Η απροκάλυπτη ψευδολογία συνεχίζεται αμείωτη από το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων. Ειδικά στην τελευταία του ανάρτηση τα ψευτοεπιχειρήματα και η ψευδοεπιστημονική ανάλυση ξεχειλίζει από την οθόνη του υπολογιστή μου καθώς τα διαβάζω…

Μάλλον ενόχλησε πολύ η θέση του Άκη Σκέρτσου, προέδρου του ΣΕΒ, ο οποίος δήλωσε σε συνέντευξή του στον 9.84 ότι: «Παρακολουθούμε τις εξελίξεις για την επένδυση Χρυσού. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες ξένες επενδύσεις στη χώρα. Η Κυβέρνηση οφείλει να έχει μια τελείως διαφορετική στάση στο θέμα και θεωρούμε ότι δίνονται λάθος μηνύματα στη διεθνή κοινότητα. Πιστεύω και ελπίζω ότι θα δοθεί μία διέξοδος στο θέμα».

Η αναγνώριση από τον ΣΕΒ πως η επένδυση στην ΒΑ Χαλκιδική είναι μια από τις μεγαλύτερες ξένες επενδύσεις στη χώρα και η θέση πως η κυβέρνηση ΟΦΕΙΛΕΙ να έχει μια τελείως διαφορετική στάση, προφανώς ενόχλησε, αλλά περισσότερο ενόχλησε η ευχή να δοθεί μια διέξοδος στο θέμα, διότι ως γνωστόν αν το θέμα λυθεί, πως θα επιβιώσουν οι antigold και το «κίνημα» της Χαλκιδικής; Από που θα παίρνει ψήφους η κα Ιγγλέζη, αν η δική της κυβέρνηση δώσει λύση; Πως θα εμφανίζεται ο κος Παπαγεωργίου υπέρμαχος του περιβάλλοντος και του εθνικού συμφέροντος;

Τόσο πολύ ενοχλήθηκε το Παρατηρητήριο, που ξεκίνησε να απαριθμεί τα έωλα επιχειρήματα που έχουν απαντηθεί ξανά και ξανά, πιστεύοντας ίσως πως με την επανάληψη, δεν μπορεί… όλο και κάποιος θα τα πιστέψει… Αποτέλεσμα; Να κυνηγάει το… ρεκόρ Γκίνες στην κατηγορία «πόσα ψέματα μπορεί κάποιος να πει σε μια παράγραφο»…

Ξεκινάει με την περίφημη εξαγορά της παλαιάς χρεωμένης εταιρείας γκρινιάζοντας για το τίμημα των 11 εκατ. ευρώ, παραλείποντας βέβαια να αναφέρει πως η Ελληνικός Χρυσός ανέλαβε όλες τις υποχρεώσεις της αποχωρούσας εταιρείας έναντι των εργαζομένων, αλλά και την δέσμευση να προσλάβει το εργατικό δυναμικό…

Φαίνεται επίσης πως ο κος Παπαγεωργίου συντάσσεται με την άποψη του κου Καμμένου όσον αφορά τον χαρακτηρισμό της μεθόδου flash smelting «απατεωνιά»(!), ξεχνώντας πως το μοναδικό χαρτί παγκοσμίως που ισχυρίζεται πως η μέθοδος είναι ανεφάρμοστη στην Χαλκιδική, είναι η περίφημη «απόφαση Σκουρλέτη», η οποία όλοι γνωρίζουν για ποιους λόγους εκδόθηκε τον Αύγουστο του 2015, μερικές μέρες πριν τις εκλογές, για να μπορέσει η κα Ιγγλέζη να επανεκλεγεί στην Χαλκιδική…

