Την έντονη αντίδραση των εργαζομένων της Ελληνικός Χρυσός προκάλεσε η απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Πάνου Σκουρλέτη να στείλει στις Σκουριές ειδικό κλιμάκιο προκειμένου να ελέγξει αν ευσταθούν οι καταγγελίες του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, το οποίο κάνει λόγο για παράνομη παραγωγή χρυσού και χαλκού. Σε ιδιαίτερα σκωπτικούς τόνους, οι εργαζόμενοι στα Μεταλλεία Κασσάνδρας χαρακτηρίζουν παντελώς ανυπόστατες τις καταγγελίες, καθώς, όπως λένε, το συγκεκριμένο εργοτάξιο δεν αναμένεται να παράξει μεταλλεύματα για αρκετά χρόνια ακόμη. Όπως τονίζουν, «στην Ελλάδα του 2015 φτάνει να βρυχηθεί το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων και μια βουλευτίνα ώστε να πάνε περίπατο η λογική και n επιστήμη και να παραχθεί χρυσός από ένα μεταλλείο και ένα εργοστάσιο που δεν έχουν κατασκευαστεί. Στην Ελλάδα του 2015, με το που δίνει το σήμα ένα παρατηρητήριο κινητοποιούνται εν μια νυκτί μηχανισμοί και υπηρεσίες που σε άλλες περιπτώσεις ακόμα και όταν καλούνται να λάβουν σοβαρές αποφάσεις που κρίνουν το μέλλον χιλιάδων Ελλήνων πολιτών χρειάζονται μήνες για να λειτουργήσουν».

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 19/12/2015]

Δεν μπορεί κανείς να μην χαιρετήσει το κάλεσμα του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στους επενδυτές να εμπιστευθούν την Ελλάδα  και να τοποθετήσουν εδώ τα κεφάλαιά τους. Δεν μπορεί να διαφωνήσει, εκ των προτέρων, κανείς για τα δεδομένα που έθεσε παρουσιάζοντας μια προοπτική για το αύριο. Τη συμβιβαστική συμφωνία με τους δανειστές, τους χαμηλότερους δημοσιονομικούς στόχους, τις δεσμεύσεις που ανέφερε για την ελάφρυνση του χρέους.

Ή ακόμα τη δημιουργία συνεργειών ανάμεσα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ή το γεωστρατηγικό ρόλο της Ελλάδας που μπορεί να καταστεί ενεργειακός και διαμετακομιστικός κόμβος. Το τηλεοπτικό του μήνυμα στο Annual Capital Link Invest in Greek Forum, θα περίμενε, όμως, κανείς να περιλαμβάνει πέρα από τα γνωστά, παραπάνω τοποθετήσεις για το πώς δημιουργείται και για το πώς θα δημιουργηθεί ένα σταθερό επενδυτικό φιλικό περιβάλλον. Η αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας και η φορολογική μεταρρύθμιση ως έννοιες και ως πολιτική πρέπει να ερμηνευτούν, να εμπλουτιστούν με συγκεκριμένες δράσεις, συγκεκριμένα κίνητρα.

Οι ξένοι και οι Έλληνες επενδυτές χωρίς αυτά και χωρίς μια ξεκάθαρη πολιτική βούληση από την οποία θα λείψουν τα προσκόμματα και ο χορός των διαφωνιών δεν πρόκειται να πεισθούν. Πολύ περισσότερο όταν σ’ αυτό το success story της νέας εκδοχής, για πολιτικούς λόγους, προφανώς, προστίθεται η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Το μέτρο είναι σωστό, αλλά δεν αφορά τις νέες επενδύσεις. Τα κεφάλαια που περιμένουμε. Αλλά είναι εκείνα που μπορούν να αποτελέσουν τον μαγνήτη για υγιή και όχι κερδοσκοπικά κεφάλαια στη χώρα.

Η ανάγκη ενός επενδυτικού νόμου, το ζητούμενο των κινήτρων, το σταθερό φορολογικό πλαίσιο επί του οποίου δεν γίνεται ποτέ ούτε μια αναφορά. Πολύ περισσότερο σε όλα αυτά επιβάλλεται να προστεθούν το σταθερό πολιτικό περιβάλλον και το πραγματικό ξεκαθάρισμα για το ποιες επενδύσεις θέλουμε στην Ελλάδα. Είναι μακρύς ο κατάλογος των διαφορετικών τοποθετήσεων κυβερνητικών στελεχών που ηθελημένα ή αθέλητα δίνουν αρνητικά μηνύματα στη διεθνή κοινότητα και στους επενδυτές να τοποθετηθούν στη χώρα. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Να θυμηθούμε τον ΟΠΑΠ, τον Αστέρα της Βουλιαγμένης, τις Σκουριές στη Χαλκιδική; Τον πόλεμο για το Ελληνικό; Τα αεροδρόμια;

