Tag Archives: Αριστερά

DEJA VU…

images

Σε άρθρο της Καρολίνας Παπακώστα στα σημερινά Νέα, με τον εύστοχο κινηματογραφικό τίτλο «Λεφτά Υπάρχουν: Η επιστροφή», αντιδιαστέλλονται δηλώσεις του Γεωργίου Παπανδρέου και του Αλέξη Τσίπρα και αποδεικνύεται πως οι εξαγγελίες και η ρητορική του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζουν βγαλμένες από το παπανδρεϊκό ρεπερτόριο της περιόδου 2008-2009… Δείτε δηλώσεις για τους… επάρατους επενδυτές!

Γιώργος Παπανδρέου Απρίλιος 2008: Σε καμία περίπτωση δεν συμφωνούμε ότι αυτή η ανάπτυξη εξυπηρετείται με το να πουληθεί, να δοθεί σε κάποια τρίτα χέρια το λιμάνι του Πειραιά. (…). Είναι απαράδεκτη, είναι ανεύθυνη η κερδοσκοπική πολιτική ms ΝΔ. Μια πολιτική που Βοηθά κάποιους λίγους κερδοσκόπους κι όχι το ευρύτερο συμφέρον του ελληνικού λαού. (Στο λιμάνι του Πειραιά, σε συναυλία που διοργάνωσαν οι λιμενεργάτες )

Αλέξης Τσίπρας Ιούνιος 2013: Δίνετε έναν άνισο αγώνα απέναντι σε πολύ μεγάλα συμφέροντα, απέναντι σε διαπλεκόμενα συμφέροντα. (…). Και όλα αυτά διότι πίσω από την υπόθεση του χρυσού, πίσω από την υπόθεση τns Χαλκιδικής, των Σκουριών, κρύβεται το κέρδος δισεκατομμυρίων ευρώ, κρύβονται σκάνδαλα. (Στους κατοίκους τns Ιερισσού, κραδαίνοντας  ένα μπουκετάκι λευκά και κόκκινα άνθη).

Τα μεταπολιτευτικά ήθη επέβαλαν έναν επιπλέον αυτοματισμό εκ μέρους Αριστεράς και Κεντροαριστεράς: την αγωνιστική ετοιμότητα κατά του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου. Τελευταίος στη μακρά λίστα όσων τη διατυμπάνισαν ο Αλέξης Τσίπρας. Δύο Μνημόνια μετά ο νυν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ποντάρει σε πασέ συνταγές της προμνημονιακής εποχής. Σύμφωνα με την πρόσφατη συνέντευξή του, λεφτά συνεχίζουν να υπάρχουν. Στους βυθούς των θαλασσών και στο υπέδαφος. Στην εισφοροδιαφυγή και στην καταπολέμηση της διαφθοράς. Ακόμη και στο συρτάρι του Σόιμπλε. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Και οι ομοιότητες όσων λέει ο Τσίπρας σε συνεντεύξεις, ομιλίες και αγωνιστικές δράσεις με τα όσα έλεγε ο Παπανδρέου πριν από το Καστελλόριζο είναι ανησυχητικά πολλές. Άλλωστε, ακόμη και η φράση αυτή καθαυτή γίνεται προσπάθεια να αθωωθεί πολιτικά. Όπως έχει πει κι ο Γιάννης Δραγασάκης από τον περασμένο Δεκέμβριο στο left.gr, «αδικούμε λίγο τον Γιώργο Παπανδρέου. Είχε πει το “υπάρχουν λεφτά” με την έννοια πού πάνε τα λεφτά»….

ΤΟ ΣΤΗΜΕΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ Ο ΤΟΛΗΣ

imgres

«Όταν η Αριστερά διαπλέκεται δομικά με το Τρελοκομείο της Αυτοδικίας, χάνει την ηθική της υπεροχή, γίνεται ακυρωμένη Αριστερά».

Ας μείνουμε λίγο στο πρόσωπο του προέδρου του «Παρατηρητήριου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων», Τόλη Παπαγεωργίου. Και ας αναλύσουμε μαζί με τον Σακελλάρη Σκουμπουρδή κάποιες παραμέτρους, όπως τις παρουσίασε στο Protagon.gr τον περασμένο Απρίλιο, σε άρθρο του με τον εύστοχο τίτλο «Κύριε Τόλη, πιο τραμπούκος πεθαίνεις!»… Τώρα με το σημερινό πολιτικό σκηνικό, κάποια πράγματα έρχονται και «κουμπώνουν»…

Ας θυμηθούμε τη γνωστή και υπερακτιβιστική δήλωση Τόλη: «Όταν, λοιπόν, υπήρχε γεωτρύπανο σε μας, πηγαίναμε και το καίγαμε!…», «…Δεν δούλεψε γεωτρύπανο σε μας! Όλα τα κάψαμε και τα ανατινάξαμε!…» και «…Όταν ξεκινήσει γεωτρύπανο να δουλεύει στις Σάππες ή στο Πέραμα, πρέπει εμείς να είμαστε εκεί! Και θα συνειδητοποιήσουν τότε ότι πρέπει να κάνουν κάτι: να φωνάξουνε τα ΜΑΤ. Και από τη στιγμή που θα ‘ρθουνε μονάδες των ΜΑΤ σ’ εκείνο τον χώρο, το παιγνίδι το ‘χουνε χάσει! Πρέπει, δηλαδή, να προκαλέσουμε τα ΜΑΤ να ‘ρθουν εκεί πάνω!…»