Και ακολουθεί βεβαίως η γνωστή μπουρδολογία περί κερδών που θα προέρχονται από την Ελλάδα αλλά «θα εξαφανίζονται με μαγικό τρόπο στον φορολογικό παράδεισο των Μπαρμπέιντος»(!!!). Εδώ υπάρχει και κατά μέτωπο επίθεση στα μέλη του ΣΕΒ και τον πρόεδρό του, αφού ο Τόλης σε μια άκρατη επίδειξη «μίσους» κατά των ιδιωτικών επενδύσεων σημειώνει πως «γιατί έτσι γίνονται σήμερα οι “επενδύσεις”, ξέρει από αυτά ο κ. Σκέρτσος γιατί και τα μέλη του συλλόγου του έτσι δουλεύουν»!!! (Δεν ήξερα πως ο κος Παπαγεωργίου έχει εμποτιστεί σε τέτοιο σημείο με τις εμμονές της «πρώτης φοράς αριστερά»…)

Συνεχίζει η τερατολογία με παράθεση στοιχείων & αριθμών» από τον Τόλη: Θα εξορυχθούν –λέει–, 360 εκατ. τόννοι μεταλλεύματος για να πάρει ο επενδυτής 0,5% Χαλκό και 0.5 γραμ. χρυσό στον τόννο και να αφήσει στο πρώην δάσος 360 εκατ. τόνους τοξικών αποβλήτων… Πάλι –σκοπίμως– η μισή αλήθεια… Καμία αναφορά στο ότι το μετάλλευμα αυτό θα εξορυχθεί σε βάθος χρόνου που αγγίζει την τριακονταετία, και βέβαια καμία αναφορά στην παράλληλη αποκατάσταση που θα υλοποιείται συνεχώς καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της επένδυσης.

Και η φοβερή ανάρτηση συνεχίζει… Επαναλαμβάνει πως η μέθοδος μεταλλουργίας «δεν δουλεύει» – και αφού το είπε ο Σκουρλέτης ποιοι είμαστε εμείς να το αμφισβητήσουμε; Μόνο παιδιά να το πούμε και στις άλλες Ευρωπαϊκές μεταλλουργίες που εφαρμόζουν τη μέθοδο, να σταματήσουν, διότι εδώ, στην Ελλάδα, αποφασίσαμε πως «δεν δουλεύει»…

Α, και ο κος Παπαγεωργίου ερμηνεύει –για όσους από εμάς τους μικρόνοες δεν το καταλάβαμε–, και το τι εννοούσε ο Υπουργός Σταθάκης όταν δήλωσε ότι «χωρίς μεταλλουργία δεν αξίζει τον κόπο η επένδυση» Για να μάθουμε όλοι, ο Σταθάκης εννοούσε πως «αφού η μέθοδος δεν δουλεύει, και η επένδυση δεν αξίζει χωρίς μεταλλουργία, ας την κλείσουμε…». Ε, τότε γιατί να ταλαιπωρούμαστε με τη διαιτησία; Η διαιτησία εξ’ ορισμού δίνει λύσεις… Ο Τόλης δεν θέλει λύσεις… Θέλει να είναι «ο άνθρωπος που έδιωξε την καταστροφική επένδυση της Χαλκιδικής» και για να το καταφέρει θα συμμαχήσει μέχρι και με τον διάβολο…

Κακίζει επίσης ο κος Παπαγεωργίου τον επενδυτή επειδή δήλωσε πως αν δεν υπάρχει επένδυση θα σκεφθεί να παγώσει το έργο ή και να αποχωρήσει. Τι θα επιθυμούσε δηλαδή ο κος Παπαγεωργίου; Να περιμένει άλλα 3-4 χρόνια πληρώνοντας 2.500 εργαζόμενους χωρίς αντικείμενο και επενδύοντας σε ένα έργο που δεν είναι σίγουρο αν θα γίνει; Και αν τελικά (χτύπα ξύλο), ο επενδυτής εκδιωχθεί, τι περιμένουμε; Να πει, χαλάλι το 1 δις που έχω ρίξει μέχρι σήμερα, ωραία περάσαμε στην Ελλάδα τόσα χρόνια, ας μη διεκδικήσουμε τίποτα στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια; Το προηγούμενο Μυτιληναίου είναι πολύ πρόσφατο…