Ακόμα και τώρα που η κυβέρνηση έβαλε την υπογραφή της στο νέο Μνημόνιο για μια σειρά αποκρατικοποιήσεων, ακόμα και τώρα που ολοκληρώθηκε η σύμβαση για την παραχώρηση των περιφερειακών αεροδρομίων (πρόκειται για μία προσφορά μαμούθ), ο αρμόδιος υπουργός Υποδομών κ. Χρ. Σπίρτζης εμφανίστηκε να διαφωνεί. Υπέγραψε με πόνο καρδιάς , όπως είπε και έβαλε μάλλον εκ των υστέρων στο τραπέζι άλλες λύσεις που έπρεπε να είχαν βρεθεί. Δεν κρίνουμε πολιτικά το θέμα γιατί και εξ’ αυτού υπάρχει ερώτημα. Το θέτουμε διαφορετικά. Ποιο μήνυμα δίνουμε ως χώρα με τέτοιου είδους τοποθετήσεις στους υποψήφιους επενδυτές; Μια σειρά λαθών και άστοχων επιλογών εδώ και χρόνια έχουν φέρει ως αποτέλεσμα λίγες πραγματικές επενδύσεις και μια πραγματική παρέλαση από τα κοράκια.

[ΠΗΓΗ: DEAL NEWS, του Παύλου Δημητριάδη, 18/12/2015]

Χειρότερο ακόμη και από το να μας κοροϊδεύουν είναι να μη μας κοροϊδεύουν, ήτοι να πιστεύουν ότι μια χώρα μπορεί να πάει μπροστά με τον ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίζει αποκρατικοποιήσεις και τον ΣΥΡΙΖΑ να τις υπονομεύει. Εν τω μεταξύ, διαβάζουμε πως τρεις υπουργοί πήγαν στη Νέα Υόρκη για αναζήτηση επενδυτών. Καλά να περάσουν, γιατί με τα μυαλά που κουβαλούν επενδύσεις δεν πρόκειται να φέρουν…

Ενώ η κυβέρνηση προϋπολογίζει για το2016 έσοδα 1,5-2 δισ. ευρώ από αποκρατικοποιήσεις, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σαλπίζουν την αντίσταση σ’ αυτές. Όχι τη δική τους. Σιγά μην καταψηφίσουν μέτρα και κινδυνέψει να χάσει η «Πρώτη Φορά» την εξουσία και όλα τα καλούδια που τη συνοδεύουν. Αλλά των άλλων. Έτσι, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ, Γιώργος Κυρίτσης, με άρθρο του, το οποίο τιτλοφορεί «Όπου δεν φτάνει η κυβέρνηση, μπορεί να πάει το κίνημα» υποστηρίζει ότι «η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να εφαρμόσει τη συμφωνία για τα αεροδρόμια. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι τοπικές κοινωνίες ή η Αυτοδιοίκηση ή οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει την ίδια πορεία. Στην Κέρκυρα, φερ’ ειπείν, αποφασίστηκε από την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων n διενέργεια τοπικού δημοψηφίσματος κατά του μοντέλου παραχώρησης του αεροδρομίου» (Αυγή 12.12.2015). Τι ωραία! Ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ είναι μνημονιακός και ο κινηματικός ΣΥΡΙΖΑ αντιμνημονιακός. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίζει αποκρατικοποιήσεις και οι αυτοδιοικητικοί του ΣΥΡΙΖΑ με μαϊμού δημοψηφίσματα θα τις καταψηφίζουν. Η εξουσία ολάκερη και η διαμαρτυρία χορτάτη.

Το δημοψήφισμα του πρώην κνίτη και νυν συριζαίου περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων κ. Θ. Γαλιατσάτου δεν είναι απλώς αντιδημοκρατικό. Τα κρατικά αεροδρόμια είναι ιδιοκτησία όλων των Ελλήνων και συνεπώς μόνο με κυβερνητικές αποφάσεις ή με ένα πανελλήνιο δημοψήφισμα μπορεί να κριθεί n τύχη τους. Χρησιμοποιούν δε και… «τεχνοφασιστικές μεθόδους». Η ψηφοφορία γίνεται ηλεκτρονικούς και ουδείς του ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρεται για την… «εκτροπή».

Τα ανέκδοτα όμως της «Πρώτης Φοράς» δεν έχουν τελειωμό και τα περιγράφει εναργώς στο κείμενό του o βουλευτής κ. Κυρίτσης: «Υπάρχουν, επίσης, εκτός του δημοψηφίσματος και ένδικα μέσα, κινηματικά μέσα, διάφοροι δημοκρατικοί τρόποι για να εκφράσει κανείς ατομικά ή συλλογικά την άποψή του και να αντιπαλέψει μια “φορετή” πολιτική απόφαση (σ.σ. όπως της παραχώρησης των αεροδρομίων). Ιδωμεν….»

