Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, συναντήθηκε χθες, Τρίτη 28 Απρίλη, με αντιπροσωπείες του Εργατικού Κέντρου Χαλκιδικής και των Πρωτοβάθμιων Σωματείων Υπογειτών Μεταλλείων Κασσάνδρας και Επιφανείας «Αγία Βαρβάρα», στην έδρα της ΚΕ του Κόμματος, στον Περισσό. Στη συνάντηση συμμετείχαν ακόμα ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ και ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Εργατικού Συνδικαλιστικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ.
Οι εργαζόμενοι ενημέρωσαν την αντιπροσωπεία του ΚΚΕ για την κατάσταση στην περιοχή, τις προτάσεις και τις θέσεις των σωματείων τους για την εξασφάλιση της δουλειάς τους, για τις τραγικές ελλείψεις στην περιοχή στον τομέα της Υγείας, στις υπηρεσίες ελέγχου του ΙΚΑ για την Υγιεινή και Ασφάλεια και για τις μεγάλες ανατροπές, από τα μνημόνια και τους νόμους των κυβερνήσεων, στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα.
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας διαβεβαίωσε τους εργαζόμενους ότι το ΚΚΕ θα αγωνιστεί και μέσα στη Βουλή και έξω από αυτή, για την εξασφάλιση μόνιμης και σταθερής δουλειάς, με πλήρη δικαιώματα, για όλους τους εργαζόμενους. Σημείωσε ακόμα στις αντιπροσωπείες των εργαζομένων ότι το ΚΚΕ δεν παίζει στο παιχνίδι των ανταγωνισμών και των συμφερόντων ανάμεσα στα διαφορετικά τμήματα του κεφαλαίου, όπως π.χ. εκφράζεται στην περιοχή τους ανάμεσα στο βιομηχανικό και το τουριστικό κεφάλαιο, ούτε είναι υπέρ ενός μονοπωλιακού ομίλου και επιχειρηματία και κατά ενός άλλου. Ένα παιχνίδι που άλλες πολιτικές δυνάμεις παίζουν στην πλάτη των εργαζομένων.
Ο Γενικός Γραμματέας επισήμανε στους συνδικαλιστές ότι οι εργαζόμενοι είτε δουλεύουν στο χρυσό είτε στα μεταλλεία είτε στον τουρισμό είτε είναι αυτοαπασχολούμενοι δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα και πως κοινός αντίπαλός τους είναι τα μονοπώλια, η εξουσία τους, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις τους.
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας ενημέρωσε τους εργαζόμενους ότι το ΚΚΕ θεωρεί πως η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου, όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, είναι όχι μόνο αναγκαία, αλλά και κατέχει δεσπόζουσα θέση στο πρόγραμμά του η κοινωνικοποίηση όλου αυτού του πλούτου. Με κεντρικό σχεδιασμό και εργατική – λαϊκή εξουσία, όπου ο λαός θα είναι πραγματικά νοικοκύρης στον τόπο του. Μόνο με μια τέτοια ανάπτυξη, που θα λειτουργεί με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων, θα μπορεί να εξασφαλίζεται ταυτόχρονα η αξιοποίηση του φυσικού πλούτου και η προστασία του περιβάλλοντος.

ΠΗΓΗ: http://respentza.blogspot.gr/, 28-04-2015

Με τον τίτλο  “Πού θα στηριχθεί η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας” η σημερινή έκδοση της εφημερίδας ΑΥΓΗ πρωτοτυπεί και μας αφήνει… άφωνους! Διαβάστε και θα καταλάβετε:

“…. Η ύπαρξη ορυκτού πλούτου μπορεί να γίνει ο βασικός πυλώνας για την επανεκκίνηση της βιομηχανίας και ουσιαστικό στοιχείο για την παραγωγική ανασυγκρότηση στη χώρα μας. Η εξόρυξη στην Ελλάδα αφορά κυρίως: α) Τα μεταλλικά ορυκτά, β) Τα βιομηχανικά ορυκτά, γ) Τα λιγνιτικά κοιτάσματα. Η συνολική αξία των αποθεμάτων ως ανεπεξέργαστο υλικό υπολογίζεται με βάση τις τιμές του 2011 για τα μεταλλικά ορυκτά σε 55 δισ. ευρώ, τα βιομηχανικά σε 55 δισ. ευρώ και ο λιγνίτης σε 128 δισ. Η περιγραφή αφορά τα τεχνικά εξορύξιμα ορυκτά αυτή τη στιγμή και δεν περιλαμβάνει τις σπάνιες γαίες ή αποθέματα, που υπάρχουν, αλλά δεν είναι οικονομικά προσοδοφόρα για εξόρυξη.