Και το κλείσιμο της ανάρτησης είναι συγκλονιστικό… Κατά τον κο Παπαγεωργίου είναι εκβιαστικό το δίλλημα του ότι αν σταματήσουμε την επένδυση της Χαλκιδικής στέλνουμε λάθος μήνυμα στη διεθνή επενδυτική κοινότητα… Κανένας εκβιασμός κε Παπαγεωργίου… Θες σαν χώρα να έρθουν επενδύσεις; Παίζεις με τους κανόνες… Είσαι ειλικρινής, δημιουργείς ευνοϊκό πλαίσιο και εξασφαλίζεις ίση αντιμετώπιση για όλους. Δεν θέλεις και σε ενδιαφέρει μόνο η συγκράτηση των ψηφοφόρων σου για τις επόμενες εκλογές; Κάνεις ακριβώς ότι κάνει η σημερινή κυβέρνηση – και ότι προτείνει ο κος Παπαγεωργίου… Κανένα εκβιαστικό δίλλημα… Μια απλή επιλογή είναι…

Και μια που η ανάρτηση είχε να κάνει με τα… «σωστά μηνύματα», μήπως τα μηνύματα, η πληροφόρηση και οι «συμβουλές» που δίνει το Παρατηρητήριο στις υπηρεσίες και την κυβέρνηση, εκθέτουν πολλούς και έχουν μπλέξει τα πράγματα εις βάρος όλων – εκτός φυσικά του κου Παπαγεωργίου; Ας το δουν και από αυτή την οπτική οι ενδιαφερόμενοι…

Προχθές ο κος Σταθάκης εξέφρασε μέσω ΕΡΤ την πεποίθηση πως το έργο στην Χαλκιδική πρέπει απαραιτήτως να είναι καθετοποιημένο, αλλιώς δεν αξίζει τον κόπο…

Χθες ο κος Φάμελλος από την Γαλάτιστα δήλωσε πως πρέπει να έχουμε περιβαλλοντικό έλεγχο αλλιώς θα υποτιμήσουμε το αγαθό που είναι η ζωή μας. «Αλλά ταυτόχρονα επιταχύνουμε τις αδειοδοτήσεις. Το κάνουμε ταυτόχρονα (!!!)».

Μέσα στον Ιούλιο η κα Ιγγλέζη είχε δηλώσει «Πως είναι δυνατό να κάνουν εγκαίνια σε ένα μη αδειοδοτημένο εργοστάσιο, που για να πάρει την άδεια θα πρέπει να προηγηθεί ο χαρακτηρισμός των αποβλήτων και να δοθεί άδεια για τον Κοκκινόλακκα; Το υπουργείο μου έχει αναφέρει πως είναι μια μεγάλη και μακροχρόνια διαδικασία».

Αρχές Αυγούστου ο δημαρχεύων Ζουμπάς δήλωσε πως «Δεν αποδεχόμαστε την νομιμότητα γιατί ακόμα και νόμιμα θα καταστραφεί ο τόπος μας»!!!

Και ο Τόλης στο προσωπικό του μπλογκ μας πληροφορεί πως καταθέτει ακόμη μια «Αναφορά-Καταγγελία» προς τον Υπουργό κ.Σταθάκη και όλους τους αρμόδιους, με σκοπό την αποτροπή έκδοσης κάθε είδους άδειας για το έργο…

ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΠΩΣ ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΨΙΛΟ ΓΑΖΙ;

Μήπως όλες αυτές οι καθυστερήσεις και οι αποπροσανατολιστικές δηλώσεις έχουν σκοπό να πιάσουν στον ύπνο την μεταλλευτική οικογένεια της ΒΑ Χαλκιδικής, κι εκεί που όλοι νομίζουμε πως η υπόθεση έχει πάρει το δρόμο μιας σύντομης και κοινά αποδεκτής λύσης, να βρεθούμε εκτός νυμφώνος;

Μήπως το κατέβασμα των τόνων που ακολούθησε τις δηλώσεις Καμένου έχει σκοπό να ανακόψει την αγωνιστικότητα του μεταλλευτικού κινήματος, να αποτρέψει δυναμικές κινητοποιήσεις και να απλώσει ένα πέπλο εφησυχασμού;

Μήπως η διαιτησία είναι άλλο ένα κεφάλαιο στο μυθιστόρημα της συνεχούς δημιουργίας κωλυμάτων και εμποδίων στην επένδυση, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα μόνο και μόνο για την ικανοποίηση της σκληροπυρηνικής κομματικής βάσης;.

