Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε επώνυμα σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης και είναι χαρακτηριστικό της κατάστασης που υπομένουν καθημερινά όσοι εργαζόμενοι στα μεταλλεία κατοικούν στα “γαλατοκρατούμενα χωριά” του δήμου.
«Θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά και εκ μέρος όλων των συναδέλφων μας από τα ‘’γαλατοκρατουμενα’’ δημοτικά διαμερίσματα, για την υποστήριξη/συμπαράσταση στο μαρτύριο που περνάμε.
Αυτές τι μέρες η κατάσταση έχει οξυνθεί. Λάθος! Η ίδια είναι εδώ και 3 χρόνια σχεδόν. Απλά τώρα έγινε εμφανής λόγω τις επέκτασης πεδίου δράσης. Θα σας ενημερώσω επιγραμματικά για τα γεγονότα για να ξέρετε την μια και μόνη αλήθεια όσων ισχύουν ,αλλά μόνο αυτών που γίνονται τις τελευταίες μέρες (για πλήρη ενημέρωση των 3 χρόνων θα χρειαστεί τόμος). Από την Κυριακή των Βαΐων φυλάω σκοπιά στο μπαλκόνι του σπιτιού μου στην Ιερισσό ολο το βράδυ με πλήρη αμυντικό εξοπλισμό (κράνος –γυαλιά-χοντρά ρούχα- ψηφιακή-τηλέφωνο) για να προστατέψω την περιουσία μου .η οικογένεια μου έχει φυγαδευτεί πλέον σε σπίτι εκτός Ιερισσού. Δεν τολμώ να βγω βραδινές ώρες και με πάσα επιφύλαξη ψωνίζω τα απαραίτητα. Σε κάθε μου εμφάνιση τα γιουχαΐσματα είναι συνεχή. Ο γιος μου είναι μπ@στ…. Η γυναίκα μου πουτ@… και εγώ με την ευχή να πάθω καρκίνο στα αρχ….. είναι μερικές από τις ευχές τους. Με λίγα λόγια εξύβριση – απειλές – τρομοκρατία – κοινωνικός αποκλεισμός. όσα και να γράψω αν δεν το ζήσεις δεν το καταλαβαίνεις.
Το χειρότερο είναι πως δεν είναι αντιεξουσιαστές. είναι οι ίδιοι οι συντοπίτες μας και τους ξέρουμε και εμείς και η δημοτική αρχή και η αστυνομία και οι ‘’δίκαιοι αγωνιστές’’. Η αστυνομία έφυγε εσκεμμένα (προ καταστροφής του χώρου της) και σε κάθε κλήση για να μας καλύψει ακούω το: ‘’υπομονή και σύνεση , σας καταλαβαίνουμε’’ και εννοείτε πως δεν έρχονται. Υπάρχει ένα καλομελετημένο σχέδιο συμφερόντων με θύματα τους εργαζομένους.
Σας ζηλεύω όλους καλοπροαίρετα βέβαια, που όταν σχολάτε πάτε στα σπίτια σας, έχετε την όποια ηρεμία και χαρά , φτιάχνεται τα ημερήσια πλάνα , πάτε για καφέ με οικογένεια και φίλους και γενικά ζείτε την καθημερινότητα. Εγώ τα έχω χάσει πλέον.
Και αν κλείσει η επένδυση καταλαβαίνεται νομίζω ποιο/α μαύρο πρόβατο θα πάει για σφαγή…….
Ξαναευχαριστουμε και από εδώ και πέρα εύχομαι σε έναν επιτυχή αγώνα αλλά…, θα παρακαλούσα όλους τους συναδέλφους μου να είναι παρών στον αγώνα και να σταματήσουν να ‘’συμμετέχουν’’ από τον καναπέ. Δεν με ενδιαφέρει από πού κατάγεστε και από πού ήρθατε ˙ πλέον ανήκετε στην τοπική κοινωνία του δήμου Αριστοτέλη και πρέπει να προασπιστούμε το κοινό μας συμφέρον και όλοι μαζί ας γίνουμε επί της ουσίας φύλακες του περιβάλλοντος και της εργασίας μας.»
Τι να σχολιάσει κανείς… Ανώνυμοι της μειοψηφίας καίνε περιουσίες μεταλλωρύχων οι οποίοι ποτέ δεν κάλυψαν τα πρόσωπά τους… Σκεφθείτε να συνέβαινε το ανάποδο: 2.000 εργαζόμενοι και άλλοι τόσοι αλληλέγγυοι να έβγαιναν στην Χαλκιδική και να κατάστρεφαν antigold περιουσίες… Αλλά οι μεταλλωρύχοι με τα καθαρά πρόσωπα ποτέ δεν κατέφυγαν σε τέτοιες ενέργειες. Αυτά τα γνωρίσαμε από το «κίνημα», τους εισαγόμενους μπαχαλάκηδες και τους κουκουλοφόρους αλληλέγγυους με τους οποίους βέβαια συντάσσονται (ευθαρσώς ή έμμεσα) τόσο η κυβέρνηση, όσο και ο δήμος μας…