Δεν γνωρίζουμε αν σε αυτά τα κινηματικά μέσα συμπεριλαμβάνονται και η τρομοκρατία που έζησαν στη Χαλκιδική. Να θυμηθούμε πως ο επικεφαλής του αγώνα κατά των χρυσωρυχείων κ. Τόλης Παπαγεωργίου δημόσια ανακοίνωσε, σε εκδήλωση στη Θράκη, ότι «όταν υπήρχε γεωτρύπανο σε μας, πηγαίναμε και το καίγαμε… Δεν δούλεψε γεωτρύπανο σε μας, όλα τα κάψαμε και τα ανατινάξαμε. Οταν ξεκινήσει γεωτρύπανο να δουλεύει στις Σάπες ή στο Πέραμα, πρέπει εμείς να είμαστε εκεί… Και από τη στιγμή που θα έρθουν τα ΜΑΤ το παιχνίδι το έχουν χάσει.»

Το ερώτημα όμως είναι άλλο. Όλα αυτά που περιγράφει ο κ. Κυρίτσης ως ένδικες , κινηματικές (δημοκρατικές και μη) μεθόδους τις εφάρμοζε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Για ποιον λόγο έπρεπε να γίνει κυβέρνηση; Για να πονάει ο κ. Χρήστος Σπίρτζης; Είναι γλυκό το πιοτό της εξουσίας, αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν μεθύσει. Χειρότερο ακόμη και από το να μας κοροϊδεύουν είναι να μη μας κοροϊδεύουν, ήτοι να πιστεύουν ότι μια χώρα μπορεί να πάει μπροστά με τον ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίζει αποκρατικοποιήσεις και τον ΣΥΡΙΖΑ να τις υπονομεύει. Εν τω μεταξύ, διαβάζουμε πως τρεις υπουργοί πήγαν στη Νέα Υόρκη για αναζήτηση επενδυτών. Καλά να περάσουν, γιατί με τα μυαλά που κουβαλούν επενδύσεις δεν πρόκειται να φέρουν…

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, του Πάσχου Μανδραβέλη, 16/12/2015]

Μια από τις πλέον antigold στρατευμένες «δημοσιογράφους» του συριζαϊκού τύπου, η γνωστή μας Ντίνα Δασκαλοπούλου, ξαναχτύπησε… Αυτή τη φορά με άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών, το οποίο τιτλοφορείται «Σοβαρές παραβάσεις στις Σκουριές» και έχει υπότιτλο «Σωρεία παραβιάσεων της Ελληνικός Χρυσός διαπιστώνει το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων»!!! Δηλαδή σαν να μας λέει ««Σωρεία παραβιάσεων της Ελληνικός Χρυσός διαπιστώνει ο Αποστόλης, και ο κολλητός»….

Και ακολουθεί η …επιστημονική τεκμηρίωση: «Το Παρατηρητήριο χρησιμοποίησε τη μέθοδο της φωτοαποτύπωσης με εναέρια μέσα και επίγεια ραδιοσήμανση στην ευρύτερη περιοχή ανάπτυξης του Υποέργου Σκουριών, σε επιφάνεια 8.000 στρεμμάτων». Σε ελεύθερη μετάφραση, χρησιμοποιήσαμε drone με φωτογραφική μηχανή και ένα GPS χειρός…

Μέσα στο μείγμα απιθανολογίας και μπουρδολογίας που συνοδεύει την «τεκμηρίωση» της «έρευνας» του Τόλη, αναφέρεται και ότι «ένα πλήθος φωτογραφημένων χαρακτηριστικών και δραστηριοτήτων πέριξ και εντός του ορύγματος παραπέμπουν σε πολύ πιθανή απόληψη μετάλλων (χαλκού και χρυσού) με τη χρήση της μη αδειοδοτημένης μεθόδου της εκχύλισης (leaching). Οπως τονίζει το Παρατηρητήριο, εάν αυτό διαπιστωθεί από τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές, θα αποτελεί σοβαρή παράβαση των όρων αδειοδότησης και εν κρυπτώ σοβαρή επίσης περιβαλλοντική επιβάρυνση».

Εκτός δηλαδή από την μπουρδολογία έχουμε και σπέκουλα… Τι θα πει ρε παλληκάρια «ένα πλήθος φωτογραφημένων χαρακτηριστικών παραπέμπουν σε πολύ πιθανή απόληψη μετάλλων […]»; Πάλι εικασίες;

Και μια ερώτηση προς αρμόδιες υπηρεσίες και υπουργείο: Από πότε ένας ιδιώτης (και ειδικά ένας που βαρύνεται με κατηγορίες σχετικές με την υπόθεση των εκτρόπων στα μεταλλεία Κασσάνδρας), υποκαθιστά τις αρμόδιες υπηρεσίες και όχι μόνο εκτελεί αυθαίρετα δική του «έρευνα», αλλά την παρουσιάζει και σε υπουργούς οι οποίοι την δέχονται και δηλώνουν πως «θα την μελετήσουν»; Να περιμένουμε απάντηση, ή άδικα;