Μήπως κάποιοι δεν θέλουν να χαλάσει το πανηγυράκι της ΔΕΘ με την παρουσία (και) ενός πλήθους μεταλλωρύχων να διεκδικούν το δικαίωμά τους στη δουλειά και το μέλλον τους κόντρα στις «αναπτυξιολογίες» που θα επιστρατεύσει το κυβερνητικό στρατόπεδο;

Πολλά τα «μήπως»… Πολλά και τα ερωτήματα που γεννώνται με κάθε νέα δήλωση κυβερνητικού στελέχους…

Οι μεταλλωρύχοι πρέπει ενωμένοι να παραμείνουν προσηλωμένοι στους στόχους τους. Η ΒΑ Χαλκιδική ήταν, είναι και θα παραμείνει μεταλλευτική… Και το «εργατικό κίνημα» δεν είναι απαραίτητα μόνο ενάντια «στην αυθαιρεσία των αφεντικών», δεν είναι αποκλειστικότητα του ΚΚΕ, ούτε της παραπαίουσας κρατικοδίαιτης ΛΑΡΚΟ… Εργατικό κίνημα είναι κι αυτό που διεκδικεί το δίκιο του εργάτη και το δικαίωμα στην εργασία… Ακριβώς η περίπτωσή μας…

Εδώ και μερικά χρόνια είμαστε μάρτυρες μιας καθημερινής παράστασης του θεάτρου του παραλόγου, στην οποία μια ολόκληρη κοινωνία κάθεται και ακούει –κάποιοι μάλιστα στα σοβαρά–, τα λεγόμενα μέσω ηλεκτρονικών ΜΜΕ μιας παρέας αμφιβόλων κινήτρων, η οποία με αρχηγό έναν αμφιλεγόμενο –από κάθε άποψη– τύπο, προσπαθεί να παρεμβαίνει στα τεκταινόμενα στην ΒΑ Χαλκιδική.

Μιλώ βέβαια για τον ιστότοπο «http://antigoldgr.org», το γνωστό μας «Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων». Για τον τίτλο της ΜΚΟ και του ιστότοπου τα είπαν άλλοι μην τα ξαναλέμε…

Εγώ θέλω να σταθώ στο θεάρεστο «έργο» που επιτελεί η συγκεκριμένη παρέα… Και λέω παρέα, διότι αν και μια ΜΚΟ με τον βαρύγδουπο τίτλο «Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων» θα έπρεπε να εκφράζει πολλές (πάρα πολλές) φωνές και απόψεις, αν δείτε οι άνθρωποι που συστηματικά αρθρογραφούν (διάβαζε λιβελογραφούν) στο εν λόγω μπλογκ (διότι τελικά περί ενός προσωπικού μπλογκ πρόκειται), είναι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χωριού… Ξέρετε… Ο Τόλης, η Μαρία, ο Σαράντης…. Και κανά δυο άλλοι περιστασιακά. Όσο για την πολυφωνία, ας μη μιλάμε σε αυτό το σπίτι για σχοινί…

Η παρέα λοιπόν αυτή, έχει έναν σκοπό, μια αποστολή… Δια της στοχοποίησης όποιου βγει να πει κάτι υπέρ της μεταλλευτικής ή όποιου εμπλέκεται στην επένδυση προσπαθεί –ευτυχώς χωρίς αποτέλεσμα μέχρι σήμερα–, να πείσει πως υπάρχει ένα ισχυρό αντιμεταλλευτικό «κίνημα» στην Χαλκιδική, το οποίο αποτελείται κυρίως από «ενεργούς δημότες», οι οποίοι μάλιστα αποτελούν και την πλειοψηφία(!) των κατοίκων του δήμου.