Αν συμφωνήσουμε σε αυτές τις παραδοχές, τότε η προστιθέμενη αξία που μπορεί να υπάρξει από τη μεταποίησή τους είναι σημαντικότατη και το τελικό οικονομικό αποτέλεσμα είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνο που αναφέρεται. Μια τέτοια προσέγγιση επιβάλλει μια άλλη, πολύ πιο προχωρημένη μελέτη, και γι’ αυτό εδώ θα προσπαθήσω να προσεγγίσω το συνολικότερο οικονομικό όφελος μόνο ενδεικτικά.

Ο οικονομικός ρόλος των ορυκτών πόρων είναι μεγαλύτερος από αυτόν που περιγράφεται, αν ληφθεί υπόψη η συμβολή τους γενικά στη μεταποίηση. Όλες οι πρώτες ύλες, όταν φθάνουν στο τελικό στάδιο παραγωγής και διάθεσης, όπως για παράδειγμα τα μεταλλικά είδη, έχουν πολλαπλάσια αξία από την αρχική μορφή τους, αλλά και η συμμετοχή σε άλλες αναπτυξιακές δραστηριότητες, όπως είναι οι κατασκευές, πολλαπλασιάζει την αξία τους. Κάποια από αυτά χαρακτηρίζονται στρατηγικά, όπως ο λατερίτης και ο χρωμίτης για την κατασκευή ανοξείδωτου χάλυβα, ο βωξίτης για το αλουμίνιο, οι σπάνιες γαίες για τις νέες τεχνολογίες…..

[…]

όλο το άρθρο εδώ:  http://www.avgi.gr/article/5433405/pou-tha-stirixthei-i-paragogiki-anasugkrotisi-tis-xoras

Ένας πραγματικός θησαυρός που φτάνει τα 80 δισ. εκτιμάται ότι κρύβεται στο ελληνικό υπέδαφος, σε χερσαίο και θαλάσσιο χώρο. Σε 30-40 δισ. υπολογίζεται επίσημα από τα ερευνητικά ινστιτούτα και τα αρμόδια υπουργεία ο  χωρίς τις σπάνιες γαίες, για τις οποίες οι πρώτες ανεπίσημες εκτιμήσεις ανεβάζουν την αξία τους σε 40 δισ. Εάν σε αυτά, προκειμένου να υπάρξει μια συνολική εικόνα του μεγέθους των εν δυνάμει φυσικών πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, προστεθούν και τα αναμενόμενα έσοδα από τα ελληνικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων, τα οποία υπολογίζονται από την κυβέρνηση σε 150 δισ. ευρώ σε βάθος 25-30 ετών, τότε μιλάμε γιο ένα πακέτο ύψους 230 δισ. Με άλλα λόγια, ένα ποσό που αντιστοιχεί σε 1,27 ΑΕΠ και στο 71,3% του δημόσιου χρέους, με βάση τα τελευταία στοιχεία (ΑΕΠ 2013:181 δισ., ύφος χρέους, στο τέλος φετινού εξαμήνου: 322,4 δισ.). Με εξαίρεση, βέβαια, τον συμβατικό ορυκτό πλούτο, για τον οποίο υπάρχουν λεπτομερή επιστημονικά δεδομένα που επιτρέπουν την οριοθέτησή του στην περιοχή των 30-40 δισ., στο κεφάλαιο των σπάνιων γαιών μόλις τον τελευταίο χρόνο γίνονται τα Μελλοντικά έσοδα υδρογονανθράκων και ορυκτός πλούτος αντιστοιχούν σε 1,27 ΑΕΠ και στο 71,3% του συνολικού χρέους πρώτα συγκροτημένα ερευνητικά βήματα. Επίσης, για τους υδρογονάνθρακες όλα δείχνουν ότι διαμορφώνεται ένα πολλά υποσχόμενο πεδίο, με τον διαγωνισμό για τον πρώτο γύρο παραχωρήσεων των 20 οικόπεδων σε Ιόνιο και Ν. Κρήτη (η υπογραφή των συμβάσεων τοποθετείται τον Οκτώβριο του 2015) να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον παγκόσμιων ενεργειακών κολοσσών (Total, BP, Edison, Exxon Mobil, Shell, Statoil, Gazprom neft, Anadarko Oil, Marathon Oil κ.α.). Ωστόσο, πέραν των αισιόδοξων δεδομένων της PGS, θα πρέπει να υπάρξουν γεωτρητικές έρευνες για να επιβεβαιωθεί η πραγματική δυναμικότητα των κοιτασμάτων. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς πάντως έχει επανειλημμένα αναφερθεί σε αποθέματα 4,7 τρισ. κ.μ. και ο αρμόδιος υπουργός ΠΕΚΑ σε έσοδα 150 δισ. σε βάθος χρόνου.

