Παρά τα καλά λόγια των δανειστών και τους διθυράμβους της κυβέρνησης κάθε μέρα που περνά χρηματιστήριο και οικονομία προεξοφλούν επιδείνωση της κατάστασης στη χώρα.
Είναι χαρακτηριστικό πως παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες τόσο του πρωθυπουργού όσο και της κυβέρνησης, μετά το Καλοκαίρι, να παρουσιάσουν ένα φιλικό πρόσωπο στην επιχειρηματικότητα, οι επενδύσεις που φεύγουν από τη χώρα είναι περισσότερες από αυτές που έρχονται.
Την εβδομάδα που πέρασε δυο εμβληματικές επενδύσεις στη χώρα που δεν αφορούν ιδιωτικοποιήσεις κρατικών μονοπωλίων, οι Σκουριές και το Ελληνικό, εμφάνισαν πάλι αρνητική τροπή, παρά τις προσπάθειες της ηγετικής ομάδας της κυβέρνησης να κλείσουν τις ανασταλτικές εκκρεμότητες.
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα μετά την “κωλοτούμπα” του 2015 βρίσκεται διαρκώς μπροστά στο τέρας που εξέθρεψε ως αντιπολίτευση προκειμένου να φτάσει στην εξουσία. Εκατοντάδες θεσμοί, “παραθεσμοί” και ομάδες συμφερόντων εθισμένοι στην ευημερία με δανεικά προσπαθούν να εμποδίσουν οποιαδήποτε προσπάθεια οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας.
Η Ελλάδα χρόνο με το χρόνο στη μεταπολίτευση έχει καταστεί μια μη κυβερνήσιμη χώρα. Η ανάληψη της εξουσίας από ένα κόμμα της “παλαβής” αριστεράς απλά αποτελεί την ολοκλήρωση της “μπαχαλοποίησης” της μεταπολίτευσης.
Όσοι πιστεύουν πως ο όρος “παλαβή” αποτελεί υπερβολή ας αναλογιστούν τι είδους κυβέρνηση έβγαζε από τις φυλακές εκατοντάδες αμετανόητους δολοφόνους επειδή οι φυλακές αντιμετώπιζαν προβλήματα συμφόρησης.
Όποιος καταλαβαίνει από οικονομικά είναι σε θέση να αντιληφθεί πως τα ίδια κάνουν και στην οικονομία και την εξωτερική πολιτική και την άμυνα.
Την περασμένη εβδομάδα ο Elon Musk της Tesla βρισκόταν στην Τουρκία προκειμένου να συζητήσει τις προϋποθέσεις για μια μεγάλη επένδυση που θέλει να κάνει η εταιρεία. Στην Ελλάδα είναι αδιανόητη οποιαδήποτε σοβαρή επένδυση για πολλούς και ποικίλους λόγους…
Κάποιος ανεπάγγελτος αφελής περί τα οικονομικά μπορεί να πιστεύει πως αρκεί να δηλώνει ένας πρωθυπουργός πως διάκειται θετικά προς τις ιδιωτικές επενδύσεις για να προκύψουν επενδύσεις στη χώρα.
Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική.
Για να προκύψει σοβαρό επενδυτικό ενδιαφέρον χρειάζονται μερικές προϋποθέσεις, όπως:
α) Πολιτική σταθερότητα
β) Ελκυστική φορολογία και κυρίως φορολογική σταθερότητα
γ) Ανθρώπινο κεφάλαιο
δ) Κεφάλαιο (τραπεζικός τομέας ικανός να το προσφέρει)
ε) Αποτελεσματικό δημόσιο με χαμηλές επιδόσεις διαφθοράς
ζ) Δικαιοσύνη
η) Νομισματική σταθερότητα
Στην κλίμακα με άριστα το 10 η Ελλάδα παίρνει πολύ κάτω από τη βάση του 5 σχεδόν σε όλες τις προϋποθέσεις. Ίσως ο μοναδικός τομέας που παίρνει πάνω από τη βάση είναι η νομισματική σταθερότητα λόγω του Ευρώ.
Είναι αστείο να μιλάμε για πολιτική σταθερότητα στη χώρα όταν η βασική στρατηγική της σημερινής κυβέρνησης είναι πως θα σκάσει η οικονομία στα χέρια της επόμενης και πως θα την οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές.
Η φορολογία στη χώρα θυμίζει “Κατσαπλιαδιστάν” και όχι Ευρώπη. Το ανθρώπινο κεφάλαιο καθώς τα σύνορα είναι ανοιχτά έχει δραπετεύσει. Το δημόσιο θυμίζει τη σπηλιά του Αλή-Μπαμπά και της συμμορίας τους. Η δικαιοσύνη δεν λειτουργεί καθώς χρειάζονται 5-10 χρόνια να τελεσιδικήσει μια υπόθεση.
Η Ελλάδα με μαθηματική ακρίβεια οδηγείται σε μια περιπέτεια ανάλογη με αυτή που πέρασαν στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης μετά την κατάρρευση της σοβιετίας.
Την τελευταία δεκαετία οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης καλύπτουν τη χαώδη οικονομική διαφορά που τις χώριζε με την Ελλάδα. Κάποιες όπως η Σλοβακία, η Τσεχία, η Πολωνία την έχουν ξεπεράσει κιόλας. Την επόμενη δεκαετία και αφού θα έχει προηγηθεί το σοκ η Ελλάδα θα αρχίσει να καλύπτει τη διαφορά με τις χώρες αυτές.
Η πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς στη μεταπολίτευση θα αφήσει πίσω ερείπια όπως αφήνει παντού η αριστερά όπου κυβερνά.
[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr , του Κώστα Στούπα, 13/11/2017]