Η πραγματικότητα βεβαίως είναι τελείως διαφορετική… Φαίνεται και στις τελευταίες εκδηλώσεις των antigold, όπου μαζεύονται δεν μαζεύονται 50-100 άτομα… Και οι μισοί εισαγόμενοι… Αν δεν συνέπιπτε ο δρόμος της εκπλήρωσης των συμφερόντων της συγκεκριμένης ομάδας με τον δρόμο της εκπλήρωσης των στόχων του ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση τότε, το «κίνημα», το «Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων» και ο «αγώνας» κατά των μεταλλείων θα είχαν σβήσει μέσα στην εσωστρέφειά τους. Δυστυχώς όμως ο ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο σήμερα το antigold «κίνημα» κατηγορεί πως δεν τήρησε τις προεκλογικές υποσχέσεις του να κλείσει τα μεταλλεία (λες και τήρησε τις υπόλοιπες…), βρήκε την εποχή εκείνη ένα «όχημα» για να κερδίσει τις ψήφους που του έλειπαν στην Χαλκιδική. Και η παρέα του Παρατηρητηρίου απεδείχθη πολύτιμη, αφού η κα Ιγγλέζη κέρδισε όχι μία, αλλά δύο φορές την έδρα της Χαλκιδικής.

Ο Τόλης όμως, το καβάλησε το καλάμι, μην αναγνωρίζοντας το ρόλο του ως όχημα… Νόμιζε –και νομίζει ακόμα– πως αφού του έδωσε τόση σημασία ο μετέπειτα κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί έναν σημαντικό φορέα της περιοχής και ο λόγος του μετράει… Έτσι έχρισε τον εαυτό του κατήγορο και δικαστή, κατακλύζοντας τις υπηρεσίες του ΥΠΕΝ με αναφορές, καταγγελίες, αναφορές-καταγγελίες, δικές του «μελέτες», επιστολές-φωτιά και άλλα τέτοια… Είναι βέβαια κοινό μυστικό πως έχει καταντήσει γραφικός και κάθε νέα του καταγγελία κάνει παρέα στην προηγούμενη στα ξεχασμένα συρτάρια των αρχείων… Αυτό το γνωρίζω και μέσα από το ΥΠΕΝ…

Τελευταίος στόχος της παρέας ο κος Καββαδάς, ο οποίος εκτός από σύμβουλος της ΔΕΗ είχε την …ατυχία να χρηματίσει και τεχνικός σύμβουλος της Ελληνικός Χρυσός στον σχεδιασμό των φραγμάτων τελμάτων. Επίσης, το 2005 είχε την ατυχία να είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής που είχε εξετάσει για λογαριασμό του Υπουργείου Ανάπτυξης την επανέναρξη της εξόρυξης κάτω από τη Στρατονίκη από την Ελληνικός Χρυσός. Αυτά βλέπει ο κατήγορος και δικαστής Παπαγεωργίου. Αδιαφορεί τελείως και για το έργο του Καββαδά στον τομέα του και για την θέση του στην επιστημονική κοινότητα. Βέβαια είναι ασφαλής πίσω από τον βαρύγδουπο τίτλο «Παρατηρητήριο» και τις πλάτες του «κινήματος» να μπουρδολογεί απεριόριστα, όσο θέλει… Κατηγορεί ανθρώπους οι οποίοι προφανώς τον θεωρούν τόσο γραφικό ώστε δεν κινούνται καν νομικά εναντίον του… Εξ΄ άλλου το να κινηθείς νομικά εναντίον του «Παρατηρητηρίου» είναι σαν να κινηθείς νομικά για κιτρινισμό εναντίον της ….Espresso!

