Το ερώτημα του τίτλου της σημερινής αναρτήσεως μας είναι βέβαιο, πως στριφογύρισε στο μυαλό εκατοντάδων αναγνωστών και αναγνωστριών, που έτυχε να διαβάσουν, είτε σε εμάς, είτε σε άλλα ενημερωτικά site και blog τα στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα η μεταλλευτική εταιρεία αναφορικά με τους οικονομικούς πόρους που διαθέτει για τους ανθρώπους – εργαζόμενους της, τόσο για την βελτίωση των μισθών τους, όσο και για την βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους.
Τα στοιχεία, αν μη τι άλλο, είναι εντυπωσιακά και δίνουν την γεύση μιας πολύ διαφορετικής Ελλάδας από εκείνη που ζήσαμε μέσα στην προηγούμενη δεκαετία των μνημονίων, που έφερε την αιμορραγία φυγής 600.000 Ελληνίδων και Ελληνίδων στο εξωτερικό.
Σε εμάς προσωπικά προξένησαν τεράστια εντύπωση 2 στοιχεία από τον πίνακα που έδωσε στη δημοσιότητα ο “Ελληνικός Χρυσός”. Το πρώτο στοιχείο αφορούσε την απόδοση πριμ παραγωγικότητας προς τους εργαζομένους το οποίο για το 2023 ήταν 5.100.000 ευρώ!
Ένα πολύ μεγάλο ποσό που αναλογικά φουσκώνει αρκετά προς τα πάνω τις ετήσιες απολαβές κάθε εργαζόμενου και είναι εξτρά από τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα, επιδόματα αδειών και δωροεπιταγές. Βασικές απολαβές που είναι ήδη πολύ υψηλότερες σε σχέση με την υπόλοιπη αγορά εργασίας και οποίες από το 2012 όταν και ανέλαβε η μητρική Eldorado Gold μέχρι και σήμερα έχουν αυξηθεί σε ποσοστό 30%.
Μπορεί να αναλογιστεί κάποιος, γιατί μηνιαίο εισόδημα – οξυγόνο μιλάμε σε μια χρονική περίοδο που οι λοιποί οικογενειάρχες αγκομαχούν μετά τις πρώτες 10 μέρες κάθε μήνα, καθώς ο μισθός τους ροκανίζεται από την ακρίβεια; Δεν μας αρέσει η προχειρότητα, αλλά σίγουρα μιλάμε για πάνω από 2.000 ευρώ το μήνα, τα οποία και αυτά δεν αρκούν στις μέρες μας για μια 4μελή οικογένεια, αλλά σίγουρα είναι πολύ καλύτερα από τα 800 ευρώ και τα 1.000 ευρώ.
Το σημαντικότερο όλων, κατά τη γνώμη μας είναι ότι αυτή η ευημερία δεν συντελείται σε ένα από τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας, αλλά στην περιφέρεια και ειδικότερα στην Κεντρική Μακεδονία και πιο συγκεκριμένα στην ΒΑ Χαλκιδική και στον ιστορικό από κάθε άποψη Δήμο Αριστοτέλη, που παρά τις υψηλές τουριστικές επιδόσεις του, δεν μπορεί να ξεφύγει από τα δυσκολότερα που προκαλούν η ευρύτερη αποβιομηχάνιση και υποπαραγωγή που συντελείτε με απόλυτη συνέπεια στην πατρίδα μας.
Το δεύτερο στοιχείο που μας εντυπωσίασε αφορά από κοινού, τα χρήματα και τον χρόνο που δαπάνησε η “Ελληνικός Χρυσός” για την αναβάθμιση της ασφάλειας και της υγιεινής των 1.900 πλέον εργαζομένων της, με τους 600 εξ αυτών να έχουν προστεθεί τον τελευταίο χρόνο, χάρη στις εργασίες ολοκλήρωσης του μεταλλείου των Σκουριών.
Η “Ελληνικός Χρυσός” μόνο το 2023 δαπάνησε επιπλέον 2,5 εκατομμύρια ευρώ για την αναβάθμιση κάθε είδους εξοπλισμού, που συμβάλλει στην ενίσχυση της ασφάλειας του προσωπικού της και παράλληλα αφιέρωσε 26.449 ώρες στην εκπαίδευση των εργαζομένων, έτσι ώστε στο πλαίσιο της πρόληψης να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι που μπορεί να προκύψουν μέσα σε ένα μεταλλείο.
Για να αντιληφθεί κάποιος πόσο μεγάλη είναι έμφαση που δίνεται στον τομέα της ασφάλειας από την “Ελληνικός Χρυσός” και πόσο μεγάλος αντίστοιχα είναι ο αριθμός “ωρών εκπαίδευσης” αρκεί να αναφέρουμε πως για το 2022 και τα 30 μέλη του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ) δαπάνησαν όλοι μαζί 43.152 ώρες για την εκπαίδευση των εργαζομένων τους.
Αυτά τα στοιχεία, κατά τη γνώμη μας, θα έπρεπε να δίνονται στην δημοσιότητα από τις ίδιες τις εργασιακές ενώσεις, όχι για λόγους που έχουν να κάνουν με την προβολή των εταιρειών, αλλά για λόγους που έχουν να κάνουν με την παρακίνηση και άλλων υγειών εταιρειών να προχωρήσουν σε ανάλογες έμπρακτες κινήσεις στήριξης, ανταπόδοσης και σεβασμού προς τους εργαζομένους τους.
Για να ανεβεί το επίπεδο των εργασιακών σχέσεων στην χώρα μας και να φτάσει κάποια στιγμή τα επίπεδα εκείνων των χωρών που κρατούν λαμπρά ελληνικά μυαλά και χέρια μακριά από την πατρίδα τους.
Μέχρι να συμβεί αυτό, θα επιθυμούσαμε να μάθουμε με τα τωρινά στοιχεία, αν η “Ελληνικός Χρυσός” είναι ένας καλός ή ο καλύτερος εργοδότης στη Βόρεια Ελλάδα ή και σε ολόκληρη την Ελλάδα.
[ΠΗΓΗ: https://politesaristoteli.blogspot.com/, 13/6/2024]
Καθοριστική συνεισφορά στην τοπική απασχόληση και οικονομία της ΒΑ Χαλκιδικής
Πάνω από 28% η αύξηση των θέσεων εργασίας και περισσότερα από 30 εκατ. ευρώ σε τοπικούς προμηθευτές κατά την τελευταία διετία.
Έχει διαπιστωθεί εδώ και πολύ καιρό η κρισιμότητα της απεξαρτοποίησης των ευρωπαϊκών χωρών από αλυσίδες προμήθειας κρίσιμων και στρατηγικών πρώτων υλών οι οποίες δεν ελέγχονται επαρκώς από την ίδια της Ε.Ε. Το γεγονός ότι στη διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών η παραγωγή ορυκτών πρώτων υλών στην Ευρώπη έχει μειωθεί κατά το 1/3, ενώ την ίδια περίοδο οι εισαγωγές αγαθών από τρίτες χώρες έχουν τετραπλασιαστεί (!), είναι ενδεικτικό της κατάστασης και της ανάγκης άμεσης αντίδρασης. Η κρισιμότητα της αυτάρκειας σε πρώτες ύλες είναι πλέον αναγνωρισμένη σε ανώτατο επίπεδο μέσα από την πρόσφατη πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την Πράξη Critical Raw Materials Act (CRMA), η οποία –κατά γενική ομολογία–, κινείται προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά από μόνη της δεν αρκεί.