Σε κάθε περίπτωση, η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου κάθε μορφής, απαιτεί μακρόχρονες ερευνητικές και παραγωγικές διαδικασίες. Κάτι που αναδεικνύει και το Χάρτης με κάποια μόνο από τα μεταλλευματικά κοιτάσματα της χώρας μέγεθος της ολιγωρίας των κυβερνήσεων διαχρονικά, αφού ακόμη και στο πιο ώριμο πεδίο των μεταλλευτικών και λατομικών δραστηριοτήτων πέρασαν χρόνια μέχρι η Πολιτεία να προχωρήσει στα απαραίτητα θεσμικά βήματα (νέος Μεταλλευτικός Κώδικας), ενώ εκκρεμούν ακόμη πολλά. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο νυν ΥΠΕΚΑ Γ. Μανιάτης μιλούσε από το 2011 (ως υφυπουργός τότε) για επικείμενους διεθνείς διαγωνισμούς αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου. Ωστόσο, χρειάστηκαν τρία χρόνια μέχρι ολοκληρωθεί η καταγραφή (φέτος το Μάρτιο) και να εξαγγείλει προ ημερών ότι το προσεχές διάστημα θα προκηρυχθούν δημόσιοι διεθνείς διαγωνισμοί για ορισμένους από τους 20 Δημόσιους Μεταλλευτικούς Χώρους που κρίνονται ώριμοι, ενώ το ΙΓΜΕ προχωρεί σε επιβεβαίωση των αποθεμάτων για άλλους 11. Παράλληλα, με τη θεσμοθέτηση του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ορυκτές πρώτες ύλες η κυβέρνηση στοχεύει στην επιτάχυνση των διαδικασιών, που παρά τα μέτρα που έχουν ληφθεί παραμένουν χρονοβόρες για τους επενδυτές. Οι εκπρόσωποι του κλάδου ζητούν επίμονα την άμεση ψήφιση του λατομικού νομοσχεδίου καθώς και την εφαρμογή της Εθνικής Πολιτικής για τους ορυκτούς πόρους, με άμεση προτεραιότητα το χωροταξικό σχεδιασμό και την απλοποίηση της αδειοδότησης των έργων.

[ΠΗΓΗ: DEAL NEWS, 17/10/2014]