Το λέμε και το γράφουμε από παλιά…. Αυτή η ροπή και η λαγνεία των antigold προς την καταστροφή πρέπει να γίνει αντικείμενο επιστημονικής έρευνας με τελικό στόχο την αποφυγή ή την απομάκρυνση των όποιων συνεπειών της από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο.

Όσοι είναι φανατικά υπέρ της διακοπής της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη ΒΑ Χαλκιδική είναι εξίσου φανατικοί υποστηρικτές – διακινητές της καταστροφολογίας και των σεναρίων ολέθρου. Πολύ απλά δεν έχουν ταίρι, ούτε προηγούμενο τα σενάρια που επινοούν και τα διαλαλούν σε τέτοιο φανατισμό και πάθος που σου δίνεται η εντύπωση ότι τα εύχονται κιόλας. Τι όχι;;;

Πρόσφατο παράδειγμα της προσφυγής των antigold στην καταστροφή είναι το… όνειρο που “είδαν” ο εκτελών χρέη δημάρχου, το συντονιστικό της Ιερισσού κατά των εξορύξεων και η ΜΚΟ “παρατηρητήριο μεταλλευτικών δραστηριοτήτων”, σύμφωνα με το οποίο η κατολίσθηση – γίγας που έγινε στο ορυχείο του Αμυνταίου, το… πιο πιθανό είναι να συνεχιστεί στο μεταλλευτικό πεδίο της Χαλκιδικής, έτσι ώστε να καταρρεύσουν τα πάντα και να δικαιωθούν εκείνοι για τις ασύλληπτες αερολογίες τους!!!

Λεπτομέρεια…  Το έδαφος της ΒΑ Χαλκιδικής δεν έχει καμία σχέση με αυτό του Αμυνταίου, συν του ότι το ανοικτό όρυγμα των Σκουριών έχει τελείως διαφορετικές κατασκευαστικές προδιαγραφές και μια πλειάδα επιστημόνων να το παρακολουθεί σε αντίθεση με αυτό του Αμυνταίου που δεν είχε ούτε υπεύθυνο γεωλόγο…

Ένα “όνειρο” σκέτη μούρλια, σύμφωνα με τις antigold καταστροφολογικές προδιαγραφές, το οποίο το μοιράστηκαν μετά “Βαΐων και Κλάδων” με το ΥΠΕΚΑ και τα συγκοινωνούντα συστημικά κρατικά ΜΜΕ, τα οποία αίφνης βρήκαν ξανά τη φωνή τους μετά το αρχικό μούδιασμα.

Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου ευρώ που διατύπωσε στην επιστολή του ο εκτελών χρέη δημάρχου προς το ΥΠΕΚΑ και ρωτούσε “αν οι μηχανικοί της Ελληνικός Χρυσός είναι καλύτεροι απ΄αυτούς της ΔΕΗ”;

Ένα παντελώς άστοχο ερώτημα, κατά τη γνώμη μας, καθώς σύμφωνα με τα όσα μαθαίνουμε το ορυχείο αυτό ήταν στο αυτόματο πιλότο. Δεν διέθετε μήτε μηχανικούς, μήτε γεωλόγους, παρά μόνο αρχαιολόγους και περίπου 600 άτομα προσωπικό για σωστικές ανασκαφές…

Επομένως οι μηχανικοί της Ελληνικός Χρυσός κάτι παραπάνω θα γνωρίζουν σε σχέση με τους αρχαιολόγους του Αμυνταίου επάνω στα ζητήματα που αφορούν τη λειτουργία ενός μεταλλείου.

Τέλος, εντύπωση μας προκάλεσε το γεγονός ότι ο κ. Ζουμπάς μέσα στην πληθώρα θεμάτων και κινδύνων που ανέδειξε μέσα από την επιστολή του ξέχασε να αναφερθεί στο μείζον θέμα της αναπλήρωσης με νερό του φράγματος της Μ. Παναγίας. Προληπτικά έστω…

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.gr, 17/6/2017]