρατεταμένης καθυστέρησης στην διαπραγμάτευση. Το “μασάζ” στις Κοινοβουλευτικές ομάδες ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και ΑΝ.ΕΛ., έδινε κι έπαιρνε όλον αυτό τον καιρό. Τώρα, με το έξτρα πακέτο να ζητείται σαν απαραίτητη προϋπόθεση ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, τα πράγματα μοιάζουν πάρα πολύ δύσκολα για την κυβερνητική πλειοψηφία…
Τόσο ο Δόκτωρ Τσίπρας, όσο και ο ΥΠ.ΕΘ.Α./καταδρομέας έχουν κατ’ επανάληψη δηλώσει δημόσια ότι, μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, η Ελληνική οικονομία “θα εκτοξευθεί”. Ίσως θα έπρεπε κάποιος να ενημερώσει και τους δύο ότι, μιας εκτόξευσης προηγείται πάντα μία έκρηξη. Και υπάρχουν πολλά είδη εκρήξεων. Όχι μόνο αυτό της έκρηξης επενδύσεων που, μάταια, περιμένουν. Π.χ. αυτό της έκρηξης της λαϊκής οργής…
[ΠΗΓΗ: capital.gr, του Πέτρου Λάζου, 25/4/2016]