[…] Ο δήμαρχος Αριστοτέλη, Γιάννης Mίχος λέει ότι η νέα δημοτική αρχή είναι αντίθετη μόνο στην επέκταση στις Σκουριές, όχι στη διατήρηση της παραδοσιακής μεταλλευτικής δραστηριότητας στα παλιά ορυχεία. «Μπορεί ίσως μια εταιρεία να θεωρεί καλύτερο επενδυτικό κομμάτι τις Σκουριές, αλλά αυτό δεν ταιριάζει με την ανάπτυξη του τόπου. Δεν θεωρώ ότι η περιοχή πρέπει να μπει σε μια απλούστευση του τύπου ή όλα ή τίποτα», λέει. Στην Ελληνικός Χρυσός όμως εξηγούν ότι χωρίς τις Σκουριές το έργο της Ολυμπιάδας δεν θα είναι βιώσιμο. «Πνίγοντας τις Σκουριές πνίγεται και το υπόλοιπο έργο» λέει ο κ. Θεοδωρακόπουλος.
«Η πολιτεία έχει εγκρίνει ένα επενδυτικό σχέδιο ενιαίο. Δεν μπορεί να αφήσει το ένα και να κρατήσει το άλλο» λέει ο πρώην δήμαρχος Αριστοτέλη, Χρήστος Πάχτας. Εξηγεί ότι αν λειτουργούν μόνο τα παλιά μεταλλεία, η περιοχή θα αντιμετωπίσει τον ίδιο κίνδυνο που είχε όταν πτώχευσε παλιότερα εκεί ο Μποδοσάκης. «Όταν είναι θετική η διαμόρφωση τιμών στα μέταλλα θα δουλεύουν τα μεταλλεία και όταν θα είναι αρνητική θα κλείνουν. Δεν το θέλουμε αυτό για κοινωνικούς λόγους. Πρέπει να είναι ενοποιημένο το επενδυτικό σχέδιο για να έχει μακροχρόνια βιωσιμότητα η επένδυση» λέει ο κ. Πάχτας.
Ο κ. Τόλης Παπαγεωργίου πιστεύει ότι αν αναστραφεί το επενδυτικό σχέδιο, όπως διεκδικεί ο ίδιος, η ΕΙ Dorado θα φύγει. Υποστηρίζει ότι 600-700 μεταλλωρύχοι θα μπορούσαν να απασχοληθούν άμεσα στα έργα αποκατάστασης και τα υπόλοιπα μεταλλεία αφού ακολουθήσουν φθίνουσα πορεία θα μπορούσαν να κλείσουν και η περιοχή να στραφεί οικονομικά στον τουρισμό και την αγροτική παραγωγή.
«Εμείς μεγαλώσαμε εδώ πέρα, πονάμε την περιοχή. Εγώ όμως δεν, θέλω να πάω στο ΕΣΠΑ. Ποιός θα μου δώσει δουλειά; Να γίνω μελισσοκόμος; Η περιοχή μας έχει πάρα πολλούς ήδη. Έχει και συνεταιρισμούς για ξύλα. Πόσοι θα πάνε εκεί, πόσοι θα κάνουν τους αγρότες;» λέει ο κ. Καραντώνας, μεταλλωρύχος.
Η Καθημερινή ζήτησε από τον αρμόδιο υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης διευκρινίσεις για το τι πραγματικά σκοπεύει να κάνει η νέα κυβέρνηση με την επένδυση και τους εργαζόμενους. Ο κ. Λαφαζάνης όμως δεν θέλησε να δώσει παραπάνω πληροφορίες και παρέπεμψε στις προγραμματικές του δηλώσεις, τις οποίες εκπρόσωποι των εργαζομένων είχαν βρει γενικές και μη ικανοποιητικές.
Όσο η πολιτεία πάντως δεν γίνεται συγκεκριμένη, το χάσμα στην κοινωνία της βορειοανατολικής Χαλκιδικής συνεχίζει να βαθαίνει. Σε αυτά τα μέρη οι κάτοικοι εξακολουθούν να μιλούν για Βόρειους , Νότιους και εκατέρωθεν απειλές. Μεταλλωρύχοι έχουν μετοικήσει από την Ιερισσό ή αποφεύγουν να την επισκέπτονται. Καφενεία σε άλλα χωριά χρωματίστηκαν σε υπέρ και κατά των μεταλλείων, αρραβώνες χάλασαν, συγγενείς δεν ανταλλάσσουν λέξη. Υπάρχει και οικογένεια στην οποία ο ένας γιος εργάζεται στα μεταλλεία και ο άλλος είχε συλληφθεί σε επεισόδια κατά της εξόρυξης χρυσού. Δεν είναι λίγοι αυτοί που μιλούν πλέον για τοξική συμβίωση. Στη Μ. Παναγιά, όπου οι ντόπιοι είναι μοιρασμένοι, ένας αστυνομικός, κάτοικος του χωριού, είπε στην Κ: «Εδώ ούτε ο ΠΑΟΚ μας ενώνει»…
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 22/02/2015