Ο κ. Τόλης καμαρώνει, αλλά η αλήθεια είναι αλλού. Ο ίδιος ο κ. Τόλης εξηγεί πώς, με «επιστημονικό», γκεμπελικό, επικοινωνιακό τρόπο, στήνονται κάποιες «αριστερές» μηχανές… «Έτσι και έρθουνε τα ΜΑΤ, το παιγνίδι το έχουνε χάσει»… Θυμηθείτε πόση κλαψοπροβολή, για τα δακρυγόνα κοντά σε σχολείο και «λιπόθυμες μαθήτριες», αφού ήταν δίπλα στο Α.Τ. Ιερισσού, όπου είχαν παρασύρει οι τύποι τα ΜΑΤ. Πόσο κλαψοβόλαγε το πανελλήνιο για τις αιφνίδιες νυχτερινές συλλήψεις, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη από τις βαριές κατηγορίες εις βάρος των συλληφθέντων. Τέλος, ο νταής κ. Τόλης καλεί τους πολίτες σε ανταρτοπόλεμο και ανατροπή και κατάλυση της δημοκρατικής νομιμότητας.

Γιατί λοιπόν είναι περίεργο που ερευνάται από τις αρμόδιες αρχές το εάν είναι ο κ. Τόλης ηθικός (τουλάχιστον) συναυτουργός εκείνης της θλιβερής οργανωμένης δολοφονικής τρομοκρατικής επίθεσης;

Πράγματι το ακροδεξιού τύπου παρακράτος των αντιπολιτικών τραμπούκων τύπου «Τόλης» είναι παντού πανομοιότυπο. Αρχίζουμε με σκληρούς τσαμπουκάδες, που εξελίσσονται σε τραμπουκάδες, αναγκάζοντας το κράτος να στείλει τα ΜΑΤ, πέφτουνε μερικές ψιλές και τα χημικά… Και ακολουθεί η «δικαιολογημένη αγανάκτηση» για τη βάρβαρη καταστολή, όπου «τα ΜΑΤ χτυπήσαν τα παιδιά». Έτσι ενεργοποιείται το σενάριο του κ. Τόλη «έτσι και έρθουνε τα ΜΑΤ, το παιγνίδι το έχουνε χάσει»

Η πρακτική αυτή δεν είναι σπάνια στα χρόνια της κρίσης. Συχνά πυκνά κάποιοι «αγωνιστές γενημμένοι από το λαό» –ριζοσπαστικοποιημένα νούμερα τους αποκαλεί το άρθρο στο protagon.gr–, διεκδικούν, προκαλούν και κερδίζουν πόντους στη λεγόμενη «λαϊκή συνείδηση». Εξασφαλίζουν λίγη καταστολή από τα ΜΑΤ (που πάντα ανταποκρίνονται με ευήθεια) και κερδίζουν τη μήνι του οχλοπολτού κατά των «μνημονιακών» κυβερνήσεων. Στις Πλατείες της αγανάκτησης, στα «δεν πληρώνω», στις Κερατέες, σε κάθε εκδήλωση αντιπολιτικής… Η επικοινωνιακή στρατηγική του κ. Τόλη ερεθίζει το θυμικό, ώστε να μη βλέπει το μυαλό. Και τον επιβεβαιώνει: «Έτσι και έρθουνε τα ΜΑΤ, το παιγνίδι το έχουνε χάσει»…

Όταν η Αριστερά διαπλέκεται δομικά με το Τρελοκομείο της Αυτοδικίας, χάνει την ηθική της υπεροχή, γίνεται ακυρωμένη «Αριστερά». Βέβαια, σιγά μην κλάψει η σημερινή «Αριστερά», που μόνο για παίγνια εξουσίας ενδιαφέρεται.

Παλιότερα η Αριστερά ήταν θύμα των τραμπουκισμών. Σήμερα η «Αριστερά» είναι θύτης των τραμπουκισμών. Τότε οι Γκοτζαμάνηδες σκότωσαν τον Λαμπράκη για το «καλό του Έθνους». Τώρα οι Τόληδες σκοτώνουν τις επενδύσεις και τα Μαντεμοχώρια για το «καλό της Κοινωνίας».

Μεγάλη πίκρα, να κάνεις πράματα που νομίζεις ότι είναι «αριστερά» και να σου βγαίνουν ακροδεξιά… Να νομίζεις ότι είσαι σπουδαίος και να μαθαίνεις ότι είσαι απλώς ένα πυροβολημένο νούμερο.

Φοβερά πράματα συμβαίνουν πλέον μέσα στην ψεκασμένη ελληνική κοινωνία. Πορεύεται με καμένο λογισμικό, χωρίς πολιτική διεύθυνση, έτοιμη να ακολουθήσει κάθε ξελιγωμένο δημεγέρτη εξουσιαστή.

Αλλά υπάρχει και ένας μειονοτικός, μειοψηφικός στο εκλογικό σώμα κόσμος, που συλλαμβάνει τις δονήσεις στην ατμόσφαιρα και είναι καιρός να ξυπνήσει. Και να περιγράψει τι ρόλο παίζει κάθε θεατρίνος της Εθνικής Σόου Μπίζνες. Να νιώσει ότι η χώρα θα ανακάμψει, όταν έρθει η στιγμή της θετικής αγανάκτησης. Όταν κάτι τέτοια ακροδεξιά νούμερα, αντί να τα υποδεχόμαστε με χειροκροτήματα, θα τα κάνουμε να τρέχουνε μακριά, για να γλιτώσουν τη χλεύη, την πίσσα και τα πούπουλα. Μόνο τότε!