Τον μεγάλο θησαυρό σε σπάνιες γαίες, αξίας 40 δια ευρώ, που βρίσκεται κρυμμένος στα έγκατα της ελληνικής γης σχεδιάζει να φέρει στην επιφάνεια η κυβέρνηση, με τη Θράκη να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο καθώς είναι πλούσια σε κοιτάσματα σπάνιων γαιών. Οι σπάνιες γαίες που αποτελούν ένα ανεκτίμητης αξίας τμήμα του ορυκτού πλούτου, έχουν αποκτήσει τα τελευταία χρόνια πολύ μεγάλη γεωπολιτική, αλλά και οικονομική αξία. Η Ελλάδα, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Φινλανδία και η Γροιλανδία είναι οι πέντε χώρες που αναμένεται σε επόμενο στάδιο να στηρίξουν την ευρωπαϊκή βιομηχανία, παράγοντας σπάνιες γαίες καθώς μπορεί στη χώρα μας να μην παράγονται μέχρι σήμερα μέταλλα υψηλής τεχνολογίας όπως τιτάνιο, λευκόχρυσος, λίθιο, ρήνιο, ταντάλιο και σπάνιες γαίες (νεοδύμιο, δυσπρόσιο κ.λπ.), εντούτοις υπάρχει επάρκεια σε αδρανή δομικά υλικά και, παράλληλα, η χώρα είναι σημαντική παραγωγός βασικών μετάλλων αλλά και βιομηχανικών ορυκτών σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο εξορυκτικός κλάδος είναι ισχυρά εξωστρεφής, αφού οι εξαγωγές πρωτογενών και επεξεργασμένων υλικών αντιπροσωπεύουν πάνω από το 65% των πωλήσεών του, ενώ παράλληλα εταιρείες του κλάδου κατέχουν ηγετικές θέσεις στην ευρωπαϊκή, αλλά και στη διεθνή αγορά σε προϊόντα όπως βωξίτης, αλουμίνα, αλουμίνιο, νικέλιο, λευκόλιθος, καυστική μαγνησία, μπεντονίτης, περλίτης, ελαφρόπετρα, αταπουλγίτης, χουντίτης και μάρμαρα. Μάλιστα, η Ελλάδα, σε παγκόσμια κλίμακα, είναι η μοναδική χώρα παραγωγής χουντίτη, πρώτη χώρα παραγωγής περλίτη, δεύτερη χώρα παραγωγής κίσσηρης (ελαφρόπετρας) και μπεντονίτη, καθώς και πρώτη στην εξαγωγή προϊόντων λευκόλιθου μαγνησίτη στην Ε. Ε.

Η παγκόσμια ζήτηση σπάνιων γαιών αυξάνεται με ταχύτητες που κάθε χρόνο ξεπερνούν σε ρυθμό το 10%. Μάλιστα, μέσα σε μια μόλις δεκαετία, από τους 40.000 τόνους εκτοξεύτηκε στους 120.000 ετησίως, ενώ σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Περιβάλλοντος, την τελευταία πενταετία η ζήτηση αυξήθηκε κατά περίπου 55%. Οικονομικοί αναλυτές, εκτιμούν πως η αμερικανική, η ιαπωνική και η ευρωπαϊκή βιομηχανία δεν μπορούν να συνεχίζουν να υπάρχουν δίχως τις σπάνιες γαίες. Το 2010, το 97% των 130.000 τόνων των σπάνιων γαιών που εξορύσσονταν στον πλανήτη προέρχονταν από την Κίνα, η οποία έχει συγκεντρώσει και ένα μεγάλο μέρος της βαριάς βιομηχανίας. Σύμφωνα με τους ειδικούς το 2014 αναμένεται να υπάρξει έλλειμμα 40.000 τόνων σπάνιων γαιών παγκοσμίως, κι αυτό διότι θα παράγονται 160.000 τόνοι, παρόλο που η παγκόσμια ζήτηση έχει ξεπεράσει τους 200.000 τόνους. Η Θράκη έχει πυριγενή πετρώματα (σχηματισμένα από την τήξη μάγματος) τα οποία εκ της φύσεώς τους είναι πλούσια σε σπάνιες γαίες. Επιπλέον στην παράκτια ζώνη Αν. Μακεδονίας – Θράκης εκβάλλουν σημαντικά για τα ελληνικά δεδομένα ποτάμια (Στρυμόνας, Νέστος, Έβρος), τα οποία αποθέτουν στις εκβολές τους υλικά από τα παραπάνω πετρώματα δημιουργώντας εμπλουτισμένα αποθέματα σπάνιων γαιών. Επειδή τα υλικά αυτά είναι μεγάλου ειδικού βάρους, δεν μεταφέρονται σε μεγάλη απόσταση από τις ακτές, με αποτέλεσμα να βρίσκονται εντός των χωρικών υδάτων. Με βάση όλα αυτά, δεν αποτελεί έκπληξη ότι υψηλές συγκεντρώσεις Σπανίων Γαιών στην παράκτια ζώνη από την Καβάλα μέχρι τον Έβρο έχουν διαπιστωθεί ήδη από τη δεκαετία του ’80 από έρευνες που διεξήγε τότε το ΙΓΜΕ για την ανεύρεση τιτανίου και ζιρκονίου.

[ΠΗΓΗ: ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ, 16/09/2014]